نظرات به تو از دور سلام

سلام بر شما کاربر محترم

«بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ؛ بلکه انسان خود بر (نیک و بد) خویش به خوبی بیناست». (قیامت، 14)

هرکسی خودش رو بهتر می شناسد. ببینید چگونه آرام می شوید؟! همان کار را انجام بدید. 
مثلا برخی افراد آب بر سر و صورتشون میگیرند؛ آرام میشوند. 
برخی آب خنک و گوارایی می نوشند؛ آرام می شوند. 
برخی صلوات و ذکر می گویند؛ آرام می گیرند. 
برخی مکانشان را عوض می کنند؛ مثلا از خانه خارج می شوند. می توانید به همسرتان پیشنهاد بدهید در آن زمان با شما همکاری کند و از خانه برای چند دقیقه ای خارج شود. 
می توانید در آن زمان حمام بروید و دوش آب سرد بگیرید. 
اگر با آهنگ ملایمی آرام می گیرید، میتوانید امتحان کنید. 
اگر مذهبی هستید در آن زمان دو رکعت نماز بخوانید و با قرآن و دعا خود را آرام کنید.
بهرحال موقعیت خود را تغییر دهید. 
اگر فرد کتومی هستید که توانایی حفظ اسرار خانه را دارد، می توانید با دوستی یا آشنایی تماس بگیرید و دیدار مجازی تازه کنید. اگر که نمی توانید خود را کنترل کنید و همه چیز را فاش خواهید کرد که اصلا توصیه نمی شود.
زمانی که محیط خانه آرام هست و شما در فراغ بال و آرامش هستید، سعی کنید خوبیهای همسرتان را بشمارید و حتی بنویسید. و در زمان مشاجره حسن های ایشان را بازیابی کنید. اینکار باعث می شود که خشم شما فروکش کند.
همسرتان را با کسی مقایسه نکنید و یا مقایسه مثبت کنید. (مثلا امتیازات او را که دیگران ندارند را به یاد بیاورید).
اگر در زمان عصبانیت لبخند بر لبتان می آید؛ لبخند بزنید.(به نظر من کار سختی نیست؛ برخی می توانند).
به این مسأله بیندیشید که چنین حرکتهایی (فحاشی و ...) در شأن شما نیست. و از یک خانم محترم چنین حرکاتی بعید است.

داد و فریاد و فحاشی به اقتدار یک مرد لطمه می زند. و شما با اینکار دقیقا دست روی نقطه ضعف ایشان می گذارید و از خط قرمز او عبور می کنید و در چنین مواقعی برخی آقایون که غرور و اقتدارشون توسط همسرشون لگدمال شده برای تسکین یا بنوعی بازیابی اقتدار از دست رفته به روابط مجازی رو می آورند و خانم عزیز؛ دود اینکار به چشم خودتان می رود. لذا سعی کنید که به خودتان ضربه نزنید و با دست خود، خود را کیش و مات نکنید. و برخی از آقایان که خودشان هم اعصاب آرامی ندارند و بقولا سریع قاطی می کنند، از خود بیخود می شوند و پس از آرامش به یاد می آورند که چند سیلی هم به همسر خود نواخته اند. توجیهی ندارد ولی یک زن باهوش و باتدبیر با دست خود مجوز چنین کاری را امضا نمی کند.

تهی پای رفتن به از کفش تنگ
بلای سفر به که در خانه جنگ
به زندان قاضی گرفتار به
که در خانه دیدن بر ابرو گره
سفر عید باشد بر آن کدخدای
که بانوی زشتش بود در سرای
در خرمی بر سرایی ببند
که بانگ زن از وی برآید بلند

بانوی عزیز؛ داد و بیداد و سر و صدا بطور کلی، ولو اینکه مخاطب مستقیم آن فریادها شما نباشید هم اعصاب آدم را خرد می کند. شما خودتان اگر در مکانی باشید که کسی با سر و صدای بسیار به شما فحاشی کند و مخاطب مستقیم هتاکی وی باشید؛ چه برخوردی خواهید کرد؟! 
حالا شما تصور کنید که همسر شما حس اقتدار و غرورش هم زیر سؤال می رود!!!!!!!!!!!
خانم عزیز؛ گیر دادن حوصله آدم را سر می برد!!!! گیر دادنهای پی در پی سخن حق شما را هم لوث می کند!!!! تکرار ملال انگیز است. ترک کنید؛ سرکار خانم!
حوصله و طاقت انسان هم حدی دارد. از حد هم که گذشت ولو اینکه فرد آرامی هم باشید؛ با یک جرقه شعله ور می شود. گاهی کوتاه آمدن هم ارزش بیشتری دارد تا با یک کبریت و یک جرقه همه هست و نیست خود را به آتش بکشید. 
سرکار خانم؛ هیچ زنی با درشت خویی بر همسر خود فائق نشده!!!!!
خانم عزیز؛ مراقب باشید دلزدگی بوجود نیاورید. که خود می دانید دلِ هم زده در چه صورتی التیام می یابد!!!!!!!

مبادا در محبت پای رنجش در میان آید
که بعد از آشتی ها صحبت اول نخواهی دید

اگر که دلیل همه عصبانیت ها و فحاشی ها، همسرتان هستند؛ سعی کنید راه هر بهانه و توجیهی را ببندید. و اگر فکر می کنید توانایی و مدیریت این مسأله در ید قدرت شما نیست، سعی کنید با مشاوره و ... به اصلاح روابط موجود بپردازید.

