19:03 - 1402/08/25
-وجود فرزند، باعث آرامش و عاملی برای دوری از وحشت و تنهایی به شمار می آید.
اندیشمندان غربی در تبیین کارکرد فرزند در کانون خانواده معتقدند که: «ازدواج بدون فرزند، پژمردگی است و پس از آوردن فرزند، کانون زندگی به شکوفایی می رسد؛ بلکه پس از بچه دارشدن، زندگی دارای معنای حقیقی می شود و خانه به وسیله فرزند، پُر از خنده و نشاط می گردد.»
تاریخ فلسفه، ویل دورانت، ترجمه عباس زریاب، ص ۱۷۸ - ۱۷۹
اهمیت این موضوع زمانی بیشتر می‌شود که پدر و مادر به سنین پیری می رسند و محیط خانه به آشیانه‌ای ساکت و بی فروغ تبدیل می‌شود و به دلیل نداشتن فرزند، مجبورند در خانه سالمندان یا گوشه خانه‌ای خاموش، عمر خود را در تنهایی و رنج سپری کنند.
کلمات کلیدی: