مطالب دوستان ronikka

با سلام خدمت شما کاربر گرامی درایت و هوشیاری شما برای سروسامان دادن و تعیین تکلیف کردنِ شرایط فعلی قابل تحسین است. هر فردی با داشتن شرایط شما خواهان آرامش و لذت بردن از زندگی بوده و هر اتفاقی که مانع رسیدن به این هدف شود، ناراحت کننده و باید هر چه سریع‌تر حل بشود. البته اینکه چقدر شما در جلسات خواستگاری و آشنایی، نسبت به ایشان شناخت پیدا کرده‌اید جای صحبت داشته و لازم است مروری به ارزیابی و شناختی که از همسرتان پیدا کرده‌اید، داشته باشید. همان‌طور که خود شما هم می‌دانید راضی نگه داشتن مادر همسر و مراقبت از رفتارهای او یکی از کارهایی است که هر خانمی در ابتدای زندگی باید انجام بدهد. در خیلی از موارد شاهد بوده‌ایم که عروس خانم‌ها از این مطلب غافل شده و به نوعی آسیب‌هایی هم از این بابت دیده‌اند که نمونهٔ آن را در مشکل شما مشاهده می‌کنیم. سؤالی که مطرح است این است: مادر همسرتان را چقدر می‌شناسید؟ چقدر سعی کرده‌اید با او رابطهٔ خوب و دوستانه داشته باشید؟ در مواردی که اختلاف و تنش بین شما و همسرتان و یا بین همسرتان و خانواده‌اش پیش می‌آمد شما کجای داستان بوده و مواضعی که در قبال هر کدام می‌گرفتید به چه شکل بوده است؟ بله درست است، وقتی شما بتوانید مادر شوهرتان را در کنار خود و یا به زبان ساده‌تر بخواهیم بیان کنیم، در تیم خودتان نگه دارید و خاطر ایشان را از طرف خودتان آسوده کنید، توانسته‌اید یک مراقب و محافظ برای زندگی‌تان استخدام کنید. به‌عنوان‌مثال: چرا وقتی بین مادر و فرزند اختلافی پیش می‌آید و این مسئله در نزد خانم‌ها مطرح می‌شود، طرف همسرشان را گرفته و به هر شکلی سعی می‌کنند مادر شوهر را محکوم کنند؟ در این قسمت یک نکتهٔ بسیار ظریفی وجود دارد که از شما و همهٔ خانم‌هایی که این جلسهٔ مشاوره را دنبال می‌کنند، درخواست دارم یادداشت کرده و هیچ‌وقت فراموش نکنند: خانم‌ها فکر می‌کنند باید از همسرشان دفاع کرده و تنهایش نگذارند، این درست، اما تنها جایی که تنها گذاشتن و حمایت نکردن همسر در خیلی از موارد، بهتر است همین‌جا است. یعنی وقتی مادر و پسر دعوا و ناراحتی دارند، خانم‌ها باید همسرشان را دعوت به صبر و حفظ حریم و احترام مادر کنند. ممکن است  آقایان در همان لحظه و یا مدت کوتاهی از حمایت نشدن رنج ببرند؛ اما در طولانی مدت از اینکه همسرشان نسبت به مادرشان ارزش قایل بوده و از او دفاع می‌کنند، خوشحال و نتایج مثبت بعدی که بر این اتفاق مترتب خواهد شد. مطلب بعدی اینکه در بعضی از ادعاهای دخالت کردن مادر همسر، وقتی ریز شده و آن را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم، می‌بینیم واقعاً قصد و غرض خاصی نبوده و از روی دلسوزی و یا شاید احساس مسئولیت بوده و صرف دادن یک نظر و پیشنهاد از طرف مادرشوهرها دخالت محسوب نمی‌شود. در این زمینه مهارت همدلی می‌تواند کارگشا بوده و کمک بزرگی به استحکام خانواده‌ها بکند. آموزش مهارت همدلی را در صورت تمایل طی یک جلسه خدمتتان تقدیم خواهیم کرد. تا اینجا بررسی نقش مادر همسرتان را داشته و از شما درخواست داریم در مراحل بعدی حتماً این مطالب را مد نظر داشته