عبارتهایی که پیرامون آن در این جلسه بحث شد:
پسرم! همیشه نیكوكارانِ گذشته، مورد آزمون قرار گرفتند، پس آیندگان چگونه از آن نجات مییابند؟(و آزمایش نشوند)
پسرم! دنیا را زندان خودت قرار ده، تا آخرت، بهشت تو باشد.
پسرم! تو موظّف نشدهای كه كوهها را بر دوش بكشی، و نیز به انجام دادن چیزی كه توانش را نداری، موظّف نشدهای، پس گرفتاری را بر دوشت حمل نكن، و با دست خودت، خود را قربانی نكن.
پسرم! تو چنان كه میكاری، میدِرَوی، و چنان كه عمل میكنی، مییابی.
پسرم! با پادشاهان همسایگی نكن، كه تو را میكشند، و اطاعتشان نكن، كه كافر میگردی.
پسرم! با بینوایان همسایگی كن ؛ بویژه با فقیران و بینوایانی که از خدا اطاعت می کنند.
پسرم! برای یتیم، همچون پدری مهربان، و برای بیوه زنان، همچون همسری دلسوز باش.
پسرم! چنین نیست كه هر كس بگوید : «مرا بیامرز» آمرزیده شود. آمرزیده نشود، مگر كسی كه پروردگارش را اطاعت كرده باشد.
پسرم! [نخست،] همسایه و سپس خانه!
پسرم! [نخست،] رفیق و سپس راه!
پسرم! اگر خانهها بر ارّابه ساخته میشدند، هیچ كس هرگز با همسایه بد، همسایگی نمیكرد.
پسرم! تنهایی، از رفیق بد بهتر است.
پسرم! رفیق نیكوكار، از تنهایی بهتر است.
پسرم! جابه جایی سنگ و آهن، از همراه بد بهتر است.
پسرم! من سنگ و آهن را جابه جا كردم ؛ ولی چیزی سنگینتر از همراه بد نیافتم.
پسرم! هر كه با همراه بد رفاقت كند، سالم نمیمانَد، و هر كه وارد مكانهای بد شود، متّهم میشود.
پسرم! هر كه زبانش را نگه ندارد، پشیمان میگردد.
پسرم! نیكوكار را با نیكی خودش سزا توانی داد ؛ ولی بدكار، كارهای بدش برای تو كافی است و هر قدر بكوشی، نمیتوانی برای او كاری بیش از آنچه خودش برای خود انجام میدهد، به جا آوری.
منبع : بحار الأنوار ج 13 ص 427
خلاصه ای از بیانات استاد شوشتری در حلقه معرفت، مربوط به تاریخ 92/06/04
نظرات