دوست عزیز؛ راستش من سؤال شما را خواندم، فکر کردم لطیفه مطرح کردید.
یک عده معلوم نیست، فقط خدا داند؛ مغرضانه یا با انگیزه شوخی با تعالیم دین (که اون هم در جای خودش کار صحیحی نیست) در واقع آموزه های دین رو به سخره می گیرند.
روزگاریست که ایمان فلک رفته به باد!!!!! متأسفانه!
معارف دینی که بازیچه دست ما نیست!
شوخی شوخی؛ با خدا هم شوخی؟!
واقعا عجیبه؛ جلوی قاضی و معلق بازی!
بنظر نمیرسه این دست پیامها، شبهه باشه و طراحشون دنبال جواب باشه!
کاش یاد بگیریم از هر چیزی طنز نسازیم و با هر اعتقادی که داریم و هر مطلبی رو که درکش نکردیم؛ باهاش شوخی نکنیم.
همین طنزها و شوخی ها (اگر با عینک خوش بینی نگاه کنیم) اینقدر در ضعف اعتقادات فرزندان جوان و نوجوانمون تأثیرگذاره! چون با خنده و شادی همراهه؛ جذبشون بالاست! و کم کم پایه اعتقادی میشن!
واقعا به کجا داریم ما؟!
به کجا چنین شتابان؟!
البته خیلی وقت هست که این _در حقیقت_ تهاجم فرهنگی شروع شده؛ و هر روز خلاقیت ملت در آموزه ای متبلور میشه!
ببخشید نظرتون در مورد پاسخی که "مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی" داده‌اند؛ چیه؟ ما میتونیم از این جواب استفاده کنیم؟! ببخشید که طولانی هست. نخواستم تقطیع کنم، به همین جهت کل جواب رو کپی پیس کردم؛ ولی جوابی اصلی رو ستاره زدم. (البته کاربر نویسنده مورد نظر نیستند. چه بسا برایشان واجب هم باشه. سوال من ناظر به جواب مرکز هست.)
آیا نکاح موقت ثواب دارد؟
با سلام و عرض و ادب و احترام و خسته نباشید.......
و ضمن تبریک به مناسبت فرارسیدن مه مبارک رمضان،و با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما
سوال در مورد نکاح موقت و ثواب های آن است،
در این مورد که قبلا به پژوهش پرداخته بودم،
به مواردی چون این احادیث رسیدم،
{{پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هر کس یک بار در زندگی خود متعه کند، درجه اش به مانند درجة حسن مجتبی علیه السلام خواهد بود و هر کس دوبار متعه کند، درجه اش به مانند حسین سید الشهداء علیه السلام خواهد بود و هر کس سه بار این کار را انجام دهد، به درجة علی مرتضی علیه السلام نائل می آید و هر کس چهار بار متعه بگیرد، درجه اش همانند من خواهد بود}}
از جهت صحت این احادیث و همچنین توضیحات مکمل در مورد این مطلب ،سول را ارسال کردم
پیشاپیش از پاسخ دادنتون تشکر می کنم......
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
متعه حلال است و يكي از اقسام ازدواج مي باشد.(1)
از نظر عقلي هيچ مانعي ندارد كه دو نوع ازدواج داشته باشيم. يكي دائم و دومي موقت و تاكنون هيچ كس اشكال عقلي بر ازدواج موقت نگرفته است.
قرآن در آيه 24 سوره نسا مي فرمايد: فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَة(زنانى را كه متعه مىكنيد مهر آنها را به عنوان يك واجب بايد بپردازيد) اين قسمت از آيه، اشاره به مسئله ازدواج موقت و به اصطلاح متعه است و از آن استفاده مىشود كه اصل تشريع ازدواج موقت، قبل از نزول اين آيه براى مسلمانان مسلم بوده كه در اين آيه نسبت به پرداخت مهر آنها توصيه مىكند .حضرت امام باقر (ع) فرمود: متعه تا روز قيامت حلال است.(2)
در اين كه متعه زمان رسول خدا و خليفه اول و مدتي از خلافت خليفه دوم جاري و ساري بوده و خليفه دوم چون آن را نمي پسنديده، آن را حرام كرده شك نيست و به همين جهت در بين عالمان اهل سنت هميشه بوده اند كساني كه با توجه به قطعي بودن حليت متعه در زمان پيامبر و مدتي بعد ايشان، نهي خليفه دوم را نپذيرفته و بر جواز متعه فرمان داده اند.
