باتوجه به اینکه اهلبیت عصمت پیامبر علیهم السلام ، پرچمداران هدایت و مترجمان راستین و واقعی قرآن کریم هستند .و رسول گرامی اسلام نیز بارها فرموده بودند که : اهلبیت علیهم السلام ، اعلم مردم درباره قرآنند، که در تفسیر و فهم قرآن خطا نمى كنند.
با این حال متاسفانه بعد از رحلت پیامبر اسلام ، عده ایی دنیا طلب، برای رسیدن به اهداف پلید خود، دست مردم را از اهلبیت کوتاه کردند .که به فرموده مرحوم علامه طباطبایى(1) این کار رامی توان بزرگترین صدمه در حق تفسیر قرآن کریم معرفی کرد. .
ولذا در زمان خلفاء، با آن همه حرص و ولع شدیدى كه مردم در أخد احادیث داشته اند، می بینیم تمام احادیثى كه از امام حسن علیه السلام نقل كرده اند، به ده حدیث نمی رسد و از امام حسین علیه السلام هم اساساً چیز قابلى ذكر نكرده اند .
ما در اینجا چند تا از احادیثی که از امام حسین علیه السلام درباره تفسیر قرآن ،به دست ما رسیده است ، وبه صورت پرسش پاسخ هستند ، تقدیم شما سروران عزیز می کنیم .
1 : یابن رسول الله ؛ بر اساس آیه 19 سوره مبارکه حج (هذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمُوا فِى رَبِّهِم) ، این دو گروهی که در باره پروردگارشان به مخاصمه و جدال می پردازند، کیانند؟
پاسخ امام حسین علیه السلام : ما اهلبیت و و بنى امیه هستیم که درباره (ایمان و كفر به) خدا ؛ با هم در ستیزیم.
ما می گوییم كه خداوند راست مى گوید. ولی آنها می گویند: خدا دروغ مى گوید. پس ما و آنان، در روز قیامت هم دشمن خواهیم بود.( ..فَنَحْنُ وَ إِیَّاهُمُ الْخَصْمَانِ یَوْمَ الْقِیَامَة... )( الخصال، ج1، ص: 42).
2 : یابن رسول الله ؛ جانم به فدایت، تفسیر كلام خدا ی سبحان که می فرماید: (وَالشَّمْسِ وَضُحاها* والقَمَرِ إِذا تَلاها* وَالنَّهارِإِذا جَلّاها) ، چیست؟(2)
پاسخ حضرت: منظور از آفتاب، پیامبر خدا است. و منظور از ماه، امیرمؤمنان، على بن ابى طالب است كه از پى محمد مىآید و مراد از روز، قائم آل محمد علیه السلام است كه گستره زمین را پر از روشنایىِ عدل و داد مىسازد.( تفسیر فرات، ص 562).
3: اهل بصره در نامه ایی به امام حسین علیه السلام ، پرسیده بودند که «صمد» به چه معنا ست؟
حضرت در پاسخ نوشته بود : در باره قرآن، گفتوگو و مجادله نكنید و بدون آگاهى، درباره آن سخن مگویید. از جدم، رسول خدا صلى الله علیه و آله شنیدم كه مىفرمود: هر كس بدون علم، درباره قرآن سخن گوید، جایگاهش را در آتش آماده کرده است . بدانید كه خداى سبحان، خود تفسیر صمد را فرموده است: نه زاییده است و نه زاده شده و نه هیچ كس همتاى او است.
نه زاینده است و نه چیزى از او بیرون مى آید؛ .... او والاتر از آن است كه چیزى از او بیرون شود و منفصل گردد، چه مادى، چه مجرد، و نه زاییده شده، از چیزى منفصل. و زاده نشده است .... او به وجود آورنده همه چیز است و همه را با قدرت مطلقه خود پدید آورده است. .... این است خدایى كه نه زاییده است و نه زاده شده است. داناى پنهان و آشكار بلند مرتبه و والا منزلت است و او هیچ همتایى ندارد.( التوحید، ص 90)
فرآوری : گروه رهپویان قرآن
منبع : امام حسین وقرآن (محمد جواد مغنیه)
پاورقی:
1: المیزان، ج 5، ص 448
2: شمس- آیات1و2و3(سوگند به خورشید و گسترش نور آن *سوگند به ماه وقتى كه دنبال خورشید مىرود*و قسم به روز هنگامى كه جهان را روشن سازد)