اهمیت توبه

خدايا مرا از گناهان بازدار و از كارهاى حرام توفيق پرهيز بخش و بر ارتكاب معاصى دليرم مكن.

- تولد انسان، فقط منحصر در روزی نیست که انسان پا به جهان هستی می‌گذارد.

- ملاک و معیار، این است که شخص با توبه واقعی از دنیا برود، یعنی توبه با تمام شرايطش انجام گردد و حق الناس و حق الله اداء شود.

- توبه و پشیمانی از گناه، توفیقی است که انسان را از گناه پاک و پاکیزه می‌کند و انسان بعد از توبه مورد عنایت خدا قرار می‌گیرد؛ بنابراین با توجه به پشیمانی و عذاب وجدانی که از گذشته خود دارید، فرصت را برای توبه و بازگشت به سوی خدا مغتنم شمارید.

از روایات معصومین برمی‌آید که توبه، با شکستن آن و ارتکاب دوبارۀ گناه، باطل نمی‌شود. امام باقر(ع) می‌فرماید: «مؤمن هرگاه توبه کند، خداوند او را می‌آموزد، پس باید برای آیندۀ پس ازتوبه و آمرزش، کار نیک کند».

تمام گناهان ،چه صغیره و چه کبیره توبه دارند و به آن ها توبه تعلق می گیرد.خداوند در یکی از آیات فرموده است:ای بندگان خدا که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید، از رحمت خداوند نا امید نشوید که خدا همة گناهان را می‌آمرزد .او بسیار بخشنده و مهربان است . به درگاه پروردگارتان انابه کنید».بنا بر این هر گناهی ،چه صغیره ،چه کبیره توبه دارد.موفق باشید.

 از آیات و روایات استفاده می ‏شود که توبه مخصوص گناه ویژه‏ای نیست و شخص خاصی را نیز شامل نمی‏ شود. خداوند نسبت به هر عمل زشت و هر ظلم و ستم و اسرافی، وعده پذیرش توبه را داده و در آیه "توبوا الی الله جمیعاً"هر گناهکاری دعوت به توبه شده‏ است. در این جهت فرقی بین گناه کبیره و صغیره نیست.

شرایط توبه 1 پشیمانى و حسرت از کردار گذشته 2 عزم بر ترک آن براى همیشه 3 ادا کردن حقوق مردم 4 هر واجبى که ضایع کرده تدارک نماید 5 آن چه گوشت بدنش از حرام روئیده با حزن بر آخرت آبش کند 6 زحمت عبادت را به بدن خود بچشاند.

از چند طریق انسان مى‏ تواند تا حدودى دریابد که توبه او مورد پذیرش واقع گردیده است یا نه، از جمله این که: احساس بهجت و آرامش خاصى که پس از دعا و توبه به انسان دست مى‏ دهد یا به تعبیر دیگر احساس سبکى از گناهان وآلودگى‏ ها.

در این که توبهء نصوح چیست ، تفسیرهاى زیادى براى آن ذکر کرده اند، از جملهء آن تفسیرها این که : توبهء نصوح باید واجد چهار شرط باشد: پشیمانى قلبى ، استغفار زبانى ، ترک گناه وتصمیم بر ترک در آینده .

خداوند توبه کسانی را می پذیرد که صادقانه و پیش از رسیدن مرگ و با اختیار خود و به انگیزة جبران کارهای زشت خود و اصلاح آن ها توبه کنند. در مورد کسانی که در حال کفر هستند، توبه معنا ندارد، مگر آن که از راه کفر بازگردند

توبه در لغت به معناى رجوع است. توبه کار از گناه نادم گشته و به سوى خدا بر مى گردد. »تاب مِن ذنبه« یعنى از گناهش برگشت. از آن جا که خدا با پذیرفتن توبه، با رحمت بیکران خود به سوى نادم رو مى آورد، گفته مى شود »تاب علیه« یعنى با رحمت وسیع به او توجه کرد.