اين مطالب روشن است و ذيل آيه 24 نساء در تفاسير وارد شده است.
البته بعد ها اهل سنت در مورد متعه نظر هاي مختلفي ابراز كردند مثل اين كه متعه در برهه اي جايز بوده و بعد توسط قرآن نسخ شده و ... كه خود آنان به اين نظريه ها جواب داده و آنها را رد كرده اند.
متعه يك راه حل براي موارد غير عادي بوده كه شخص نزد خانواده اش نيست يا امكان ازدواج دائم ندارد يا ... ، خلاصه يك راه حل براي مواقع غير عادي است و براي كساني كه امكان ازدواج دائم داشته باشد، متعه پسنديده نيست. (البته حرام هم نمي باشد) و به همين جهت هم به متعه به خودي خود سفارش نشده و تشويق نگرديده است گر چه مباح مي باشد.
******رواياتي هم كه متعه را تشويق مي كند نه از جهت مستحب بودن خود متعه است. بلكه از جهت اين است كه فرد با اين عمل با كسي كه متعه را به ناحق حرام كرده و در حوزه تشريع به حرام وارد شده، مبارزه مي كند.******
رواياتي كه دلالت دارد متعه براي موارد مشكل دار وضع شده و مثل نكاح دائم نيست كه هميشه پسنديده باشد:
راوي گويد از امام كاظم در باره متعه سؤال كردم و امام فرمود:
هي حلال مباح مطلق لمن لم يغنه الله بالتزويج فليستعفف بالمتعة فإن استغنى عنها بالتزويج فهي مباح له إذا غاب عنها .(3)
آن براي كسي كه خدا او را با ازدواج دائم بي نياز نكرده، حلال و مباح و جايز است تا حفظ عفاف كند و اگر نكاح دائم دارد، زماني كه از همسرش دور است برايش جايز مي باشد.
علي بن يقطين گويد از امام كاظم در باره متعه سؤال كردم و ايشان فرمود:
ما أنت وذاك قد أغناك الله عنها (4)
تورا كه از آن بي نياز هستي، با متعه چه كار؟
*****اما رواياتي كه دلالت دارد مستحب بودن آن به خاطر احياي سنت و مبارزه با بدعتي است كه نهاده شد:
راوي گويد امام صادق به من فرمود: تا به حال متعه كرده اي؟ عرض كردم : خير، امام فرمود:
لا تخرج من الدنيا حتى تحيي السنة (5)
بر تو باد كه قبل از مرگ اين سنت را احيا كني.
بنا بر روايت ديگر امام صادق (ع) از يكي از شيعيان پرسيد كه متعه كرده اي و ايشان جواب داد من احتياج ندارم. امام فرمود:
وإن كنت مستغنيا فإني أحب أن تحيى سنة رسول الله (ص).
اگر چه محتاج هم نباشي به جهت زنده كردن سيره پيامبر اين كار را انجام بده. (6)
*****پس با توجه به اين روايات متعه به خودي خود مباح است و مستحب نيست و امامان وجهي براي عمل به اين سنت براي خود نمي ديده و بلكه با توجه به حضورشان در مركز توجه ها و با توجه به مخالفت عموم جامعه با اين حكم خدا و ... ، اقدام نكردن به آن را براي خود و دين جدشان بهتر مي ديدند.
