آن چه پرسيده ايد در آيه 38 از سوره ق آمده است، در اين آيه مى خوانيم:
(و لقد خلقنا السموات والارض فى ستّه ايام...); همانا آسمان و زمين و آن چه را در ميان آن دو است، در شش روز (هنگام يا دوره) آفريديم.
حالا به توضيح آيه توجه كنيد:
1. وقتى اراده خداوند بر ايجاد چيزى تعلق گرفت آن چيز همان طور كه خدا اراده كرده است به وجود مى آيد; يعنى اگر اراده كند موجودى در يك لحظه خلق شود، همان مى شود كه خداوند اراده كرده است و اگر اراده كند موجودى در چند ميليون سال آفريده شود در همان زمانى كه آفريده مى شود.
2. مراد از ستّه ايام (6 روز) شش روز معمولى نيست. مى توانيد حدس بزنيد چرا؟ خوب فكر كنيد، زيرا روز و شب معمولى از گردش زمين به دور خودش و به دور خورشيد پديد مى آيد، پس قبل از آفرينش آسمان و زمين، كره زمين و خورشيدى وجود نداشته، تا شب و روز معمولى به وجود آيد.
مقصود از شش روز، مرحله آفرينش يا شش دوره يا شش بخش از زمان است.
ما هم در زبان فارسى گاهى مى گوييم «روز» ولى مقصود ما روز معمولى نيست; مثلا مى گوييم: «دنيا دو روز است» دو روزى عمر ارزش ندارد كه كسى را اذيت كنى و... .
آيا به راستى دنيا دو روز است؟ يا عمر دنيا ميلياردها روز از روزهاى معمولى است؟!