راجع به چالشی که باهاش مواجه شدید نکاتی تقدیم می شه که امیدوارم مفید باشه
اینکه بچه ها از زبان عربی بدشون میاد گاهی ناشی از اسلام ستیزی است که تهاجم فرهنگی در طی چندین دهه است که به زبان اسلام و قران حمله ور شده اند تا مردم رو از آموزه های روشن و نجات دهنده و سعادت آور اسلام دور کنند، چون استکبار جهانی، آموزه های دینی (چه از حیث سیاست، چه فرهنگ، چه اخلاق، و چه بحث نظامی و ایدولوژیکی و ..) مانع رسیدن به قدرت طلبی و استثمارکشورهای می دونه که غیرت ملی و دینی دارند.
برای این چالش لازم هست بجای افکار منفی و ذهنیت منفی که در ذهن بچه ها تشکیل شده شما اخبار مثبت و البته حقیقی به دانش اموزتون برسونید.
1- از دانش اموزتون بپرسید که یادگیری زبان انگلیسی خوب است یا بد؟ طبعا بچه نسبت به این زبان نگاه مثبتی دارند. شما بعد از شنیدن جواب مثبت، به فرزندتون می گید که دلیلش چی هست؟ هر خوبی که در ذهن برای زبان انگلیسی بیان می کنند شما این طور می گید که همون خوبیها رو زبان عربی هم داره. مثلا زبان عربی یکی از 6 زبان زنده دنیا است. حتی در کشورهای اروپایی زبان عربی تدریس می شه . از قرن هشتم تا دوازدهم میلادی، عربی زبان علمی دنیا بود. از آن زمان تاکنون اروپاییان همیشه با زبان عربی روابط علمی و سیاسی داشتند. در حال حاضر نیز زبان عربی در اروپا همچنان طرفدارانی دارد و تدریس می شود، فرانسه، آلمان و هلند، از این دست کشورهاست.
2- بحث جهان بینی رو پیش بکشید، که چه کسی ما رو خلق کرده؟ طبعا خدا. خب این خدا از ما آدما برای رسیدن به خوشبختی چه راهی پیش ما گذاشته؟ کار خوب و بد چی هست؟ ما قبل از اومدن به کره زمین کجا بودیم و بعد از مرگ کجا می ریم؟ جواب این سوالات که یک حقیقت و واقعیت هستند در قران اومده و خدا گفته من قران رو به زبان عربی نازل کردم. پس کسی که می خواهد زمینه و مقدمه خوشبختی (الزاما یادگیری عربی مایه خوشبختی نیست) رو فراهم کند با زبان عربی باید حتی المقدور آشنا بشه. چون احادیث ما هم عربی هستند و گاهی فهم این روایات که سبک زندگی رو به ما نشون میده مشروط بر این است که زبان عربی بدونیم چون گاهی ترجمه در دسترس نیست و گاهی ممکنه ترجمه غلط باشه، همون کسی هم که ترجمه کرده ، قبل از ترجمه با زبان مسلط بوده.
3- گاهی دانستن مقدمات اکادمیک عربی، باعث میشه شبهاتی که در این وادی هست بتونیم جواب بدیم. و به همین زودی خوش باور نباشیم. خیلی از رسانه های غربی و امپراطوری رسانه ای از جهالت و نادانی ما نسبت به زبان عربی سوء استفاده می کنند. مثلا این شبهه که اسلام «شراب» رو توی دنیا حرام کرده اما در بهشت جایز دونسته چون در قران آمده که پاداش بهشتیها(شراباً طهوراً) است. در حالی که "شراب" در لغت عربی یعنی نوشیدنی. حتی به شربت (دارو) هم شراب می گن. دونستن این نکته باعث میشه یک شبهه ای که ممکن بود یک نفر رو به انحراف بکشونه و مایه بی اعتمادی به اسلام بشه رو نجات بده
4- گاهی هم دانش اموز اساسا تنبل هست و برای اینکه تنبلیش رو پنهان کنه به دنبال بهانه ای مثل تنفر از زبان عربی است بخصوص وقتی همه این رو تکرار کنن این تبدیل به یک عقیده جمعی میشه.
