خدا عیب پوش ماست!

معنای ستار بودن خدا، آن است که اعمال انسان ها را از دیگر انسان ها می پوشاند تا آبروی آنان حفظ گردد. از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) روايت شده است: «كسى كه توبه كند ، خدا توبه اش را مى پذيرد و به اعضايش فرمان مى رسد كه گناهانش را بر او پوشيده دارند، و به قطعه هاى زمين امر مى شود كه گناهانش را بر او كتمان كنند، و آنچه را كاتبان عمل در پرونده اش نوشته اند از ياد آنان مى برد.»[1] آیا سزاوار است خداوند اراده کرده عیوب و گنانهان بندگانش را بپوشاند ولی من به دنبال عیوب دیگران باشم تا آنها را بشمارم و او را سرزنش کنم. امر به معروف و نهی از منکر این نیست که از دیگران عیب جویی کنیم؛ بلکه کمک به افراد برای انجام نیکی و ترک بدی هاست. عیب جویی، تحقیر افراد است ولی امر به معروف و نهی از منکر، اصلاح مهربانانه و محترمانه است.
پی‌نوشت
[1]. بحارالانوار، ج ۶ ، ص ۲۸.