هدف اولیّه راه اندازی پویش‌هایی برای بی‌حجابی، پُر کردن ذهن زنان جامعه اسلامی برای نزدیک شدن به این گناه است. بهترین راه حل بی‌اهمیّت بودن نسبت به آنهاست.
یکی از کارهای دائمی شیطان برای رخنه در اعتقادات و رفتار مؤمنان، جلب نظر آنها به وسیله وسوسه، برای تفکّر در مورد گناه است. امام علی(علیه السلام) می‌فرمایند: «مَن كَثُرَ فِكرُهُ فِي المَعاصِي دَعَتهُ إلَيها؛ آنكه در گناهان، بسيار انديشه كند، [اين كار،] او را به گناه مى كشانَد.» (غررالحکم/ص623) با توجّه به ابزارهای گوناگون امروزی، حزب شیطان، اقدام به راه اندازی پویش‌های هنجارشکنانه‌ای همچون "برداشتن حجاب در ملأ عام" می‌کند. اوّلین هدف این است که زنان جامعه اسلامی، هر چه بیشتر به این گناه آشکار، فکر کنند. هر کدام که غرق در این فکر و صحبت درباره آن شدند، یک قدم به همراه شیطان، به گناه نزدیک شده‌اند و زنگ خطر برای آنها به صدا در آمده است. قرآن کریم درباره حسّاسیّت نسبت به احکام اسلامی و عدم نزدیکی به مرزهای فرامین الهی می‌فرماید: «تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها؛ اينها حدود فرمان خداست، بدان نزديك مشويد.» (بقره/187) گناه بدحجابی و بی‌حجابی نیز در همین قالب قابل تحلیل است. هدف اوّل شیطان، پُر کردن ذهن زنان مسلمان با فکر کردن به این گناه است؛ که البتّه ممکن است برای جلب بیشتر، با استفاده از الفاظی زیبا همچون "چهارشنبه‌های سفید" نسبت به بزک کردن چنین گناه مُهلکی، اقدام کند؛ لذا بهتر است قبل از نزدیک شدن به این دام شیطانی، تفکّر خود را به سمت بندگی خدا سوق دهیم.
پی‌نوشت
- غرر الحكم و درر الكلم، تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد؛ 550 ق، محقق / مصحح: رجائى، سيد مهدى؛ دار الكتاب الإسلامي، قم، سال چاپ: 1410 ق.