مطالب دوستان به تو از دور سلام

سلام خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما متوجه دو امتیاز منحصر به فرد در شما شدم که امیدوارم این دو ویژگی رو برای همیشه برای خودتون حفظ کنید 1- ذهن پرسشگر شما: اینکه شما ذهن پویایی دارید و نسبت به مسائل پیرامونی خودتون بی تفاوت نمی گذرید. خوب نگاه می کنید و خوب پردازش می کنید و از چرایی پدیده ها خوب سوال می کنید 2- برای خود و آینده و سرنوشت خود اهمیت می دید بخاطر همین با ما ارتباط برقرار کردید و مکاتبه کردید، قبول دارید که عملی که باهاش مواجه هستید زشت هست و دوس دارید این عمل زشت از پیکره زندگی شما پاک بشه. ببینید ما در یک نظام بسیار هماهنگ و البته پیچیده و حکمت آمیز سروکار داریم که کارگردانی به نام «الله» اون رو تدارک دیده، بخاطر ویژگی هایی که خدا در انسان قرار داده، بهترین مخلوقات قلمداد شده، اون هم بخاطر این هست که موجودات دیگر چنین قابلیتی رو ندارند که با عنصر "اختیار" بتونن راه تکامل و تعالی رو طی کنن، حتی انسانی می تونه به جایی برسه که از ملائکه هم بالاتر بره. این انسان هست که بخاطر بعضی کارها، ملائکه ها به خدمتش گمارده میشن (مثل استغفار کردن و تسبیح گفتن برا انسان) بدن انسان چون جنبه «رشد و تغذیه» داره به گیاهان تشابه داره، از طرف دیگر روح انسان که حاوی قوای «عقلانی و شهوانی و غضب» هستش در حد وسط دو موجود «حیوان» و «فرشته» قرار گرفته. اگر شهوت و غضب در خدمت «عقل و دین» قرار بگیرند به ملائکه و حتی بالاتر از اون خواهد رسید، و اگر عقل مغلوب «شهوت و غضب» قرار گرفت، ماهیت انسان به این دو، گرایش پیدا خواهد کرد. (همانطور که می دانید در بین حیوانات یکی جنبه درندگی و غضبش چیرگی دارد و در برخی جنبه شهوانی) پس این انسان است که بین سقوط و تعالی یکی رو انتخاب می کند که به گفته شما این انتخاب در ابتدا با «فکر» شروع می شود. برای اینکه انسان مورد آزمایش قرار بگیرد، و وارد مقوله «انتخاب» شود می بایست با چالش مواجه شود و الا آزمایش اتفاق نخواهد افتاد. وقتی شما در دانشگاه هستید و استاد برای سوالاتی که جوابش صراحتا در کتاب آمده با این حال اجازه استفاده از کتاب بدهد، در واقع این امتحان نیست چون چالشی وجود ندارد. امتحانات که نوعا انسان رو در مقوله انتخاب قرار میدهد، نوعا در مسیر میل ها ، خواسته ها، نیازها، غرائض و... قرار می گیرند. انسانی که نیاز به غذا دارد، خدا تکلیف ممنوعیت خوردن از مال غصبی را جلوی پای او قرار داده، کسی که میل به زیادی ثروت و دارایی دارد، خداوند تکلیف ممنوعیت سرقت و پرداخت وجوهات شرعی (مثل خمس و زکات) قرار داده است. و کسی که غریزه شهوانی دارد، تکلیف حرام بودن استمناء و ارتباط نامشروع را قرار داده است و البته در کنار هر ممنوعیتی یک راه درست هم قرار داده است تا انسان بر گرفته از عقل و دین بتواند این نیازها و امیال و غرایز رو از مسیر خود تامین کند و الا اگر این مسیر درست هم بسته می بود و فقط ممنوعیت پشت ممنوعیت مطرح بود، حکمت و عدالت خدا زیر سوال می رفت که «خدایا چرا میل و غریزه داده ای اما راه تامین آن را نداده ای» انتخاب های انسان به فرموده شما از فکر شروع می شود، حالا چه فکر خوب و چه فکر بد، و همین دو هستند که طی فرآیند روانشناختی به شخصیت و سرنوشت مبدل می شوند. به این روایتی که منسوب به حضرت امیر علیه السلام است دقت بفرمایید :  مواظب افـکــارت بــــــاش که گفتــارت می شود، مواظب گفتارت باش که رفتارت می شود، مراقب رفتارت باش که عادتت