احکام روزه

روزه ماه مبارک رمضان بر هر فرد مکلف واجب است.

از شرایط صحت روزه مستحبی نداشتن روزه قضا است، بنابراین کسی که روزه قضا به گردن دارد نمی تواند روزه مستحبی بگیرد.

اگر روزه دار درروز(قبل از ظهر یا بعد از ظهر) بی اختیار جنب شود (مثلا در خواب جنب شود یا در بیداری بی اختیار ازوی منی بیرون آید)، روزه اش اشکال ندارد وصحیح است. ولی چنانچه عمدا خود را جنب کند، روزه اش باطل می شود وکفاره نیز به گردنش می آید.

اگر روزه دار به سبب فراموشی یا اجبار و اکراه در حال روزه جماع کند, روزه اش باطل نمی شود; البته اگر در وسط جماع یادش بیاید روزه دار است یا اکراه و اجبار برطرف گردد, فوراً باید از آن حالت خارج شود; درغیر این صورت روزه اش باطل خواهد شد, هر چند کفّاره ندارد.

- کسی که سیّد نیست نمی تواند به سیّد فطره بدهد حتی اگر سیّدی نانخور او باشد نمی تواند فطره او را به سیّد دیگر بدهد.

- اگر مهمان فطریه خود را با اجازه صاحبخانه بدهد،‌ صحیح است.

- به نظر آیت الله خامنه ای:  اگر در محلّ زندگی شخص پرداخت کننده زکات فطره، مستحقّ جهت پرداخت فطریه پيدا شود، احتياط واجب آن است كه فطره را بجاي ديگر نبرد.

 مواردی که قضا و کفاره عمد واجب است:

۱. هرگاه در ماه مبارک رمضان کارهایی که روزه را باطل می‌کند از روی عمد و اختیار و بدون عذر شرعی انجام شود، علاوه بر اینکه روزه‌ باطل می‌شود و قضا دارد، کفارة عمد نیز بر انسان واجب می‌شود، چه بداند کفاره دارد و چه نداند.

- لازم نیست به فقیر بگوید که زکات است، ولی خودش باید قصد زکات نماید.

- مقدار زکات فطره، تقریبا سه کیلوگرم و جنس آن، گندم یا آرد و یا سایر مواد غذایی معمول در تغذیه مردم و یا پول آن است.

-  کسی که نماز عید فطر می خواند، بنابر احتیاط واجب باید فطریه را پیش از نماز عید بدهد یا کنار بگذارد، ولی اگر نماز عید نمی خواند، می تواند  پرداخت یا کنار گذاشتن فطریه را تا ظهر تأخیر بیندازد.