با سلام
از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری و مشاوره متشکریم
قبل از بررسی مواردی که ذکر کردید خدمت تان عرض کنم با توجه به مطالب سرکارخانم، ظاهرا شما قدری سخت گیر هستید که این امر ممکنه برایتان دردسر ساز شود لذا بهتره خیلی ایده الگرا نباشید.
اما در مورد سوالاتی که بیان کردید خدمت تون عرض کنم چادر حجاب برتر است اما کسانی که چادر سر نمی کنند بد حجاب محسوب نمی شوند و کافی است که زن بدن خود را جز صورت و دست‌ها تا مچ به هر وسیله‌ای که می‌تواند بپوشاند و لباس خاصّی شرط نیست، ولی پوشیدن لباسهای تنگ و چسبان و همچنین لباسهای زینتی اشکال دارد.
البته این مسئله در دو صورت ممکن است مشکل زا باشد، اول اینکه اون اقا کم کم از مانتو بلند و مناسب به سوی مانتوهای کوتاه و چسبان برود و در جواب بگوید مانتو، مانتو است و فرقی ندارد که در این صورت احتمال مشکل هست و بایستی تکلیف این قضیه روشن شود.
صورت دوم اینکه شما علاقه مند به چادر باشید و غیر از چادر پوشش دیگری را قبول نداشته باشید و همیشه از بابت نپوشیدن چادر و حتی مانتو مناسب معذب باشید که این امر هم باید بررسی شود.
در مورد شغل و و زندگی در تهران هم عرض کنم اگر تک دختر نباشید و خیلی وابسته به خانواده نباشید و اینکه شوهرتان خوب باشد و زندگی خوبی داشته باشید احتمال مشکل بسیار پایین است.
در مورد عصبانیت هم عرض کنم که این خصلت خیلی خوشایند نیست و افراد زود جوش باعث رنجش خود و دیگران می شوند بهتر است در این زمینه به مشاور مراجعه شود تا اگر میزان عصبانیت وی قابل کنترل است که با روشهایی درمان شود و اگر شدید باشد باز مشاور برای ادامه کار راهنمایی می کند.
موفق باشید
با سلام از انتخاب گروه مشاوره رهروان ولایت برای مشاوره و همفکری متشکریم
یه بخش سوال شما اعتقادی است که من خیلی وارد نمی شوم اما تا همین حد خدمت تون عرض کنم که یأس و ناامیدی از فریب های شیطان می باشد و بعضا شکست هایی را که ما خودمان علتش بودیم را نعوذباالله به خداوند نسبت می دهیم تا گناهی دیگر برگناهان خود بیافزاییم قال الامام الصادق - علیه السلام -:« ارجِ اللهَ رَجَاءً لا یُجرِئُکَ عَلَی مَعَاصِیهِ، وَ خَفِ اللهَ خَوفاً لا یؤیِسُکَ مِن رَحمَتِهِ.»«امام صادق - علیه السلام - فرمود: طوری به خدا امید داشته باش که امیدت تو را بر ارتکاب گناهان جرئت نبخشد و به گونه ای از خدا بترس که ترست تو را ناامید از رحمت الهی نکند»
اما در مورد پوشش تان عرض کنم اکثر خواستگارها از پوشش نامناسب خوششان نمی آید اما اینکه دختر خیلی هم پوشیده باشد در جلسه خواستگاری خوب نیست و اینکه اصلا خودشو نشون ندهد کار درستی نیست امام صادق(عليه السلام) مي فرمايد: «باکي نيست مردي که قصد ازدواج با زني را دارد از پشت سر و جلو او را ببيند»[2] همچنين مردي از امام پرسيد: «اينظر الرجل الي المرئه يريد تزويجها فينظر الي شعرها و محاسنها؟» آيا مردي که قصد ازدواج دارد حق دارد به مو و زيبايي هاي زن مورد نظرش نگاه کند؟ فرمود:« لا بأس بذلک اذا لم يکن متلذذاً؛» اشکال ندارد مشروط بر اين که مقصودش التذاذ نباشد. [3] ذکر اين نکته خالي از فايده نيست که نظر فقهاء و مجتهدين در اين باره متفاوت است و بايد هر کس براي يافتن پاسخ اين سوال به نظر مرجع تقليد خود مراجعه نمايد. جهت پرهيز از اطاله کلام به ذکر نظر امام خميني(ره) اکتفا مي کنيم: نگاه به نامحرم به هنگام خواستگاري با توجه به شرايط ذيل بي اشکال است.
