خوشا به سعادتتون. بابت این توفیق الهی جا داره که بهتون تبریک بگم.
با برنامه ریزی میشه برای نماز شب بیدار شد. میزان خواب و خوراکتون رو تنظیم کنید. شبها زودتر بخوابید، شام سبک میل کنید و محیط خوابتون رو برای بیدار شدن مساعد کنید؛ مثلا زنگ هشدار موبایلتون رو تنظیم کنید و ... خلاصه ترتیبی اتخاذ کنید که راحتتر بیدار بشید.
ولی ساعت 12 شب هم (که این روزها که ساعت خواب اکثر خانواده ها بهم ریخته) نیمه شب شرعی هست؛ شما میتونید ساعت 12 شب، نماز شب را بخوانید و بعد بخوابید.
اگر زودتر میخوابید و نگران سلب این توفیق هستید؛ میتونید زودتر بخوانید، ولی نیت ادا نکنید؛ بلکه به نیت تعجیل بخوانید. در حدیثی امام صادق (ع) فرموده اند: اگر بیم دارى که پایان شب برنخیزى یا سرما و مشکل دیگرى مانع نماز شبت خواهد شد، نماز شب و «وتر» را در اوّل شب بخوان .( وسائل الشیعه : ج ۳، ص ۱۸۳.)
میتونید هم قبل از نماز صبح یا هر وقت دیگری ؛ نماز شب را به نیت قضا بخوانید. که اتفاقا خواندن نماز شب به نیت قضا از نیت تعجیل بهتر و ارجح هست. در تفسیر على بن ابراهیم از امام صادق (ع) روایت مى کند که : شخصى به آن حضرت عرض کرد: فدایت شوم چه بسا که اتّفاق مى افتد که یک ماه و دو ماه و سه ماه نماز شب از من فوت مى شود و من آن را به روز قضا مى کنم ، آیا این کار جایز است ؟
فرمود: به خدا قسم این کار مایه روشنى چشم تو است و اینجمله را سه بار تکرار کرد.
هر شبی که نماز شب خواندی، به امام زمان (عج) بگو که برای فردا بیدارت کنه!
روایت هست که عصر تاسوعا (شب عاشورا) امام حسین (ع) یاران خودش رو جمع کرد و گفت تا فردا ظهر همه به شهادت می رسند؛ هرکه میخواد میتونه از تاریکی شب استفاده کنه و بره. امام حسین (ع) به یاران خودش فرمود: من بیعتم را از دوش شما برداشتم. (اکنون این شب است که رو آورده، برخیزید و از تاریکى آن به همانند یک مرکب استفاده کنید، [و از اینجا دور شوید] و هر یک از شما دست دوستش یا دست یک تن از مردان مرا بگیرید و در این سیاهى شب پراکنده شوید و مرا با این گروه دشمن تنها بگذارید، که آنان تنها مرا مى طلبند و اگر بر من دست یابند و مرا به قتل برسانند، دیگر به سراغ شما نخواهند آمد!).(1)
ولی یاران امام قبول نکردند و نرفتند.
امام حسین(ع) به حضرت اباالفضل (ع) هم فرمود که بره ولی ایشان هم نپذیرفت. شاید اباالفضل به حسین گفت: کجا برم حسین جان؟! عباس باشه و بچه ها شکم هاشون رو روی زمین های گرم بگذارند و تشنگی بکشند.
بنابراین حضرت اباالفضل (ع) می دانستند که شهید میشوند. می دانستند که خوردن یا نخوردن آب تاثیری در زنده ماندنشان نداره. و الا که اگر مسلمان بداند که خوردن چیزی برای حفظ جان او لازم هست؛ واجب است که آن را بخورد. (چون نجات نفس محترمه واجب هست و از موارد اهم المولاست)
از طرفی اباالفضل خوردن آب را در حالیکه مولای او تشنه باشه رو نوعی خیانت می دانست.
شاید هم آب از گلوی عباس پایین نمی رفت. چراکه بسیار پیش آمده که فردی که نگران و ناراحت موضوعی باشه لب به آب و غذا نمیزنه! نگرانی و اولویت عباس این بود که آب را به بچه ها و خیمه برساند.
شاید خیلی برای ما قابل درک نباشه. ولی عباس کسی بود که حسین که معصوم و ولی امر او بود به ایشون فرمود: "بنفسی انت یا اخی"
این خیلی عالیه که شما دوست دارید فرد با خدایی باشید و زیاده رویی را دوست نمی دارید. اتفاقا در قرآن هم آمده " يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید (در هیچ کار) بر خدا و رسول تقدّم مجویید و از خدا پروا کنید". [1]
این آیه از هرگونه تندروی و افراط ما را برحذر می دارد و نشان میدهد که ما در زهد و ساده زیستی و قاطعیت و انقلابی بودن و ... از پیامبر سبقت نگیریم و پیشدستی نکنیم و به اصطلاح "کاسه داغ تر از آش" نباشیم. و نشان می دهد که پیشی گرفتن بر پیامبر(ص) عین بی تقوایی است.
دوست عزیز؛ ملاکتان برای شناخت اسلام، باید خود اسلام باشد؛ نه رفتار مسلمانان. چراکه اسلام است که نسخه تضمین کننده سعادت را در اختیار بشر قرار می دهد؛ و مسلمانان انسانهایی ممکن الخطاء هستند که هرکه به اندازه وسع و ظرفیت خود از خوان نعمت الهی و نسخه سعادت بشریت ارتزاق می کند.
در رابطه با شوخی کردن حدیث داریم که "شخصی به نام یونس شیبانی می گوید: امام صادق (ع) از من پرسید: مزاح شما با یکدیگر چگونه است؟ عرض کردم: بسیار اندک! حضرت فرمود: "این گونه نباشید؛ فانّ المداعبه مِن حُسن الخُلق؛ زیرا مزاح کردن، [نشانه] حسن خلق است و تو می توانی به وسیله آن، برادر دینی ات را شادمان کنی. پیامبر خدا نیز با افراد شوخی می کرد و منظورش، شاد کردن دل آنان بود."[2]
احکام ارتباط با محرم از نگاه کردن گرفته تا خلوت با نامحرم ؛ همه در توضیح المسائل کاملا و صراحتا توضیح داده شده. و ما هم مکلفیم بر اساس رساله مرجع تقلیدمان عمل کنیم.
در رابطه با شیک پوشی و استفاده از عطر که سیره انبیاء هم همین بوده.
تا جاییکه حدیث وارد شده: آنچه را در تهیه عطر و بوی خوش خرج کنی، اسراف نخواهد بود. [3]
در سیره پیامبر (ص) آمده است که حضرت بیشتر پول خود را خرج تهیه عطر می نمود. [4]
حتی در تاریخ نقل شده است که هزینه عطر رسول اکرم (ص) گاه بیش از خوراک ایشان بوده است.
و باز از ایشان نقل هست که فرمود: «إِنَّ اللَّهَ تعالی یُحِبُّ مِنْ عَبْدِهِ إِذَا خَرَجَ إِلَی إِخْوَانِهِ أَنْ یَتَهَیَّأَ لَهُ وَ یَتَجَمَّلَ؛[5] خدا دوست دارد هنگامی که بنده مؤمنش نزد برادر خود می‌رود، خود را مرتّب و آراسته کند».
پس ببینید این چیزهایی که از باب نمونه نام بردید ؛ منافاتی با دین داری ندارد. و اتفاقا طبق فرموده پیامبر (ص): لا رَهبانِیَّةَ فِی الاِسلام؛ در اسلام رهبانیت وجود ندارد.[6]
ولی دوست عزیز؛ در رابطه با اینکه فرمودید:"بعضی ها که به قول معروف خشک و مقدسن من اصلا دوست ندارم اونجوری باشم که مثلا ظاهرشون همیشه دکمه بالای پیراهن بستس و ریششان بلند و عطرهای مخصوص و... " توصیه میکنم شما هرگز خشک مغز و مقدس مآب نباش؛ ولی رفتار دیگران را هم قضاوت نکن. من و شما شاید در حدی نباشیم که مستحبات دین برامون قابل هضم باشه و یک نفر دیگه به مراحلی رسیده که ... .
کتاب خاطرات شهید ابراهیم هادی (شهید جاوید الاثری که در سن 25 سالگی تنهای تنها با خدا همراه شد و دیگر کسی او را ندید) را می خواندم؛ یکی از خاطره های به یاد مانده از ایشان این بود:
"ورزشکار بود و قد و اندام مناسبی داشت. هر روز با ساک ورزشکاری به سمت باشگاه می رفت.یکبار رفقایش به او گفتند: دیروز دو تا دختر دنبال تو بودند و درباره تو حرف می زدند. ماشاءالله با این تیپ و هیکل، خوب جلب توجه می کنی! از فردا دیگر ساک ورزشی برنمی داشت! لباسهای ورزشی خود را داخل کیسه نایلونی می گذاشت و یک پیراهن گشاد می پوشید و روی شلوارش می انداخت ،می گفت: نمی خواهم با نوع پوششم، ذهن یک جوان را مشغول کنم".
شهید ابراهیم هادی همیشه از خدا می‌خواست گمنام بماند؛ چرا که گمنامی صفت یاران خداست. وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا ...
پیشنهاد میکنم کتاب "سلام بر ابراهیم" را بخوانید.
_____________________
1. آیه 1 سوره حجرات
2. بحار الانوار، ج 16، ص 298
3. كافى، ج 6، ص 512؛ وسائل الشيعه، ج 2، ص 166؛ (ما انفَقت فی الطیب فَلَیس بسرف).
4. ميزان الحكمه، ج 5 عربى، ص 574؛( كان رسول الله ينفق فى الطيب اكثر مما ينفق فى الطعام).
5. مکارم الاخلاق، ص 96
6. در «مجمع البحرین»، ماده «رهب» این حدیث آمده است، و در «نهایه» «ابن اثیر» نیز ذکر شده.
السلام علیک یا صاحب الزمان
سلام بر شما کاربر ایمانی
خوشا به سعادتتون. بابت این توفیق الهی جا داره که بهتون تبریک بگم.
با برنامه ریزی میشه برای نماز شب بیدار شد. میزان خواب و خوراکتون رو تنظیم کنید. شبها زودتر بخوابید، شام سبک میل کنید و محیط خوابتون رو برای بیدار شدن مساعد کنید؛ مثلا زنگ هشدار موبایلتون رو تنظیم کنید و ... خلاصه ترتیبی اتخاذ کنید که راحتتر بیدار بشید.
ولی ساعت 12 شب هم (که این روزها که ساعت خواب اکثر خانواده ها بهم ریخته) نیمه شب شرعی هست؛ شما میتونید ساعت 12 شب، نماز شب را بخوانید و بعد بخوابید.
اگر زودتر میخوابید و نگران سلب این توفیق هستید؛ میتونید زودتر بخوانید، ولی نیت ادا نکنید؛ بلکه به نیت تعجیل بخوانید. در حدیثی امام صادق (ع) فرموده اند: اگر بیم دارى که پایان شب برنخیزى یا سرما و مشکل دیگرى مانع نماز شبت خواهد شد، نماز شب و «وتر» را در اوّل شب بخوان .( وسائل الشیعه : ج ۳، ص ۱۸۳.)
میتونید هم قبل از نماز صبح یا هر وقت دیگری ؛ نماز شب را به نیت قضا بخوانید. که اتفاقا خواندن نماز شب به نیت قضا از نیت تعجیل بهتر و ارجح هست. در تفسیر على بن ابراهیم از امام صادق (ع) روایت مى کند که : شخصى به آن حضرت عرض کرد: فدایت شوم چه بسا که اتّفاق مى افتد که یک ماه و دو ماه و سه ماه نماز شب از من فوت مى شود و من آن را به روز قضا مى کنم ، آیا این کار جایز است ؟
فرمود: به خدا قسم این کار مایه روشنى چشم تو است و اینجمله را سه بار تکرار کرد.
هر شبی که نماز شب خواندی، به امام زمان (عج) بگو که برای فردا بیدارت کنه!
التماس دعای فرج. برای من هم دعا کنید.
یاعلی
السلام علی یدین المقطوعتین العباس
سلام بر شما کاربر محترم
روایت هست که عصر تاسوعا (شب عاشورا) امام حسین (ع) یاران خودش رو جمع کرد و گفت تا فردا ظهر همه به شهادت می رسند؛ هرکه میخواد میتونه از تاریکی شب استفاده کنه و بره. امام حسین (ع) به یاران خودش فرمود: من بیعتم را از دوش شما برداشتم. (اکنون این شب است که رو آورده، برخیزید و از تاریکى آن به همانند یک مرکب استفاده کنید، [و از اینجا دور شوید] و هر یک از شما دست دوستش یا دست یک تن از مردان مرا بگیرید و در این سیاهى شب پراکنده شوید و مرا با این گروه دشمن تنها بگذارید، که آنان تنها مرا مى طلبند و اگر بر من دست یابند و مرا به قتل برسانند، دیگر به سراغ شما نخواهند آمد!).(1)
ولی یاران امام قبول نکردند و نرفتند.
امام حسین(ع) به حضرت اباالفضل (ع) هم فرمود که بره ولی ایشان هم نپذیرفت. شاید اباالفضل به حسین گفت: کجا برم حسین جان؟! عباس باشه و بچه ها شکم هاشون رو روی زمین های گرم بگذارند و تشنگی بکشند.
بنابراین حضرت اباالفضل (ع) می دانستند که شهید میشوند. می دانستند که خوردن یا نخوردن آب تاثیری در زنده ماندنشان نداره. و الا که اگر مسلمان بداند که خوردن چیزی برای حفظ جان او لازم هست؛ واجب است که آن را بخورد. (چون نجات نفس محترمه واجب هست و از موارد اهم المولاست)
از طرفی اباالفضل خوردن آب را در حالیکه مولای او تشنه باشه رو نوعی خیانت می دانست.
شاید هم آب از گلوی عباس پایین نمی رفت. چراکه بسیار پیش آمده که فردی که نگران و ناراحت موضوعی باشه لب به آب و غذا نمیزنه! نگرانی و اولویت عباس این بود که آب را به بچه ها و خیمه برساند.
شاید خیلی برای ما قابل درک نباشه. ولی عباس کسی بود که حسین که معصوم و ولی امر او بود به ایشون فرمود: "بنفسی انت یا اخی"
بنفسی أنت یا عباس!
__________________
1. فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 169-170.
اَلسّلامُ عَلیک أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ الْمُطِیعُ للّه وَلِرَسُولِهِ وَ لأِمِیرِالْمُؤمِنِینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ، اَلسَّلامُ عَلَیک وَرَحْمَةُ اللّه وَبَرَکاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَرِضْوَانُهُ وَعَلی رُوحِک وَبَدَنِک ...
یاعلی
سلام بر شما کاربر ارجمند
این خیلی عالیه که شما دوست دارید فرد با خدایی باشید و زیاده رویی را دوست نمی دارید. اتفاقا در قرآن هم آمده " يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید (در هیچ کار) بر خدا و رسول تقدّم مجویید و از خدا پروا کنید". [1]
این آیه از هرگونه تندروی و افراط ما را برحذر می دارد و نشان میدهد که ما در زهد و ساده زیستی و قاطعیت و انقلابی بودن و ... از پیامبر سبقت نگیریم و پیشدستی نکنیم و به اصطلاح "کاسه داغ تر از آش" نباشیم. و نشان می دهد که پیشی گرفتن بر پیامبر(ص) عین بی تقوایی است.
دوست عزیز؛ ملاکتان برای شناخت اسلام، باید خود اسلام باشد؛ نه رفتار مسلمانان. چراکه اسلام است که نسخه تضمین کننده سعادت را در اختیار بشر قرار می دهد؛ و مسلمانان انسانهایی ممکن الخطاء هستند که هرکه به اندازه وسع و ظرفیت خود از خوان نعمت الهی و نسخه سعادت بشریت ارتزاق می کند.
در رابطه با شوخی کردن حدیث داریم که "شخصی به نام یونس شیبانی می گوید: امام صادق (ع) از من پرسید: مزاح شما با یکدیگر چگونه است؟ عرض کردم: بسیار اندک! حضرت فرمود: "این گونه نباشید؛ فانّ المداعبه مِن حُسن الخُلق؛ زیرا مزاح کردن، [نشانه] حسن خلق است و تو می توانی به وسیله آن، برادر دینی ات را شادمان کنی. پیامبر خدا نیز با افراد شوخی می کرد و منظورش، شاد کردن دل آنان بود."[2]
احکام ارتباط با محرم از نگاه کردن گرفته تا خلوت با نامحرم ؛ همه در توضیح المسائل کاملا و صراحتا توضیح داده شده. و ما هم مکلفیم بر اساس رساله مرجع تقلیدمان عمل کنیم.
در رابطه با شیک پوشی و استفاده از عطر که سیره انبیاء هم همین بوده.
تا جاییکه حدیث وارد شده: آنچه را در تهیه عطر و بوی خوش خرج کنی، اسراف نخواهد بود. [3]
در سیره پیامبر (ص) آمده است که حضرت بیشتر پول خود را خرج تهیه عطر می نمود. [4]
حتی در تاریخ نقل شده است که هزینه عطر رسول اکرم (ص) گاه بیش از خوراک ایشان بوده است.