باشید. سعی کنید خودتان را با ایشان و همچنین ایشان را با خودتان همراه کرده و حتی در مواردی از ایشان به عنوان یک مشاور کمک گرفته و نظرخواهی داشته باشید. نتیجه این اقدام این است که:  از حساسیت‌هایتان نسبت به این بزرگوار کم شده و به مرور نقش وی نیز کم‌رنگ‌تر خواهد شد. اما در مورد همسرتان باز هم یک نکتهٔ مهم وجود دارد که به نظر می‌رسد اصلی‌ترین عامل برای مشکلات فعلی محسوب می‌شود. نقش همسرانهٔ شما به خوبی ایفا نشده و در اثر علاقهٔ زیاد و تلاش برای ایجاد یک فضای احساسی و عاطفی، یک زیاده روی رخ داده و شما تبدیل به یک مادر دوم شده‌اید. " همیشه بودن‌ها" "همیشه گزارش دادن‌ها"  را فراموش نکنید. اینکه یک مرد بخواهد دائم حاضری بزند و یا پاسخگو باشد درست نیست، خیلی از مردان این مطلب را دوست نداشته و برایشان ناراحت کننده است. ایشان به خاطر یکی یک‌دو نه بودن، ممکن است خاص بوده باشند، مراقبت‌ها و محافظت‌های بیش از حد را مانع رشد و پیشرفت خود دانسته و ازدواج را تنها راه برون رفت از این فضا تلقی کرده‌اند. حال شما تصور کنید بعد از ازدواج نیز شخصی مدام از او جویای احوال باشد، مدام بخواهد محبت کرده و او را مورد لطف و تفقد قرار دهد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ حس محدود بودن، تحت نظارت کنترل بودن و یا هر چیزی شبیه به آن که شخص را فراری داده و از ما دور خواهد کرد. به قول خودتان در طول روز مکرر و مداوم خواستار برقراری یک رابطهٔ عاطفی و احساسی بوده‌اید، بودن اینکه در نظر بگیرید ممکن است ایشان شرایط پاسخگویی و یا حتی واکنش مناسب را نداشته و یا ظرفیت و گنجایشی برای پذیرش آن ندارند. پس لازم است مقداری در برخوردها به تعادل برسید تا ایشان نیز فرصت داشته باشد به شما و علاقه‌هایتان بپردازد. پیشنهاد و تمرین اولیه این است که گذشته و مسائل و اتفاقاتی که رخ داده را یک تجربه تلقی کرده و با دادن فرصت به خود و همسرتان، قدم‌های مؤثر و بهتری را برای باهم بودن و از همدیگر لذت بردن بردارید. باز یک مطلب کلیدی را در این قسمت ذکر کنم تا شاید چراغ راهی برای همهٔ کسانی باشد که مشکل مشابهی دارند: اگر قرار است ما با مشکلات کمتری در ابتدای زندگی مواجه شده و فرصت‌های باهم بودن را از دست ندهیم؛ بهتر است ببینیم خواسته و علاقه‌های ما و یا حتی نیازهای ما با طرف مقابلمان همخوانی دارد یا خیر؟ تا جایی که امکان دارد هماهنگی این خواسته‌ها و علاقه‌ها با همسر، باعث دلگرمی و لذت مشترک خواهد شد. اگر ما از مهمانی دادن و رفتن به مهمانی لذت می‌بریم آیا همسر ما نیز همین‌طور است؟ نقاط مشترک را پیدا کنیم و به آنها بپردازیم و دربارهٔ موارد اختلافی نیز به تفاهم برسیم، بدون اینکه بخواهیم تک سواری کرده باشیم. شناختتان از شخصیت همسرتان را تکمیل‌تر کنید و ببینید نقاط ضعف مثبت ایشان چیست؟ به چه کارها و برنامه‌هایی علاقه‌مند است؟ از نظر ایشان یک خانم جذاب چه شاخصه‌هایی داشته و شما چقدر می‌توانید به نگاه و نگرش ایشان نزدیک شوید؟ با پاسخ دادن به این سؤالات و مشابه آن که شما می‌توانید از خودتان داشته باشید به سراغ جلسهٔ بعدی خواهیم رفت... موفق باشید.