1. به قصد تلذذ نباشد. هر چند به سبب نگاه قهراً تلذذ حاصل شود.
2. اطلاع و آگاهي شخص را نسبت به آن زن زياد نمايد. مانعي هم براي ازدواج نباشد مثل اينکه زن در عده باشد و ...
3. توافق بر تزويج صورت گرفته باشد.
4. بخصوص قصد ازدواج با اين زن را داشته باشد.[4]
بدون شک نگاه به نامحرم به هنگام خواستگاري اگر با توجه به شرايط مذکور انجام گيرد قطعاً در جهت تحکيم بنياد خانواده و پيشگيري از اختلافات زناشويي نقش بسيار مهم و موثري را خواهد داشت. لذا شما می توانید در جلسات خواستگاری لباسهای شیک و زیبایی بپوشید و همچنین با گشاده رویی و وقار زنانه در جلسه حاضر شوید البته جذب خواستگار و جلب رضایتش فقط به لباس خوب نیست بلکه نوع بر خورد خانواده، شیوه پذیرایی، ادب و احترام، فرهنگ خانواده و... نیز مهم می باشند که بایستی به این مسائل توجه شود بنا بر این شما دنبال این نباشید که آرایش کنید تا مورد پسند واقع شوید بلکه با بررسی منطقی مشکل و گره کار را پیدا کنید تا خواستگاری ها نتیجه بدهد برای این امر می توانید از مشاوری با تجربه و متدین هم حضورا کمک بگیرید.
موفق باشید
پی نوشت ها
1-«بحار الأنوار، ج 70، ص 384»
2-(کافي، ج 5، ص 365)
3-(وسايل الشيعه، ج 3، ص 11)
4-(تحريرالوسيله امام خميني(ره)، ج 2، ص 245)
با سلام
از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری و مشاوره متشکریم
مسلما کمترین مقدار علاقه قبل از ازدواج این است که فرد، پس از بررسی وجود تناسب و شایستگی در طرف مقابل، او را برای ازدواج مناسب ببیند و قلبا تمایل به ازدواج با او پیدا کند. این مقدار علاقه، کمترین مقدار علاقه است که فرد بعد از بررسی تناسبات لازمه، تمایل به ازدواج با فرد مورد نظر را پیدا می‌کند.بی تردید این مقدار علاقه، لازم است؛ زیرا اگر علی رغم دیدن نقاط مثبت در طرف مقابل این پسند و علاقه حداقلی در فرد ایجاد نشود، احتمال دارد که در طول زندگی هم به وجود نیاید و زندگی منجر به شکست شود. از این رو این مقدار علاقه می‌تواند لازم و ضروری باشد. البته علاقه بیش از مقدار حداقلی، مشکل ساز نیست و می‌تواند در فرایند همسرگزینی مناسب باشد، ولی نباید این مقدار علاقه به اندازه‌ای برسد که فرد در انتخابش، دیگر تناسبات لازمه را در نظر نگیرد و صرفا براساس احساسات و علاقه بیش از حد، تصمیم گیری کند.
بر اساس روایات دینی پسند ظاهر طرف مقابل جهت ازدواج، مورد توجه واقع شده است. امام صادق علیه‌السلام در این باره فرموده است: «لا بَأسَ بِأن یَنظُرَ إِلَى وَجهِهَا وَ معاصمِهَا إذا أَرَادَ أن یَتزوَّجَها؛ وقتی شخص بخواهد با زنی ازدواج کند، باکی نیست که به چهره و محل دستبندها نگاه کند.»[1]
لذا از آنجایی که علاقه حد اقلی در شما وجود دارد جای نگرانی نیست و ان شا الله خوشبخت خواهید شد علاقه زیاد آقا پسر هم می تواند متضمن علاقه بیشتر در آینده باشد.
