فقیه در صورتی که به اشتباه حکم کنند باز نیز گناهکار به شمار نمی‌آیند زیرا تلاش خویش را برای رسیدن به واقع انجام داده است و در مقابل خداوند متعال نیز معذور است، در حقیقت به فقیهی که به واقع و حکم اصلی دست یافته است دو ثواب داده می شود ولی به فقیهی که تلاش کرده است تا به واقع و حکم خداوند برسد ولی به آن دست نیافته است، تنها ثواب تلاش وی را به ایشان می دهد. این سخن برخواسته از حکم عقل است که در این زمینه وجود دارد. برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به کتاب های اصولی فقه ذیل بحث «تخطئه و تصويب»
سلام علکیم
مطلب شما تأیید مطلب حقیر است.
ممنون از بیان که داشتید.
سلام علکیم
ممنون از توجه شما.
فقیه در صورتی که به اشتباه حکم کنند باز نیز گناهکار به شمار نمی‌آیند زیرا تلاش خویش را برای رسیدن به واقع انجام داده است و در مقابل خداوند متعال نیز معذور است، در حقیقت به فقیهی که به واقع و حکم اصلی دست یافته است دو ثواب داده می شود ولی به فقیهی که تلاش کرده است تا به واقع و حکم خداوند برسد ولی به آن دست نیافته است، تنها ثواب تلاش وی را به ایشان می دهد. این سخن برخواسته از حکم عقل است که در این زمینه وجود دارد. برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به کتاب های اصولی فقه ذیل بحث «تخطئه و تصويب»
سلام عليكم
مطلب خيلي جالب و مفيد بود
ممنون از زحماتي كه كشيديد.
يا علي
صفحه‌ها