حقوق والدين

حقوق متقابل پدر و فرزند

وَ قَالَ (عليه السلام): إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ حَقّاً، وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ حَقّاً؛ فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ أَنْ يُطِيعَهُ فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلَّا فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ؛ وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ.

امام عليه السلام فرمود: فرزند بر پدر حقى دارد و پدر را نيز بر فرزند حقى است. حق پدر بر فرزندان اين است كه در همه چيز جز در معصيت خداوند سبحان از او اطاعت كنند و حق فرزند بر پدر اين است كه نام نيك بر او بگذارد و او را به‌خوبى ادب آموزد (و تربيت كند) وقرآن را به او تعليم دهد.

- بخشش خداوند، فقط  با جلب رضایت پدر و مادر حاصل می‌شود

برخی از گناهان در این دنیا عقوبت می‌شوند.

نگاه نیز نباید همراه با خشم باشد که در این صورت نماز وی مقبول درگاه خداوند نیست وثوابی ندارد البته عدم قبولی نماز به معنای لزوم قضای آن نیست بلکه به معنای از بین رفتن اجر وثواب آن است و از بعد فقهی دوباره خواندن آن نه تنها لازم نیست که جایز هم نیست.