موفق باشید
-------------------
پی نوشت
1-وسائل الشیعة، ج20، ص87
با سلام
از اینکه گروه مشاوران رهروان ولایت را برای همفکری و مشاوره انتخاب کردید متشکریم
برادر گرامی حرف اول ما این است که شما گفتید نباید باید گفته شود و آن هم ازدواج است وقتی شما شوق برای ازدواج دارید چرا باید این مسئله را در دل خود سرکوب کنید؟ این میل طبیعی است و کسی با امر طبیعی مبارزه نمی کند مثل اینکه کسی بیاد به شما بگه یه دارویی بنویس من رشد نکنم و همیشه بچه بمونم! خب طبیعی است کسی چنین فکری نمی کند هیچ کس به خاطر مسئولیت و سختی های کار در اینده جلو رشد و تکامل را نمی گیرد. پس بنا بر این تشکیل خانواده یک امر طبیعی است که باید بهش فکر کنید.
حال اونی که باید حل شود مشکلات اقتصادی است و به جای پیدا کردن راه برای مسدود کردن رشد و تکامل بایستی فکری کنید که مشکلات اقتصادی را از بین ببرید. توکل و توسل بخشی از کار است اما تلاش و کوشش جای خود دارد و خداوند خواسته بشر با تلاش و کوشش به روزی شان دست پیدا کنند شاید هیچ دینی به اندازه دین مبین اسلام به وضع معیشت و افکار اقتصادی مردم نپرداخته باشد اما متاسفانه اکثر مسلمین از این گنجینه ها استفاده نمی کنند.
به عنوان مثال به دو روایت اشاره می کنم که راهکاری برای مشکلات اقتصادی ارائه داده اند
1- امام علی می فرمایند: «هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.» [1]
2- «هر كس ميانه روى كند، خداوند بى نيازش سازد و هر كس ريخت و پاش نمايد، خداوند فقیرش كند، هر كس فروتنى پيشه كند، خداوند بلندش نمايد و هر كس بزرگى كند، خداوند خُردش نمايد».[2]
موفق باشید
پی نوشت ها
1-نهج الفصاحه ص 755 ، ح 2939
2-نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 478 ، ح 54
با سلام
اولا ایشون نگفت ازدواج سنتی کرده ثانیا اگر ازدواج سنتی هم کرده باشد مشکلش به خاطر ازدواجش نیست بلکه به موارد دیگر بر می گردد ثالثا اگر ایشون به خاطر ازدواج سنتی به مشکل بر خورد کرده باشد در مقابل تو همین سایت دهها نامه داریم که از طریق ارتباط شکست خورده اند و حتی ازشون سو استفاده شده
با سلام
از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری و مشاوره متشکریم
در مورد اینکه بین ازدواج و ادامه تحصیل کدوم مقدمه، عرض می کنم: اگر بشه هر دو رو با هم انجام داد، یعنی اتمام تحصیل بعد عروسی یا در فاصله بین عقد و عروسی انجام بشه، خیلی بهتره، چون ثمرات مثبت هر دو نصیب انسان می شه یعنی هم ارامش کنار هم بودن رو داره و هم درسش رو می خونه، اما اگر هر دو قابل جمع نیست، در صورتی که ممکنه بعد ازدواج، درسش رو از طریق تحصیل نیمه وقت یا پاره وقت یا غیر حضوری و اموزش از راه دور، تموم کنه، یا اینکه یه مدت مرخصی تحصیلی بگیره و بعد که شرایط جور شد ادامه بده ، اما اگر بعد ازدواج معلوم نیست بتونه ادامه تحصیل بده، مثل اینکه ممکنه شرایط جور نشه یا خودش شل بشه، یا اینکه بعد ازدواج می تونه درس بخونه اما به علتی، مدرک تحصیلی رو برای قبل ازدواج می خواد، در این صورت باید دید که ایا اتمام تحصیل به اندازه ای مهمه که جلوی ازدواج رو بگیره یا نه؟
جواب این سوال در گرو اینه که ببینیدهدف از تحصیل چیه؟ چون دو نوع هدف برای تحصیل می شه تصور کرد: اول: تحصیل برای تحصیل، دوم: تحصیل برای سود و فایده . اگر اولی باشد مثل اینکه برای مدرک یا علاقه شخصی درس بخواند، یا بداند که نخواهد توانست شاغل شود، در این صورت تاخیر ازدواج درست نیست اما اگر دومی باشد یعنی از تحصیلش مثلا برای اشتغال یا تربیت فرزند استفاده کند در این صورت اگر انجام هر دو ممکن نیست ازدواج به بعد اتمام تحصیل موکول شود مگر اینکه خسارت تاخیر ازدواج بیشتر از ضرر رها کردن تحصیل باشد مثل لطمه به معنویت و حیاء و عفت فرد یا از دست رفتن موقعیت خوب ازدواج .
