تجربه حجاب به من نشان داد که ریشه اسلام‌هراسی در جهل است

کترین ون گامپل، بانوی مسیحی آمریکایی، یکی از شرکت‌کنندگان در جنبش رسانه‌ای کمپین روز جهانی حجاب است که از تجربه‌های خود بعد از استفاده از حجاب اسلامی می‌گوید.

کمپین روز جهانی حجاب که امسال برای دومین‌بار برگزار می‌شود، سال گذشته به همت «نظمه خان»، دختر مسلمان و محجبه مقیم نیویورک با هدف افزایش آگاهی‌ها در مورد حجاب و بانوان مسلمان و تلاش برای کاهش رنج‌های مسلمانان محجبه راه‌اندازی شد.

در این کمپین از غیرمسلمانان دعوت می‌شود تا برای یک روز حجاب را تجربه کنند. شرکت‌کنندگان مسلمان و غیرمسلمان با مراجعه به صفحات این کمپین جهانی در شبکه‌های اجتماعی مختلف از جمله فیس‌بوک، توئیتر، اینستاگرام و ... عکس‌های محجبه خود را به اشتراک گذاشته و از تجربیات و نظرات خود در مورد حجاب می‌گویند.

کترین ون گامپل در مقاله خود که در صفحات روز جهانی حجاب در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده، می‌نویسد: از زمانیکه شروع به استفاده از حجاب کرده‌ام، رفتارها با من تغییر کرده است. عکس‌العمل‌های شدیدی چه مثبت و چه منفی به حجاب من نشان داده می‌شود. در مورد رفتارهای منفی باید بگویم که بسیاری از مردم از من دوری می‌کنند، در سوپرمارکت از ردیفی که من در آن هستم، رد نمی‌شوند یا رویشان را بر می‌گردانند. بعضی از مردم به من نگاه‌های بدی می‌کنند. البته هیچ‌کس به من مستقیما حرف بدی نزده است اما برخی زیر لب توهین می‌کنند. در حقیقت توهین اصلی در رفتار آنان است. شاید فکر می‌کنند که من تروریست هستم و از من می‌ترسند!

بعد از استفاده از حجاب چیزهای زیادی دیده‌ام که نشان‌دهنده میزان ناآگاهی افراد است. آن‌هایی که از مسلمانان نفرت دارند، دلیلشان این است که فکر می‌کنند که آن‌ها فقط تروریست هستند. من امیدوارم که با حجابم بتوانم گوشه‌ای از تاریکی این جهل را از بین ببرم و به مردم نشان دهم که در میان همه ادیان و نژادها، هم آدم‌های خوب هستند و هم آدم‌های بد. امیدوارم بتوانم به مردم کمک کنم که دیگران را نه بر مبنای ظاهر بلکه بر مبنای دلشان قضاوت کنند.

توصیه مسیحیت به رعایت عفاف در پوشش

من یک مسیحی هستم و دین من هم از زنان و مردان می‌خواهد که محجوبانه لباس بپوشند. حجاب یک تصمیم شخصی برای بانوان است و باید به خواست آن‌ها احترام گذاشت.

همه ما یک خدا را می‌پرستیم، چه او را "الله" بنامیم، چه "یهوه" و یا هر نام دیگری. این جهان جای بهتری خواهد بود اگر به جای نفرت از هم، به یکدیگر محبت کنیم.

چند روز پیش با خانمی که فکر می‌کنم مسلمان هم نبود، گفت‌وگوی دلپذیری در مورد حجاب داشتیم. وی فرد بسیار محترم و کنجکاوی بود. ما حدود ۱۵ دقیقه در مورد حجاب صحبت کردیم. یک نفر، یک نفر هم که شده شاید بتوانیم از تعصبات ناشی از ناآگاهی و ظاهربینی در جهان بکاهیم.

اهمیت روز جهانی حجاب از نگاه یک غیرمسلمان

چلسی دانسنبری، دیگر غیرمسلمان آمریکایی شرکت‌کننده در این کمپین نیز می‌گوید: اول فوریه سال گذشته تصمیم گرفتم که در کمپین روز جهانی حجاب که برای اولین بار برگزار می‌شد، شرکت کنم. روز جمعه بود و من کلاس داشتم. آن ‌روز صبح کمی زودتر از همیشه بلند شدم، چند فیلم آموزش پوشیدن حجاب از یوتیوب نگاه کردم و بعد به کارهای روزانه خود پرداختم. چون از وسایل نقلیه عمومی استفاده می‌کنم، حدوداً دو ساعت طول می‌کشد تا به کلاسم برسم.