روايت زير نشان مي دهد امامان اشتغال خود و زنان خاندان خود به اين مباح را خوش نداشتند:
عبد الله بن عمر ليثي به امام باقر عرض كرد: نظر شما در باره متعه چيست؟
امام فرمود: أحلها الله في كتابه و على سنة نبيه، فهي حلال إلى يوم القيامة
خدا آن را در كتابش و در سنت پيامبرش حلال كرده است و تا قيامت حلال خدا و پيامبر حلال است.
عبدالله گفت: اي اباجعفر با اين كه عمر آن را حرام كرده باز مثل شمايي اين گونه آن را حلال مي شمارد؟
امام فرمود: گر چه عمر نهي كرد.
عبدالله گفت: شما را به خدا پناه مي دهم كه حرام عمر را حلال بشمري!
امام فرمود: فأنت على قول صاحبك و أنا على قول رسول الله (ص): فهلم الاعنك أن الحق ما قال رسول الله (ص)، وأن الباطل ما قال صاحبك
تو بر قول عمر باش و من بر قول رسول خدا و بيا با تو ملاعنه كنم كه حق آن است كه رسول خدا فرموده و باطل آن است كه دوست تو گفته است.
عبد الله كه جوابي نداشت، گفت: آيا شما را خوش مي آيد كه زنان خاندان و دختران و دختران عمويت متعه شوند؟
امام كه اين سخن بي پايه او را شنيد، سكوت كرد و رو برگرداند.(7)
( زيرا اگر مباحي را كسي حرام كرد ما نبايد حرمت را بپذيريم و بايد با آن مبارزه كنيم و به هر صورت ممكن اين حليت را اعلام نماييم. ولي لازم نيست حتما خود آن مباح را انجام دهيم. ما بسياري مباح ها را خوش نداريم ولي آنها را حرام نمي شماريم. حرام شمردن مباح، ممنوع است نه اين كه لازم باشد حتما آن مباح را خوش بداريم و به آن عمل كنيم. )
******اما روايتي كه ادعا كرده ايد، در كتب روايي نيافتيم و ظاهرا روايت هم به جعلي بودن شبيه است.******
*******در بالا گفتيم كه رسول خدا اين ازدواج را مباح اعلام كرد. ولي تشويقي به آن از رسول خدا نرسيده، زيرا در زمان ايشان دليلي براي ترويج آن نبود. بله چون بعد از ايشان خليفه دوم اين حلال را حرام كرد و اين بدعت را ايجاد كرد، امامان از باب مبارزه با بدعت به آن تشويق كردند. بنا بر اين به نظر مي رسد اين مطالب از جعلياتي باشد كه در زبانها جاري شده و چه بسا دشمنان جاري كرده باشند.
پي نوشت:
1. آيت الله سيستاني، توضيح المسائل، ص457 احكام نكاح(ازدواج).
2. شيخ حر عاملي، وسايل الشيعه، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1104 ق، ج 14، ص 437.
3. همان، ص 449 - 450.
4. همان، ص 449.
5. همان، ص 443.
6. همان، ص 444.
7. همان، ص 437.
وادار که نباید بکنیم. باید تشویق کنیم. وقتی حجاب رو رعایت کرد باید مورد تشویق قرار بگیره. بهش بگید من افتخار میکنم به تو که باحجاب هستی. (نگید با حجاب خوشگلتری؛ وقتی معیار شد زیبایی، بچه میره توی آینه موهاش رو بیرون میندازه؛ میگه من اینجوری زیباترم) پدر به مادر جلوی بچه بگه که من بهت افتخار میکنم که تو چادری هستی! بچه باید درک کنه که حجاب افتخاره. روی عادتهاش کار کنید. از پوشیدن روسری باید شروع کنه توی حوزه نماز خواندن. از پوشیدن لباس آستین بلند بجای آستین کوتاه و شلوار به جای شلوارک و ... همینطوری آرام آرام باید بیاد جلو و عادت کنه جلوی نامحرم حجاب بگیره.