از طرفی تحصیلات بالا با بالا رفتن سن همراه است که این امر خودش مشکلاتی را ایجاد می کنند چون اولا دختران سن بالا خیلی خواستگار ندارند ثانیا اگر خواستگاری هم داشته باشند با توجه به تحصیلات عالیه افراد پایین تر را در شان خود نمی بینند لذا افراد بهتر برای خواستگاری اقدام نمی کنند و افراد پایین تر هم دختر خانم قبول نمی کند لذا مدتها این دختر خانم ها مجرد می مانند.
در مورد اینکه فرمودید آیات و روایاتی در مورد ازدواج زود هنگام داریم عرض کنم بله روایات فراوانی در این زمینه وارد شده که به چند مورد اشاره می شود.
تعداد روایاتی که در آنها سن بیان شده است، کم نیست، ولی در ذکر سن نیز تفاوت‌هایی در روایات وجود دارد که برخی بر 9و 10، 13 سال در دختران و 14 یا 15 سال در پسران دلالت دارند. برخی از احادیثی که (غالب احادیث را شامل می‌شوند) بر سن 9 سال به عنوان حداقل سن، برای ازدواج دختر اشاره می‌کنند. بطور مثال امام باقر(ع) می‌فرمایند:«الجاریة اذا بلغت تسع سنین ذهب عنها الیتم وزوجت واقیمت علیها الحدود التامة علیها و لها...: هنگامی‌که دختر نه ساله شد، کودکی او پایان می‌پذیرد و ازدواج می‌کند و حدود عمومی‌علیه او و به سود او جاری می‌شود. (1)
امام باقر(ع) می‌فرماید: هم‌بسترشدن با دختر تا پیش از نه یا ده سالگی جایز نیست. (2)
امام علی (ع) می‌فرماید: هنگامی‌که دختر 9 ساله ازدواج کرد، فریب خورده نیست. (3)
امام صادق (ع) می‌فرماید :هنگامی‌که مردی با دختر کوچکی ازدواج کرد، نباید با او پیوند زناشویی برقرار کند، تا دختر 9 ساله شود. (4)
راوی می‌گوید: از امام صادق (ع) پرسیدم: پسر در چه زمانی باید نماز بگزارد؟ امام فرمود: هرگاه سیزده ساله شود. البته اگر پیش از سیزده سالگی محتلم شود، نماز بر او واجب است و قلم تکلیف بر او جاری می‌شود. دختر هم مثل پسر است، هرگاه سیزده ساله شد، یا پیش از آن حیض شد، نماز بر او واجب می‌شود و قلم تکلیف بر او جاری می‌گردد. (5) و روایاتی از این دست با بیان سن 15 سال و ... .
اما برخی دیگر از روایات به بلوغ دختر و پسر اشاره دارند؛ به‌طور مثال امام صادق (ع) می‌فرماید: حد بلوغ المراة تسع سنین: حد بلوغ زن 9 سالگی است. همچنین امام صادق (ع) درباره کودکانی که توسط ولی خود به عقد ازدواج هم درآمده‌اند، فرمودند: عقد ازدواج جایز است و هرکدام از این کودکان، زمانی که بالغ شدند، اختیار دارند که ازدواج را بپذیرند یا نپذیرند.
