"حجاب" قانونی از طرف مردان برای مردان!!!

بسم الله الرحمن الرحیم

در دنیای امروز "حجاب" به عنوان نوعی از پوشش که نمادی از فرهنگ اسلامی است٬ مطرح می باشد یعنی در مکتب اسلام حجاب به عنوان وظیفه ای است که به عهده بانوان گذاشته شده که در برخورد و معاشرت با مردان نامحرم، پوششی با کیفیت خاص را رعایت کنند. منتقدان حجاب، مسئله حجاب را مخالف آزادی زنان دانسته و پوشش با این کیفیت را، یک قانونی می دانند که از طرف مردان به نفع خودشان قرار داده شده به این معنا که این مردان چون قدرت کنترل شهوت و چشم چرانی خود را ندارند، قانونی وضع کرده اند که زنان جور ناتوانی کنترل شهوت مردان  را بکشند و این قانون خلاف آزادی زن می باشد.
مطلق پوشش مقبول همه جوامع انسانی است
اولین نکته ای که در اینجا مطرح است این است که « یکی از عواملی که بحث پوشش را مطرح کرده بحث غریزه جنسی است یعنی وقتی می گوییم زن باید پوشش داشته باشد به دلیل یک نکته اخلاقی است به نام عفت که نقطه مقابل لجام گسیختگی غریزه جنسی است »[1] به گونه ای که امیر امومنین علی علیه السلام  می فرماید : « العِفَّةُ رَأسُ كُلِّ خَيرٍ؛[2]عفّت ، سرآمد هر خوبى است.» بی شک در همه جوامع، انسان ها این نکته را می پذیرند که انسان باید مقداری پوشش داشته باشد٬ پس اختلاف بر سر کلیت پوشش نیست بلکه مقدار پوشش محل بحث است.
حجاب در حیطه اجتماعی
باید به این نکته اشاره کنیم که حجاب بیانگر این است که اسلام به هیچ وجه مخالف آزادی زنان نبوده است تا جایی که حتی مخالف آزادی حضور زن در جامعه هم نیست یعنی همه زنان می توانند به خرید بروند، به مجالس و مساجد بروند یا به تحصیل علم بپردازند یا در مسائل سیاسی و اقتصادی حضور داشته باشند چنانکه در روايتی از امام صادق علیه السلام  که بیانگر حضور و فعالیت زنان٬ حتی در عرصه سیاست نقل شده است که می فرماید: « وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله مكه را فتح نمودند با مردان بيعت كردند، سپس زن ها آمدند كه با حضرت بيعت نمايند و خداوند آيه 12 سوره ممتحنه را نازل فرمود» [2]«يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا [ 12 /ممتحنه ] ای پیامبر ، هنگامی که زن های مؤمن نزد تو آمدند تا با تو بیعت کنند......پس با آنها بیعت کن و برایشان از خداوند آمرزش بخواه ، که خداوند آمرزنده و مهربان است. »
این حضور در جامعه فقط باید با پوشش مناسبی همراه باشد تا در مقابل افراد جامعه چه زن٬ چه مرد به گونه ای نباشد که باعث سلب آسایش و آرامش از آنها بشوند، این بحث حتی در مورد مردان هم صادق است٬ شکی نیست که یک مرد هم در خیابان باید به گونه ای راه برود که به کسی آسیبی نرسد. آیا راه رفتن به گونه ای که به دیگران آسیب نرسد خلاف آزادی است؟! پس قطعا یک سری مصالح اجتماعی و اخلاقی  در جامعه وجود دارد که همه در معاشرت ملزم به رعایت چهارچوب های آن هستند.
حجاب در حیطه فردی
۱-واقعیتی درباره مردان
از این طرف باید این واقعیت را قبول کنیم که نیاز جنسی در مردان و زنان تفاوت بسیار زیادی دارد بگونه ای که انگیزه اغلب مردان در ارتباط با جنس مخالف، ارضای نیاز جنسی است ولی در زنان بیشتر انگیزه عاطفی و روحی دخیل است، به همین دلیل مردان میل شدیدی به جنس مخالف دارند تا جایی که شاید بتوان گفت زنان را به عنوان یکی از زیبا ترین دیدنی های دنیا می دانند واز آن جایی که چشم قویترین حس ارتباطی انسان با واقع خارجی می باشد، به عنوان یکی از قوی ترین محرک های جنسی برای مردان به شمار می رود؛ حال اگر شخصی نگاه های با انگیزه لذت جنسی در او زیاد شود دچار بیماری چشم چرانی می شود که خداوند متعال به مومنان دستور داده هنگامی که نامحرمی در دید شما قرار گرفت نگاهتان را کوتاه کنید «قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَرِهِمْ وَيَحْفَظُواْ فُرُوجَهُمْ [ نور/30 ] به مردان مؤمن بگو: از بعضى نگاه‏هاى خود (نگاه‏هاى غیر مجاز) چشم‏ پوشى كنند و دامن خود را حفظ نمایند. »و این می تواند بیانگر این باشد که چشم پاك، مقدّمه‏ ى پاكدامنى است.[3]
۲-واقعیتی درباره زنان
از آن طرف هم باید قبول کنیم جنس زن به طور غریزی گرایش به آراستگی و خودنمایی بیشتری دارد٬ یعنی چون زیبایی را دوست دارند٬ همیشه می خواهند زیبا باشند ولی باید گفت به چه قیمت!!! کسی که با زیبایی جسمی می خواهد محبوب کسی باشد٬ باید بداند قطعا محبوب شهوت ران ها خواهد بود٬ همانگونه که اهل علم گرد یک علم جمع می شوند.
خداوند متعال در قرآن به طور ویژه به خودنمایی در زنان اشاره کرده و می فرماید زنی که زیبایی خودد را برای مردان جامعه آشکار سازد تبرج نامیده می شود یعنی مانند برجی که از دور دست قابل ملاحظه است،« وَلاَ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَی) [احزاب/ 33] ای زنان (در برابر نامحرم) ظاهر نشوید و خودنمایی نكنید » شهید مطهّری دراین باره می‏گوید: « میل به خودنمایی و خودآرایی مخصوص زنان است. از نظر تصاحب قلب‏ها و دل‏ها، مرد شكار است و زن شكارچی؛ همچنان كه از نظر تصاحب جسم و تن، زن شكار است و مرد شكارچی. میل زن به خودآرایی از این نوع حس شكارچی‏گری او ناشی می‏شود. این زن است كه به حكم طبیعت خاص خود، می‏ خواهد دلبری كند و مرد را دلباخته و در دام علاقه خود اسیر كند، انحراف تبرّج و برهنگی از انحراف‏های مخصوص زنان است و دستور پوشش هم برای آنان مقرر گردیده است. »[4]
نتیجه:
باید عاقلانه بپذیریم که هیچ کس به اندازه خداوند متعال که خالق و هستی بخش انسان است٬ از او خبر ندارد  و با در نظر گرفتن تمام روحیات و غرایز انسان بهترین برنامه را درجهت تکامل او تدارک دیده تا بتواند مسیر آفرینش را به سوی ابدیت به خوبی طی کند٬ پس پوششی که خداوند در قرآن [5] به آن اشاره می کند یعنی از نظر شرع اسلام زن باید بدن و موی خود را از مرد نامحرم بپوشاند; ولی پوشاندن صورت و دست ها از مچ به پایین واجب نیست.[5] حتما در جهت عزت و کرامت زن و سلامت جامعه خواهد بود.
همه انسان ها در برآورده کردن نیازهای غریزی حد و حدودی برای آن تعربف مي كنند تا در جهت ارضای بهتر و آسیب کمتر به نتیجه برسند٬ مثلا انسان برای برطرف کردن میل به گرسنگی هیچ گاه مانند حیوان عمل نمی کند بلکه با انتخاب روشی صحیح سعی می کند بهترین کیفیت و کمیت را بچشد و به یقین می داند هر گونه افراط و تفریط در این غریزه٬ زندگی او و حتی جامعه را به خطر می اندازد به همین دلیل میل جنسی هم به عنوان یکی از غرایز انسان اگر با برنامه و روشی صحیح ارضا نشود قطعا شخص و جامعه را به تباهی می کشد.
اسلام به عنوان برنامه ای از طرف آفریننده انسان٬ هویت زن و مرد را مکمل یکدیگر دانسته است یعنی دو سرشت متفاوت که یکدیگر را کامل می کند و به چه زیبایی میل قدرتمند به جنس مخالف را با برنامه ریزی زیبا به محیطی با آرامش٬ یعنی خانواده هدایت میکند که زن با میل به خود نمایی ناز می کند و مرد به عنوان خریدار در مقابل آن قرار می گیرد.

۱-دکتر حسین سوزنچی/مجله حوراء - اسفند 1385 - شماره 23
۲-مجلسي، 21 /134
۳-تفسیر نور/ نکات آیه ۳۰ سوره نور
۳-فلسفه حجاب شهبد مطهری
۴-سوره نور، آیات 30، 31، 33 و 60; 2. سوره احزاب،، آیات 35، 53، 55، و 59.
۵- توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 417، مسئله 2435