یکی از مولفههای امیدبخش در نظام جمهوری اسلامی ایران وجود اصل مترقی ولایت فقیه و حضور شخصی شجاع و حکیم در رأس امور است که موجب از بین رفتن بنبستها میشود.
اصل ولایتفقیه تجلی باور و امید در کشور ماست. در کشوری که ولایتفقیه هست بنبستی وجود ندارد. حضور ولیفقیه که باعث دلگرمی و بازماندن دائمی روزنههای امید در سختترین و بحرانیترین شرایط میشود، یک حقیقت غیرقابلانکار است. خصوصیات حقوقی و فقهی جایگاه ولایتفقیه و نیز ویژگیهای شخصیتی خود ولیفقیه موجب امیدآفرینی است .
جایگاه قانونی ولایتفقیه
در اصل 110 قانون اساسی، یکی از وظایف ولیفقیه «حل معضلات نظام که از طرق عادی قابلحل نیست، از طریق مجمع تشخیص مصلحت نظام» برشمرده شده است.[1] ولایت و حاکمیت حقیقی فقط حق خداوند است،[2] اگر خداوند به انسانی خاص مانند پیامبر یا امام اجازه حکومت دهد، آن شخص با اذن پروردگار دارای حق حاکمیت میشود. شیعیان معتقد هستند بعد از پیامبر مکرم اسلام صلیاللهعلیهوآله، دوازده امام معصوم علیهمالسلام به نصب الهی دارای حق حاکمیت هستند و در زمان غیبت، حق اعمال حاکمیت با اجازه عام به فقها دادهشده است. بنابر همین اجازه الهی ولیفقیه میتواند با رعایت مصالح جامعه اسلامی در معضلات و اختلافات اقدام به حل مسئله و رفع مخاصمه کند.
ویژگیهای شخصیتی
بنا بر اصل 109 قانون اساسی، ولیفقیه باید دارای ویژگیهای خاص زیر باشد.
1. صلاحیت علمی لازم برای افتاء در ابواب مختلف فقه.
2. عدالت و تقوای لازم برای رهبری امت اسلامی.
3. بینش صحیح سیاسی و اجتماعی، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافی برای رهبری.[3]
مقام معظم رهبری با داشتن مجموعه این ویژگیها که توسط جمعی از فقها احرازشده است، شخصیتی قابلاتکا و اعتماد در بحرانیترین شرایط هستند. افزون بر این و فارغ از مبانی دینی، عقلی و اعتقادی، شجاعت و استقلال رأی ایشان، نگاه روشن و پرفروغ به آینده در کلمات این انسان حکیم همواره باعث دلگرمی و امید است. آخرین پادشاه تاریخ ایران در شرایط التهاب و بحران کشور را ترک کرد و فروپاشی نظام سلطنتی را سرعت بخشید، اما مقام معظم رهبری چنان ویژگیهایی دارند که حتی تصور چنین اموری بسیار دور از اذهان است.
پینوشت:
[1]. متن قانون اساسی؛ اصل110.
[2]. یوسف: 40.
[3]. متن قانون اساسی؛ اصل109.