با سلام/ ازدواج موقت بعد از ازدواج برای مرد جایز می باشد و از لحاظ شرعی اشکالی ندارد/ اینکه به همسر گفته شود یا خیر از لحاظ شرعی نگفتن به همسر مانعی ندارد اما از لحاظ شرایط زندگی باید طوری رفتار شود که زندگی اسیب نبیند
با سلام/منابع تاریخی اعم از شیعه و سنی نشان میدهد که در زمان رسول خدا و بعد از رحلت ایشان یعنی در زمان خلیفهی اول نیز متعه نساء انجام میشده است. حتی تا زمان خلافت خلیفهی دوم نیز این نوع ازدواج مرسوم بوده؛ اما خلیفهی دوم در زمان خلافتش پس از یک ماجرا، این نوع ازدواج را حرام اعلام کرد و حتی تهدید کرد که هر کس پس از شنیدن این حکم مرتکب چنین ازدواجی شود، سنگسار می‌شود. به عنوان نمونه روایتی از منابع اهل سنت نقل می‌شود. مشهورترین واقعهای که در اکثر کتب روایی ذکر شده است جریان عمرو بن حریث است که به این شرح است:
جابر گوید: عمرو بن حریث از کوفه به مدینه آمد و با کنیز آزاد شده‌ای ازدواج موقت کرد. کنیز را که آبستن شده بود نزد عمر آوردند، داستان را از او پرسید، جواب داد: عمرو بن حریث با من ازدواج موقت کرده است. عمر از عمرو بن حریث نیز پرسید و او آشکارا تائید کرد، عمر گفت : چرا غیر او را نگرفتی؟ و این در هنگامی بود که عمر از ازدواج موقت نهی کرده بود.[1]
پی نوشت
1-کتاب المتعة، نویسنده: بندار بن عبدالله إمامی؛
با سلام/ دوست گرامی ازدواج موقت یک مسئله قانونمند و تحت ضابطه است که برای محقق شدن آن شرایطی لازم است لذا آنهایی که هر روز هوسرانی می کنند اکثرا اصلا نمی دانند شرایط ازدواج موقت چیست و صرفا برای اقناع عموم می گویند ما هم ازدواج موقت کردیم! در حالی که ازدواجی صورت نمی گیره و معمولا رابطه شون آزاد است/ در مورد سوال بعدی تون عرض کنم ما نمی توانیم جلو غریزه جنسی را مسدود کنیم چون اگر راه شرعی و قانونی کنار گذاشته شود رابطه حرام می شود خداوند خطاب به قوم لوط فرمود چرا با زنان پاک ازدواج نمی کنید؟ یعنی چرا منحرف شدید چه چیزی باعث شده گرایش به همجنس پیدا کنید می بینیم خداوند نمی فرماید چرا خویشتن داری نمی کنید برای اینکه وقتی خداوند غریزه ای را بر انسان میده راه ارضاش هم میده لذا ازدواج موقت و دایم ضروری است البته ما اسیب هاشو برای دختران گفتیم که چه مشکلاتی ممکنه براشون به وجود بیاره با این حال خانمها هم غریزه دارند و بعضی اوقات ممکنه چندین برابر مرد اذیت شوند چرا نباید ازدواج کنند؟
با سلام/ ازدواج موقت و دایم با خوندن صیغه عقد حاصل می شود و از لحاظ شرعی زن و مرد به وسیله عقد با همدیگر زن و شوهر می شوند و فرقی ندارد صیغه را خودشون بخونند یا فرد دیگر بخوند اما از نظر قانونی بهتر است در دفتر خانه ثبت شود تا مشکلات قانونی در اینده پیش نیاید/ در مورد سوال دومتون هم عرض کنم مهریه از اساس ازدواج موقت می باشد و ازدواج موقت بدون تعیین مهریه و زمان باطل است لذا حتما باید این دو مورد مشخص شود البته مقدار مهریه مهم نیست و از مال ناچیز گرفته تا بی شمار می توان مهر قرار داد.
