خدا را شاکریم که در خدمت شما هستیم. امیدواریم بتوانیم در مورد این موضوع راهنمای خوبی برای شما باشیم.
سوال شما را مطالعه کردیم و متوجه نگرانی شما شدیم. می‌دانیم که آگاه شدن والدین از رفتارهای نامطلوب فرزندانشان آنها را رنجیده خاطر می‌کند و تلاش می‌کنند تا آن مشکل را رفع کنند. ما در ادامه سعی می‌کنیم در این زمینه شما را کمک کنیم.
رفتاری که از فرزندتان بیان کردید به جهت شهوت جنسی نمی‌باشد و نباید از این بابت نگران بود. چرا که در این سن بچه‌ها معنای شهوت جنسی را متوجه نمی‌شوند. علل این رفتار توسط بچه‌ها متفاوت می‌باشد. گاهی به جهت اضطرابی هست که در زندگی کودک وجود دارد. گاهی اوقات بچه‌ها از طریق دوستانشان این رفتار را یاد گرفته‌اند و عللی دیگر. موضوع مهم چگونگی رفتار والدین با کودک می باشد. در زیر نکاتی را بیان می‌کنیم و امیدواریم برای شما مفید باشد.
1. بیان داستان و گفتگو به صورت غیرمستقیم با کودک در مورد اینکه همانطور که وارد کردن انگشت در بینی در مکان‌های عمومی کار صحیحی نیست، دست زدن به قسمت‌های خصوصی بدن به جز هنگام تمیز کردن و نظافت آنها در حمام یا هنگام مراجعه به پزشک، نیز کار صحیحی نیست. حتی در زمان تنهایی هم اجازه نداریم به اندام خصوصی‌مان دست بزنیم. ما اجازه نداریم بدون دلیل به جاهای خصوصی بدنمان دست بزنیم و بازی کنیم. این یک قانون است.
2. کودک خود را به فعالیت‌های دیگری مشغول کنید و آنها را برای او لذت بخش کنید. لذت بردن کودک از این فعالیت‌ها می‌تواند مانع از تمایل مجدد او به بازی کردن او با آلت تناسلیش شود. اصولا کودکانی که از جنبه‌های مختلف زندگی خود (خانه، دوستان، مدرسه، فعالیت‌ها) احساس خوبی دارند، کمتر به سراغ تحریک دستگاه تناسلی می‌روند.
3. هرگز رفتار خشن یا همراه با عصبانیت با کودک نداشته باشید. نگویید اگر این کار را ادامه دهی روی دستت زگیل ایجاد می‌شود یا ممکن است کور شوی. این‌ها عزت نفس کودک را خدشه‌دار می‌کنند و حتی ممکن است باعث شکل‌گیری نگرش‌های جنسی ناسالم شوند.
4. اگر کودکتان متوجه شود که با این رفتارش می‌تواند توجه شما را جلب کند، آن را ادامه خواهد داد. اگر قصد دارید متوقفش کنید، حواسش را به امر دیگری پرت کنید.
5. به او به صورت غیرمستقیم بگویید که اگر کسی این کار را انجام دهد باعث ناراحی آن ناحیه می‌شود و آن قسمت مریض می‌شود. مثلا برایش مثال بزنید که اگر دائما گوشش را بخاراند، گوشش قرمز می‌شود و در نهایت زخم می‌شود.
6. با نظارت کردن بر رفتار کودکتان متوجه علت این کار می‌شوید. اگر فقط از سر لذت یا کنجکاوی است، بی‌توجهی کردن و آموزش‌های فوق همراه با پرت کردن حواس کودک می‌تواند کفایت کند ولی اگر متوجه شدید علتش نداشتن فعالیت‌های لذت بخش دیگر است، کمبود توجه حس می‌کند، اضطراب‌های محیطی شروع کننده هستند و یا هر علت دیگری، سعی کنید علت را از بین ببرید. با از بین بردن علت، رفتار کاهش می‌یابد.
7. عشق و محبت خود را به کودکتان افزایش دهید. قبل از خواب ببوسیدش، نوازشش کنید و در آغوش بگیرید. محبت فیزیکی به کودکتان را به طور کلی در طول روز افزایش دهید.
8. به هیچ عنوان اجازه ندهید تنها در اتاق قرار بگیرد و درب اتاق را ببندد. اگر در اتاق رفت حتما درب را باز نگه دارید. باز نگه داشتن درب یعنی نظارت داشتن بر رفتارهای او و او با این کار احساس امنیت ندارد و به طرف آن نمی‌رود.
9. اصلا به فرزندتان نگویید که من از کار زشت تو خبر دارم. نباید پرده‌ی حیا بین شما و فرزندتان ریخته شود. اگر فرزند شما متوجه شود که شما از رفتارش خبر دارید، دیگر نگران این نیست که شما از رفتارش خبر دارید یا نه و بدون نگرانی کارش را انجام می‌دهد.
