نظرات توفیقی

خواهر گرامی! درمورد این مشکل که بیان فرمودید:( اما مسئله اصلی مربوط به نداشتن اعتماد بنفسم اینه که من یه مشکلی تو چهرم دارم که البته تو نگاه اول و ...مشخص نمیشه و امکان اصلاحشم به دلیل هزینه زیادش وجود نداره به همین دلیل از بچگی رو این مسئله خیلی حساس هستم و حالا که موضوع ازدواجم پیش اومده حساس تر شدم و فک می کنم حتی اگه من از طرف مقابل هم خوشم نیومد و ایشون هم پیگیر نشدن حتما بخاطر همین مشکلمه و این منو عذاب میده)

 توجه به نکات زیر مفید خواهد بود:

نکته اول اینکه: افکار و تفسیر شما از موقعیتها میتواند احساسات و حتی رفتار شما را تحت تاثیر قرار بده در مورد مشکلی که در چهره دارید هم همین جوره درسته که داشتن چنین مشکلی میتونه عاملی برای نگرانی باشه اما نباید به نحوی باشه که اعتماد به نفس را ضعیف کند. برای این که نسبت به این مسئله احساس بهتری پیدا کنید خوبه افکار منفی خودتون در مورد این مشکل شناسایی کنید و آنها را اصلاح کنی؛ مثلا این افکار: هر خواستگاری که برام میاد ظاهر من براش خیلی مهمه؛ یا این تفکر: توی چهره ام مشکلی هست پس من زشتم یا کسی از قیافم خوشش نمیاد و.. ، افکار غلطی هستند که ممکنه ذهن شما را  درگیر کنه در حالی که اشتباه بوده و به نوعی از تحریف شناختی حاصل میشه.(جمله ای هست که میگه: به جای جراحی ظاهر؛ افکارت را جراحی کن)

سلیقه ها بسیار متفاوته ممکنه یک چهره ای برای شما زشت باشه در حالی که برای دیگری زیباست از کجا میدونید خواستگاری که برای شما میآید چه سلیقه ای داره؟ اینطور نیست که این مشکل چهره شما برای هر شخصی مهم باشه! بلکه خیلی از مردها اخلاق و رفتار خوب و مناسب را بیشتر میپسندند شاید خود شما هم دیده باشید که برخی از مردها همسرانی دارند که از لحاظ ظاهر بی عیب نیستند.

به این نکته هم توجه داشته باشید که هیچ شخصی نیست که هیچ گونه عیب و ایرادی نداشته باشد چه ظاهری و چه باطنی بلکه عیب درونی بسیار بدتر از عیوب ظاهری است.

نکته آخر اینکه نباید با برجسته سازی و اهمیت به بدن افراد و خودتان، ارزش وجودی هر فرد را تنها در بدن ببینید، بلکه خوش خلقی، ایمان، عشق، صمیمیت، هوش، صداقت، شوخ طبعی و بسیاری از نکات مثبت دیگه که ممکنه در شما وجود داشته باشه  ارتباطی به قیافه ندارن و شما میتونید با شناسایی و مد نظر قرار دادن آنها تنها بر همین نقاط قوت متمرکز بشید تا اعتماد به نفستان افزایش پیدا کنه.

جمع بندی مطالب:

سلام

بعد از تفاهم هر دو طرف برسر مسایل دینی و اخلاقی و ... داشتن شغل براي مردان یک ملاک لازم و ضروري است و جزء ملاك هاي اصلی به شمار می رود؛ زیرا آن ها باید توان اداره امور مالی زندگی را داشته باشند. اما نوع شغل و اینکه شغل طرف دولتی باشه و یا تضمین شده باشه به عنوان ملاکهای فرعی است ؛ آنچه در ازدواج  مهمه اینه که طرف اهل کار و تلاش باشه، پس اگر طرف اهل دین و اخلاق نیکوست و نسبت به کار کردن جوهره کار داره و مسئولیت پذیره، شغل نداشتنش در حال حاظر اشکال نداره و درست نیست به صرف اینکه چون الان شغلی نداره و یا اینکه شغلش دولتی نیس ردش کرد.

فردی که اهل کار باشه اگر شغل دولتی و ... هم پیدا نکرد به هر صورت شده با هر شغلی که شد زندگیش رو می چرخونه اما اگر فقط دنبال شغل مناسبه و حاضر نیست هر کاری رو انجام بده و زندگی رو لنگ می ذاره در این صورت نمی شه بهش اعتماد کرد.

برای اینکه این مسئله را بفهمید باید سابقه کاری او را بررسی کنید ببیند در این مدت چه فعالیت هایی داشته است. و علت اینکه تا الان شغل ثابتی(هر چند شغل آزاد) پیدا نکرده چیست؟

اگر با همه این موارد باز هم نسبت به شغل ایشان تردید وجود داشت، می توان  فرصتی به او داد تا شغل ثابتی (هر چند شغل آزاد) پیدا کرده و بعد جواب قطعی را به او داد.

نکته مهم دیگری که باید مد نظر قرار داد این است که: در صورتی که در خانواده دختر و پسر از لحاظ اقتصادی اختلاف وجود دارد خود دختر و پسر باید نسبت به شرایط اقتصادی زندگی آینده شان آگاهی داشته باشند و خود را برای زندگی جدید با شرایط جدید آماده کنند چرا که اگر بدون شناخت نسبت به شرایط مالی آینده اقدام به چنین کاري کرده باشند و خود را براي یک زندگی کاملاً متفاوت با گذشته آماده نکرده باشند، دچار برخی اختلافات، ناراحتی ها و گاه جدایی ها در زندگی می شوند.

موفق باشید