باز هم در این زمینه اگرسوال یا توضیحی لازم بود در ادامه بفرمایید
راجع به مساله ای که بیان کردید از چند زاویه میشه مورد بررسی قرار داد، ضمن این که مساله ای که مطرح فرمودید تا حدودی کلی است چون نفرمودید این گفتگویی که از جانب دیگران با شما می شه در چه زمینه ای هست؟ آیا از حیث اخلاق است، از حیث شغلی است، از حیث عقیدتی است یا سیاسی یا هر موضوع دیگر که چه بسا در هر زمینه ای باید موضع مربوط به خود رو گرفت اما موارد رو به طور کلی خدمت شما تقدیم می کنم
1- حاضر جوابی در بعضی حیطه ها (و نه در همه حیطه ها) یک امتیاز است. خیلی ها از این امتیاز بی بهره اند چون حاضر جوابی بخصوص در جایی که قصد دفاع از دین و مذهب و عقیده داشته باشید یک کمال و برگ برنده محسوب می شه. این که میگم یک کمال محسوب میشه نداشتنش مایه غم و حسرت نیست (بله ممکنه یک آرزو یا موفقیت عالی محسوب بشه). مثلا داشتن سعه صدر عالی در حد نمره 20 یک کمال محسوب میشه که خیلی ها ازش بی بهره اند، داشتنش یه آرزو و موفقیت درجه یک محسوب میشه اما نداشتنش نباید مایه سرافکندگی و حسرت آفرین باشه.چرا که سعه صدر در حد نمره 17 هم قابل قبول هستش. یا مثلا این مایه حسرت نیست که کسی یک آپارتمان لاکچری داشته باشه چرا که خیلی ها ندارن.
اشکال و طعنه و نیش زبان و امثال اینها هنر نیست که ممکنه در مواجهه به افراد بشنوید، بلکه حاضر جوابی اون هم به فرموده شما در حیطه اخلاق و احترام دیگران یک امتیاز منحصر به فرد محسوب میشه. پس لزومی نداره بخاطر نداشتنش اذیت بشید هر چند می تونید تلاش کنید که به این درجه برسید.
2- هر موقعیتی که براتون پیش میاد و فکر می کنید خیلی خوب بود که فلان جواب رو می دادید اما این جواب برای شما حاضر نبوده، به تک تک این موقعیتها به دید یک تجربه بنگرید که در موقعیتهای مشابه می تونید از این تجربه بهره ببرید، پس این موقعیتها و تجربه ها رو باز به فال نیک بگیرید و اجازه ندید که صرفا به خودتون انرژی منفی وارد کنید و به قول معروف خودتون رو اذیت کنید. بهرحال همانطور که گفته شد حاضر جوابی یک مهارت و امتیاز هست که یک شبه اتفاق نمی افته.
3- در بعضی مواقع اصلا بی اعتنایی و جواب ندادن هنر است نه جواب دادن. بخصوص وقتی مخاطب شما نادان باشه و دوست داره شما رو به واکنش واداره، به قول معروف جواب ابلهان خاموشی است.
4- اگر بخواهیم به دید اخلاق هم نگاه کنیم گاهی این حاضر جوابی فقط و فقط برای این است که سلطه خودمون رو در معرکه گفتگو حفظ کنیم و لو اینکه حرف حقی بزنیم. یعنی ناراحتی ما بابت این نیست که حرف حقی رو نزدیم بلکه بابت این هست که نتونستیم خودمون رو بر جّو موجود حاکم کنیم. چه بسا در این مواقع اگر جوابی برای شما نیاید بهتر است از اینکه برای نفس و هوای نفس خودتون خدمتی کرده باشید.
