احکام روزه

- با تأخیر در کفاره روزه، چیزی بر آن افزوده نمی شود.

- اگر بیماری کسی که نتوانسته روزه بگیرد، در بین سال خوب شد، باید روزه ها را قضا کند.

- کفاره روزه نذر معین همان کفاره روزه خواری عمدی در ماه رمضان است.

- اگر وقت برای قضای روزه تنگ نباشد، باطل کردن روزه قضا تا پیش از ظهر، اشکال ندارد.

- باطل کردن عمدی روزه ماه رمضان موجب وجوب کفاره علاوه بر قضای آن شده و در صورت انتخاب دو ماه روزه به عنوان کفاره، باید سی و یک روز را پی در پی بگیرد.

- در صورت فراموشی تعداد روزه های قضا، باید به مقداری که اطمینان دارد، قضا نماید.

مسواک زدن در هنگام روز برای روزه دار اشکال ندارد، در صورتی که آب جمع شده در دهان، در هنگام مسواک زدن از حلق فرو نرود. اما اگر انسان می داند که با مسواک زدن، آب از حلقش فرو می رود و این کار را انجام دهد و آب فرو رود، روزه اش باطل می شود.

کسی که به دلیل بیماری نمی تواند، روزه بگیرد روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روزه 750 گرم ( معادل 250 تومان )نان به فقیر بدهد و اگر بعد از ماه رمضان بهبودی حاصل شد و توانست روزه بگیرد باید قضای روزه ها را بجا آورد وگرنه قضا بر او واجب نیست .

- مقدار زکات فطره، تقریبا سه کیلوگرم و جنس آن، گندم یا آرد و یا سایر مواد غذایی معمول در تغذیه مردم و یا پول آن است.

- پرداخت زکات فطره بر فقیر واجب نیست و دادن فطره به فقیر نیز در صورتی جایز است که به فقر او اطمینان یا گمان دارد.

- فطره میهمان شب عید، بر عهده میزبان نیست.

- اگر بیمار فقیر نباشد و مخارجش بر عهده دیگری نیز نباشد، پرداخت زکات فطره بر عهده خودش می باشد.