می شود، مراقب عادتت باش که شخصیتت می شود، مواظب شــخـصیتت بــــــاش که سرنوشتت می شود. که برای اصلاح رفتاری مثل استمناء طبعا باید همین گام اول درست بشه یا اگر این مرحله پشت سر گذاشته شده یا حتی به مرحله عمل رسیده باید زمینه های ارتکاب این عمل از بین بره . اصلاح چه در حیطه انگیزشی، چه شناختی و چه رفتاری. به لینک زیر مراجعه بفرمایید http://btid.org/node/202392 اوج کارگردانی و تدبیر خدا اینجاست که در ضمن تکیف و آزمایش انسان، کار آفرینش رو هم بر سر روال خود با نفش اولی همین انسان قرار داده است، و آن تولید مثل هستش. میل به فرزند داشتن در همه وجود ندارد اما میل غریزی در همه وجود دارد. ضمن این که به این نکته دقت داشته باشید که تدابیر خدا به گونه ای است که با یک تیر هزاران نشانه رو با هم میزنه. و این هست که مدیریت و مدبریت خدا در خلقت این جهان نمونه است. بر خلاف ما انسانها که معمولا با هر کاری فقط یک غرض یا نهایت دو غرض (کمتر و بیشتر) رو دنبال خواهیم کرد. اصل وجود قوه غریزی درست است که به منظور تولید مثل هست اما خود مبارزه با این غریزه، و افتادن در معرکه انسان ، و مخالفت با نفس و هوای نفس و قرار گرفتن در مسیر تعالی، و تربیت شدن نفس ، یکی از حکمتهای همیشگی این میل و هر میل دیگری است. آنچه گفته شد اجمالی از جواب سوال شما بود، با این حال اگر ابهام یا پرسشی در ادامه براتون مطرح شده بفرمایید بهترین ها رو برای شما آرزومندم

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه سوال فرمودید که در عین اینکه به واجبات و مستحبات می پردازید اما حس می کنید که دچار روزمرگی شدید، زندگی براتون تکراری شده و گویا یک نیاز و گمشده درونی دارید که بهش نمی رسید. چه بسا از این زندگی تکراری و لو اهل عبادت هم هستید اما لذت نمی برید. کاش می فرمودید که متاهل و صاحب فرزند هستید یا خیر!؟ برداشت ما این هستش که فقط از حیث عبادت شخصی چنین مشکلی دارید که چه بسا بر کل پیکره زندگی تون اثر گذاشته. لازمه به شما تبریک بگم. تبریک من از این بابته که متوجه چنین مشکلی در درون خودتون شدید. حس «درد»، یک نعمته، که نشان دهنده سلامت فرد هستش. و الا فرد مرده، هیچ دردی حس نمی کنه. اینکه شما به دنبال این هستید که تحولی در زندگی عبادی خودتون بدید، یعنی «درد» و «نیاز»ی دارید که به دنبال درمانش هستید. و امیدوارم قدر خودتون و این دغدغه زیبا رو بدونید. این مشکل رو خیلی از متدینین دچار هستن. بخصوص اینکه اهالی این زمونه، هر کسی به طریقی به جلوه های دنیایی، زمین گیر شده، بعضا بخاطر غفلتی که دچار شدن، دین و دیانت رو کنار گذاشتند و شما مجبورید باهاشون معاشرت داشته باشید. که توصیه ما در این شرایط این هست که در این نوع جمع ها (اهالی دنیا) باشید اما با جمع نباشید. حضور فیزیکی در جمع ها داشته باشید اما باهاشون همرنگ نشید، اصلا دنیای متفاوتی برای خودتون داشته باشید، در عین اینکه باهاشون سلام و علیک و احوال پرسی هم دارید ، می گید و میخندید، اما فکر نکنید که گمشده شما در این جور محافل هستش. گمشده شما در درون شماست که باید پیداش کنید، در واقع گمشده شما، خود شما هستید که باید پیداش کنید. گاهی وقتی آدم خودش رو گم می کنه، عبادتش هم سطحی و ظاهری می شه، تکراری و فقط برای رفع تکلیف انجام میده، این یک واقعیته که خود ما هم چه بسا بهش دچار باشیم. اما راه برون رفت از این مشکل چیست؟ به چند مورد اشاره می شه 1- مهمترین موردی که میتونم بهش اشاره کنم اینه که سعی کنید نماز و عبادتی که انجام میدید بیش از پیش با حضور قلب بخونید. حضور قلب داشتن در عبادت باعث میشه هر دفعه که دعایی می خونید یا سر سجاده نمازی می خونید، مرتبه ای غیر از مرتبه قبلی باشید، چیزی به شما اضافه می شه که تا پیش از این نداشتید، عبادت با حضور قلب هیچ گاه تکراری نمیشه، چون با هر بار حضور قلب، لذتی به شما چشانده میشه که بار دیگر هم مشتاقانه به دنبال اون لذت هستید. بُنیه روحی و معنوی شما وقتی ارتقاء پیدا کرد، این تعالی در بقیه امور روزمره تون هم تاثیر خواهد گذاشت، چون شمایی که قبلا با دیگران (شوهر و فرزندان و ..) در تعامل بودید، الان رنگ دیگری گرفتید، سنگین تر شدید، آرامش بیشتری نصیبتون شده، آستانه تحمل تون بالاتر رفته، درون تون زیباتر شده، و... ما آدما معمولا رفتارامون بروزی از درونیات ماست. وقتی درون شما زیباتر شد، رفتار شما زیباتر خواهد بود، منیّت و غرور شما در مناسبات اجتماعی و خانوادگی تون بیش از پیش کنار خواهد رفت. و در کل زندگی تون زیباتر خواهد شد. 2- با تحصیل انرژی مثبت برای خودتون نشاط بخرید، به دید و بازدید برید. خودتون رو توی خونه حبس نکنید. با قوم و خویشان خود صله رحم کنید. بخشی از تجدید روحیه شما در این فضاها اتفاق می افته. تغییر روحیه شما که به دنبالش هستید با همین امور ساده اتفاق می افته. بخاطر همین مثلا در روایت ما آمده که کسی که صله رحم می کنه عمر بیشتری خواهد داشت چون نشاط بیشتری بهره مند خواهد بود. بخاطر همین در این فضاها احساس خرسندی خواهید کرد. به دیگران خوبی کنید تا حالتون خوب بشه 3- (تکنیک شکرگزاری): روال عادی زندگی تون رو با کوچکترین برنامه ها تغییر بدید، هر روز که از خواب بلند میشید به خود و اطراف خود "خوب" نگاه کنید و مثبتها رو ببینید و شکر کنید. از اینکه خدا روز دیگری رو بهتون بخشیده شکر کنید. از اینکه نَفَس می کشید، از اینکه از نعمت پدر  بهره مندید و می تونید دستش رو ببوسید، از اینکه استعدادهایی دارید که دیگران ندارن. از اینکه نگاه به آینه می کنید و زیبایی دارید شکرگزار باشید. اعضا و جوارحی دارید که ممکن است دیگران از آن محروم باشند. این یک اقدام عملی است که باید انجام بدید، صرف دانستن  هم اثری نخواهد داشت. وقتی می خوابید به امید اینکه یک روز زیبای دیگر خدا رو ببینید بخوابید و وقتی بیدار میشید، از اینکه خدا به شما یک روز دیگر هدیه داده شاکر باشید (بجای افکار منفی که موقع خواب و بیدار شدن دارید، افکار مثبت جایگزین کنید و سعی کنید فکر مثبت ابداع کنید. 4-  گاهی برای اینکه از این حالت خمودی بیرون بیایید، لازمه انگیزه خودتون رو برای حرکت رو به جلو بیشتر کنید، انگیزه خودتون رو برای تغییر و تحول بیشتر کنید، در این بین می تونید سرگذشت و سیره شهدا رو مطالعه بفرمایید و فاصله خودتون رو با اون عزیزان ارزیابی کنید و سعی کنید با چشم انداز رسیدن و همرنگ شدن با شهدا، سبک زندگی تون، کیفیت عبادتتون و ... رو مثل اونها کنید..«الگو»، عامل خیلی مهمی است برای حرکت و تغییر و تحول در زندگی. موفق باشید