5- سعی کنید مطالعه تون رو بیشتر کنید در اون حیطه ای که لازم دارید . مطالعه شما حضور ذهن شما رو نسبت به مطالب بیشتر خواهد کرد و این طور نیست که مطالبی که لازم دارید در نهان شما مکتوم بمونه تا که شاید با تامل و بازسازی صحنه گفتگو تازه به فکر این بیفتید که بهتر بود چه می گفتید .وقتی یک کسی نویسنده ماهر میشه که قبل از اون به طور وافر با چالشهای نویسندگی مواجه شده باشه. همچنین هر گونه مهارت دیگه
6- گاهی می توان از جوابهای کلیشه ای استفاده کرد و زمان خرید تا جواب اصلی رو در زمان دیگر و با منطق بیشتری ارائه داد. مثلا «اگر کمی فکر کنی متوجه میشی حق چیه؟» یا «به زودی متوجه می شی که حق با کیه؟»
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
طبعا دغدغه شما در این سن بسیار بجاست که امیدارم با راهکارهایی که گفته میشه هر چه زودتر به آنچه خیر و صلاح شماست در قالب یه زندگی رضایتبخش و ازدواج موفق برسید.
بخاطر تشابه سوال شما با یکی از مراجعین لطف کنید به لینک زیر مراجعه بفرمایید
از اینکه چنین مساله ای رو در خودتون کشف کردید و در صدد رفع و اصلاح اون هستید جای تمجید داره . اصل دغدغه شما برای کنترل خشم و عصبانیت ستودنی است. از امام کاظم علیه السلام روایت شده است که فرموده: «مَن کفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کفَّ اللّهُ عَنهُ غَضَبَهُ یومَ القِیامَةِ؛[1] «هر که خشمش را از مردم بازدارد، خداوند در روز قیامت خشمش را از او باز خواهد داشت».
گاهی عصبانیت ما ناشی از نحوه مواجهه ما به دیگران هست. مهارت گفتگو در این گونه مواقع یک امر ضروری است. اگر در گفتگو حریم و شخصیت افراد رعایت نشه اونها رو به واکنش منفی وادار می کنه و در نتیجه این بازخورد شما نیز عصبانی می شید. قبل از اینکه کلامی یا قضاوتی می خواهید بکنید اون رو مزمزه کنید و ببینید چه تبعاتی خواهد داشت. اصل مکث و اصل فکر کردن در این گونه مواقع هر چند با تمرین حاصل می شه اما عادت به این روش باعث می شه که شما فارغ از هیجانات، سنجیده صحبت کنید. سعی کنید حاضر جواب نباشید، حاضر جوابی شما رو از کلام سنجیده دور خواهد کرد.
در ادامه می تونید به لینک زیر که مربوط به یکی از مراجعین هست مراجعه بفرمایید و در ادامه اگر سوال یا ابهامی بود بفرمایید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
زیارت عاشورا حاوی سلامهایی است که خواننده به ائمه اطهار داره و شامل ابراز تنفرهایی است که خواننده نسبت به دشمنان اهل بیت داره که تحت عنوان تولی و تبری گفته میشه که تولی و تبری جزو فروعات دینی ماست. پس حتی اگر زیارت عاشورا رو یک بار هم بخونید از این دو فضیلت برخودار خواهید بود. هم تولی موجبات تقرب به خدا رو فراهم خواهد آورد و هم تبری و ابراز دشمنی و نفرت نسبت به دشمنان خدا و اهل بیت.
اما اگر قرار باشه به ثمره و فضیلتی که در روایات ما آمده برسید سه روش در احادیث وارد شده که حداقل روشی که می تونید زیارت عاشورا بخونید و کمترین وقت رو بگیره روش سوم هست به این نحوه است که:
روش سوم: از امام هادی علیه السلام است که فرمودند : زيارت عاشورا را می‌خوانی، وقتی رسیدی به لعن زیارت، یکبار کامل آن را می‌خوانی و یک بار هم می‌گویی : «اللّهُمَّ الـعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسعینَ مَرَّهً»؛ یعنی ۹۹ مرتبه، و سلام را هم همین‌طور، یک بار کامل می‌خوانی، و یکبار هم می‌گویی؛ «اَلسَّلامُ عَلَي الْحُسَيْنِ، وَعَلي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي اَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي اَصْحابِ الْحُسَيْنِ. تِسعاً و تسعین مَرَّة» یعنی ۹۹ مرتبه. کسی که چنين کند، مثل کسی‌ست که تمام لعن و صلوات را یک‌صد مرتبه تا آخرش گفته است.