با سلام/ دوست گرامی ازدواج موقت به خاطر این است که حق هیچ کسی ضایع نشود لذا اگر من نوعی خودم قبلا چند بار ازدواج چه موقت چه دایم کرده باشم طبیعتا دختری با من ازدواج نمی کنه و من بایستی برم با زنانی ازدواج کنم که آنها هم قبلا سابقه ازدواج چه دایم و چه موقت را دارند در این صورت هم اون زنان بی شوهر نمی مانند و هم اون دختری که توانسته خویشتن داری کنه و ازدواج نکنه با یه فرد مجرد و پسر ازدواج می کند پس ازدواج قانون و حساب پیدا می کنه اما اگر رابطه آزاد باشد دیگه اشخاص با سابقه زناشوئی از اشخاص بکر قابل شناساییی نخواهند بود و این طوری حقوق افراد خویشتن دار ضایع می شود
با سلام
لینک های زیر را مطالعه فرمایید
ازدواج با طلبه برای من آرزوست
می خواهم با روحانی ازدواج کنم
آیا ازدواج دختران مذهبی با قشر حوزوی درست است؟
ازدواج با طلبه
با سلام
از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای مشاوره و همفکری متشکریم
آیات قرآن به طور صریح و واضح بیان می دارد که گناه هیچ کس را کس دیگری بر دوش نمی گیرد. این مطلب هم از نظر عقلی و هم در آیات قابل اثبات است . عقل انسان به صراحت می گوید ثواب و عقاب پیرو اعمال ارادی انسان است و هیچ عاقلی بر نمی تابد عملی که یا انسان هیچ نقشی در آن نداشته یا مجبور به آن است را تحسین یا تقبیح کند.و هیچگاه به خاطر عمل دیگری فردی را سرزنش نمی کند و گناه هیچ کس را به پای دیگری نمی نویسد . حال چگونه انتظار داریم که خدا که خود جزء عقلا بل رئیس العقلا و بلکه بالا تر خالق عقل است مخالف عقلاء برخورد کند حاشا و کلا اما از منظر قران کریم خداوند در قران می فرماید: «وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى» «هيچكسى جز براى خود عملى انجام نمىدهد و هيچ گنهكارى بار گناه ديگرى را به دوش نمىكشد» (انعام/164)«وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها»متعرض است كه مفادش اين است كه بطور كلى اشخاص هيچ عمل زشتى نمى كنند مگر اينكه خود صاحبان عمل، وزر و وبال آن را به دوش خود خواهند كشيد، و هيچ كس وزر ديگرى را به دوش نمى كشد، و اين آثار سوء هم چنان باقى است تا روزى كه خلايق به سوى پروردگار خود بازگشت كنند، و پروردگار با كشف حقايق اعمال بندگان جزاى آنان را بدهد.[1]
حديثى از طرق عامه و خاصه هر دو روايت شده[2] و كتاب عزيز هم آن را تاييد مى كند، مثلا مى فرمايد:« وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ» (طور/21)« و آنان كه بخدا ايمان آوردند و فرزندانشان هم در ايمان، پيروانشان شدند ما آن فرزندان را به آنها برسانيم و از پاداش و عمل فرزندان هيچ نكاهيم كه هر شخصى در گرو عملى است كه اندوخته و كسب كرده است»
«مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى» همه این آیات و روایات نشان می دهد که هر کس در گرو گناه خویش است و هیچ کس به گناه دیگری عذاب نمی شود هر چند که بین آنها رابطه فرزندی باشد
هدايت هر كس به سود خود و ضلالتش عليه خود است (وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى)]
و معنايش اين است كه عمل چه نيك باشد و چه بد، ملازم و دنبال صاحبش بوده و عليه او بايگانى مى شود و در هنگام حساب، خود را در برابر صاحبش آفتابى مى كند، بنا بر اين هر كس در راه و به سوى راه قدم نهد براى خود و به نفع خود قدم نهاده و نفع هدايتش عايد خودش مى شود نه غير خود، و كسى هم كه در بيراهه و به سوى بيراهه قدم نهد ضرر گمراهيش به خودش برمى گردد و دودش به چشم خودش مىرود، بدون اينكه به غير خود كمتري ضررى برساند، و هيچ نفسى بار گناه نفس ديگر را نمى كشد، و آن طور كه بعضى از اهل ضلالت مى پندارند كه اگر گمراهى كنند وزر گمراهيشان به گردن پيشوايانشان است، و يا مقلدين مى پندارند كه مسئوليت گمراهيشان به گردن پدران و نياكان ايشان است، و خود مسئوليتى ندارند، سخت در اشتباهند.[3]
