مطالب دوستان به تو از دور سلام

سلام و درود مجدد خدمت شما تبریک می گم به شما بابت این همتی که به خرج دادید و مجددا در مسیر عاشقی و معنای زندگی برگشتید. خیلی از افراد در زندگی دچار افسردگی می شن، دچار روزمرگی میشن اما دلیلش رو نمی دونن، بعضی از افراد هستند که خودشون رو گم کردن، همه اینها دلیلش این هست که خدا رو فراموش کردن و نماز رو ترک کردن، در حالی که نمی دونن دوای دردشون همون نمازی بوده که تا چند وقت پیش می خوندند و اتفاقا نه تنها هیچ ضرری ازش نمی دیدند بلکه یک آرامش درونی بهشون میرسید. اونوقت هم از زمین و  زمان شاکی اند که چرا وضع زندگی هامون عوض شده . پس باز هم به شما تبریک می گیم که دوباره به خود واقعی تون برگشتید که امیدوارم روز به روز بر شوق و حال شما افزوده بشه. اما راجع به دخترتون  و رسیدن به سن تکلیف: در ابتدا باید بگم که نوعا پدر و مادرایی که اهل نماز باشن و این نماز خوندن رو در فضای خونه و در معرض دید فرزند می خونن بخصوص وقتی هر دو با هم بخونن و به طور ویژه وقتی به جماعت (دو نفره) بخونن چون یک صمیمت ضمنی در این کار دیده میشه، والدین اینچنینی برای تربیت دینی فرزندشون چندان مشکلی نخواهند داشت چون جنبه الگو گیری از پدر و مادر حتی در این سن هم وجود خواهد داشت. لذا به راحتی می تونن از عهده تربیت و نماز فرزندشون بر بیان.   اهمیتی که به تربیت دینی فرزندتون میدید، ستودنی است. بعضی از خانواده ها متاسفانه صاحب فرزند می شوند اما به هر بهانه ای مثل بروز بودن و واقع شدن در عصر تکنولوژی هیچ اهتمامی به تربیت دینی فرزندشون ندارند. از این بابت قدر خودتون رو بدونید چرا که اهتمام شما برای تربیت یک فرزند صالح، ذخیره آخرتی برای شما خواهد بود.  چند نکته عرض می شود. اصولا باید تربیت دینی فرزند دختر رو از سنین 7 سالگی شروع کرد و پسر را از سن 9 سالگی تا موقع بلوغ و رسیدن به سن تکلیف کمتر دچار چالش بشید. فرزند در سنین پایین بهتر و بیشتر حرف شنوی دارند. اما بهر حال الان که نزدیک سن تکلیف هستند باید بیشتر اهتمام بورزید،  و نباید به عنوان یک مربی در این زمینه سهل انگاری کنید. البته اهتمام شما به معنای شتابزدگی و دعوت به نماز با توپ و تشر و نسنجیده عمل کردن نیست. این کار باعث زدگی میشه. دختر شما اگر قبلا متاثر از عاطفه و احساس قرار میگرفت و حرف شما رو بخاطر از چشم نیفتادن شما گوش می داد الان چون جنبه شناختیش رشد کرده، برای خود و نظر خودش مستقلا احترام قائل هست الان بیشتر باید دخترتون رو قانع کنید که چرا باید نماز بخونه، شناخت در کنار عاطفه و احساس این بار می تونه به کمک شما بیاد. در ادامه لطف کنید لینک زیر روکه مربوط به یکی از کاربران هست ملاحظه بفرمایید http://btid.org/node/197679   بهترین ها رو برای شما آرزومندم

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر دغدغه شما بسیار بجا است چرا که بازی در دوران بچگی بخصوص تا سن 7 سالگی بسیار مهم و تربیت ساز است. شاکله شخصیتی کودک، یادگیری حل مساله، مواجهه با مشکلات و چالش ها، مهارت خود کنترلی و ارتباط با دیگران ، رعایت حقوق دیگران، از خود گذشتگی و .. این ها مواردی است که در خلال بازی می توان به کودک به طور ضمنی آموخت.  اما اینکه شوهر شما بازی بلد نیست ، بر خلاف انتظار نیست. شخصی در این سن نباید از بازی های کودکی چیزی در ذهنش باقی مونده باشه، که بخصوص متناسب با کودکان امروزی باشه. و اینکه با توجه با شغلی که ایشون دارند که به طور مداوم با مشتری سر و کله می زنه ، حال و انرژی باقی نمی مونه که بخواد با بچه ها بازی کنه. بلکه باید ترفندهایی به کار برد تا پدرشون رو وارد بازی کنن 1- اما برای اینکه یک کتاب خوب برای بازی به شما معرفی کنیم می تونید کتاب «بازی، بازوی تربیت» از استاد ولدی رو تهیه کنید و از بازیهای بسیار متنوع این کتاب بهره ببرید. 2- تا جایی که ممکنه خود شما، همسرتون رو به بازی کردن با بچه ها دعوت نکنید، بلکه بچه رو تشویق کنید که از جانب خودشون از باباشون بخوان که باهاشون بازی کنه. اگر هم عذر آوردند از بچه ها بخواهید که از باباشون وقتی بگیرند که عذری نداشته باشه. و در این قضیه اصرار کنن. حتی المقدور بازی انتخاب کنید که کل اعضاء خانواده رو مشغول کنه. اگر موفق شدید که ایشون رو به بازی کردن بکشونید بعد از بازی اول، بهشون بازخورد مثبت بدید، تعریف و تمجید کنید که مثال خوش گذشت بهمون و تشکر کنید که باعث شده انرژی مثبت به بچه ها بده. تا انگیزه ایشون برای همکاری های بعدی رو تقویت کنید موفق باشید

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی ضمن سپاس از ارتباطی که با مجموعه اندیشه برتر برقرار فرمودید هر کسی ممکن است در زندگی دچار غفلتی شود و حس گناه پیدا کنه، و هر حس گناهی در ابتدا باعث افسوس و پشیمانی است که چرا آن پاکی که خدا به او داده رو با زشتی گناه آلوده کرده. که این افسوس و پشیمانی از نفس لوامه (سرزنش گر) بر میاد. این دلنگرانی و بهم ریختگی نشان دهنده سلامت روحی شماست که معلوم هست این قاضی درون زنده است. خدا ما آدما رو طوری افریده که اگر بر خلاف مسیر فطری و تعاملی خودش خطا یا گامی برداریم، اثرش رو در وجود خودمون به وضوح خواهیم دید. خودسرزنشی و حس گناه،  بر حسب خودش یه نعمته. و الا کسی که بی تفاوت باشه اصلا نسبت به گناه هیچ احساس تاثّری نخواهد داشت.به قول معروف ککش هم نمی گزه. یه شخص سالمی که تازه سیگار کشیدن رو شروع می کنه دائما در حال صرفه است تا بدن او این پیام رو بهش برسونه که این سیگار با طبع من ناسازگاره. صاحب روح پاکی مثل شمای بزرگوار نظیر همون شخص سیگاری داره که بدنش نسبت به این عمل واکنش نشون میده. پس ما این رو به فال نیک می گیریم و شما باید قدر خودتون رو بدونید که غفلتی از شما سر زده اما روح شما بهش واکنش نشون داده و بی تفاوت نبودید. توبه یعنی پشیمانی از گذشته و عزم جدی بر ترک گناه و جبران اون. وقتی پیراهن شما لکه دار میکنید اولا خودتون رو سرزنش می کنید که چرا این کار رو می کنید، بعد عزم جدی دارید که مجددا این کار رو نکنید و مجددا لکه دارش نکنید، و در نهایت سعی دارید که این لکه رو پاک کنید. این یعنی توبه، و توبه کننده از گناه مثل کسی است که اصلا گناهی نکرده. پاک کردن گناه هم به قول شما با اشتغال به کارهای خوب و پرداختن به معنویت اتفاق می افته، نماز اول وقت، دوستی قلبی با ائمه اطهار و گریه بر مظلومیت اونها به شدت می تونه تاریکی و اثر گناه رو پاک کنه. طبعا از بین بردن اثر گناه زمان بَر هست. که این صبوری شما رو لازم دارد. به مرور شما به جایی می رسید که از گناه متنفر می شید، مثل اینکه شما حاضر نیستید دستتون رو توی آتیش بزارید. شما به مرحله ای می رسید که در هر حال خدا رو شاهد خودتون می دونید و مرتکب گناه نخواهید شد. عدم میل شما و عدم رجوع مجدد شما به گناه نشانه پذیرفته شدن توبه شماست. در ادامه می تونید به لینک زیر مراجعه بفرمایید و از کمال مهربانی خدا در قبال بندگانش آگاه شوید. http://btid.org/node/184973 بهترین ها رو برای شما آرزومندم