به احساسش توجه کنید. خودتون یک چادری خوش تیپ و اتو کشیده باشید. روسری، چادر و درکل لوازماتی که برای حجابش تهیه میکنید. مرتب و خوش دوخت باشه.
اگه عادت به بازیهای موبایلی داره "نرم افزار دختران بهشتی" خیلی قشنگ بچه های کوچیک رو با محرم و نامحرم و حدود حجاب آشنا میکنه!
موفق باشید مادر عزیز!
(مطلبی که نوشتم استفاده خودم از کلیپ استاد حسینی بود.)
متأسفانه اینقدر مدیران رو درگیر پاسخ به بخشنامه های صدمن یک غاز ، بی سر و ته ، ورق بازی و سند سازی بجای مستند سازی می کنند که مدیر از جایی که تفویض اختیار داره، فقط میتونه استفاده کنه! و شاید اون موردی که تفویض اختیار شده مورد ارزشی باشه ولی بهرحال باید از یکجایی زد!!!!!!!!! شوربختانه!
نعمتان مجهولتان؛ الصحه و الامان. وقتی الزام در انجام امور بیهوده شدت گرفت و مدیر خودش رو دست بسته می بینه؛ و اشتغال به فرعیات بصورت قهری جای اصول رو گرفت و هیچ دلسوزی هم نیست که رسیدگی کنه. اون مدیر در جایی که اختیار داره با شاید و باید روزه شک دار نمی گیره و آرامش و سلامت مدرسه اش رو به بهم نمیزنه و به مخاطره نمی اندازه! والا کلام شما از اصل کاملا متین و صحیح هست و جای تردیدی نیست! ولی نمیشه کسی رو خلع سلاح کرد و بعد گفت چرا ضدارزشی عمل کردی؟!
خدا عاقبتمون رو به خیر کنه ان شاء الله و حکمت بده بتونیم وظیفه رو درست تشخیص بدیم و بهش عمل کنیم!
بر دوست خوب ما از طرف یک کاربر سلام
دوست عزیز؛ راستش من سؤال شما را خواندم، فکر کردم لطیفه مطرح کردید.
یک عده معلوم نیست، فقط خدا داند؛ مغرضانه یا با انگیزه شوخی با تعالیم دین (که اون هم در جای خودش کار صحیحی نیست) در واقع آموزه های دین رو به سخره می گیرند.
روزگاریست که ایمان فلک رفته به باد!!!!! متأسفانه!
معارف دینی که بازیچه دست ما نیست!
شوخی شوخی؛ با خدا هم شوخی؟!
واقعا عجیبه؛ جلوی قاضی و معلق بازی!
بنظر نمیرسه این دست پیامها، شبهه باشه و طراحشون دنبال جواب باشه!
کاش یاد بگیریم از هر چیزی طنز نسازیم و با هر اعتقادی که داریم و هر مطلبی رو که درکش نکردیم؛ باهاش شوخی نکنیم.
همین طنزها و شوخی ها (اگر با عینک خوش بینی نگاه کنیم) اینقدر در ضعف اعتقادات فرزندان جوان و نوجوانمون تأثیرگذاره! چون با خنده و شادی همراهه؛ جذبشون بالاست! و کم کم پایه اعتقادی میشن!
واقعا به کجا داریم ما؟!
به کجا چنین شتابان؟!
البته خیلی وقت هست که این _در حقیقت_ تهاجم فرهنگی شروع شده؛ و هر روز خلاقیت ملت در آموزه ای متبلور میشه!
افسوس!
سلام و عرض ادب
ببخشید نظرتون در مورد پاسخی که "مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی" داده‌اند؛ چیه؟ ما میتونیم از این جواب استفاده کنیم؟! ببخشید که طولانی هست. نخواستم تقطیع کنم، به همین جهت کل جواب رو کپی پیس کردم؛ ولی جوابی اصلی رو ستاره زدم. (البته کاربر نویسنده مورد نظر نیستند. چه بسا برایشان واجب هم باشه. سوال من ناظر به جواب مرکز هست.)
