حکمت های نهج البلاغه
حکمت 135 نهج البلاغه
اثر شکر امام علی علیه السلام فرمودند: |
حکمت 134 نهج البلاغه
علامت دوست واقعی امام علی علیه السلام فرمودند: |
حکمت 133 نهج البلاغه
دنیا راه عبور، نه جای ماندن امام علی علیه السلام فرمودند: |
حکمت 132 نهج البلاغه
سرانجام دنیا امام علی علیه السلام فرمودند: |
حکمت 131 نهج البلاغه
امام علی علیه السلام فرمودند: إنَّ الدُّنْيَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا |
شرح حکمت 435 نهج البلاغه
ثمرۀ شکر و دعا و توبه وَ قَالَ (عليه السلام): مَا كَانَ اللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ، وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ؛ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ، وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ؛ وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ، وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ. امام عليه السلام فرمود: چنين نيست كه خداوند درِ شكر را به روى بنده اى بگشايد و درِ فزونى نعمت را به رويش ببندد، و چنين نيست كه خداوند باب دعا را به روى كسى بگشايد و باب اجابت را به رويش ببندد، و نيز چنين نيست كه خداوند در توبه را به روى كسى باز كند و در آمرزش را به رويش ببندد. |
شرح حکمت 325 نهج البلاغه
شهادت محمد بن ابی بکر وَ قَالَ (علیه السلام) لَمَّا بَلَغَهُ قَتْلُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ:إِنَّ حُزْنَنَا عَلَيْهِ عَلَى قَدْرِ سُرُورِهِمْ بِهِ، إِلَّا أَنَّهُمْ نَقَصُوا بَغِيضاً، وَ نَقَصْنَا حَبِيباً. هنگامى كه خبر شهادت محمد بن ابى بكر به امام عليه السلام رسيد، فرمود:اندوه ما بر او به اندازه شادى شاميان است، زيرا آنها دشمن بزرگى را از دست داده اند و ما دوست بزرگى را. |
شرح حکمت 309 نهج البلاغه
پرهیز از گمان مؤمنین وَ قَالَ (علیه السلام): اتَّقُوا ظُنُونَ الْمُؤْمِنِينَ، فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى جَعَلَ الْحَقَّ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ. امام عليه السلام فرمود: از فراست و گمان افراد باايمان برحذر باشيد، زيرا خدا حق را بر زبان (و فكر) آنها قرار داده است. |
شرح حکمت 307 نهج البلاغه
اهمیت مال برای انسان وَ قَالَ (علیه السلام): يَنَامُ الرَّجُلُ عَلَى الثُّكْلِ، وَ لَا يَنَامُ عَلَى الْحَرَبِ. امام عليه السلام فرمود: انسان داغدار، خواب و آسايش دارد؛ اما كسى كه مالش را ربوده اند خواب ندارد. |
شرح حکمت 304 نهج البلاغه
نیازمند، فرستادۀ خداست وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ الْمِسْكِينَ رَسُولُ اللَّهِ، فَمَنْ مَنَعَهُ فَقَدْ مَنَعَ اللَّهَ وَ مَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اللَّهَ. امام عليه السلام فرمود: مستمند، فرستاده خداست، كسى كه از او دريغ دارد از خدا دريغ داشته و كسى كه به او عطا كند به خداوند عطا كرده است. |
شرح حکمت 296 نهج البلاغه
نکوهش دشمنی وَ قَالَ (علیه السلام) لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ بِمَا فِيهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ: إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ. امام عليه السلام مردى را ديد كه بر ضدّ دشمنش سعايت و سخن چينى مى كند، اما از طريقى كه به خودش ضرر مى زند. به او فرمود: تو به كسى مى مانى كه نيزه بر خود مى زند تا كسى را كه پشت سرش سوار شده به قتل برساند. |
شرح حکمت 293 نهج البلاغه
پرهیز از دوستی با احمق وَ قَالَ (علیه السلام): لَا تَصْحَبِ الْمَائِقَ، فَإِنَّهُ يُزَيِّنُ لَكَ فِعْلَهُ وَ يَوَدُّ أَنْ تَكُونَ مِثْلَهُ. امام عليه السلام فرمود: با احمق معاشرت مكن كه كارهاى احمقانه خود را براى تو زيبا جلوه مى دهد و دوست دارد تو هم مثل او باشى. |