در این روایات می‌بینیم که یا سن خاص و یا به نوعی بلوغ فرد به عنوان حداقل سن ازدواج در نظر گرفته شده است.
دیدگاه فقها درباره سن ازدواج و جمع‌بندی آیات و روایات
1. نظر اکثر فقها آن است که دختر از 9 سالگی می‌تواند با همسر خود ارتباط زناشویی داشته باشد و دلیل آن را روایاتی می‌دانند که دلالت بر جایزنبودن ارتباط زناشویی پیش از 9 سال دارند و سن امکان حیض را 9 سالگی دانسته و برخی نیز بلوغ دختر را به حیض یا پایان پذیرفتن 10 سال دانسته و حیض یا احتلام برای پسران یا رویش موی خشن بر شرمگاه را نشانه بلوغ ذکر کرده‌اند. (6)
تقریبا! اکثر مراجع تقلید دوره معاصر، 9 سال را زمان واجب‌شدن تکالیف برای دختران و پانزده سالگی یا بروز علایم سه‌گانه بلوغ را برای پسران می‌دانند.(7)، اما برخی از ایشان سیزده سال را در صورتی‌که نشانه حیض یا رویش موی خشن بر شرمگاه پیش از آن واقع نشده باشد، زمان واجب شدن تکالیف ذکر کرده‌اند. (8)
در این بین آیت‌الله مکارم‌شیرازی برای بلوغ نکاح خصوصاً برای دختران شرایطی ذکر کرده و معتقدند: سن 9 سالگى، سن تكليف دختران است و الزاماً سن ازدواج نيست و بلوغ به حسب ادله شرع، چهار مرحله دارد:
الف) بلوغ به معناى سن تكليف و رعايت واجب و حرام و انجام نماز و مانند آن.
ب) بلوغ به معناى آمادگى براى روزه، به‌طورى‌كه مايه ضرر و زيان و بيمارى پسران و دختران نشود.
ج) بلوغ براى ازدواج، به‌طورى‌كه دختران از نظر جسمى آمادگى كافى داشته باشند، و خطر إفضاء و نقائص ديگرى در كار نباشد.
د) بلوغ و رشد براى مسایل اقتصادى و مالى؛ به‌طورى‌كه در معاملات مغبون نشوند. (9)
2. همان‌گونه که قبلاً بیان شد، در آیات قران کریم سن خاصی برای ازدواج دختر و پسر تعیین نشده است، اما می‌توان گفت مهم‌ترین آیاتی که در این زمینه بیان شده، آیات مرتبط با بلوغ نکاح است. مطابق بیان برخی علماء این بلوغ زمانی است که فرد به توان تولیدمثل و باروری می‌رسد و به باور عده‌ای دیگر، منظور از این بلوغ، کمال نسبی از نظر بلوغ جسمی و روحی و توانایی تشکیل خانواده با همه مسئولیت‌های آن است که همین امر این نوع بلوغ را از بلوغ حلم یا صرف احتلام متمایز می‌کند؛ زیرا محتلم‌شدن و صرف توانایی جنسی فرد حتماً به منزله رشد جسمی و روحی و آمادگی او برای تشکیل خانواده نیست.
شاید بتوان گفت نکاتی که مفسرین نیز در زمینه بلوغ اشد بیان داشته‌اند، بتواند کمکی به این مسئله کند که بلوغ اشد به معنی رسیدن فرد به حد بلوغ و رشد توأمان است و نشانه‌های آن تقویت قوای بدنی و زوال آثار کودکی در فرد است که طبق بیان حضرت علامه از سن 18 سالگی شروع شده و تا سنین کهنسالی ادامه دارد؛ همان‌طورکه مطابق دیدگاه روانشناسان معاصر نیز عموماً افراد در همین حدود سنی 18 تا 21 سال از کودکی خارج شده و عقل آنها به سوی کامل‌شدن می‌رود. شاید بتوان گفت به نوعی بلوغ نکاح با سنین بیان‌شده در بلوغ اشد، در ارتباط باشد؛ زیرا در واقع توانایی فرد برای ازدواج و تشکیل خانواده مستلزم آمادگی‌های روحی و عقلانی علی‌رغم آمادگی جسمانی است.
