فلسفه خلقت عالَم امکان

فلسفه خلقت عالَم امکان

«وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی! اِنِّی مَا خَلَقْتُ سَمَآءً مَبْنِيَّةً، وَ لَا اَرْضاً مَدْحِيَّةً، وَ لَا قَمَراً مُنِيراً، وَ لَا شَمْساً مُضِيئَةً وَ لَا فَلَكاً يَدُورُ، وَ لَا بَحْراً يَجْرِی، وَ لَا فُلْكاً يَسْرِی، اِلاَّ لِأَجْلِكُمْ وَ مَحَبَّتِكُمْ».

به عزّت و جلالم سوگند که من نیافریدم آسمانِ بنا‌شده و زمینِ گسترده و ماهِ تابان و خورشید درخشان و فلک چرخان و دریای روان و کشتی در جریان را، مگر به‌خاطر شما (اهل‌بیت علیهم‌السّلام) و محبّت و دوستی شما.

مفاتیح الجنان، فرازی از حدیث شریف کساء.