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما
راجع به چالشی که باهاش مواجه شدید نکاتی تقدیم می شه که امیدوارم مفید باشه
اینکه بچه ها از زبان عربی بدشون میاد گاهی ناشی از اسلام ستیزی است که تهاجم فرهنگی در طی چندین دهه است که به زبان اسلام و قران حمله ور شده اند تا مردم رو از آموزه های روشن و نجات دهنده و سعادت آور اسلام دور کنند، چون استکبار جهانی، آموزه های دینی (چه از حیث سیاست، چه فرهنگ، چه اخلاق، و چه بحث نظامی و ایدولوژیکی و ..) مانع رسیدن به قدرت طلبی و استثمارکشورهای می دونه که غیرت ملی و دینی دارند.
برای این چالش لازم هست بجای افکار منفی و ذهنیت منفی که در ذهن بچه ها تشکیل شده شما اخبار مثبت و البته حقیقی به دانش اموزتون برسونید.
1- از دانش اموزتون بپرسید که یادگیری زبان انگلیسی خوب است یا بد؟ طبعا بچه نسبت به این زبان نگاه مثبتی دارند. شما بعد از شنیدن جواب مثبت، به فرزندتون می گید که دلیلش چی هست؟ هر خوبی که در ذهن برای زبان انگلیسی بیان می کنند شما این طور می گید که همون خوبیها رو زبان عربی هم داره. مثلا زبان عربی یکی از 6 زبان زنده دنیا است. حتی در کشورهای اروپایی زبان عربی تدریس می شه . از قرن هشتم تا دوازدهم میلادی، عربی زبان علمی دنیا بود. از آن زمان تاکنون اروپاییان همیشه با زبان عربی روابط علمی و سیاسی داشتند. در حال حاضر نیز زبان عربی در اروپا همچنان طرفدارانی دارد و تدریس می شود، فرانسه، آلمان و هلند، از این دست کشورهاست.
2- بحث جهان بینی رو پیش بکشید، که چه کسی ما رو خلق کرده؟ طبعا خدا. خب این خدا از ما آدما برای رسیدن به خوشبختی چه راهی پیش ما گذاشته؟ کار خوب و بد چی هست؟ ما قبل از اومدن به کره زمین کجا بودیم و بعد از مرگ کجا می ریم؟ جواب این سوالات که یک حقیقت و واقعیت هستند در قران اومده و خدا گفته من قران رو به زبان عربی نازل کردم. پس کسی که می خواهد زمینه و مقدمه خوشبختی (الزاما یادگیری عربی مایه خوشبختی نیست) رو فراهم کند با زبان عربی باید حتی المقدور آشنا بشه. چون احادیث ما هم عربی هستند و گاهی فهم این روایات که سبک زندگی رو به ما نشون میده مشروط بر این است که زبان عربی بدونیم چون گاهی ترجمه در دسترس نیست و گاهی ممکنه ترجمه غلط باشه، همون کسی هم که ترجمه کرده ، قبل از ترجمه با زبان مسلط بوده.
3- گاهی دانستن مقدمات اکادمیک عربی، باعث میشه شبهاتی که در این وادی هست بتونیم جواب بدیم. و به همین زودی خوش باور نباشیم. خیلی از رسانه های غربی و امپراطوری رسانه ای از جهالت و نادانی ما نسبت به زبان عربی سوء استفاده می کنند. مثلا این شبهه که اسلام «شراب» رو توی دنیا حرام کرده اما در بهشت جایز دونسته چون در قران آمده که پاداش بهشتیها(شراباً طهوراً) است. در حالی که "شراب" در لغت عربی یعنی نوشیدنی. حتی به شربت (دارو) هم شراب می گن. دونستن این نکته باعث میشه یک شبهه ای که ممکن بود یک نفر رو به انحراف بکشونه و مایه بی اعتمادی به اسلام بشه رو نجات بده
4- گاهی هم دانش اموز اساسا تنبل هست و برای اینکه تنبلیش رو پنهان کنه به دنبال بهانه ای مثل تنفر از زبان عربی است بخصوص وقتی همه این رو تکرار کنن این تبدیل به یک عقیده جمعی میشه.