سلام خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر در مورد دختر 2 ساله شما: تنوع و جذابیتهایی که گوشی موبایل داره (بخصوص اگر لمسی باشه) کودک رو به سمتش می کشونه بخصوص اینکه وقتی می بینه پدر و مادر از گوشی استفاده می کنند، برای اینکه همرنگ بزرگترا باشه دوست داره از گوشی و لو صوری استفاده کنه و ادای بزرگترا رو در بیاره، مثل موقعی که کفش مامان رو می پوشه یا ... اما چند نکته: 1- کودک دو ساله بخاطر نداشتن حافظه بلند مدت، تا موقعی که گوشی نبینه، کششی نسبت به اون نخواهد داشت (در این مورد ممکنه مواردی به عنوان استثنا دیده بشه و آن موقعی است که خاطره بسیار شگفت انگیز و لذیذی از گوشی داشته باشه که بهانه گوشی بگیره). پس برای مدتی تا اونجا که می تونید پنهانی از گوشی استفاده کنید، و بعدها بطور جایگزین یگ گوشی اسباب بازی براش تهیه کنید. گوشی هایی در بازار هست که لمسی است و قابلیتهایی مثل ضبط صوت، موسیقی، سرود، داستان و ... رو داره که مخصوص کودکان ساخته شده. که نمونه اش رو می تونید ببینید https://www.digikala.com/product/dkp-597341 2- خرید گوشی کودک به هیچ وجه نباید منجر به رها کردن کودک و بی تفاوتی نسبت به او باشه، شما حتما باید بازیهای عملی وهیجانی با کودک داشته باشید به نحوی که بیشتر از بازیهایی که کودک شما رو به تعامل فیزیکی وامی داره استفاده کنید، کودک شما تا سن 7 سالگی باید از بازی کردن اشباع بشه، و بازی هایی رو براش تدارک ببینید که (بر خلاف گوشی که کودک رو منزوی می کنه ) روشهای حل مساله، احترام و رعایت ادب به رقیب، عدالت در بازی، پذیرفتن اشتباه، تعامل با دیگران، و ... رو یاد بگیره. امتیازاتی که در بازیهای تعاملی هست نوعا در بازی های تک نفره (مثل موبایل نیست). 3- اگر در جایی مجبور شدید گوشی خودتون رو به دخترتون بدید، به هیچ وجه اجازه ندید که قشقرق و داد و گریه، ابزاری برای رسیدن به خواسته های کودک تبدیل بشه، در حین فریاد و قشقرق به کودک خود جواب ندید و خواسته اش رو برآورده نکنید، فقط لازم هست صبور باشید و هیچ واکنشی نشون ندید، تا دختر شما متوجه بشه که این راه رسیدن به خواسته نیست. گاهی (و نه برای همیشه) شرط رسیدن به گوشی رو سکوت و آروم بودنش بیان کنید، اما این نباید تبدیل به یک روند ثابت بشه، که همیشه «سکوت بعد از داد و فریاد من رو به خواسته ام می رسونه». 4- گاهی از روش تغافل هم می تونید بهره ببرید، ناگهانی حواس کودکتون رو در مورد یه امر شگفت انگیز با هیجانی که خودتون ایجاد می کنید پرت کنید. راجع به دختر 5 ساله گاهی کودکان مثل دختر 5 ساله شما برای اینکه خودش رو اثبات کنه و خودش رو به دیگران نشون بده، به ابزاری دست می زنه که یکیش زیاد حرف زدن هستش. گاهی حرف زدن زیاد کودک بخاطر حس کنجکاوی است که در قالب سوالات پی در پی از کودک شما صادر میشه، در این جور مواقع نه تنها نباید سرکوفت زد بلکه از این روحیه کودک استقبال کرد تا زمینه ای برای پیشرفت کودک باشه حرف زدن زیاد کودک رو نمیشه همیشه به دید منفی دید، چه بسا شاید گفت که امتیاز چنین کودکانی از کودکان کم حرف بیشتر هم باشه. چنین کودکانی در تعامل با دیگران موفق ترند، مهارت کلامی بهتری دارند و زودتر و راحتتر می تونن دوست پیدا کنن، لذا چندان هم از پرحرفی کودکتون نگران نباشید گاهی پر حرفی ناشی از هیجان بالای کودک هستش که دوست داره نسبت به هر چیزی که باهاش مواجه میشه یا تخیل می کنه حرف بزنه ، در این جور مواقع معمولا تمرکز کودک کم هست و بیش از اینکه خودش تصمیم بگیره در مورد چی بگه و حرف بزنه این محیط اطراف هستش که او رو به حرف زدن هل میده. این جور مواقع سعی کنید ذهن کودکتون رو به چالش بکشید و ازش سوال کنید ، و اجازه بدید خودش بعضی مجهولات رو با پردازش ذهنی کشف کنه. با این راهکار شما برای کودکتون برنامه می ریزید که در باره چی حرف بزنه، هدفمند و مفید. با این راهکار می تونید تا حدودی از سرزنش دیگران هم کم کنید، ضمن اینکه دیگران باید این نکته رو توجه کنن که نباید از یک کودک انتظار یک بزرگسال رو داشت، یعنی برای قضاوت کردن کودک، باید قضیه رو از دید کودک ببینید نه از دید خود ، که در نتیجه به کودک شما خرده بگیرند. چه بسا خود کسانی که اشکال می گیرند در کودکی هم اینگونه بوده اند. اما عموما پرحرفی رو در این سن نمیشه یک عیب و ایراد در نظر گرفت، ضمن اینکه عرض شد زمینه پیشرفت کودک رو در بعضی مهارتها فراهم خواهد کرد. موفق باشید

