كار جهان آفرينش براساس حساب دقيق رياضي و هندسي است. طعام براي حضرت مريم و حضرت فاطمه و عدم آب در روز عاشورا، در اين نظام قابل بررسي است. زيرا چه ارسال طعام بهشتي و چه منع آب براي آزمون بوده است. در برخي موارد، اولياء الهي از طعام بهشتي سيراب مي شوند تا هم خود بهره ايماني و يقينيشان بيشتر شود و هم شخصيت آنها براي ديگران جلوه گر گردد. چنان كه درباره طعام بهشتي حضرت مريم و حضرت فاطمه چنين بود.
اما در روز عاشورا چون عرصه آزمون بود، آزمون امام حسين(ع) و خاندان و يارانش كه تا كجا ايستادگي مي كنند و آزمون دشمنان خاندان پيامبر كه تا چه حد شقاوت مي كنند، لازم بود كه همه امور براساس مجاري طبيعي پيش برود و ديديم كه در اين صحنه از نظر زينب كبري(س) كه از ابتدا تا انتها در متن همه حوادث بود جز زيبايي رخ نداد «ما رأيت الا جميلا؛ من جز زيبايي نديدم» زيرا چشم الهي زينب كبري در آن صحنه ديد كه گروهي عاشق پاك باخته به رهبري امام حسين(ع) در آن بيابان عاشقانه ترين سرودها را نواختند و در محضر دوست به خون خود غلتيدند.
بي حسرت هيچ كس نرود زين جهان الا شبهه عشق به تير از كمان دوست
و حقيقتا اين زيباترين صحنه هاست و تشنگي و عطش نيز بخشي از صحنه آداب اين صحنه زيبا و دل انگيز است كه اولياء الهي به اختيار خود و دشمنان خدا با سوء اختيار خود آفريدند.