نظرات 48

من با احترام و عرض ادب میخوام راجع به این جمله که خودت هم خالی از تقصیر نیستی توضیحی مختصر بدم. چرا باید برخی خانم ها این تصور رو داشته باشند که آقایون به خاطر اونها حضور دارند. چرا باید برخی خانم ها این تصور رو داشته باشند که در همه حالت اولویت ذهنی و فکری یک آقا باید خانمش باشه. چرا برخی خانم ها باید این تصور رو داشته باشند که با کم توجهی و بی میلی همسرشون می تونند به هر صورتی که نیاز می دونن کمبودهاشون رو جبران کنند. چرا برخی خانم ها با ذهنیت خودشون کوتاهی همسرشون رو مورد قضاوت قرار می دهند و حتی بدون ادله و شاهد حکم قطعی در ذهن خودشون صادر می کنند. چرا برخی خانم ها با هر کمبودی تسلیم می شوند مثل کمبود اقتصادی، کمبود محبت، کمبود توجه و .... آیا به نظر شما مفهوم زندگی مشترک اینه؟ که ما به جای با هم بودن برای تکمیل و همراهی همدیگه و کمک برای پیدا کردن راه درست به جایش از لحاظ درونی و بیرونی به طرف آویزون باشیم و توقع داشته باشیم همسرمون کمبودهامون رو جبران کنه؟ و وای به حالش اگه جبران نکنه .... وای به حالش. اغلب خواسته های نامعقول ما ناشی از ضعف درون و افکار خودمونه ..... چه خوبه که قبل از هر کاری به شدت عاقبت اندیش باشیم. هر رفتاری برآیندی از فاکتورهای بسیاری است. ذهن های بهانه گیر بهانه تولید می کنند. توجه و محبت می کنید می گویند کم است و حتی اگر متوجه شوند که توجه و محبت کم نبوده است می گویند تقصیر خودت بود که به من رو دادی و باید متعادل می بودی و یا حتی کم توجهی می کردی. مسئله این است: ذهن های خودخواه و بهانه گیر... فقط و فقط به خاطر اینکه نمی توانند از خواسته خودشان کمی گذشت کنند.