امیدوارم به مرور زمان فرزندتان این رفتار را کنار بگذارد. اگر سوالی داشتید درخدمتیم. موفق باشید.
از اینکه در خدمت شماییم خوشحالیم. امیدواریم به‌خوبی راهنمای شما باشیم.
از اینکه وقت زیادی برای فرزندتان گذاشته‌اید و تربیت او برای شما مهم هست خوشحالیم. قطعاً در آینده نتیجه زحمات خوب خود را خواهید دید. اما نگرانی شما در مورد گذشته‌تان صحیح است و می‌بایست رفتارهایی رعایت شود تا گذشته به‌مرور جبران شود. دندان‌قروچه فرزندتان احتمال زیاد به گذشته فرزندتان و اضطرابی که از گذشته دچار شده برمی‌گردد. البته باید فرزند شما بیشتر ارزیابی شود و رفتارهای او را سنجید تا بتوان نتیجه قطعی گرفت. اما اجمالاً باتوجه‌به گذشته‌ای که شما در موردش فرمودید و همچنین اینکه امسال کلاس اول را شروع کرده است، می‌توان متوجه شد که فرزندتان دارای اضطراب است که البته با رعایت مواردی این موضوع بهبود پیدا می‌کند. اگر این اضطراب خیلی زیاد باشد باید مراجعه حضوری به مشاور داشته باشید.
توصیة مهم و حیاتی که می‌توان خدمت شما مادر گرامی داشت این است که سبک فرزندپروری‌تان را تصحیح کنید و بهترین سبک فرزندپروری، سبک مقتدرانه است که می‌توانید در مورد این سبک تربیتی در اینترنت مطالعه کنید و از این به بعد فقط به همین سبک روند تربیت را ادامه دهید.
شما مادر گرامی سعی کنید در زندگی یک محیط امنی برای فرزندتان فراهم کنید و اجازه ندهید چیزی به فرزندتان استرس و نگرانی وارد کند. همیشه به او بگویید در کنارش هستید و محبتتان را از او دریغ نکنید. در طول روز برایش وقت بگذارید و اهمیت خود را به او بفهمانید. او به‌واسطه رفتارهای مثبت شما و فضایی که ایجاد می‌کنید متوجه عشق و علاقة شما می‌شود و به‌مرور مشکلاتش برطرف می‌شود. اما از این نکات بنده لوس شدن فرزندتان را برداشت نکنید. شما باید والدینی مقتدر باشید و در عین این محبت به فرزندتان رفتارهای خوب را آموزش دهید و رعایت قوانین را از او مطالبه کنید.
در مورد اینکه آیا می‌شود گذشته را جبران کرد یا خیر، جواب این است که بله می‌شود؛ و از این بابت نگرانی نداشته باشید. اگر واقعاً ارادة جبران گذشته را داشته باشد با اصلاح رفتارهای خودتان، به‌مرور رفتار فرزندتان تغییر می‌کند. فقط این را بدانید که تغییر به‌سرعت اتفاق نمی‌افتد و نیاز به گذر زمان دارد. وقتی تغییر نیاز به گذر زمان داشته باشد شما هم باید صبرتان را بالا ببرید و رفتارتان با فرزندتان به‌صورت مداوم صحیح باشد. پس ببینید کجاها با فرزندتان اشتباه رفتار کرده‌اید، آن را اصلاح کنید و رفتار اصلاحی را مداوم تکرار کنید تا رفتار خوب جای رفتار بد را بگیرد.
امیدواریم باگذشت زمان و اصلاح رفتارهای گذشته‌تان و رعایت نکات بالا، رفتارهای مثبتی را در فرزندتان مشاهده بفرمایید و مشکل دندان‌قروچه او برطرف شود. موفق باشید. اگر سؤالی داشتید در خدمتیم.
خدا را شاکریم که در خدمت شما هستیم. امیدواریم بتوانیم به‌خوبی راهنمایتان باشیم.
سؤال شما را مطالعه کردم و متوجه نگرانی‌های شما شدم. باتوجه‌به بیان مفصل شما معلوم است که بابت این موضوع خیلی اذیت شده‌اید و دغدغة فراوانی برای فرزندتان دارید. الحمدلله شما مادر گرامی زحمات زیادی کشیده‌اید و ارادة زیادی در تربیت و اصلاح فرزندتان دارید. نکتة مثبت دیگر شما این است که خود را متواضع می‌دانید و اقرار دارید که بخشی از مشکلات فرزندتان مربوط به اوایل ازدواجتان است. این‌گونه تواضع داشتن شما موجب می‌شود تلاش بیشتری برای پیشرفت و اصلاح فرزندتان داشته باشید.