باز هم در این زمینه اگرسوال یا توضیحی لازم بود در ادامه بفرمایید
موفق باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
راجع به مساله ای که بیان کردید از چند زاویه میشه مورد بررسی قرار داد، ضمن این که مساله ای که مطرح فرمودید تا حدودی کلی است چون نفرمودید این گفتگویی که از جانب دیگران با شما می شه در چه زمینه ای هست؟ آیا از حیث اخلاق است، از حیث شغلی است، از حیث عقیدتی است یا سیاسی یا هر موضوع دیگر که چه بسا در هر زمینه ای باید موضع مربوط به خود رو گرفت اما موارد رو به طور کلی خدمت شما تقدیم می کنم
1- حاضر جوابی در بعضی حیطه ها (و نه در همه حیطه ها) یک امتیاز است. خیلی ها از این امتیاز بی بهره اند چون حاضر جوابی بخصوص در جایی که قصد دفاع از دین و مذهب و عقیده داشته باشید یک کمال و برگ برنده محسوب می شه. این که میگم یک کمال محسوب میشه نداشتنش مایه غم و حسرت نیست (بله ممکنه یک آرزو یا موفقیت عالی محسوب بشه). مثلا داشتن سعه صدر عالی در حد نمره 20 یک کمال محسوب میشه که خیلی ها ازش بی بهره اند، داشتنش یه آرزو و موفقیت درجه یک محسوب میشه اما نداشتنش نباید مایه سرافکندگی و حسرت آفرین باشه.چرا که سعه صدر در حد نمره 17 هم قابل قبول هستش. یا مثلا این مایه حسرت نیست که کسی یک آپارتمان لاکچری داشته باشه چرا که خیلی ها ندارن.
اشکال و طعنه و نیش زبان و امثال اینها هنر نیست که ممکنه در مواجهه به افراد بشنوید، بلکه حاضر جوابی اون هم به فرموده شما در حیطه اخلاق و احترام دیگران یک امتیاز منحصر به فرد محسوب میشه. پس لزومی نداره بخاطر نداشتنش اذیت بشید هر چند می تونید تلاش کنید که به این درجه برسید.
2- هر موقعیتی که براتون پیش میاد و فکر می کنید خیلی خوب بود که فلان جواب رو می دادید اما این جواب برای شما حاضر نبوده، به تک تک این موقعیتها به دید یک تجربه بنگرید که در موقعیتهای مشابه می تونید از این تجربه بهره ببرید، پس این موقعیتها و تجربه ها رو باز به فال نیک بگیرید و اجازه ندید که صرفا به خودتون انرژی منفی وارد کنید و به قول معروف خودتون رو اذیت کنید. بهرحال همانطور که گفته شد حاضر جوابی یک مهارت و امتیاز هست که یک شبه اتفاق نمی افته.
3- در بعضی مواقع اصلا بی اعتنایی و جواب ندادن هنر است نه جواب دادن. بخصوص وقتی مخاطب شما نادان باشه و دوست داره شما رو به واکنش واداره، به قول معروف جواب ابلهان خاموشی است.
4- اگر بخواهیم به دید اخلاق هم نگاه کنیم گاهی این حاضر جوابی فقط و فقط برای این است که سلطه خودمون رو در معرکه گفتگو حفظ کنیم و لو اینکه حرف حقی بزنیم. یعنی ناراحتی ما بابت این نیست که حرف حقی رو نزدیم بلکه بابت این هست که نتونستیم خودمون رو بر جّو موجود حاکم کنیم. چه بسا در این مواقع اگر جوابی برای شما نیاید بهتر است از اینکه برای نفس و هوای نفس خودتون خدمتی کرده باشید.
5- سعی کنید مطالعه تون رو بیشتر کنید در اون حیطه ای که لازم دارید . مطالعه شما حضور ذهن شما رو نسبت به مطالب بیشتر خواهد کرد و این طور نیست که مطالبی که لازم دارید در نهان شما مکتوم بمونه تا که شاید با تامل و بازسازی صحنه گفتگو تازه به فکر این بیفتید که بهتر بود چه می گفتید .وقتی یک کسی نویسنده ماهر میشه که قبل از اون به طور وافر با چالشهای نویسندگی مواجه شده باشه. همچنین هر گونه مهارت دیگه
6- گاهی می توان از جوابهای کلیشه ای استفاده کرد و زمان خرید تا جواب اصلی رو در زمان دیگر و با منطق بیشتری ارائه داد. مثلا «اگر کمی فکر کنی متوجه میشی حق چیه؟» یا «به زودی متوجه می شی که حق با کیه؟»
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما
طبعا دغدغه شما در این سن بسیار بجاست که امیدارم با راهکارهایی که گفته میشه هر چه زودتر به آنچه خیر و صلاح شماست در قالب یه زندگی رضایتبخش و ازدواج موفق برسید.
بخاطر تشابه سوال شما با یکی از مراجعین لطف کنید به لینک زیر مراجعه بفرمایید
http://btid.org/node/211281
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
از اینکه چنین مساله ای رو در خودتون کشف کردید و در صدد رفع و اصلاح اون هستید جای تمجید داره . اصل دغدغه شما برای کنترل خشم و عصبانیت ستودنی است. از امام کاظم علیه السلام روایت شده است که فرموده: «مَن کفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کفَّ اللّهُ عَنهُ غَضَبَهُ یومَ القِیامَةِ؛[1] «هر که خشمش را از مردم بازدارد، خداوند در روز قیامت خشمش را از او باز خواهد داشت».
گاهی عصبانیت ما ناشی از نحوه مواجهه ما به دیگران هست. مهارت گفتگو در این گونه مواقع یک امر ضروری است. اگر در گفتگو حریم و شخصیت افراد رعایت نشه اونها رو به واکنش منفی وادار می کنه و در نتیجه این بازخورد شما نیز عصبانی می شید. قبل از اینکه کلامی یا قضاوتی می خواهید بکنید اون رو مزمزه کنید و ببینید چه تبعاتی خواهد داشت. اصل مکث و اصل فکر کردن در این گونه مواقع هر چند با تمرین حاصل می شه اما عادت به این روش باعث می شه که شما فارغ از هیجانات، سنجیده صحبت کنید. سعی کنید حاضر جواب نباشید، حاضر جوابی شما رو از کلام سنجیده دور خواهد کرد.
در ادامه می تونید به لینک زیر که مربوط به یکی از مراجعین هست مراجعه بفرمایید و در ادامه اگر سوال یا ابهامی بود بفرمایید
http://btid.org/node/229936
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
زیارت عاشورا حاوی سلامهایی است که خواننده به ائمه اطهار داره و شامل ابراز تنفرهایی است که خواننده نسبت به دشمنان اهل بیت داره که تحت عنوان تولی و تبری گفته میشه که تولی و تبری جزو فروعات دینی ماست. پس حتی اگر زیارت عاشورا رو یک بار هم بخونید از این دو فضیلت برخودار خواهید بود. هم تولی موجبات تقرب به خدا رو فراهم خواهد آورد و هم تبری و ابراز دشمنی و نفرت نسبت به دشمنان خدا و اهل بیت.
اما اگر قرار باشه به ثمره و فضیلتی که در روایات ما آمده برسید سه روش در احادیث وارد شده که حداقل روشی که می تونید زیارت عاشورا بخونید و کمترین وقت رو بگیره روش سوم هست به این نحوه است که:
روش سوم: از امام هادی علیه السلام است که فرمودند : زيارت عاشورا را می‌خوانی، وقتی رسیدی به لعن زیارت، یکبار کامل آن را می‌خوانی و یک بار هم می‌گویی : «اللّهُمَّ الـعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسعینَ مَرَّهً»؛ یعنی ۹۹ مرتبه، و سلام را هم همین‌طور، یک بار کامل می‌خوانی، و یکبار هم می‌گویی؛ «اَلسَّلامُ عَلَي الْحُسَيْنِ، وَعَلي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي اَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي اَصْحابِ الْحُسَيْنِ. تِسعاً و تسعین مَرَّة» یعنی ۹۹ مرتبه. کسی که چنين کند، مثل کسی‌ست که تمام لعن و صلوات را یک‌صد مرتبه تا آخرش گفته است.
موفق و پاینده باشید
التماس دعا
Pages