در طول تاریخ در مقابل جبهه حق که دعوت به حق نموده، جبهه باطلی وجود داشته که با آن به مقابله و مخاصمه برخاسته است:
و ما در هيچ شهر و ديارى پيامبرى بيم دهنده نفرستاديم مگر اينكه مترفين آنها (كه مست ناز و نعمت بودند) گفتند: «ما به آنچه فرستاده شدهايد كافريم!» [سبا/34].[1]
هيچ پيامبرى به سراغ آنها نمىآمد مگر اينكه او را مسخره مى كردند [حجر/11].[2]
و در این مسیر خدای متعال حجیت بالغه و استدلال خود را به گوش کفار می‌رساند تا شاید هدایت یابند و با آنها اتمام حجت نماید:
نگهبانان دوزخ به آنها مى گويند: «آيا رسولانى از ميان شما به سويتان نيامدند كه آيات پروردگارتان را براى شما بخوانند و از ملاقات اين روز شما را بر حذر دارند؟!» مى گويند: «آرى، (پيامبران آمدند و آيات الهى را بر ما خواندند، و ما مخالفت كرديم!) [زمر/71].[3]
و حتی آنان را به بلایا نیز گرفتار می‌نمود تا اینکه متنبه شوند و به راه راست بازگردند:
(و هنگامى كه با اين پيامبران به مخالفت برخاستند،) آنها را با شدّت و رنج و ناراحتى مواجه ساختيم شايد (بيدار شوند و در برابر حق،) خضوع كنند و تسليم گردند! [انعام/42].[4]
ولی دل آنها آنقدر سخت می‌شد که باز هم بر کفر خود اصرار می‌ورزیدند:
چرا هنگامى كه مجازات ما به آنان رسيد، (خضوع نكردند و) تسليم نشدند؟! بلكه دلهاى آنها قساوت پيدا كرد و شيطان، هر كارى را كه مى كردند، در نظرشان زينت داد! [انعام/43].[5]
و هیچ استدلال و موعظه و هدایتی در آنها کارساز نبود و چشم و گوش و زبان آنها از دیدن، شنیدن و بیان حق عاجز می‌شد:
كسانى كه كافر شدند، براى آنان تفاوت نمى كند كه آنان را (از عذاب الهى) بترسانى يا نترسانى ايمان نخواهند آورد [بقره/6].[6]
(اين كافران، در واقع) كر و لال و نابينا هستند از اين رو چيزى نمى فهمند! [بقره/171].[7]
تا اینکه اغلب به مرحله‌ای می‌رسید که تنها راه باقی مانده برای آنها آمدن عذاب الاهی و هلاکت بود:
آيا آنها روى زمين سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه پيش از آنان بودند چگونه بود...خداوند ايشان را به سبب گناهانشان عذاب نمود، و در برابر عذاب او مدافعى نداشتند! [غافر/21].[8]
این جریان در طول تاریخ ادامه داشت و برای همین نیز خدای متعال به پیامبر خود دستور می‌دادند که با تمام قدرت با دشمنان حق و حزب الشیطان مقابله نمایند:
اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن، و بر آنها سخت بگير! جايگاهشان جهنم است و چه بد سرنوشتى دارند! [توبه/73].[9]
و کسانی را هم که به کفار متمایل می‌شدند و اظهار مودت و دوستی می‌کردند مورد سرزنش قرار می‌دادند و آن را نشانه ضعف ایمان می‌دانستند:
(ولى) كسانى را كه در دلهايشان بيمارى است مى بينى كه در (دوستى با آنان)، بر يكديگر پيشى مىگيرند، و مى گويند: «مى ترسيم حادثهاى براى ما اتفاق بيفتد (و نياز به كمك آنها داشته باشيم!)» شايد خداوند پيروزى يا حادثه ديگرى از سوى خود (به نفع مسلمانان) پيش بياورد و اين دسته، از آنچه در دل پنهان داشتند، پشيمان گردند! [مائده/52].[10]
و می‌فرمود که اگر شما در راه مقابله با کفار دغدغه مالی و فقر هم دارید خدای متعال خود از فضلش شما را غنی می‌نماید:
مشركان ناپاكند پس نبايد بعد از امسال، نزديك مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر مى ترسيد، خداوند هر گاه بخواهد، شما را به كرمش بىنياز مىسازد (و از راه ديگر جبران مىكند) خداوند دانا و حكيم است [توبه/28].[11]
بنابراین هر کسی که کمترین آشنایی با فضای آیات و روایات داشته باشد متوجه می‌شود که در آن کاملا جو بی‌اعتمادی به کفار و دشمنان وجود دارد و راه حل مقابله با آنان را نیز مقاومت و اتکا به نیروهای داخلی می‌داند نه مذاکره و سازش:
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگيريد! شما نسبت به آنان اظهار محبّت مى كنيد، در حالى كه آنها به آنچه از حقّ براى شما آمده كافر شده... اگر آنها بر شما مسلّط شوند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدى كردن نسبت به شما مى گشايند، و دوست دارند شما به كفر بازگرديد! [ممتحنه/2].[12]
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! دوست و محرم اسرارى از غير هم‌دینان خود، انتخاب نكنيد! آنها از هر گونه شرّ و فسادى در باره شما، كوتاهى نمى كنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشيد. (نشانههاى) دشمنى از دهان (و كلام) شان آشكار شده و آنچه در دلهايشان پنهان مى دارند، از آن مهمتر است. ما آيات (و راههاى پيشگيرى از شرّ آنها) را براى شما بيان كرديم اگر انديشه كنيد! [آل عمران/ 118].[13]
و در این راه از یک طرف به مومنان وعده نصرت و یاری می‌دهد:
خدا به دشمنان شما آگاهتر است (ولى آنها زيانى به شما نمى رسانند.) و كافى است كه خدا ولىِّ شما باشد و كافى است كه خدا ياور شما باشد [نساء/45].[14]
و از طرف دیگر نیز دشمن را ضعیف و خوار می‌شمارد و هیبت، عظمت، انسجام، اجماع و کثرت آنها را ظاهری می‌داند که در باطنش اختلاف و تفرقه است:
آنها هرگز با شما بصورت گروهى نمى جنگند جز در دژهاى محكم يا از پشت ديوارها! پيكارشان در ميان خودشان شديد است، (امّا در برابر شما ضعيف!) آنها را متّحد مى پندارى، در حالى كه دلهايشان پراكنده است اين به خاطر آن است كه آنها قومى هستند كه تعقّل نمى كنند! [حشر/14].[15]
البته طبیعی است که در این راه سختی‌ها و مشکلات فراوان است و پیروزی و ظفر به آسانی به دست نمی‌آید و غیر از این هم نمی‌شود تصور نمود زیرا به هر حال در مقابل این سختی‌ها قرار است که بهشت برین شامل حال مومنین شود:
آيا گمان كرديد داخل بهشت مى شويد، بى آنكه حوادثى همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان كه گرفتاريها و ناراحتيها به آنها رسيد، و آن چنان ناراحت شدند كه پيامبر و افرادى كه ايمان آورده بودند گفتند: «پس يارى خدا كى خواهد آمد؟!» (در اين هنگام، تقاضاى يارى از او كردند، و به آنها گفته شد:) آگاه باشيد، يارىِ خدا نزديك است! [بقره/214].[16]
با این تحلیل متوجه می‌شویم که بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در خوش بین نبودن به مذاکره با دشمنان، مخصوصا مذاکرات هسته‌ای با کفار[17] کاملا بر گرفته از آیات و روایات است. و نمی‌توان با چنین دشمنانی با صرف حرف زدن و مذاکره انتظار دست‌یابی به حقوق ملی و دینی را داشت بلکه همان‌گونه که
حضرت آیت الله خامنه ای تأکید کردند:
تنها راه علاج این دشمنی تکیه بر اقتدار ملی و توان داخلی و مستحکم تر کردن ساخت درونی کشور است.[18]
همچنان که قرآن کریم نیز می فرمایند:
هر نيرويى در قدرت داريد، براى مقابله با آنها [دشمنان]، آماده سازيد! و (همچنين) اسبهاى ورزيده (براى ميدان نبرد)، تا به وسيله آن، دشمن خدا و دشمن خويش را بترسانيد! و (همچنين) گروه ديگرى غير از اينها را، كه شما نمى شناسيد و خدا آنها را مى شناسد! و هر چه در راه خدا (و تقويت بنيه دفاعى اسلام) انفاق كنيد، بطور كامل به شما بازگردانده مى شود، و به شما ستم نخواهد شد! [انفال/60].[19]
البته بر اهل دقت روشن است که این مطالب به معنای مخالفت با هر گونه مذاکره با این کشورها نیست بلکه مذاکره با این کشورها راه و رسم مخصوص به خود را دارد که در آن باید نیروها و قابلیت‌های داخلی و همچنین ضعف و زبونی دشمن(همان‌گونه که قرآن به آن تاکید نموده است) نیز باید در نظر گرفته شود و نتیجه مذاکره باید عزت و سربلندی ایران اسلامی و مومنین باشد.
