پس از مشخص شدن اسامی فیلم های پذیرفته شده در چلمین دوره جشنواره فیلم فجر، موجی از انتقادات از سوی سایت ها و صفحه های زرد به راه انداخته شده که افراد شرکت کننده فقط بخاطر نسبت فامیلی و شهرت پدرانشان پذیرفته شده اند نه شایستگی ها.
پس از مشخص شدن اسامی فیلم های پذیرفته شده در چلمین دوره جشنواره فیلم فجر، موجی از انتقادات از سوی سایت ها و صفحه های زرد به راه انداخته شده که افراد شرکت کننده فقط بخاطر نسبت فامیلی و شهرت پدرانشان پذیرفته شده اند نه شایستگی ها.
اگر نیم نگاهی به دوره های قبلی داشته باشیم متوجه خواهیم شد که از دیر باز دوره های مختلف جشنواره فجر میزبان فیلم هایی بود که در عوامل آن فرزندان افراد مشهور سینمایی حضور داشته اند و این اتفاق تازه ای نیست. مانند فیلم معکوس که در سال 97 با کارگردانی پولاد کیمیایی اکران شد اما سروصدایی از سوی منتقدین در مورد نسبت فامیلی با مسعود کیمیایی مطرح نشد.
در ادامه باید بدانیم که ادامه دادن شغل خانوادگی در همه صنف ها یک مسئله مرسومی می باشد. به عنوان مثال اگر پدر یک نفر نقاش باشد و فرزندش نیز همین شغل را ادامه دهد، سپس در مسابقه ای شرکت کند آیا صحیح است که با انگ آقازاده بودن او را به نمایشگاه راه ندهیم!؟
در پایان نیز باید منتظر بود تا پس از اکران و به نمایش درآمدن آثار سینمایی این افراد، در مورد کیفیت ساخت و ارزیابی آن ها نظر دهیم و نباید خویشاوندی عوامل، آثار آن ها را تحت الشعاع قرار دهد. به نظر نگارنده، این هجمه وارد شده بخاطر وجود اختلاف فکری و سیاسی در بین شرکت کنندگان این دوره و کسانی که موفق به حضور در چهلمین دوره جشنواره فیلم فجرنشدند، می باشد.
حضور فرزندان عوامل معروف سینمایی در جشنواره فجر از دیرباز مرسوم بوده و اینکه در دروه چهلم این مطلب را انگشت نما و بزرگ نمایی می کنند سویه های سیاسی و خصومتی دارد.