سلام خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از ارتباط و همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر خیلی خرسندیم که با کسی مکاتبه می کنیم که جنگ با نفس اماره یکی از دغدغه هاشه و دوست داره از این چالش که بخصوص در دوران نوجوانی پررنگ تر هست به سلامتی عبور کنه. توجه داشته باشید که نفس اماره هیچ گاه از بین نمیره بلکه قابل رام شدن هست، یعنی نفس اماره که نوعا از هوس تبعیت می کنه رو می توان در حصار و حیطه عقل در آورد و افسار اون رو در اختیار عقل قرار داد،که در این صورت یک انسان تربیت شده خواهید بود. هر چند نفس اماره با تنوع گناهان، راههای مقابله با اون هم متنوع خواهد بود، مثلا مقابله با غیبت، کنترل شهوت قدرت و شهوت جنسی و ... هر کدام راهکارهای مختلف خودش رو خواهد داشت اما به طور اجمال تنها راه مقابله با نفس اماره، رعایت تقوا و حدود الهی است که بعضی اهرمها (مثل تفکر و معنویت، درددل و دور اندیشی و..) می تونه به کمک شخص بیاد. حضرت امیر علی ع  در این زمینه می فرماید: «من نفس خودم رو با رعایت تقوا (رعایت احکام الهی) تربیت می کنم». نوع احکام شرعی، سر راه نفس اماره و خواهش های نفسانی ایستاده اند و کسی که در این نزاع و چالش درونی، دین رو بر خواهش های نفسانی مقدم بدارد در هر پیروزی که شخص کسب می کند یک درجه بر کرامت نفس او و یک درجه به تضعیف نفس اماره گام برداشته است. بخاطر همین کسی که صاحب بزرگمنشی و ارزشمندی درونی شد شهوات رو ناچیز خواهد دید. باز حضرت علی ع می فرماید  (من کرمت علیه نفسه ، هانت علیه شهواته؛ کسی که در خود ارزشمندی احساس کرد، شهوات در نظرش کم ارزش خواهد شد) و راه رسیدن به کرامت نفس همان تقواست که عرض شد. وقتی در معرض دیدن یک عکس مستهجن قرار می گیرید، در این چالش انتخاب با شماست که تابع هوای نفس خود باشید یا تابع عقل فطری و پاک خود باشید، که طبعا هر انتخابی عوارض خودش را خواهد داشت، دیدن عکس، گامی به سمت عادی شدن و در دراز مدت عادت و ابتلا به گناه خواهد بود و ندیدن عکس، گامی برای کسب کرامت نفس و پیدا کردن «خود واقعی» خواهد بود که اگر به این درجه رسیدید، دیدن یک عکس برای شما لذتی نخواهد داشت بلکه عذاب روحی در پی خواهد داشت. بستن زمینه گناه از همان ابتدا، خیلی آسانتر خواهد بود تا اینکه لازم باشد در مراتب بعدی گناه، وادار به جنگ سختی با نفس اماره باشید. به عنوان مثال وقتی شما زمینه دیدن یک برنامه مستهجن رو با پاک کردن اون بر خود بستید، دیگر لازم نیست در مرزهای بعدی گناه به سختی بیفتید. و در نهایت به سختی توبه و رفع مکافات گناه بیفتید . رمز و کلید آرامش واقعی در یک کلمه است که خود قران بهش اشاره کرده. (الا بذکر الله تطمئن القلوب) خداوند در این آیه به فرزندان حضرت آدم هشدار و تلنگر زده که فقط با یاد و زندگی کردن با خداست که بشر می تونه به آرامش برسه، این تلنگر و هشدار واسه اینکه که خیلیها برای رسیدن به آرامش (که خواسته هر انسانی است) به اشتباه از راههای دیگه استفاده می کنن اما جز سردرگمی و فلاکت نصیب آنها نخواهد