در حالى كه عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است ولى منافقان نمى دانند! [المنافقون/8 ].[20]
--------------------------------
پی نوشت:
[1] وَ مَا أَرْسَلْنَا فىِ قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُترَْفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَفِرُون.
[2] وَ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كاَنُواْ بِهِ يَسْتهَْزِءُون.
[3] وَ سِيقَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِلىَ جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتىَّ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتهَُا أَ لَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ ءَايَاتِ رَبِّكُمْ وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَاذَا قَالُواْ بَلىَ وَ لَكِنْ حَقَّتْ كلَِمَةُ الْعَذَابِ عَلىَ الْكَفِرِين.
[4] وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلىَ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ الضرََّّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضرََّعُون.
[5] فَلَوْ لَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضرََّعُواْ وَ لَاكِن قَسَتْ قُلُوبهُُمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَنُ مَا كَانُواْ يَعْمَلُون.
[6] إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ ءَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُون.
[7] وَ مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ... صُمُّ بُكْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُون.
[8] أَ وَ لَمْ يَسِيرُواْ فىِ الْأَرْضِ فَيَنظُرُواْ كَيْفَ كاَنَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كاَنُواْ مِن قَبْلِهِمْ ... فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبهِِمْ وَ مَا كاَنَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاق.
[9] يَأَيهَُّا النَّبىُِّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيهِْمْ وَ مَأْوَئهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِير.
[10] فَترََى الَّذِينَ فىِ قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَرِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نخَْشىَ أَن تُصِيبَنَا دَائرَةٌ فَعَسىَ اللَّهُ أَن يَأْتىَِ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُواْ عَلىَ مَا أَسرَُّواْ فىِ أَنفُسِهِمْ نَادِمِين.
[11] يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نجََسٌ فَلَا يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَ إِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاءَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيم.
[12] إِن يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُواْ لَكُمْ أَعْدَاءً وَ يَبْسُطُواْ إِلَيْكُمْ أَيْدِيهَُمْ وَ أَلْسِنَتهَُم بِالسُّوءِ وَ وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُون.
[13] يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِى صُدُورُهُمْ أَكْبرَُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الاَْيَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُون.
[14] وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائكُمْ وَ كَفَى بِاللَّهِ وَلِيًّا وَ كَفَى بِاللَّهِ نَصِيرًا.
[15] لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فىِ قُرًى محَُّصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرِ بَأْسُهُم بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تحَْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَ قُلُوبُهُمْ شَتىَ ذَالِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُون.
[16] أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِكُم مَّسَّتهُْمُ الْبَأْسَاءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُواْ حَتىَ يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُ مَتىَ نَصْرُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيب.
[17] من هم به دلیل اصرار آنها بر مذاکره درخصوص موضوع هسته ای، گفتم مخالفتی ندارم اما همان موقع هم تاکید کردم که خوشبین نیستم.(سایت رهبری،۱۳۹۲/۱۱/۲۸).
[18] سایت رهبری(۱۳۹۲/۱۱/۲۸).
[19] وَ أَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَ مِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ ءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَ مَا تُنفِقُواْ مِن شىَْءٍ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنتُمْ لَا تُظْلَمُون.
[20] وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لَاكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُون.