ترور شخصیت‌ها با هدف جذب رای

قبلی‌ها خوردند، بیت المال را بالا کشیدند، رقبای من برنامه ندارند، تحصیلاتشان در راه مدیریت و قانون گذاری نیست، سابقه خراب دارند، وابسته به غرب هستند، اگر به آن‌ها رای بدهید خیانت کرده‌اید و... کلماتی است که ممکن است در تبلیغات کاندیداها وجود داشته باشد، هدف از این گونه حرف زدن تخریب دیگران و تثبیت خود می‌باشد، این مدل حرف زدن از گناهان بسیار بزرگی است که منجر به از بین رفتن آبروی دیگر رقیبان می‌شود، همان آبرویی که حرمتش از کعبه بالاتر می‌باشد. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«حرمت مومن از حرمت کعبه بالاتر است». [1]

کلماتی مانند تندروها که بیشتر افراد حزب اللهی مد نظر است، خشک مقدس‌ها که باز منظور افراد پیرو خط امام و رهبری و اسلام ناب محمدی است، از جمله کلماتی است که می‌تواند ضمن توهین بودن به شخص مقابل نوعی تهمت نیز به حساب آید، افرادی که با این گونه جملات می‌خواهند پیروزی را به سمت خودشان بکشانند، شاید توجه نداشته باشند که با ارزش‌ترین سرمایه خودشان که ایمان به خداوند است را از دست می‌دهند، کسی هم که ایمان نداشته باشد حتی به حزب و جناج طرفدار خودش هم وفا نخواهد کرد، امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«هرگاه مؤمن به برادر دينى خود تهمت بزند، ايمان در قلب او از ميان مى‌‏رود، همچنان كه نمك در آب، ذوب مى‏‌شود». [2]

قطعا انتقاد و مناظره، برای نقد برنامه‌های یکدیگر بسیار خوب است و باعث بالا رفتن قدرت انتخاب مردم می‌شود، اما نقد باید در جلسه‌ای باشد که طرفین هر دو حضور داشته باشند و بتوانند از انتقاداتی که وارد می‌شود دفاع کنند، اما اگر کاندیدایی بدون حضور رقیب یا رقیبانش، آن‌ها را با کلماتی زشت خطاب کند یا از برنامه‌های آن‌ها ایراد بگیرد، اگر واقعا چنین ایراداتی وارد باشد آن شخص منتقد غیبت کرده است و اگر انتقادات وارد نباشد و نسبت‌هایی که داده باشد ناروا باشد، تهمت زده است. رسول خدا می‌فرماید:
«آيا مى‌دانيد غيبت چيست؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مى‌دانند. فرمودند: اين كه از برادرت چيزى بگويى كه دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه مى‏‌گويم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه مى‏‌گويى در او باشد، غيبتش كرده‌اى و اگر آنچه مى ‌گويى در او نباشد، به او تهمت زده‌‏اى». [3]

با توجه به مطالبی که گفته شد به این نتیجه می‌رسیم که ترور شخصیت از گناهان بسیار بزرگ است که از روی دلسوزی به نظام نیست، چون اگر واقعا شخصی دلسوز نظام باشد، اولا در صورت امکان در خلوت از افراد انتقاد کرده و عیبشان را گوشزد می‌کند و راهنمایی‌های لازم را جهت برطرف شدن عیب‌ها ارائه می‌دهد، در صورت لزوم به روشن‌گری دیگران، با ایجاد مناظره رو در رو از برنامه‌ها و اهداف شخص مورد نظرت ایراد می‌گیرد و دفاعیات او را نیز شنیده و نقد می‌کند.
اما متهم کردن رقیبان در جلسه‌ای که آن‌ها حضور ندارند آن‌هم با کلمات زشتی همانند تندروها، نشانه ترور شخصیت است که صرفا جهت خارج کردن رقیب از میدان مبارزه است و جذب رای مردم می‌باشد، امید است همگان در این ایام از این گونه رفتارها و گفتارها بر حذر باشند. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«کسی که بر ضدّ فرد مؤمن چیزی را نقل کند و هدف او این باشد که با آن گفتار، بدگویی وی را کرده باشد و وی را در نزد مردم بی اعتبار سازد و از چشم مردم بیندازد، خداوند چنین کسی را از ولایت خود خارج ساخته و به سوی ولایت شیطان رهسپار می‌سازد و شیطان هم او را تحت ولایت خود نمی‌پذیرد». [4]    
.....................................
پی نوشت‌ها:
[1]. «الْمُؤْمِنُ أَعْظَمُ حُرْمَةً مِنَ الْكَعْبَه» مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج‏64، ص: 72.
[2]. «إِذَا اتَّهَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ انْمَاثَ الْإِيمَانُ مِنْ قَلْبِهِ كَمَا يَنْمَاثُ الْمِلْحُ فِي الْمَاءِ» کلینی، محمّد بن یعقوب، اصول كافى، ط-الاسلامیه ج 2، ص 361، ح 1.
[3]. «هَلْ تَدْرُونَ مَا الْغِيبَةُ قَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ قِيلَ أَ رَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِي أَخِي مَا أَقُولُ قَالَ ص إِنْ كَانَ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّه‏» ورام ابن ابى فراس، ابوالحسن، مجموعة ورام، ج ‏1، ص 119.
[4]. «مَنْ رَوَى عَلَى مُؤْمِنٍ رِوَايَةً يُرِيدُ بِهَا شَيْنَهُ- وَ هَدْمَ مُرُوَّتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ أَعْيُنِ النَّاسِ- أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَايَتِهِ إِلَى وَلَايَةِ الشَّيْطَانِ فَلَا يَقْبَلُهُ الشَّيْطَان» مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏72 ص 169.