آیا نکاح موقت ثواب دارد؟
با سلام و عرض و ادب و احترام و خسته نباشید.......
و ضمن تبریک به مناسبت فرارسیدن مه مبارک رمضان،و با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما
سوال در مورد نکاح موقت و ثواب های آن است،
در این مورد که قبلا به پژوهش پرداخته بودم،
به مواردی چون این احادیث رسیدم،
{{پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هر کس یک بار در زندگی خود متعه کند، درجه اش به مانند درجة حسن مجتبی علیه السلام خواهد بود و هر کس دوبار متعه کند، درجه اش به مانند حسین سید الشهداء علیه السلام خواهد بود و هر کس سه بار این کار را انجام دهد، به درجة علی مرتضی علیه السلام نائل می آید و هر کس چهار بار متعه بگیرد، درجه اش همانند من خواهد بود}}
از جهت صحت این احادیث و همچنین توضیحات مکمل در مورد این مطلب ،سول را ارسال کردم
پیشاپیش از پاسخ دادنتون تشکر می کنم......
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
متعه حلال است و يكي از اقسام ازدواج مي باشد.(1)
از نظر عقلي هيچ مانعي ندارد كه دو نوع ازدواج داشته باشيم. يكي دائم و دومي موقت و تاكنون هيچ كس اشكال عقلي بر ازدواج موقت نگرفته است.
قرآن در آيه 24 سوره نسا مي فرمايد: فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَة(زنانى را كه متعه مىكنيد مهر آنها را به عنوان يك واجب بايد بپردازيد) اين قسمت از آيه، اشاره به مسئله ازدواج موقت و به اصطلاح متعه است و از آن استفاده مىشود كه اصل تشريع ازدواج موقت، قبل از نزول اين آيه براى مسلمانان مسلم بوده كه در اين آيه نسبت به پرداخت مهر آنها توصيه مىكند .حضرت امام باقر (ع) فرمود: متعه تا روز قيامت حلال است.(2)
در اين كه متعه زمان رسول خدا و خليفه اول و مدتي از خلافت خليفه دوم جاري و ساري بوده و خليفه دوم چون آن را نمي پسنديده، آن را حرام كرده شك نيست و به همين جهت در بين عالمان اهل سنت هميشه بوده اند كساني كه با توجه به قطعي بودن حليت متعه در زمان پيامبر و مدتي بعد ايشان، نهي خليفه دوم را نپذيرفته و بر جواز متعه فرمان داده اند.
اين مطالب روشن است و ذيل آيه 24 نساء در تفاسير وارد شده است.
البته بعد ها اهل سنت در مورد متعه نظر هاي مختلفي ابراز كردند مثل اين كه متعه در برهه اي جايز بوده و بعد توسط قرآن نسخ شده و ... كه خود آنان به اين نظريه ها جواب داده و آنها را رد كرده اند.
متعه يك راه حل براي موارد غير عادي بوده كه شخص نزد خانواده اش نيست يا امكان ازدواج دائم ندارد يا ... ، خلاصه يك راه حل براي مواقع غير عادي است و براي كساني كه امكان ازدواج دائم داشته باشد، متعه پسنديده نيست. (البته حرام هم نمي باشد) و به همين جهت هم به متعه به خودي خود سفارش نشده و تشويق نگرديده است گر چه مباح مي باشد.
******رواياتي هم كه متعه را تشويق مي كند نه از جهت مستحب بودن خود متعه است. بلكه از جهت اين است كه فرد با اين عمل با كسي كه متعه را به ناحق حرام كرده و در حوزه تشريع به حرام وارد شده، مبارزه مي كند.******
رواياتي كه دلالت دارد متعه براي موارد مشكل دار وضع شده و مثل نكاح دائم نيست كه هميشه پسنديده باشد:
راوي گويد از امام كاظم در باره متعه سؤال كردم و امام فرمود:
هي حلال مباح مطلق لمن لم يغنه الله بالتزويج فليستعفف بالمتعة فإن استغنى عنها بالتزويج فهي مباح له إذا غاب عنها .(3)
آن براي كسي كه خدا او را با ازدواج دائم بي نياز نكرده، حلال و مباح و جايز است تا حفظ عفاف كند و اگر نكاح دائم دارد، زماني كه از همسرش دور است برايش جايز مي باشد.