3. شاید بتوان در جمع آیات بیان‌شده با آیه 34 سوره نساء (10) که موضوع آن قوام و مدیربودن مرد است، قایل بر آن شد که از باب ارشاد نه الزام در ازدواج پسران، علاوه بر بلوغ جسمی و جنسی، رسیدن به حد رشد (که نسبت به تصرفات مالی لحاظ است) شرط است؛ زیرا زوج به محض انعقاد عقد نکاح با مباحث مالی زوجه، تأمین نفقه خانواده، مهریه و سایر هزینه‌ها و مخارج زندگی روبه‌رو شده و نسبت به آنها مسئول است.
4. آیه «نساءکم حرث لکم » مفید این معناست که تا وقتی به‌طور طبیعی شایستگی تولید فرزند در زنان نباشد، شایستگی ازدواج ندارند. (11)
5. شاید در تحلیل روایات نیز بتوان گفت بیان سنین متفاوت درباره ازدواج و بلوغ، حاکی از آن است که سن خاصی موضوعیت نداشته، بلکه بلوغ و آمادگی جسمانی برای ازدواج بیشتر مدنظر باشد؛ زیرا بلوغ امری تکوینی و واقعی است و همچون عبادات جزو امور تعبدی نیست، بلکه دارای نشانه‌هایی در خارج است و در جهان واقع با توجه به علل متنوع می‌تواند در افراد در سنین مختلفی واقع شود. «همان‌گونه که علمای فیزیولوژی معتقدند عواملی از قبیل تغذیه، وراثت، آب و هوا، عوامل محیطی و ... در بلوغ تأثیر می‌گذارند.» (12)
6. از جانب دیگر روایاتی هم وجود دارند که افراد را به ازدواج در اوان جوانی ترغیب کرده‌اند؛ چنان‌که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: « مَا مِن شَابٍّ تَزَوَّجَ فِی حَداثَهِ سِنِّهِ اِلّا عَجَّ شَیطَانُ یَا وَیلَهُ یَا وَیلَهُ عَصَمَ مِنّی ثُلُثَی دِینَهُ: هر جوانی که در ابتدای جوانی ازدواج کند، شیطان فریاد می‌زند: فریاد از او، فریاد از او، دوسوم دینش را از دستبرد من نگاه داشت.» (13)
7. همچنین روایت است شخصی به امام صادق -يا امام كاظم- (عليهما السلام) گفت: إنّا نُزَوِّجُ صِبيانَنا وهُم صِغارٌ. فَقالَ : إذا زُوِّجوا وهُم صِغارٌ لَم يَكادوا يَتَأَلَّفوا: ما پسرانمان را در خردسالى، زن مى دهيم. (14) امام فرمودند : «چنانچه آنها را در خردسالى به ازدواج هم درآوريد، تقريبا اُنس و اُلفتى ميان آنها برقرار نمى شود.» (15) شاید بتوان از بیان حضرت (ع) اینطور نتیجه گرفت که ازدواج پسر و دختر در سنین کم، کودکی و قبل از رسیدن آنها به رشد و آمادگی‌های جسمی، روحی و عقلانی؛ نه تنها موجب استحکام زندگی نخواهد بود، بلکه برقراری الفت و محبت میان آنها به سختی انجام خواهد شد.
8. برخی ملاک‌ها در روایات از جانب ائمه (ع) بیان شده که حاکی از آن است که در ازدواج اسلامی صرفاً به بلوغ جسمی توجه نشده است، بلکه این بلوغ جزو اولین مراحل برای ازدواج است و برای ازدواج به معیارهای مهمی چون ازدواج براساس نگاه عقلایی، کفویت‌های دینی، سلامت روان و ... توجه شده است.
