سلام به همه مشاوران و کاربران گرامی,ممنون که وقت میگذارید.من دختری بیست ساله ام.تا الان قصد ازدواج نداشتم اما الان خواستگار مناسبی آمده و خانواده ام خیلی اصرار میکنند ک ب طور جدی بهش فکر کنم.اما مطلبی من رو از ازدواج متنفر کرده.چند سال قبل حدیثی خواندم با این مضمون ک اگر مردی همسرش را اذیت کند,بعدا دخترش هم در خانه شوهرش ازار میبیند.پدر من هم متاسفانه رفتار مناسبی با مادرم ندارد و به عشق و علاقه کافی رو نشان نمیدهد.از سالها پیش دعواهای طولانی انها را به خاطر دارم.خودم میدانم که پدرم در حق مادرم بسیار ناجوانمردی کرده و میکند,من هم در این بین ,اوقات بسیار سختی را در خانه پدرم گذراندم و خیلی اوقات ارزوی مرگ کردم.از طرفی مادرم هم میگوید پدرش بسیار مادرش را اذیت میکرده.من هم خیلیی میترسم.فکر میکنم اگر ازدواج کنم,این حدیث در مورد من هم مصداق پیدا میکند.از طرفی من تنهایی را به چنین درگیری و کشمش و بدبخت شدن خودم و فرزندان آینده ام ترجیح میدهم,چه کنم؟؟
سلام خانوم
دختر خوب باور داری که پشت هر چیزی که دین صحبت کرده یه دلیل علمی هست؟ مثل مثلا بد بودن غیبت، حسد و دروغ که دلایل روانشناسه علمی برای نهی اونها وجود داره.
این موضوع هم همینطوره اما پیچیده تر. حتی خیلی از جوونها هم راجع بهش اطلاع ی ندارن.
شما برو پیش یه مشاور عالی ( کسی که روانشناسی خنده باشه حتما حتما) و بهش بگو راجع به ازدواج ناخودآگاه برات توضیح بده.
این یه بحث علمی هست که میگه افراد به صورت ناخودآگاه با کسانی ازدواج می کنن که اخلاق هایی شبیه والدینشون رو دارن. مثلا دیدین فردی پدرش معتاد هست و همیشه از این موضوع ناراحت بوده . اما بعدا می بینید خودش هم با کسی ازدواج کرده که معتاده.
خیلی مفصله. حتما برو پیش مشاور تا خوب راهنماییت کنه . کاملا قابل پیشگیری هست ولی حتما باید با مشاور حرف بزنی.
فکرش رو بکن اگر عقد کنی چند میلیون هزینه یه جشن ساده میشه ! الان بی 50 تومنش رو هزینه کن برای اینکه یه نفر کمکت کنه درست انتخاب کنی
سلام شیرین خانم .من این حدیث رو جایی نشنیدم ، ممکنه شما هم بد برداشت کرده باشین از این حدیث . زندگی آینده رو شما می سازید . سعی کنید در انتخابتون دقت کنید و با فردی مومن و با اخلاق ازدواج کنید . اگر در این زمینه دقت کنید ان شاا.. مشکلی در آینده براتون پیش نمیاد
مادرم پدر خوبی داشت که در خدمت خانواده بود . بسیار هم مهربان و گشاده رو و ساده
اما دامادش برعکس خودش
خیلی هم ظلم کرد به زن و بچش و زندگیشونو بدجور با غم گره زد .
این قضیه کاملا مخالف با اون حدیثه . ما مفسر درست زیاد نداریم .
تمام ازدواج های موفق یا نادرست دست خود آدمه . درسته یه چیزهایی دخیله اما بازم آخرش ماییم که تصمیم میگیریم .
سلام
نه اینجوری فکر نکن
خدا کریمه
مطمئن باش به سختیهایی که توی خونه پدر کشیدی توجه داره و انشالله کمکت میکنه .