علي بن يقطين گويد از امام كاظم در باره متعه سؤال كردم و ايشان فرمود:
ما أنت وذاك قد أغناك الله عنها (4)
تورا كه از آن بي نياز هستي، با متعه چه كار؟
*****اما رواياتي كه دلالت دارد مستحب بودن آن به خاطر احياي سنت و مبارزه با بدعتي است كه نهاده شد:
راوي گويد امام صادق به من فرمود: تا به حال متعه كرده اي؟ عرض كردم : خير، امام فرمود:
لا تخرج من الدنيا حتى تحيي السنة (5)
بر تو باد كه قبل از مرگ اين سنت را احيا كني.
بنا بر روايت ديگر امام صادق (ع) از يكي از شيعيان پرسيد كه متعه كرده اي و ايشان جواب داد من احتياج ندارم. امام فرمود:
وإن كنت مستغنيا فإني أحب أن تحيى سنة رسول الله (ص).
اگر چه محتاج هم نباشي به جهت زنده كردن سيره پيامبر اين كار را انجام بده. (6)
*****پس با توجه به اين روايات متعه به خودي خود مباح است و مستحب نيست و امامان وجهي براي عمل به اين سنت براي خود نمي ديده و بلكه با توجه به حضورشان در مركز توجه ها و با توجه به مخالفت عموم جامعه با اين حكم خدا و ... ، اقدام نكردن به آن را براي خود و دين جدشان بهتر مي ديدند.
روايت زير نشان مي دهد امامان اشتغال خود و زنان خاندان خود به اين مباح را خوش نداشتند:
عبد الله بن عمر ليثي به امام باقر عرض كرد: نظر شما در باره متعه چيست؟
امام فرمود: أحلها الله في كتابه و على سنة نبيه، فهي حلال إلى يوم القيامة
خدا آن را در كتابش و در سنت پيامبرش حلال كرده است و تا قيامت حلال خدا و پيامبر حلال است.
عبدالله گفت: اي اباجعفر با اين كه عمر آن را حرام كرده باز مثل شمايي اين گونه آن را حلال مي شمارد؟
امام فرمود: گر چه عمر نهي كرد.
عبدالله گفت: شما را به خدا پناه مي دهم كه حرام عمر را حلال بشمري!
امام فرمود: فأنت على قول صاحبك و أنا على قول رسول الله (ص): فهلم الاعنك أن الحق ما قال رسول الله (ص)، وأن الباطل ما قال صاحبك
تو بر قول عمر باش و من بر قول رسول خدا و بيا با تو ملاعنه كنم كه حق آن است كه رسول خدا فرموده و باطل آن است كه دوست تو گفته است.
عبد الله كه جوابي نداشت، گفت: آيا شما را خوش مي آيد كه زنان خاندان و دختران و دختران عمويت متعه شوند؟
امام كه اين سخن بي پايه او را شنيد، سكوت كرد و رو برگرداند.(7)
( زيرا اگر مباحي را كسي حرام كرد ما نبايد حرمت را بپذيريم و بايد با آن مبارزه كنيم و به هر صورت ممكن اين حليت را اعلام نماييم. ولي لازم نيست حتما خود آن مباح را انجام دهيم. ما بسياري مباح ها را خوش نداريم ولي آنها را حرام نمي شماريم. حرام شمردن مباح، ممنوع است نه اين كه لازم باشد حتما آن مباح را خوش بداريم و به آن عمل كنيم. )
******اما روايتي كه ادعا كرده ايد، در كتب روايي نيافتيم و ظاهرا روايت هم به جعلي بودن شبيه است.******
*******در بالا گفتيم كه رسول خدا اين ازدواج را مباح اعلام كرد. ولي تشويقي به آن از رسول خدا نرسيده، زيرا در زمان ايشان دليلي براي ترويج آن نبود. بله چون بعد از ايشان خليفه دوم اين حلال را حرام كرد و اين بدعت را ايجاد كرد، امامان از باب مبارزه با بدعت به آن تشويق كردند. بنا بر اين به نظر مي رسد اين مطالب از جعلياتي باشد كه در زبانها جاري شده و چه بسا دشمنان جاري كرده باشند.