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر چالشی که باهاش مواجه شدید رو متوجه شدم. اختلافی که بین شما پیش اومده و شاید در اثر بگو مگو کردن اونقدر دامنه دار شده که شما یا همسر شما به فکر جدایی افتاده. و این جای تأثر داره که این موارد حاشیه ای چرا باید به جایی برسه که حداقل خطورات ذهنی به جدایی ایجاد بشه. اما حقیقت این است که این مواردی که ازش گله مندید (مثل قضیه پوشش و رژ لب و...) اینها اصل قضیه نیست، بلکه این ها کف روی آب هستند که هر چند این گله مندی ها برای کسی که مذهبی باشه بجاست اما در واقع باید دید مشکل اصلی چیست ؟ منشا و ریشه این اختلافات چیست که در مسائلی مثل پوشش و زینت کردن خودش رو نشون داده. باید ببینید چی باعث شده که یک روحیه رقابتی بین شما و همسرتون ایجاد شده که همسر شما در صدد کاری است که نارضایتی شما رو درپی داره. سوال من از شما این است که آیا عاطفه ایشون رو تامین کردید؟ خواسته های روانی ایشون رو تامین کردید؟ بیش از اندازه ایشون رو کنترل نمی کنید؟ ایشون رو در فضای خونه و زحماتی که می کشند درک کردید؟ از ایشون بابت این زحمات تشکر کردید؟ از اینکه در دنیا، ایشون نصیبتون شده افتخار کردید؟ یا خیر، صرفا و در راستای روحیات مردانه، صرفا خشک و کلیشه ای بودید؟ آیا فقط برای خودتون زندگی کردید یا خیر روحیات زنانگی همسرتون رو لحاظ کردید و به ایشون هم توجه داشتید؟ وقتی انتقاد و گله مندی دارید اصولی انتقاد می کنید یا بی گدار به آب می زنید؟ آیا قبل از هر گله مندی، از ایشون تعریف و تمجید می کنید یا همون مرحله اول، پله آخر رو اجرا می کنید؟ ما مشکلات و اختلافات سطحی مثل پوشش و .. رو ریشه ای تر می بینیم که در قالب این امور سطحی نمود پیدا کرده. لذا تا حدودی مظنه این می رود که اگر این اختلافات رو منابع دینی (مثل قران) به طور مستند ارائه بدیم، باز هم مشکل حل نخواهد شد، و چه بسا شما بخواهید از این جوابهای مستند، صرفا برای به کرسی نشاندن حرف خودتون بهره ببرید بدون اینکه به موارد اصولی برسید. و چه بسا با وجود شنیدن جوابهایی از دین و قران ایشون رو به مقاومت وادار کنه و دست به توجیه بزنه. ما جوابها رو به شما ارائه می دیم اما پیشنهاد ما این است که حتما و حتما به یک مشاوره حضوری مراجعه بفرمایید. 1- اگر ملاک دین است، دین به چیزی نظیر چادر دستور داده. یعنی دین هم برای محدوده پوشش دستور داره (وجه و کفین) و هم نوع پوشش (چه بپوشم) و هم کیفیت (ضخامت و نازکی) که باعث جلب نظر نامحرم نشود. پس نباید فقط یک طرف قضیه رو دید.و گفت اسلام فقط گفته وجه و هر دو کف دست. قران کریم هم به حجاب دستور داده و هم به عفاف. (کسی که مثلا مانتو جلو باز می پوشه هر چند وجه و کفین رو پوشانده اما عفت رو رعایت نکرده) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا ؛ ای پیغمبر (گرامی) با زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که خویشتن را به چادر فرو پوشند، که این کار برای اینکه آنها (به عفّت و حرّیت) شناخته شوند تا از تعرض و جسارت (هوس رانان) آزار نکشند بسیار نزدیکتر است و خدا (در حق خلق) بسیار آمرزنده و مهربان است. (59 احزاب) و جلابیب رو بعضی مفسرین گفته اند منظور چادر یا چیزی شبیه به آن است.  و هر چه باشد باید مانع جلب نظر و در نیتجه آزار و اذیت مردان مریض قرار گیرد حتی اذیت زبانی و لفظی. 2- در مورد رژ لب هم که جزو زینت محسوب میشه قران به صراحت گفته که زینت کردن فقط در قبال محارم جایز است. وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ ؛ و زینت و جمال خود را آشکار نسازند جز برای شوهران خود یا پدران یا پدران شوهر یا پسران خود یا پسران شوهر یا برادران خود یا پسران برادران و پسران خواهران خود یا زنان خود .... 3- در مورد چت کردن کاری زیاد سخت نگیرید، کنترل شدید طبعا آفت داره و شخص رو به مخفی کاری و دروغ وادار می کنه، بجای اینکه کنترل شدید داشته باشید به مسئولیتها و تامین عاطفه همسرتون بپردازید. چت با نامحرم مادامیکه ریبه نداشته باشه و صرفا یک چت کاری باشه که با وقار و سنگینی همراه باشه ایرادی نداره. موفق باشید