با سلام
از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای مشاوره و همفکری متشکریم
آیات قرآن به طور صریح و واضح بیان می دارد که گناه هیچ کس را کس دیگری بر دوش نمی گیرد. این مطلب هم از نظر عقلی و هم در آیات قابل اثبات است . عقل انسان به صراحت می گوید ثواب و عقاب پیرو اعمال ارادی انسان است و هیچ عاقلی بر نمی تابد عملی که یا انسان هیچ نقشی در آن نداشته یا مجبور به آن است را تحسین یا تقبیح کند.و هیچگاه به خاطر عمل دیگری فردی را سرزنش نمی کند و گناه هیچ کس را به پای دیگری نمی نویسد . حال چگونه انتظار داریم که خدا که خود جزء عقلا بل رئیس العقلا و بلکه بالا تر خالق عقل است مخالف عقلاء برخورد کند حاشا و کلا اما از منظر قران کریم خداوند در قران می فرماید: «وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى» «هيچكسى جز براى خود عملى انجام نمىدهد و هيچ گنهكارى بار گناه ديگرى را به دوش نمىكشد» (انعام/164)«وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها»متعرض است كه مفادش اين است كه بطور كلى اشخاص هيچ عمل زشتى نمى كنند مگر اينكه خود صاحبان عمل، وزر و وبال آن را به دوش خود خواهند كشيد، و هيچ كس وزر ديگرى را به دوش نمى كشد، و اين آثار سوء هم چنان باقى است تا روزى كه خلايق به سوى پروردگار خود بازگشت كنند، و پروردگار با كشف حقايق اعمال بندگان جزاى آنان را بدهد.[1]
حديثى از طرق عامه و خاصه هر دو روايت شده[2] و كتاب عزيز هم آن را تاييد مى كند، مثلا مى فرمايد:« وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ» (طور/21)« و آنان كه بخدا ايمان آوردند و فرزندانشان هم در ايمان، پيروانشان شدند ما آن فرزندان را به آنها برسانيم و از پاداش و عمل فرزندان هيچ نكاهيم كه هر شخصى در گرو عملى است كه اندوخته و كسب كرده است»
«مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى» همه این آیات و روایات نشان می دهد که هر کس در گرو گناه خویش است و هیچ کس به گناه دیگری عذاب نمی شود هر چند که بین آنها رابطه فرزندی باشد
هدايت هر كس به سود خود و ضلالتش عليه خود است (وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى)]
و معنايش اين است كه عمل چه نيك باشد و چه بد، ملازم و دنبال صاحبش بوده و عليه او بايگانى مى شود و در هنگام حساب، خود را در برابر صاحبش آفتابى مى كند، بنا بر اين هر كس در راه و به سوى راه قدم نهد براى خود و به نفع خود قدم نهاده و نفع هدايتش عايد خودش مى شود نه غير خود، و كسى هم كه در بيراهه و به سوى بيراهه قدم نهد ضرر گمراهيش به خودش برمى گردد و دودش به چشم خودش مىرود، بدون اينكه به غير خود كمتري ضررى برساند، و هيچ نفسى بار گناه نفس ديگر را نمى كشد، و آن طور كه بعضى از اهل ضلالت مى پندارند كه اگر گمراهى كنند وزر گمراهيشان به گردن پيشوايانشان است، و يا مقلدين مى پندارند كه مسئوليت گمراهيشان به گردن پدران و نياكان ايشان است، و خود مسئوليتى ندارند، سخت در اشتباهند.[3]
گاهى ممكن است توهم شود كه آيه فوق كه دو اصل مسلم منطقى را كه در تمام اديان وجود داشته است بيان مىكند (يعنى هيچكس جز براى خود عملى انجام نمى دهد و هيچ گنهكارى بار گناه ديگرى را به دوش نمى كشد) با پارهاى از آيات ديگر قرآن و بعضى از روايات تطبيق نمى كند، زيرا مثلا در سوره نحل آيه 25 مىخوانيم: لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ" آنها در روز رستاخيز بار سنگين گناهان خويش را بايد بر دوش بكشند، و همچنين بار گناهان كسانى را كه با
اما در مورد سوال که تاثیر عمل پدر مادر و گناه آن بر فرزندان چگونه است قرآن به وضوح آن را بیان می دارد:
«وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلى حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى» يعنى اگر شخص گرانبارى كه بار گناه به ستوهش آورده، به ديگرى التماس كند، كه: مقدارى از بار او را بردارد و به دوش بكشد، احدى نيست كه خواهش وى را بپذيرد، و چيزى از بار گناه او را برداشته، حمل كند، هر چند درخواست شده خويشاوند درخواست كننده باشد مثل پدر يا مادر يا برادر يا خواهر(فاطر 18)
اما در مورد حدیث عرض کنم اولا من چنین حدیثی را پیدا نکردم اگر منبع شو بدید متشکر می شوم ثانیا در صورت وجود و صحت چنین حدیثی باید عرض کنم احادیث تفسیر دارند و شما نباید صرفا به ظاهر حدیث اکتفا کنید و این امر را بایستی دانشمندان علم رجال و کلام بررسی کنند لذا این امر نمی تونه مانع ازدواج شما شود
در ضمن توجه داشته باشید خداوند این دنیا را دار مکافات قرار داده و اگر کسی در مقام فرزندی دچار مشکل میشه نه به خاطر این است که پدرش گناه کرده بلکه تاوان گناهان خودشو میده در کنار اون هم پدرش که فرد اذیت کار بوده شاهد اذیت فرزندش میشه و الا کسی تاوان کس دیگر را ابدا نمی دهد
موفق باشید
............................................
پی نوشت ها
1- ترجمه الميزان، ج7، ص: 546
2- ترجمه الميزان، ج7، ص: 546
3-ترجمه الميزان، ج13، ص: 78
از گل نیلی عزیز,ماهارا و مشاور گرامی واقعا بابت پاسخ ممنونم.اجرتون با خدا.ن شاا...ک همینطور باشه.
در مورد حدیث هم من اونو چندین سال پیش در یک کتاب خونده بودم ,الان هم یادم نیست چ کتابی بود و توی اینترنت هم پیدا نمیکنم ولی حتما بیشتر میگردم.بازم متشکرم