پي نوشت:
1. آيت الله سيستاني، توضيح المسائل، ص457 احكام نكاح(ازدواج).
2. شيخ حر عاملي، وسايل الشيعه، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1104 ق، ج 14، ص 437.
3. همان، ص 449 - 450.
4. همان، ص 449.
5. همان، ص 443.
6. همان، ص 444.
7. همان، ص 437.
موفق و موید باشید
منبع : مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی
بر دوست خوب و گرامی، از طرف یک کاربر سلام
وادار که نباید بکنیم. باید تشویق کنیم. وقتی حجاب رو رعایت کرد باید مورد تشویق قرار بگیره. بهش بگید من افتخار میکنم به تو که باحجاب هستی. (نگید با حجاب خوشگلتری؛ وقتی معیار شد زیبایی، بچه میره توی آینه موهاش رو بیرون میندازه؛ میگه من اینجوری زیباترم) پدر به مادر جلوی بچه بگه که من بهت افتخار میکنم که تو چادری هستی! بچه باید درک کنه که حجاب افتخاره. روی عادتهاش کار کنید. از پوشیدن روسری باید شروع کنه توی حوزه نماز خواندن. از پوشیدن لباس آستین بلند بجای آستین کوتاه و شلوار به جای شلوارک و ... همینطوری آرام آرام باید بیاد جلو و عادت کنه جلوی نامحرم حجاب بگیره.
به احساسش توجه کنید. خودتون یک چادری خوش تیپ و اتو کشیده باشید. روسری، چادر و درکل لوازماتی که برای حجابش تهیه میکنید. مرتب و خوش دوخت باشه.
اگه عادت به بازیهای موبایلی داره "نرم افزار دختران بهشتی" خیلی قشنگ بچه های کوچیک رو با محرم و نامحرم و حدود حجاب آشنا میکنه!
موفق باشید مادر عزیز!
(مطلبی که نوشتم استفاده خودم از کلیپ استاد حسینی بود.)
یاعلی
متأسفانه اینقدر مدیران رو درگیر پاسخ به بخشنامه های صدمن یک غاز ، بی سر و ته ، ورق بازی و سند سازی بجای مستند سازی می کنند که مدیر از جایی که تفویض اختیار داره، فقط میتونه استفاده کنه! و شاید اون موردی که تفویض اختیار شده مورد ارزشی باشه ولی بهرحال باید از یکجایی زد!!!!!!!!! شوربختانه!
نعمتان مجهولتان؛ الصحه و الامان. وقتی الزام در انجام امور بیهوده شدت گرفت و مدیر خودش رو دست بسته می بینه؛ و اشتغال به فرعیات بصورت قهری جای اصول رو گرفت و هیچ دلسوزی هم نیست که رسیدگی کنه. اون مدیر در جایی که اختیار داره با شاید و باید روزه شک دار نمی گیره و آرامش و سلامت مدرسه اش رو به بهم نمیزنه و به مخاطره نمی اندازه! والا کلام شما از اصل کاملا متین و صحیح هست و جای تردیدی نیست! ولی نمیشه کسی رو خلع سلاح کرد و بعد گفت چرا ضدارزشی عمل کردی؟!
خدا عاقبتمون رو به خیر کنه ان شاء الله و حکمت بده بتونیم وظیفه رو درست تشخیص بدیم و بهش عمل کنیم!
××××
صفحه‌ها