احکام بیماران

- اگر بیماری کسی که نتوانسته روزه بگیرد، در بین سال خوب شد، باید روزه ها را قضا کند.

- بیماران روحی و روانی در صورت عدم تشخیص وقت نماز یا ناتوانی از انجام کار بدون وادار شدن، تکلیفشان ساقط می شود.

- در صورت کشف ضرر روزه بعد از اذان مغرب با وجود اطمینان از عدم آن،‌ باید قضای آن را بجا آورد.

اطمینان مکلف به مضر بودن یا نبودن روزه، بر تجویز یا منع پزشک مقدم است.

- روزه با وجود ترس عقلایی از ضرر، حتی در صورت کشف خلاف، باطل بوده و قضای آن واجب است.

- حتی اگر از گفته پزشک غیر مسلمان نیز برای مکلف، ترس ضرر پیش بیاید، روزه حرام است.

- با وجود شک مکلف، اگر منع پزشک از روزه، ترس و احتمال عقلایی برای وی ایجاد نماید، نباید روزه بگیرد.