با سلام
دختری هستم ۲۶ساله و دانشجوی کارشناسی ارشد. هنردوست و تا حدودی هنرمند. خانواده ای مذهبی و بیش از اندازه سنتی دارم که معتقد به ازدواج با هرکسی هستند؛ یعنی اجازه ورود به هر خواستگاری را می‌دهند حتی کسانی که دانشگاه نرفته اند و یا اینکه شغل مناسبی ندارند و در کل فاقد شرایطی هستند که من می‌پسندم. ولی نکته جالب اینجاست که همه این افراد هیچ کدام تا بحال به من جواب مثبت نداده اند و از همان راهی که آمده اند رفته اند. در فامیل و اقوام من تنها دختری هستم که ازدواج نکرده. پس همه توقع ازدواج مرا دارند. متاسفانه با توجه به این شرایط که هیچ وقت با جواب مثبت خواستگارانم ولو پایین تر از سطح خود مواجه نشده ام خانواده ام مرا مقصر می‌دانند و می‌گویند که تو چگونه رفتار و برخورد میکنی که هیچ کس تو را نمی‌خواهد. مدام تحقیرم می‌کنند که ترشیده ای و از سن تو گذشته. تحقیرم می‌کنند بخاطر سطح سوادم؛ مثلا می‌گویند (فکر میکنی خیلی میفهمی، از ما بالاتری) در حالیکه پدر و مادرم، خود افرادی تحصیل کرده اند. محبت خود را ازمن دریغ می‌کنند. دچار افسردگی و پوچی شده ام.
پدرم بخاطر آخرین خواستگاری که آمد و دیگر جواب نداد ۱۰ روز است که با من صحبت نکرده. جو سنگینی در خانه ایجاد شده. من خسته ام. آنقدر افسرده شده ام و زیر فشارم که دوست دارم بمیرم.از بی مهری و بی محبتی آنها در عذابم. در عذابم که محبت انها نسبت به دیگران را میبنیم ولی آنرا از من دریغ می‌کنند. خواهشا راهی جلوی پایم بگذارید. بارها فکر خودکشی کردم. از عاقبت کار می‌ترسم ( در ضمن در پایان ذکر کنم که خودم فکر میکنم علت جواب رد افراد، بخاطر این است که به اعتقاد آنها دختر زیبایی نیستم).
باتشکر
پاسخ
سلام پدر و مادرت نگران مجرد موندن شما هستند و ممکن است فکر می‌کنند شما داری با مدرک و تحصیلاتت کلاس می‌گذاری و اگر خواستگاری هم می‌آید اینقدر در این موارد مانور می‌دهی که طرف می‌گذارد و می‌رود که البته ابتدای متنتان کمی به این مطلب اشاره دارد.
اینکه می‌گویی به هر کسی اجازه می‌دهند باید خواستگاری، بدون اینکه سطح تحصیلات و ... را در نظر بگیرند تا حدودی نشان می‌دهد شما ایده آل گرایانه فکر میکنی. اگر واقعا اینطور باشد، شما باید تجدید نظر کنی و کمی با ملاحظه تر رفتار کنی. چون ایده آل گرایانه فکر کردن در ازدواج باعث می‌شود که نتوانی ازدواج کنی و سنت هم بالا برود و در آخر مجبور شوی با کسی ازدواج کنی که خیلی از ملاک های شما را نداشته باشد. مهمترین ملاک برای ازدواج، وجود تناسب های فکری اعتقادی اخلاقی و رفتاری است و مواردی مثل تحصیلات و موقعیت شغلی و مالی و ... جزو ملاک های ترجیحی هستن که اگر باشد خوب است، ولی اگر نباشد هم می‌شود تحمل کرد و در مواردی باید از آنها گذشت.
اما اگر واقعا اینطور نیست و خانواده‌ات به شما بدبین شده‌اند، باید با آنها صحبت کنی و بگوئی که چه چیزهایی در جلسه خواستگاری می‌گویی تا باورشان شود که شما مقصر نیستی. در رفتار و صحبت هایی هم که با خونوادت داری بگوئی که ملاک من برای ازدواج این ها است و توقع زیادی ندارم. حتی مال و ثروت و تحصیلات هم برایم مهم نیست و ... .
اما در مورد اینکه خواستگارهات می‌روند و دیگر نمی‌آیند، باید علت را بررسی کنی. شاید برخورد و رفتار شما با آنها نادرست است. شاید ظاهر و نوع لباسی که میپوشی نامناسب است و باعث می‌شود نظرشان نسبت به شما عوض شود. در این موارد تجدید نظر کنید که انشاءلله مشکل حل شود. بعلاوه ایده آل گرایی را هم کنار بگذارید.
پیروز و سربلند باشید
نظرات
اه اه چه خودخواه!توی همون دانشگاهت ببین چقدرپسر به درد نخور هستن که مدرک لیسانس و...دارن؟
امیدوارم سرت به سنگ نخوره و متوجه اشتباهت بشی
مهم شخصیت هرانسانه نه مدرک ..
این همه سطحی نگرنباش عاقلانه فکرکن
من هم دانشجوی کارشناسی ارشدم ولی اصلا مشابه فکرتورو ندارم بلکه برعکس هم هست نظرم
یاعلی
اگه یه کارمند ساده بودی الان شوهر و بچه داشتی بنظر من که خیلی هم خوبی و خانوادت هم خوبن یکم دنبال کار و هنر باش یکمم هرایشتو ببر بالا ساده گیت هم به رخشون بکش
عزیزم دعا میکنم هرچه سریعتر شایسته ترین فرد نصیبت بشه!
man ta hodoode ziadi behet hagh midam.dars khoondi tavagho dari tahsil karde nasibet beshe.aslan be nazare man in esmesh khod khahi nist.vali beshin fek kon bebin vaghean che moshkeli hast ke khastegara vel mikonan,aya faghat be khatere ziba naboodane ya shayad ye kam ghoroor peyda kardi!ba tavajo be senet say kon sharte tahsilat ro kamtar tavajoh koni va bishtar khodesh barat mohem bashe.tavakol kon be khoda,manam hatman vasat doa mikonam chon khoob darket mikonam,movafagh va khoshbakht bashi azizam
سلام دوست عزیز نگران نباش خدا هر طور صلاح بدونه همون میشه من خودم 40 سالمه و هنوز ازدواج نکرده ام منهم مثل تو میخواستم با پسری که مثل خودم ارشد داشته باشه با شغل خوب ازدواج کنم ولی نشد و حالا هم برام مهم نیس مردم بگن ترشیده یا پیر و پاتال دیگه گوشم از این حرفا پره فقط سعی میکنم برا خودم زندگی کنم و راضی باشم به رضای خدا ..به خاطر عدم ازدواج از خدا دور نشو .....چون بالاخره روزی ازدواج میکنی و اگر هم نکردی چیز زیاد مهمی نیست مهم اونه که همیشه با خدا باشی..
سلام
برای رفع بدبینی والدین محترمتان، بهتر است مطالب را مو به مو برای خانواده کتبی یا شفاهی توضیح دهید یا برای اطمینان بیشتر ، محرمانه ضبط کنید، ثمره این کار این است که قطعا متوجه می شوند صحبتهایتان منطقی است.
من هم 37 سالمه ازدواج نکردم و خیلی هم بهم خوش می گذره.
من هم 37 سالمه ازدواج نکردم و خیلی هم بهم خوش می گذره
سعی کن هنرتو ادامه بدی واسه خودت در حرفه خودت بهترین باش مستقل باش و از درآمدی که بدست می آری:
1. لذت ببر(حالت خوب باشه)
2. خوش بگذرون
بیخیال حرفایی که تو دلت جامونده بیخیاله قلبی که این همه تنها مونده.........................
خدا واس ماس:))) انقدر بهش نزدیک شو که هیچکس نتونه برنجونت حتی کم محبتی والدین
قرآن بخون و مدام به خودت بگو: +++خدا برای من کافی ست+++
گذشت اون زمان که همه میگفتن: آخرش که چی بالاخره باید که ازدواج کنی
نه جونم... گذشت... برو خوش باش و تو آغوش پر محبت خدا غرق شو:))))