پيامبران اولوالعزم به ترتيب عبارتنداز. نوح، ابراهيم، موسي، عيسي، محمد ـ عليهم السّلام ـ(1) وعلت ناميدن ايشان به اُولوالعزم. بخاطربرخورداري از اراده هاي استوار و قوانين آسماني(كتاب) مي باشد و هر پيامبري كه بعد از اين چهارنفرتا پايا ن دوره ي حضرت عيسي(اول بعثت محمد(ص)) مبعوث گشته، بر شريعت و طريقه اي گام نهاد كه آنها وضع نموده اند.(2)ائمه دوازده گانه ي شيعه پس ازپيامبروارث پيامبر خاتم وپيامبران پيشين وحافظ مكتب توحيد اند.علماي اسلام دردوره غيبت امام دوازدهم، وارث وپاسدار خداپرستي ونشانه هاي دين هستند.
1- زندگي نامه حضرت نوح ـ عليه السّلام ـ : حضرت نوح ـ عليه السّلام ـ اولين پيامبر اولوالعزم است كه داراي شريعت وكتاب مستقل بوده و همچنين اولين پيامبر بعد از ادريس ـ عليه السّلام ـ است و به هنگام بعثت چهار صد سال داشت.(3) شغل او نجّاري و مردي بلند قامت، تنومند و گندم گون با محاسن انبوه بود و مركز بعثت و دعوت او در شامات و فلسطين و عراق بوده است.(4) نام اصلي نوح عبدالغفار بوده(5) و پس از ماجراي طوفان پانصد سال زندگي كرد و به آباداني شهرها پرداخت.(6) قبر شريف حضرت نوح ـ عليه السّلام ـ در نجف اشرف، كنار قبر حضرت علي ـ عليه السّلام ـ قرار دارد.(7) براي مطالعه به سوره ها و آيات زير مراجعه نمائيد: آل عمران : 23 ـ نساء : 163 ـ انعام : 84 ـ اعراف : 59، 69 ـ هُود : 25، 32، 36، 42، 45، 46، 48، 89 ـ اسراء : 3، 17 ـ شعراء : 105، 106، 116 ـ صافات : 19، 75 ـ نوح : 1، 21، 26.
2- زندگي نامه حضرت ابراهيم ـ عليه السّلام ـ : ابراهيم ـ عليه السّلام ـ دومين پيامبر اولوالعزم است كه داراي شريعت و كتاب مستقل بوده، آن حضرت سه هزار و سيصد و بيست سال بعد از هبوط آدم ـ عليه السّلام ـ به دنيا آمد، اهل تاريخ نام پدر ابراهيم ـ عليه السّلام ـ را تارخ (با خاء و حاء) نوشته اند.
اين پيامبر بزرگ در شهر «اور» از شهرهاي بابل به دنيا آمد.(8) ابراهيم ـ عليه السّلام ـ هنوز متولد نشده بود كه پدرش از دنيا رفت و آزر عموي ابراهيم سرپرستي او را به عهده گرفت. ولادت ابراهيم در دوران «نمرود بن كنعان» بوده است.(9) ابراهيم در ايام نوجواني مبارزه خود، با نمرود و مردم بت پرست را شروع كرد و بت هاي عبادتگاه را به جز بت بزرگ شكست.(10)
وي در سن سي و شش سالگي با ساره ازدواج كرد. چون ساره نازا بود وي كنيز خود هاجر را به ابراهيم بخشيد كه از او صاحب فرزندي بنام اسماعيل گرديد.(11) ابراهيم و فرزندش اسماعيل به دستور خداوند خانه كعبه را بنا نهادند. وي سرانجام در سنّ صد و هفتاد و پنج سالگي فوت كرد او را در باغ عفرون دفن كردند و اكنون مدفن او شهر الخليل (در كشور فلسطين) نام دارد.(12) براي مطالعه به سوره ها و آيات زير مراجعه نمائيد. بقره : 124، 125، 126 ـ 127، 130 ـ 132، و ... ـ آل عمران : 33، 35، 67، 68، 84، 95 ـ هود : 69، 74، 75، 76 ـ انعام : 74، 75، 83، 151 ـ ابراهيم : 37، 38.
3- زندگي نامه حضرت موسي ـ عليه السّلام ـ : حضرت موسي در زمان سلطنت «رامسيس» (فرعون) در مصر متولد شد.(13) وي از نسل حضرت ابراهيم ـ عليه السّلام ـ و با شش واسطه به آن حضرت مي رسد.(14) و پانصد سال بعد از ابراهيم ظهور كرد و دويست و چهل سال عمر نمود. و بر فراز تل سرخ رنگي در سرزمينهاي فلسطين ... به خاك سپرده شد.(15) حضرت موسي ـ عليه السّلام ـ در كودكي در دامان فرعون پرورش يافت، سپس از مصر به مَديَن هجرت و به مدت بيش از ده سال در آن سرزمين زندگي كرد و بعد از مبعوث شدن به مقام نبوت، دوباره براي مبارزه با فرعون و فرعونيان به مصر بازگشت و سرانجام در اين مبارزه پيروز، و بني اسرائيل را از دست آنان نجات داد.(16) براي مطالعه به آيات و سوره هاي زير مراجعه نماييد: بقره : 51، 53، 55، 60، 61، 67، 87 ـ اعراف : 102، 103، 114، 116 و ... ـ يونس : 75، 77، 80 و ... ـ طه : 5، 6، 9، 11، 19، 36، 40 ـ قصص : 3، 7، 10، 15، 18، 19، 20 ـ يونس : 75، 77، 80 الي 84.