شد، و لو اینکه غرق ثروت باشن، اما برای رسیدن به این اکسیر بزرگ یه اهرمهای کمکی وسازنده وجود داره در عین حال یک موانع سوزنده  وجود داره که هم باید از اهرمهای کمکی بهره گرفت و هم موانع که مهمترین اونها هوای نفس هستش رو کنار زد. که به مناسبت راه هر کدام رو خواهیم گفت 1- رفع مانع بزرگ (هوای نفس): بهترین راه برای سپری کردن این مانع، عمل به شرعیات دین هستش. به فرموده مرحوم ایت الله بهجت که یک عارف حقیقی بود و می گفت ترک محرمات و انجام واجبات کافی است. ایشان در جواب سؤالی که پرسیده بودند تصمیم به سیر و سلوک دارم، چه کنم؟ می گوید: ترک معصیت برای تمام عمر کافی و وافی است، اگرچه هزارسال باشد. حضرت امیر علی ع باز در این زمینه می فرماید: «من نفس خودم رو با رعایت تقوا (رعایت احکام الهی) تربیت می کنم». 2- نیروهای کمکی برای رسیدن به یاد خدا: * تفکر: تفکر، مایه نفوذ ایمان به قلب هست و ایمان بنا به فرموده خدا بسیار دلنشین خواهد بود. «وَلَٰكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَزَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ[1] خدا ایمان را محبوب شما قرار داد و آن را در دل هایتان بیاراست، و کفر و بدکاری و نافرمانی را ناخوشایند شما ساخت، اینان [که دارای این ویژگی ها هستند] هدایت یافته اند.» با تفکر در مورد خود، خدا، هستی ، آفرینش و کیفیت خلقت اونها آدمی از توهمات خارج میشه و مجهز به بصیرت و روشنی دل میشه. بخاطر همین در شرع مقدس اسلام، برای تفکر خیلی اهمیت داده شده و سرمایه گذاری شده به نحوی که برای یک ساعت تفکر ثواب عبادت 70 ساله نوشته میشه، چرا چنین جایزه ای گذاشته شده؟ چون ثمراتش با در ضمن رعایت تقوا، تضمینی است و مایه سعادت و ثبات قدم خواهد شد. که برای این امر مطالعه بعضی کتب خودشناسی و خدا شناسی می تونه کمکار باشه. برای این مهم ، روزانه نیم ساعت اهل تفکر باشید، جای خلوتی و حتی المقدور با یه چشم اندازی به فضای ازاد انتخاب کنید. فقط شروع کنید و اقدام کنید و صبوری به خرج بدید، به تدریج خدا قلب شما رو هدایت خواهد کرد. همانطور که خودش در کتابش گفته که «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ[2] و كسانى كه در راه ما كوشيده‌اند، به يقين راه‌هاى خود را بر آنان مى‌نماييم و در حقيقت، خدا با نيكوكاران است.» این مژده رو به شما می دهم که اگر این برنامه رو کمی با صبوری انجام بدید (هر چند در ابتدا ممکن است چیزی عائدتون نشه) اما به تدریج آن قدر لذت بخش خواهد بود که حس می کنید نیم ساعت خیلی کم است. * درد دل: که اصطلاحا بهش مناجاه میگن. نمونه اش مناجاه شهید چمرانه که می تونید در نت جستجو بزنید و ملاحظه بفرمایید. خلوت کنید و با خدا درد دل کنید، از زبان خودتون (یا ترجمه مناجاه خمسه عشر در مفاتیح). سفره دلتون رو برای خدا باز کنید. و لو در ابتدا ندانید که چی بگید. اما سر قرار حاضر بشید. مناجات و درددل به شدت غرور و نفسانیات آدمی رو ذوب می کنه و این مانع بزرگ رو کنار می زنه * توسل به اهل بیت به خصوص امام حسین ع: امام حسین ع کشتی نجات هستش که سریعتر از کشتی دیگر ائمه به مقصد خواهد رسید. برای توضیح این مطلب می تونید لینک زیر رو ملاحظه بفرمایید. https://btid.org/fa/news/179724 در این زمینه بحث زیاد هست که توجه شما رو به ملاحظه لینک زیر که مربوط به سوال یکی از کاربران هست جلب می کنم http://btid.org/node/243618 (در چند پُست) بهترین ها رو برای شما آرزومندم موفق باشید 1-حجرات، آیه 7 2- عنکبوت، ایه 69