چکیده: هر محجبه ایی مومن نیست ولی هر مومنی محجبه ست.
برای درمان هر معضلی خصوصاً از نوع اجتماعی آن، که همه افراد جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد باید به سراغ عوامل ایجادکننده آن رفت، تا هم جلوی گسترش آن گرفته شود و هم از ایجاد معضلات و ناهنجاری های دیگری که بواسطه این ناهنجاری اجتماعی ایجاد می شوند ممانعت به عمل آید.
برای یافتن علل بدحجابی یا حجاب گریزی زنان جامعه اسلامی، این بار با نگاهی آسیب شناسانه، جامعه زنان محجبه را مورد بررسی قرار می‌دهیم؛ زیرا عملکرد اشتباه بخشی از زنانی که به‌ظاهر محجبه هستند نقش اساسی و مهمی در حجاب گریزی دختران امروز جامعه اسلامی دارد.
حفظ حجاب و رعایت حریم عفت و حیا، یکی از ویژگی‌هایی است که قرآن کریم برای زنان مسلمان و مؤمن بیان کرده است.«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ [احزاب/۵۹] ای پیامبر! به همسران و دخترانت وزنان مؤمنان بگو: «جلبابها [= روسری‌های بلند] خود را بر خویش فروافکنند» اما آیا حفظ حجاب تنها علامت و ویژگی است که قرآن برای زنان مؤمن و مسلمان ذکر کرده است؟ آیا به صِرف آنکه زنی حجاب خود را مراعات می کند، می‌توان او را به‌عنوان یک زن نمونه و الگویی برای دیگر زنان مسلمان و مؤمن به دیگران معرفی کرد؟
زنان محجبه‌ای که از میان ویژگی‌ها و صفاتی که قرآن برای زنان بیان می‌کند تنها به پوشش و حجاب آن بسنده می‌کنند، الگوهایی هستند که نقش تخریبی خود را به خوبی ایفا می‌کنند و سبب گریز افراد زیادی از ارزش‌های اخلاقی و خصوصاً حجاب در میان زنان و دختران می‌شوند.
از این رو می توان گفت که دینداری زن فقط به دارا بودن حجاب او نیست، بلکه حجاب یکی از ده‌ها شرطی است که قرآن برای یک زن مسلمان و مومن ذکر کرده است و به عبارتی دیگر می توان گفت:« هر محجبه ایی مومن نیست ولی هر مومنی محجبه است.»
برای خیلی از افراد، حجاب در حدّ چادر، آسان‌ترین علامت شناخت یک زن مسلمان است؛ درحالی‌که قرآن هنگامی‌که ویژگی‌های زن مسلمان را برمی‌شمارد حجاب را در زمرة یکی از صفاتی که، نشانِ مسلمانی اوست معرفی می کند.
خدای متعال در قرآن ویژگی های یک زن مسلمان را اینگونه بیان کرده است «إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِینَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِینَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِینَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِینَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاکِرِینَ اللَّـهَ کَثِیرًا وَالذَّاکِرَاتِ أَعَدَّ اللَّـهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا [نور/۳۵] به‌یقین، مردان مسلمان وزنان مسلمان، مردان باایمان وزنان باایمان، مردان مطیع فرمان خدا وزنان مطیع فرمان خدا، مردان راستگو وزنان راستگو، مردان صابر و شکیبا وزنان صابر و شکیبا، مردان با خشوع وزنان با خشوع، مردان انفاق کننده وزنان انفاق کننده، مردان روزه‌دار وزنان روزه‌دار، مردان پاکدامن وزنان پاکدامن و مردانی که بسیار به یاد خدا هستند وزنانی که بسیار یاد خدا می‌کنند، خداوند برای همه آنان مغفرت و پاداش عظیمی فراهم ساخته است.»
با توجه به ویژگی‌هایی که در این آیه و آیه قبل-درباره وجوب حجاب- بیان‌شده؛ زنانی می‌توانند به‌عنوان الگوهای مناسبی برای دختران وزنان جامعه اسلامی معرفی شوند که که مسلمان، مؤمن، مطیع فرمان خدا، راستگو، صابر، اهل خشوع، انفاق، روزه و پاک‌دامنی باشند، دائم به یاد خدای متعال باشند و حجاب اسلامی را رعایت کنند.
نتیجه
با توجه به مباحث مطرح شده، زمانی که یک بانوی مسلمان، پوشش اسلامی بر تن می‌کند مسئولیت بیشتری بر دوش اوست، از این رو باید با دقت و وسواس بیشتری اعمال و کارهای خود را انجام دهد خصوصاً زمانی که در جامعه و با پوشش اسلامی حضور می‌یابد. حجاب زمانی می تواند به عنوان نشانه یک زن مومن و مسلمان شناخته شود که دیگر دافعه‌ها در وجود او راه نیافته باشد، هرگاه زنی از میان همه صفات خوب، تنها به داشتن پوشش اسلامی بسنده کند و رفتار و اعمال او بر خلاف دستورات اسلام ناب محمدی(صلی الله علیه و آله) باشد هرگز نمی تواند زنان دیگر را به حجاب و اسلام دعوت کند، بلکه همگان را از اسلام و مذهب متنفّر می‌سازد.