پی‌نوشت.
1. همان منبع، ج 1، ص 43.
2. همان منبع، ج 18، ص 411.
3. همان منبع، ج 21، ص 36.
4. وسائل الشیعه ، ج 101، ص 20.
5. وسائل الشیعه، ج45، ص 1.
6. من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 413. همان منبع، ج 2، ص 122. .مقنعه، ص539. همان منبع، ج 2، ص 283. الوسیله، ص56. مهذب، ص 120و الغنیه، ص 594. شرایع الاحکام، ج 2، ص 423. المختصر النافع، ص140. الروضة البهیة، ج 2، ص 144. کشف اللثام، ج 2، ص 39.
7. رساله عملیه آیات عظام.
8. رساله عملیه، آیت الله صانعی.
9. احكام بانوان، ص 206.
10. الرّجالُ قوّامونَ علَی النّساء بِما فضّل اللهُ بَعضَهم علی بعضٍ وَ بِما آَنفَقوا مِن أموالهم فالصّالحاتُ قانتلتٌ حافظاتٌ للغیبِ بما حفظَ اللهُ وَ الّاتی تخافونَ نشوزهنّ فَعِظوهنّ وَاهجروهنَّ فِی المضاجعِ وَاضرِبوهنَّ فإن أطعنَکم فلاتبغوا علیهِنَّ سبیلاً إنّ اللهَ کانَ علیاً کبیراً *
11. مقاله سن ازدواج دختران، زهرا آیت اللهی، مجله فقه
12. مقاله بلوغ، موسوی بجنوردی، فصلنامه متین.
13. وسائل الشیعه، ج 20، ص 17
14. الكافي، ج 5 ، ص 398 و وسائل الشيعة، ج 14 ، ص 72
15. محمدی ری شهری، تحکیم خانواده از نگاه قرآن و حدیث، ص421
با سلام از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری متشکریم
من شما را کاملا درک می کنم شما درگیر احساسات شدید و الا به کودک هفت ساله هم بگی که یه نفر منو ندیده و نشناخته عاشق شده و به خاطر من ازدواج نخواهد کرد به نظرم بچه خندش بگیره اما احساسات ما انسانها باعث می شود که گاهی واضح ترین و بدیهی ترین مسائل را درک نکنیم و خود را فریب داده و انتظار بکشیم لیکن اگر یه کمی منطقی فکر کنیم و تکونی به خود بدیم واقعیات را درک می کنیم و گذر عمرمون که گرانبهاترین سرمایه انسانی است ما را از افکار بیهوده باز خواهد داشت.
با توجه به مطلب فوق پاسخ قسمت اول سوال تون روشن شد و به نظرم نیازی به پاسخ ندارد چون انگار کسی بخواهد که وجود خورشید را در روز ثابت کند! پس بحث خواستگار اینترنتی را کاملا مختومه کنید.
اما در مورد خواستگار دومتون بیشتر فکر کنید و اگر خصوصیات خوبی دارند و کفویت دارید، بهتره قبولش کنید لیکن مقایسه ای که گفتید کاملا تاثیر گذار می باشد و تا زمانی که مورد سابق را فراموش نکنی موقعیت های خوب خود را از دست خواهید داد لذا قبل از هر چیز باید فردی را که در گذشته بهش علاقه داشتید فراموش کنید راههای فراموشی تو سایت هست مطالعه فرمایید.
موفق باشید
با سلام/ اولا ازدواج موقت مثل ازدواج دایم نیست که حتما زن و شوهر رابطه زناشوئی کامل داشته باشند بلکه دو نفر می توانند صرفا برای حرف زدن هم عقد موقت بخونند نه بیشتر از ان پس محرمیت محدود داریم ثانیا اتفاقا چون داستان ازدواج فرق می کنه ما هم توصیه به ازدواج می کنیم تا اینکه کسانی که بالاخره رابطه داشتند با کسانی که نداشتند مشخص شود اما در رابطه ازاد تشخیص این افراد دشوار است
Páginas