کظم غیظ با تمرین درست می شود. ان شاء الله که موفق خواهید شد. آمین

یاعلی

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُونُ

عشق شیخ صنعان و دختر ترسا

پس از گذشت روزها، دختر ترسا متوجه عشقِ صنعان شد و به او خبر دادند که پیری بیرون است که ضجّه می زند و ابراز عشق می کند. دختر ترسا آمد و او را دید و حالش را جویا شد. دید که این پیر صنعان شیفته و واله او شده است. گفت: آخر ای پیرمرد! هفتاد سال از عمر تو گذشته و من جوان هستم، تو چگونه عاشقِ من شدی و توقّع داری که من به سوی تو بیایم؟ اما دید شیخ دست بردار نیست. لبخند تمسخرآمیزی به شیخ زد و گفت: بسیار خوب، اگر راست می گویی و واقعا مرا دوست داری باید از دینت دست بشویی و به دین من درآیی. 

هر که او همرنگِ یارِ خویش نیست
عشقِ او جز رنگ و بویی بیش نیست

شیخ فرمانبرداری کرد و گفت: هر کاری که تو بگویی من انجام می دهم. بگو چه کنم؟ 
دختر گفت: من چهار شرط دارم که اگر آنها را انجام دهی، به عشق تو جواب می دهم. نزد بت سجده کن؛ قرآن را بسوزان؛ شراب بنوش؛ از ايمانت دست بردار. 
شیخ کمی فکر کرد و گفت: یکی از آنها را می پذیرم، اما بقیه را نمی توانم بپذیرم.
دختر گفت: کدام را؟
شیخ گفت: شراب را می نوشم اما قرآن را نمی سوزانم، از ایمانم دست برنمی دارم و بر بت هم سجده نمی کنم.
دختر لبخندی زد و گفت: باشد! همین یک کار را انجام بده.
بدین ترتیب شیخ را به میخانه ی دیر برد، جایی که جام و ساقی بود و آن دختر جامی را پُر از شراب کرد و به دست شیخ داد. شیخ، شراب را نوشید و دختر دوباره جامش را پُر کرد و او دوباره نوشید تا اینکه جوشش شراب تا عمقِ وجود شیخ نفوذ کرد. آن پیر احساس کرد که عشقش شعله ورتر و صبر و عقلش کمتر شده است. پس دست به دامنِ دختر شد و تمنای وصال کرد. دختر گفت: نه، من تو را قبول ندارم.
شیخ گفت: چرا؟ 
دختر گفت: زیرا اگر تو در عشقت کامل بودی، از بی ایمانی نمی هراسیدی و مسیحی می شدی. 
شیخ صنعان که مست و بی هوش بود و چیزی جز وصالِ یار را طلب نمی کرد، گفت: باشد، اینکه چیزی نیست، من مسیحی می شوم. 
دختر، دست شیخ را گرفت و به دِیر برد. در آنجا شیخ خرقه اش را درآورد و لباس مسیحیان بر تن کرد و زنار بست و نزد بت سجده کرد. هنگامی که شیخ از دین و ایمانش چشم پوشید و زنار بست، با خودش گفت: بالاخره عشق این دختر ترسا کارِ خودش را کرد و این همه، از مِی و از مستی بود. تا زمانی که مِی نخورده بودم از دین و ایمان نگذشته بودم، اما چون لب به مِی آلودم، بت پرست شدم.

بس کسا کز خمر ترکِ دین کند
بی شک این اُمّ الخبائث می کند

خداوند در قرآن فرموده اند:
«يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا ۗ وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ»؛
درباره شراب و قمار از تو سؤال می‌کنند، بگو: 'در آنها گناه و زیان بزرگی است و منافعی (از نظر مادی) برای مردم دربر دارد، (ولی) گناه آنها از نفعشان بیشتر است. و از تو می‌پرسند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: از مازاد نیازمندی خود.' این چنین خداوند آیات را برای شما روشن می‌سازد، شاید اندیشه کنید!». (سوره بقره/219)

و پيامبر اکرم (ص) فرموده اند:
لَنْ يَزالُ العَبْدُ فى فُسْحَةٍ مِنْ دِينهِ مالَمْ يَشْرَبِ الْخَمْرَ وَ اِذا شَرِبَها خَرَقَ اللّهُ عَنْهُ سَتْرَهُ و كانَ الشَّيْطانُ وَليَّهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ يَسُوقُهُ اِلى كُلِّ شَرٍّ وَ يَعْرِفُهُ عَنْ كُلِّ خَيْرٍ. 

بنده تا شراب ننوشد عرصه دين بر او گشاده باشد و چون بنوشد پرده خدا از او بدرد و شيطان يار و گوش و چشم او شود و او را بسوى بديها براند و از نيكها منصرف كند. (نهج الفصاحه، حديث ۲۲۹۱)

ماده 264 قانون مجازات اسلامی مقرر داشته:” مصرف مسکر از قبیل خوردن ، تزریق و تدخین چه کم و چه زیاد، جامد یا مایع، مست کند یا نکند، خالص باشد یا مخلوط به گونه ای که آنرا از مسکر بودن خارج نکند، موجب حد است”.

ماده 265 حد مصرف مسکرات را 80 ضربه تازیانه تعیین می نماید.

اللهم طَهِّرْ بُطُونَنا مِنَ الْحَرامِ وَالشُّبْهَةِ. آمین

یاعلی