4- زندگي نامة حضرت عيسي ـ عليه السّلام ـ :حضرت عيسي ـ عليه السّلام ـ پنج هزار و پانصد و هشتاد و پنج سال بعد از هبوط آدم و پانصد سال، قبل از ميلاد پيامبر اسلام در سرزمين كوفه در كنار رود فرات به دنيا آمد.(17) و به گفته بعضي او در دهكده ناصره يا بيت المقدس متولد گرديد ولادت او به طور معجزه به اذن خدا، بدون پدر رخ داد. مادرش حضرت مريم است.(18) عيسي ـ عليه السّلام ـ در سي سالگي در بيت المقدس به پيامبري مبعوث شد و داراي شريعت و كتابي به نام انجيل بود،(19) او داراي معجزات فراوان از جمله درمان نمودن بيماران ناعلاج و زنده كردن مردگان بود.(20) سرانجام يهوديان پس از گذشت سي و سه سال از زندگي عيسي ـ عليه السلام ـ تصميم به قتلش گرفتند. اما خداوند او را از دست آنها نجات داد و به آسمان بُرد.(21) براي مطالعه به آيات و سوره هاي زير مراجعه نماييد: بقره : 87، 136، 253 ـ آل عمران : 45، 52، 55، 59 ـ نساء : 157، 163، 171 ـ مائده : 17، 46، 72، 75، 78.
5- زندگي نامه حضرت محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ :حضرت محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ برترين پيامبران و رسولان و خاتم آنهاست و پس از او پيامبري نخواهد آمد، مشهور بين علماي اماميه آن است كه ولادت پيامبر اسلام در عام الفيل سال پانصد و هفتاد ميلادي در هفده ربيع الاول روز جمعه بوده است. نام پدرش عبدالله و نام مادرش آمنه است.(22) پيامبر گرامي اسلام، در سنّ بيست و پنج سالگي با خديجه ـ سلام الله عليها ـ ازدواج كرد، و در سن چهل سالگي به پيامبري مبعوث شد.(23) پيامبر گرامي اسلام بعد از بيست و سه سال انجام رسالت و تبليغ در روز دوشنبه، بيست و هشتم ماه صفر، سال يازدهم هجرت در سن شصت و سه سالگي رحلت فرمود.(24) براي آن حضرت معجزات زيادي ذكر شده است كه معجزه جاويد.پيامبرخاتم قرآن كريم است.(25)
پاورقی:
1. جزايري، سيد نعمت الله، قصص الانبياء، ترجمه يوسف عزيزي، تهران، هاد، چاپ پنجم، 1375ش، ص 22.
2. مهري كرمانشاهي، محمد جواد، مجموعه كامل قصه هاي قرآن، قم، مشرقين، چاپ دوم، 1383ش، پاورقي ص 26.
3. سيد نعمت الله جزايري، همان، ص143.
4. محلاتي، شيخ ذبيح الله، رياحين الشريعه، طهران، دارالكتب الاسلاميه، بي تا، ج 5، ص 283.
5. رسولي محلاتي، سيد هاشم، تاريخ انبياء، انتشارات علميه اسلاميه، بي تا، ص 43.
6. مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، الطبعة الثالثه، بيروت، داراحياء التراث العربي، 1403ق، ج 11، ص 285.
7. رسولي محلاتي، سيد هاشم، همان، ص69.
8. قرشي، سيد علي اكبر، قاموس قرآن، تهران، دارالكتب الاسلاميه، بي تا، ج 1، ص 4 و 70.
9. بحارالانوار، همان، ج 12، ص 45، 36.
10. صافات : 83ـ93.
11. بحارالانوار، همان، ج 12، ص 90 و 106.
12. محلاتي، ذبيح الله، همان، ج 5، ص 116 و 155.
13. سيد علي اكبر قرشي، همان، ج 5، ص 163. محمدي اشتهاردي، محمد، قصه هاي قرآن، تهران، نبوي، چاپ اول، 1378 ش، ص 238.
14. محمد محمدي اشتهاردي، همان، ص 237، به نقل از مجمع البيان، ج 4، ص 330.
15. علامه محمد باقر مجلسي، همان، ج 13، ص6. شيخ ذبيح الله محلاتي، همان، ج 5، ص 121 به بعد.
16. محمد محمدي اشتهاردي، همان، ص 238.
17. علامه محمد باقر مجلسي، همان، ج 14، ص 214.
18. محمد محمدي اشتهاردي، همان، ص 423.
19. سيد علي اكبر قرشي، همان، ج 7، ص 74.
20. اقتباس از سوره آل عمران، آيه 49 و 50.
21. ابوالحسن علي بن ابراهيم قمي، تفسير قمي، بي تا، بي جا، ج 2، ص 270.
22. محمد باقر مجلسي، همان، ج 15، ص 249 و 257.
23. ابن هشام، سيرة النبويه، ترجمه سيد هاشم رسولي، تهران، كتابفروشي اسلاميه، 1348ش، ج 1، ص 122.
24. شيخ مفيد، الارشاد، ترجمه سيد هاشم رسولي محلاتي، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، چاپ ششم، 1383ش، ج 1، ص257.
25. علامه محمد باقر مجلسي، همان، ج 17، ص 421. محمد باقر مجلسي، حياة القلوب، دار الاعتصام، 1417 ه ق، ج 3، ص 409.
منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات