نظرات به تو از دور سلام

سلام بر شما عروس خانم گل

ببین عزیزم درک کردم که چقدر بیخودی اعصابت خرد شده!!!!! 
ولی عزیزم شما که از اون دسته خانمهایی که از همسرشون اجازه میگیرند و از اول هم همینجوری شروع کردی؛ الان که در این موقعیت قرار گرفتی بهتر بود به همسرتون بگی حق با تو هست. من اول اینکه باید با خودم گوشیم رو میبردم که چون خیلی وابسته به گوشیم نیستم، یادم رفت.(البته اگر واقعا به گوشیتون وابسته نیستید) بعد هم باید به شما میگفتم که نمیدونم چرا یادم نبود. همین! 
ببین عزیزم دلیلهایی که شما برای همسرت آوردی رو گرچه ما نمیدونم چی هست و شما فقط نوشتی بهشون گفتم "اینجور و اونجور" ولی حمل بر این می کنیم که دلایل خوبی هم بوده؛ ولی حالا دست بر قضا برای ایشون قانع کننده نبوده و یا ممکنه حمل کرده باشند براینکه همین دلیل و توجیه سازی نشان این هست که لازم نبوده بهشون اطلاع بدی و یا نگران این شدند که این رویه ادامه پیدا کنه. خب شما هم چنانچه نوشتی به خانه فامیلهای ایشون رفتید که بنظر میرسه حق این بود که اول رضایت ایشون رو کسب میکردید.
ببین عزیزم نمیخوام بگم پدرو مادرتون دیگه حقی ندارند و اجازه گرفتن از اونها درست نبوده؛ نه. ولی حقش بود که به برای رفتن به منزل اقرباء ایشون با خودشون درمیان میگذاشتید. حالا هم که این اتفاق افتاده، بهتر بود اجازه گرفتن از والدین و همراهی با اونها و مسائل دیگر رو بعنوان دلیل علم نمیکردید که حساسیتی بوجود بیاره! بهترین بود از این طریق وارد میشدید که من فکر میکردم با عید مبارکی کردن با فامیهای شما ؛ شما رو سربلند و خوشحال میکنم. فکر میکردم دارم سوپرایزت میکنم ؛ نمیدانستم خوشت نمیاد و ناراحت میشی؛ من قصد ناراحت کردن و اجازه نگرفتن و ... نداشتم. قصدم چیز دیگری بود که گویا محقق نشده و ... .
عزیزم ببین من تجربه ام رو از زندگی خودم میگم. من خودم همیشه برای کوچکترین کاری از همسرم رسما اجازه میگیرم (نه تنها اطلاع،،،، رسما اجازه میگیرم). این مساله هم ربطی به تطهیر مغزی من در فلان جا و بهمان مکان نداره. مادرم هم که 70_80 سالشه هنوز از پدرم اجازه میگیره! خواهرهام هم همینطور. هیچکداممون از این مسأله آسیب ندیدیم. بلکه اتفاقا اینکارمون ما رو در چشم همسرانمون و بلکه بالاتر از اون در چشم خانواده همسرانمون هم بزرگ کرده. شاید حمل بر خودخواهی و خودنمایی بشه؛ ولی باور کن منی که برای همه کاری از همسرم اجازه میگیرم؛ ولی وقتی مساله ای پیش بیاد، مادرشوهرم رو هیچکدوم از بچه هاش نمیتونه راضی کنه؛ جز من! این رو خودم نمیگیم. این رو 6_7 سال پیش برادرشوهرم میگفت، زمانیکه میخواست با همسرش ازدواج کنه، به من گفت تنها کسی که میتونه مادرم رو راضی کنه تویی، مادرم فقط حرف تو را می پذیره. اینو همسرم میگفت زمانیکه پدر و مادرش کرونا گرفتند و نمی خواستند بیمارستان بستری بشند و هرچه کردند راضیشون کنند نتوانستند؛ همسرم گفت: کار خودته، مادرم فقط حرف تو را می پذیره! همین مادرشوهر که ظاهرش هم نشون میده خیلی منو دوست نداره؛ ولی هرجا نشست میگه این عروسم برای کوچکترین کاری از پسرم اجازه میگیره!!!!! 
نظام جهان حکیمانه است. من سرسخت معتقدم به حکمتی که خدا در وضع حقوق و وظایفی برای زوجین در نظر گرفته! و واقعا در زندگی شخصیم هرجا به حقوق پایبند نبودم ضربه خوردم، نه هرجا که پایبند بودم!
لذا بنظر من شما به جای اینکه جواب ایشون رو ندید و از کاه ؛ کوه بسازید که ایشون خیال کنه در مقابلش جبهه گرفتید و قد علم کردید و ... . سعی کنید مساله رو به خوبی و خوشی تمام کنید. شاید اوائل زندگی ازتون انتظار داشته باشه که همواره ازش اجازه بگیرید، ولی اگه مشکل روانی خاصی، زمینه این حساسیتش نباشه؛ یک مدتی که از زندگیتون گذشت خودش بهت میگه لازم نیست بگی؛ صاحب اجازه ای و اینحرفها!!!

عزیزم؛ من مشاور نیستم و صرفا تجربه خودم رو از زندگی شخصیم گفتم. 

امیدوارم مساله پیشامد کرده رو به خوبی مدیریت کنید و زندگی آرامی پیش رو داشته باشید. آمین

یاعلی

سلام عزیزم

اللهم اشف كل مرضانا به حرمت مولانا الامام مهدي عجل الله تعالي ظهوره

ان شاء الله بهبودی همه بیماران

اللهم صل علی محمد و آل محمد

یاعلی