و باز از ایشان نقل هست که فرمود: «إِنَّ اللَّهَ تعالی یُحِبُّ مِنْ عَبْدِهِ إِذَا خَرَجَ إِلَی إِخْوَانِهِ أَنْ یَتَهَیَّأَ لَهُ وَ یَتَجَمَّلَ؛[5] خدا دوست دارد هنگامی که بنده مؤمنش نزد برادر خود می‌رود، خود را مرتّب و آراسته کند».
پس ببینید این چیزهایی که از باب نمونه نام بردید ؛ منافاتی با دین داری ندارد. و اتفاقا طبق فرموده پیامبر (ص): لا رَهبانِیَّةَ فِی الاِسلام؛ در اسلام رهبانیت وجود ندارد.[6]
ولی دوست عزیز؛ در رابطه با اینکه فرمودید:"بعضی ها که به قول معروف خشک و مقدسن من اصلا دوست ندارم اونجوری باشم که مثلا ظاهرشون همیشه دکمه بالای پیراهن بستس و ریششان بلند و عطرهای مخصوص و... " توصیه میکنم شما هرگز خشک مغز و مقدس مآب نباش؛ ولی رفتار دیگران را هم قضاوت نکن. من و شما شاید در حدی نباشیم که مستحبات دین برامون قابل هضم باشه و یک نفر دیگه به مراحلی رسیده که ... .
کتاب خاطرات شهید ابراهیم هادی (شهید جاوید الاثری که در سن 25 سالگی تنهای تنها با خدا همراه شد و دیگر کسی او را ندید) را می خواندم؛ یکی از خاطره های به یاد مانده از ایشان این بود:
"ورزشکار بود و قد و اندام مناسبی داشت. هر روز با ساک ورزشکاری به سمت باشگاه می رفت.یکبار رفقایش به او گفتند: دیروز دو تا دختر دنبال تو بودند و درباره تو حرف می زدند. ماشاءالله با این تیپ و هیکل، خوب جلب توجه می کنی! از فردا دیگر ساک ورزشی برنمی داشت! لباسهای ورزشی خود را داخل کیسه نایلونی می گذاشت و یک پیراهن گشاد می پوشید و روی شلوارش می انداخت ،می گفت: نمی خواهم با نوع پوششم، ذهن یک جوان را مشغول کنم".
شهید ابراهیم هادی همیشه از خدا می‌خواست گمنام بماند؛ چرا که گمنامی صفت یاران خداست. وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا ...
پیشنهاد میکنم کتاب "سلام بر ابراهیم" را بخوانید.
_____________________
1. آیه 1 سوره حجرات
2. بحار الانوار، ج 16، ص 298
3. كافى، ج 6، ص 512؛ وسائل الشيعه، ج 2، ص 166؛ (ما انفَقت فی الطیب فَلَیس بسرف).
4. ميزان الحكمه، ج 5 عربى، ص 574؛( كان رسول الله ينفق فى الطيب اكثر مما ينفق فى الطعام).
5. مکارم الاخلاق، ص 96
6. در «مجمع البحرین»، ماده «رهب» این حدیث آمده است، و در «نهایه» «ابن اثیر» نیز ذکر شده.
موفق و مؤید و خوش تیپ باشید. آمین
یاعلی
سلام بر شما کاربر محترم
اینقدر کارشناس محترم؛ آقای مصطفوی خوب و کامل گفتند که حرفی باقی نمی ماند.
شما تا عملی کردن توبه و ان شاء الله پذیرش آن و مغفرت، فقط یک قدم فاصله دارید و آن یک قدم؛ همت و اراده شماست.
مرغ با پَر می‌پرد تا آشیان
پَر مردم همت است ای مردمان
عاشقی که آلوده شد در خیر و شر
خیر و شر منگر تو در همت نگر
ان شاء الله که بزودی مصداق آیه "إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوّابينَ وَيُحِبُّ المُتَطَهِّرينَ" (بقره،222) باشید. آمین
یاعلی
سلام بر شما کاربر محترم
اشکال ندارد، ولی زن ها باید ان را چنانچه عرفا زینت حساب شود از نامحرم بپوشانند.
موفق باشید
یاعلی
صفحه‌ها