گاهى ممكن است توهم شود كه آيه فوق كه دو اصل مسلم منطقى را كه در تمام اديان وجود داشته است بيان مىكند (يعنى هيچكس جز براى خود عملى انجام نمى دهد و هيچ گنهكارى بار گناه ديگرى را به دوش نمى كشد) با پارهاى از آيات ديگر قرآن و بعضى از روايات تطبيق نمى كند، زيرا مثلا در سوره نحل آيه 25 مىخوانيم: لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ" آنها در روز رستاخيز بار سنگين گناهان خويش را بايد بر دوش بكشند، و همچنين بار گناهان كسانى را كه با
اما در مورد سوال که تاثیر عمل پدر مادر و گناه آن بر فرزندان چگونه است قرآن به وضوح آن را بیان می دارد:
«وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلى حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى» يعنى اگر شخص گرانبارى كه بار گناه به ستوهش آورده، به ديگرى التماس كند، كه: مقدارى از بار او را بردارد و به دوش بكشد، احدى نيست كه خواهش وى را بپذيرد، و چيزى از بار گناه او را برداشته، حمل كند، هر چند درخواست شده خويشاوند درخواست كننده باشد مثل پدر يا مادر يا برادر يا خواهر(فاطر 18)
اما در مورد حدیث عرض کنم اولا من چنین حدیثی را پیدا نکردم اگر منبع شو بدید متشکر می شوم ثانیا در صورت وجود و صحت چنین حدیثی باید عرض کنم احادیث تفسیر دارند و شما نباید صرفا به ظاهر حدیث اکتفا کنید و این امر را بایستی دانشمندان علم رجال و کلام بررسی کنند لذا این امر نمی تونه مانع ازدواج شما شود
در ضمن توجه داشته باشید خداوند این دنیا را دار مکافات قرار داده و اگر کسی در مقام فرزندی دچار مشکل میشه نه به خاطر این است که پدرش گناه کرده بلکه تاوان گناهان خودشو میده در کنار اون هم پدرش که فرد اذیت کار بوده شاهد اذیت فرزندش میشه و الا کسی تاوان کس دیگر را ابدا نمی دهد
موفق باشید
............................................
پی نوشت ها
1- ترجمه الميزان، ج7، ص: 546
2- ترجمه الميزان، ج7، ص: 546
3-ترجمه الميزان، ج13، ص: 78
با سلام از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری و مشاور متشکریم
کار شما و خانواده تون هر دو اشتباه بوده، اشتباه خانواده این بوده که شما را مجبور به ازدواج با شخصی کرده اند که دوسش نداشتید اما اشتباه شما که نشات گرفته از فکر نادرست خانواده بوده است این بوده که هر چقدر خانواده برای عدم ازدواج با شخص مورد نظر شما فشار می اوردند شما فکر کردید که وی طلاست و همه ارزوهاتون رسیدن به ایشون بوده بدون اینکه فکری بکنید و کفویت و شرایط را بسنجید دقیقا مثل صدای دهلی که از دور خوش باشد اما وقتی بهش برسی از ان خوشی خبری نباشد(کما اینکه شما الان به این امر رسیدید) لذا الان باید از اشتباهات گذشته عبرت بگیرید و سعی کنید باقی عمرتون تلف نشود و زندگی را بهتر بسازید
برای اینکار لازم است مباحث حقوقی طلاق را خاتمه دهید و شما هم کوتاه بیایید چون علت عدم توجه شوهرتان به شما به خاطر عدم توجه و مشکلات شما بوده و الا به نظر مقصر نمی رسد لذا با توافق قضیه را خاتمه دهید.
بعد از خاتمه موضوع چند ماهی صبر کنید تا ارامش فکری پیدا کنید بعد از آن می توانی به ازدواج فکر کنید خواستگار قبلی تون هم می تواند یک گزینه باشد، گزینه ای که با عقل سلیم و منطق بررسی شود و صرفا به سابقه ذهنی اکتفا نشود و در کنار ان به افراد بهتر بیاندیشید و خود را محدود نکنید و اسیر فرد نشوید تا ان شا الله بتوانید زندگی بهتری بسازید.
موفق باشید
Páginas