مجید فرخی
مطالب ارسالی
29 فرو، 1402
0
دعا نگاشت| مشتاق توأم
«وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ، إِنِّی إِلَیْکَ رَاغِبٌ، یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ.»
و از فضل و احسانت بر من بیفزا که من مشتاق تو هستم ای پروردگار جهانیان.
فرازی از دعا ابوحمزه ثمالی .
29 فرو، 1402
0
سخن نگاشت | قدرت زنان سرزمینمان ایران
زنِ باشرف و بااستعداد ایرانی یکی از بزرگترین ضربهها را به تمدّن غرب زده .
امام خامنهای مدظلهالعالی؛ ۵ مرداد ۱۴۰۱.
29 فرو، 1402
0
دعا نگاشت | عدم حبّ به دنیا؛ زمینهساز همنشینی با اهلبیت
«سَيِّدِى أَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيا مِنْ قَلْبِى، وَاجْمَعْ بَيْنِى وَبَيْنَ الْمُصْطَفىٰ وَآلِهِ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ»
ای آقای من! محبت دنیا را...
26 فرو، 1402
0
دعا نگاشت | گذر عمر
«فَقَدْ أَفْنَیْتُ بِالتَّسْوِیفِ وَالْآمالِ عُمْرِى، وَقَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الْآیِسِینَ مِنْ خَیْرِى، فَمَنْ یَكُونُ أَسْوَأَ حالاً مِنِّى؟»
من عمرم را به امروز و فردا کردن و آرزوهای باطل...
26 فرو، 1402
0
حدیث نگاشت | جای درست مرگ
امام على عليهالسلام:
«ما أنزَلَ المَوتَ حَقَّ مَنزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَداً مِن أجَلِهِ»
«آن كه فردا را از عمر خويش بشمارد، مرگ را در جاى شايستهاش قرار نداده است».
کلینی، الكافی، ج3،...
26 فرو، 1402
0
حدیث نگاشت | مراتب حالات زندگانی
امام على عليهالسلام:
«مُرُوا الأَحداثَ بِالمِراءِ وَ الجِدالِ وَ الكُهولَ بِالفِكرِ وَ الشُّيوخَ بِالصَّمتِ»
«جوانان را به مباحثه و جدال [علمى] و ميانسالان را به انديشيدن و...
24 فرو، 1402
0
سخن نگاشت | معنای صحیح «محو اسرائیل»
محو دولت اسرائیل به معنای محو مردم یهودی نیست -ما با آنها هیچ کاری نداریم- [منظور] محو آن حکومت است، محو آن رژیم تحمیلی است.
«محو اسرائیل» یعنی مردم فلسطین که صاحبان واقعی آن...
24 فرو، 1402
0
سخن نگاشت | فلسطین، مسئله اوّل جهان اسلام
مسئله غزه، مسئله یک تکّه سرزمین نیست؛ مسئله فلسطین، فقط مسئله جغرافیا نیست؛ مسئله بشریت است؛ مسئله انسانیت است. امروز مسئله فلسطین شاخص میان پایبندی به اصول انسانی و ضدّیت...
24 فرو، 1402
0
سخن نگاشت | زوال اسرائیل
انشاءالله همه شماها زوال دشمنان بشریّت، یعنی همین تمدّنِ آمریکاییِ منحط و زوال اسرائیل را به لطف الهی خواهید دید .
امام خامنهای مُدِظلّهالعالی؛ 1 خرداد 1398.
روز جهانی قدس گرامی باد...
22 فرو، 1402
0
نکته نگاشت | شب قدر را قدر بدانیم!
«لَیلَةُ القَدر» یا شب قَدر، شب نزول قرآن و مقدّر شدن امور یکساله انسانهاست.