مشکلات متعدی که از فرزندتان بیان فرمودید می‌تواند به ضعیف‌بودن اعتماد به نفسش برگردد. بعضی عوامل ریشة خیلی از مشکلات هستند و درصورتی‌که آن مشکل اصلاح شود، بقیه مشکلات هم به‌مرور برطرف می‌شود. اینکه قصد دارد خودش را به دیگران اثبات کند و علاقه دارد حتماً با شخص خاصی ارتباط بگیرد و عدم ارتباط‌گرفتن دیگران که او را می‌رنجاند دلیل بر ضعیف‌بودن اعتمادبه‌نفس است. یا مثلاً اینکه او خودش را پایین می‌بیند با اینکه توانایی‌های زیادی دارد و یا زودرنج است، نشان از این دارد که او اعتماد به نفسش ضعیف است و یا اعتماد به نفسش آسیب‌دیده است.
باتوجه‌به توانایی‌هایی که فرزندتان دارد، شما می‌توانید با تقویت آن توانایی‌ها و مهارت‌ها او را در تقویت اعتماد به نفسش تقویت کنید. سعی کنید به شکل‌های مختلف، نکات مثبت و توانایی او را بزرگ کنید. گاهی اوقات افراد به جهت اینکه فقط به نقاط ضعف خود توجه کرده‌اند، نقاط قوت و مثبت خود را فراموش کرده و نقاط منفی خود را بزرگنمایی می کنند. اگر برایتان مقدور بود به جهت اینکه به فرزندتان بهتر کمک شود از یک مشاور به صورت حضوری کمک بگیرید.
در ادامه نکاتی جهت تقویت اعتمادبه‌نفس فرزندتان بیان می‌شود:
1. به فرزندتان یاد دهید که هرگز کارهای مثبت خویش را کوچک و بی‌اهمیت تلقی نکند.
2. کارهای موفقیت‌آمیزش را لیست کند و هر روز آن را ببیند تا احساس نکند فرد ناتوانی هست.
3. تحقیر، سرزنش و مقایسه‌کردن فرزندتان را اگر اهلش هستید کنار بگذارید.
4. فرزندتان را همان گونه که هست بپذیرید و به او محبت کنید.
5. بین اعتمادبه‌نفس و مهارت یک رابطه معناداری وجود دارد؛ یعنی افرادی که مهارت‌های بیشتری دارند، معمولاً به نفسشان هم افزایش پیدا می‌کند. از این رو شما برای ارتقاء اعتماد به نفس فرزندتان می توانید روی مهارت‌های او کار کنید و بازخوردهای مثبت نسبت به این مهارت‌هایش به او بدهید تا خودباوری او بیشتر بشود. مثلا زمانی که کار موفقیت آمیزی انجام داد، روی این مسئله مانور بدهید؛ تعریف و تمجیدش کنید؛ جلوی جمع بابت کار خوبش تعریفش کنید. نه تنها نسبت به یک کارش، بلکه بطور کلی نسبت به ویژگی‌های ممتاز و مثبتش از تکنیک تشویق و تایید استفاده کنید.
6. فرزندتان را در یک کلاس ورزشی، هنری و یا مذهبی ثبت نام کنید تا در جمع باشد و با یادگیری مهارت های مختلف اعتماد به نفسش بالا برود.
آرزوی موفقیت برای شما داریم. اگر سوالی دارید درخدمتیم.
اضطراب وابستگی در سال اول مدرسه تااندازه‌ای طبیعی است. چون بعد از چندین سال از مادر به مدت چند ساعت دور می‌شود. اما اغلب بچه‌ها بعد از مدتی این موضوع برایشان طبیعی می‌شود و جای نگرانی ندارد. اما برای اصلاح مشکل فرزندتان باید بررسی کرد که اضطراب او از چه چیزی است. وقتی علت را برطرف کنیم به‌مرورزمان اضطراب او هم از بین می‌رود.
در مورد اینکه چه کسی او را از مدرسه بیاورد، اشکالی ندارد که زن دایی او این کار را انجام دهد. از این بابت فرزندتان مشکل تربیتی پیدا نمی‌کند. می‌توانید گاهی اوقات هم خودتان به دنبال فرزندتان بروید.
اما در مورد خواب‌دیدن فرزندتان می‌توان علل زیر را برای آن تصور کرد:
1. اتفاقات رخ‌داده در طول روز. مثلاً خستگی زیاد در طول روز و یا دیدن نزاع‌ها و درگیری‌های والدین باعث دیدن خواب‌های آشفته توسط کودک می‌شود.
2. وجود بیماری: مثلاً تب داشتن و یا هر نوع بیماری که او را آزار دهد و موجب خلل در خواب او گردد.
