رهروان ولایت ـ معمولا افراد کمرو و خجالتی در فضای مجازی و سایت و شبکههای اجتماعی بهتر ارتباط برقرار میکنند و با دیگران صمیمی میشوند. اینگونه افراد در فضای مجازی جسارت بیشتری پیدا میکنند؛ زیرا آنها خود را در این فضا امن میبینند. لذا حریمها میان دو جنس مخالف در چنین فضایی کمرنگ میشود.
چه بسا به همین دلیل عدهای تصور میکنند خیانت به همسر تنها هنگامی اتفاق میافتد که دو فرد در کنار هم حضور فیزیکی داشته باشند و اگر از راه دور با هم رابطهای نامتعارف برقرار کنند، خیانتی رخ نداده است. در حالی که از دیدگاه اسلام هر نوع رابطه میان دو جنس مخالف که خارج از عرف و شرع باشد(و فرد آن را از همسرش پنهان کند)، نوعی خیانت محسوب میشود.
بنابراین گفتگوهای خارج از عرف و شرع، رد و بدل کردن عکس و تصاویر خصوصی، جوک گفتنها و درددل کردن با افراد غریبه و نامحرم، نوعی خیانت به حساب میآید؛ زیرا بالطبع هیچ زن و مردی حاضر نیست که شریک زندگیاش، صمیمیت خود را خرج کسانی کند که میتوانند رقیبش باشند.
از طرفی، هنگامی که انسانها از جهت فیزیکی از یکدیگر دور هستند، بدون هیچ گونه تعارف و خجالتی با هم حرف میزنند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا میکنند و همین عامل موجب میشود بعضا حد و مرزهای روابط سالم زیر پا گذاشته شود و حرفهایی گفته شود که طرفین یا یکی از آن دو در آینده از گفتنشان پشیمان شوند.
از این رو، مشکلاتی از قبیل ساخت پروفایلهای تقلبی در شبکهها و سایتهای اجتماعی و فقدان امکان کنترل آنها به دلیل حجم زیاد این هرزنامهها، موجب میشود که افرادی با پروفایلهای تقلبی به شبکههای اجتماعی وارد شوند و با ورود به حریمهای خصوصی افراد مدنظر، تصاویر و اطلاعات آنان را به سرقت برده و این اطلاعات را در اینترنت منتشر کنند.[1]
توجه به این نکته نیز ضروری است که بسیاری از آنهایی که درگیرودار عشق و عاشقی در فضای مجازی میشوند و به همسرشان خیانت میکنند، از روز اول قصد چنین کاری را نداشتهاند؛ خیانت معمولا یک اتفاق پیشبینی نشده از سوی دو طرف یا یکی از طرفین در رابطهای عاطفی و غیرمجاز است.
بطور معمول رابطههایی که منجر به خیانت میشوند، از صمیمیتهای کوچک شروع میشوند؛ یعنی آن زمانی که نام خانوادگی فرد به نام کوچکش تبدیل میشود، افعال خطاب مفرد میشوند، در ساعتهایی غیرعادی گفتگو صورت میگیرد و ... تااینکه سرانجام فرد آرام آرام احساس میکند وابسته کسی شده که از او تنها یک عکس و یک نام دارد.
خیانت همانند اعتیاد روند صعودی دارد و ثابت باقی نمیماند و تا جایی پیش میرود که ارتباط مجازی به شنیدن صدا یا دیدن و ملاقات یکدیگر میرسد. از همین روست وقتی که فردی در فضای مجازی ارتباطی را با جنس مخالف برقرار میکند، آن فرد در شروع رابطه تصور میکند که این رابطه به زودی قطع میشود و فقط زمانی برای وقت گذرانی است، غافل از اینکه با گذشت مدتی از رابطه و ابراز احساساتی که از سمت دو طرف مطرح میشود، این رابطه تبدیل به وابستگیها و علاقههای طولانی مدت و شدید طرفینی میشود، بطوریکه طرفین در تصمیمگیریهایشان کر و کور میشوند؛ امام علی(علیهالسلام) فرمود: «حُبُّ الشِّیءِ یُعمِی وَ یُصِمّ. دوست داشتن چیزی[آن هم ناآگاهانه و از سر هیجان و احساسات]، انسان را کور و کر میکند.»[2]
بنابراین همه کاربران اینترنتی به خصوص خانمها (که از نظر روانشناختی وابستهتر، عشقپذیرتر، قدرت تخیل بالاتر، عاطفیتر و عرفانیتر از مرداناند و زودتر درگیر روابط احساسی میشوند) هنگامی که در فضای مجازی همچون؛ سایتها و شبکههای اجتماعی و برنامههای نرمافزاری چت فعالیت میکنند، باید بیشتر مراقب و هوشیار باشند.
پینوشتها:
[1]. به نقل از سرهنگ " اصغر باقریان" رییس پلیس فتای غرب تهران
[2]. من لایحضره الفقیه، ج4، ص380، ح5812
همچنین جهت مطالعه بیشتر میتوانید به این لینک مراجعه کنید.