یادم می‌آید که آن روز هوا بسیار سرد بود و من تا اتوبوس بیاید به داخل یک رستوران فست‌فود معروف رفتم. من اغلب به آن رستوران می‌رفتم، این رستوران در داخل مرکز حمل‌ونقل شهر است و در روزهای سرد، معمولاً کسانیکه منظر اتوبوس هستند به داخل رستوران می‌روند و از پشت شیشه منتظر رسیدن اتوبوس می‌شوند.

به داخل رستوران رفتم و روی یک صندلی خالی کنار پنجره نشستم. آن روز صبح با روزهای دیگر فرقی نداشت، جز اینکه شال فیروزه‌ای مورد علاقه‌ام به جای اینکه دور گردنم باشد، روی سرم بود. دو دقیقه از نشستنم نگذشته بود که یکی از کارکنان رستوران به طرف من آمد و گفت: «سلام. ببخشید خانم، شما نمی‌توانید اینجا باشید». به او نگاه کردم و پرسیدم «منظورتان چیست؟». گفت: «اگر نمی‌خواهید چیزی بخرید، نمی‌توانید اینجا بنشینید». از او پرسیدم «آیا این سیاست رستوران است؟ چون من تقریباً هر روز صبح با چند نفر دیگر اینجا منتظر می‌مانیم اما هیچ‌وقت کسی از ما نخواسته که اینجا را ترک کنیم». جواب داد: «اما من شما را هرگز ندیده‌ام. امروز به شما اجازه می‌دهم اینجا بمانید، فقط همین یکبار، و اگر فردا شما را اینجا ببینم دیگر اجازه ماندن به شما نمی‌دهم». این را گفت و رفت. زبانم بند آمده بود و قدرت بیان تند و کنایی‌ام که ویژه نیویورکی‌‌هاست را برای یک لحظه کاملاً از دست دادم. کیفم را از روی صندلی برداشتم و بیرون از رستوران منتظر اتوبوس شدم.

این تجربه چشمان مرا باز کرد. من یک دختر جوان سفیدپوست هستم و به امتیازاتی که این ویژگی‌ها در جامعه آمریکا برای من دارد، عادت کرده‌ام. این تبعیض تجربه کاملاً جدیدی برای من بود زیرا کسی مانند من عموماً چنین چیزی را تجربه نمی‌کند. آگاهی از مشکلات و آزار و اذیت‌هایی که بانوان مسلمان با آن‌ها مواجه هستند، نیاز به گفتن من که تنها ۲۴ ساعت خود را جای آن‌ها گذاشتم، ندارد. من به جای بانوان مسلمان سخن نمی‌گویم چون من مسلمان نیستم و در آن جایگاه هم نیستم اما می‌خواهم برای آن‌ها سخن بگویم. روز جهانی حجاب چشم‌های مرا باز کرد.

روز جهانی حجاب روز ایستادن در کنار خواهران مسلمانمان است

روز جهانی حجاب، روز تجربه یک مدل پوشش جدید نیست. روز تعصب ورزیدن و اصرار به یک دین نیست، بلکه روز ایستادن در کنار خواهرانمان است. این فرصتی مقدس برای به یاد آوردن و گرامیداشت میراث دینی است، چه دین ما باشد، چه دین خواهرانمان. روز کشف دوباره زیبایی آزادی انتخاب است، روز خضوع و یاد خدا است. من معتقدم که برنامه‌هایی مانند روز جهانی حجاب برای جامعه ما کاملاً حیاتی هستند و سبب ترویج همبستگی می‌شود و با تصورات قالبی منفی در مورد دیگران مقابله می‌کند، چیزی که ما در جامعه‌ خود به شدت به آن نیاز داریم.

گفتنی است، سال گذشته برای اولین‌بار با راه ‌افتادن یک جنبش رسانه‌ای، تاریخ یکم ماه فوریه، روز جهانی حجاب نام گرفت و حقوق میلیون‌ها بانوی مسلمانی که استفاده از حجاب و سبک زندگی محجوبانه را برای خود برگزیده‌اند، گرامی‌ داشته شد.

روز جهانی حجاب که با شعار «پیش از قضاوت یکبار حجاب را تجربه کن» امسال برای دومین‌بار برگزار می‌شود، یک جنبش اینترنتی است که با استفاده‌ از شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه فیس‌بوک، بانوان غیرمسلمان را دعوت به استفاده از حجاب برای شناخت بیشتر این فریضه اسلامی و بانوان محجبه می‌کند.

مرجع : خبرگزاری ایکنا