3. دیر خوابیدن:
4. دیر غذا خوردن و با شکم پر خوابیدن
5.دیدن فیلم‌های خشن و انجام بازی‌های ترسناک
6. تغییرات خیلی زیاد در زندگی افراد: مثلاً تغییر در محل زندگی، تغییر در مدرسه، شروع مدرسه رفتن، فوت یکی از عزیزان، طلاق
7.شنیدن یا دیدن خبرهای ناراحت‌کننده و ترسناک
8.تخیلات کودک در طول روز: گاهی اوقات کودکان در طول روز به موضوع خاصی فکر می کنند و تخیل دارند. همان موضوع در خواب تداعی می شود. شاید فرزند شما نسبت به مار خیلی تخیل دارد و این موضوع شاید به این جهت است که کودک شما از مار ترسیده باشد. می تواند این ترس از دیدن یک کارتون یا یک فیلم ایجاد شده باشد و باعث ترسش شده است.
اما جهت اینکه خواب‌دیدن فرزندتان اصلاح شود، ضمن توجه به علل بالا، به نکات زیر هم دقت داشته باشید:
1. با آرامش خوابیدن: قبل از خواب باید یک فضای آرامش بخشی در خانه حکم‌فرما باشد. مثلاً با بوسه و نوازش کردن و قصه شنیدن به خواب برود. قبل از خواب بازی هیجانی انجام ندهد و تحرک زیادی نداشته باشد.
2. کودک حداکثر تا قبل از ساعت 10:30 به‌خواب‌رفته باشد. تنظیم و اصلاح خواب پیشگیری از خیلی مشکلات می‌کند.
3. با شکم پر نخوابیدن: کودک حتماً غذا را دو ساعت قبل از خواب میل کند.
4. اگر ناگواری خاصی در زندگی کودک وجود دارد برطرف کنید. مثلاً اگر کودک از کسی می‌ترسد و یا حادثة بدی در زندگی کودک رخ‌داده آن را حل کنید و ترس را از بین ببریم.
5.صدقه دادن: از نگاه دینی صدقه دفع بلا می‌کند و جلوی ضررهای زیادی را می‌گیرد. هر روز اول صبح صدقة مختصری را کنار بگذارید.
6. به فرزندانمان آداب دینی قبل از خواب را یاد بدهیم. این آداب غیر از اینکه فرزندی معنوی تربیت می‌کند، موجب می‌شود فرد از خواب آشفته دور بماند. مثلاً فرزندتان را ترغیب کنید قبل از خواب وضو بگیرد و مثلاً یک سورة کوچک از قرآن را بخواند.
7.اگر ترس از مار دارد باید به شکل های مختلف و با رعایت اصول ترس او ریخته شود. به بیان دیگر باید این موضوع برای او عادی سازی شود.
آرزوی موفقیت برای شما مادر گرامی داریم. اگر سؤالی داشتید در خدمتیم.
خدا را شاکریم که توفیق پاسخگویی خدمت شما را داریم.
سؤال شما را دریافت و مطالعه کردیم. از دقت و ظرافت شما در تربیت فرزندانتان متشکریم. این‌گونه دقت‌ها نشان‌دهنده دغدغه‌مندی شما در امر تربیت به بچه‌ها می‌باشد. به شما تبریک عرض می‌کنم و آرزوی موفقیت در تربیت فرزندانتان را داریم.
در سؤالی که برای ما ارسال کرده اید نکاتی را فرمودید و به نقل از بعضی روان‌شناسان نکته را ادعا فرمودید. اگر برای این ادعا سند یا منبعی ذکر می‌فرمودید مناسب‌تر بود. اگر تمایل داشتید در ارتباط بعدی سند مطلبی که به روان‌شناسان منتسب کردید را برای ما ارسال بفرمایید. مضافاً اینکه در سؤالتان فرمودید بعضی از روان‌شناسان این مطلب را گفته‌اند. پس روان‌شناسانی هم هستند که این موضوع را قبول ندارند.
اما نکته‌ای که مهم است این است که دیگران باید به حس مالکیت بچه‌ها احترام بگذارند. نمی‌توان به‌زور وسیله‌ای را از بچه گرفت. اگر وسیله‌ای را به‌زور از کودک گرفتیم او هم یاد می‌گیرد که به‌زور از وسایل دیگران استفاده کند. مالکیت حق طبیعی بچه‌هاست. ما به‌جای اینکه بگوییم نباید بچه‌ها را مالک چیزی کنیم، باید صفات نیکویی مثل بخشش و سخاوت، ایثار و از خودگذشتگی، رحم و عطوفت و چنین صفاتی را به فرزندانمان آموزش بدهیم و این صفات را برای آنها عادت کنیم.
بله در مورد موبایل و اتاق نباید ملکیت به فرزندان داد. چراکه آنها در این زمینه نباید حس امنیت داشته باشند. بلکه همیشه باید این احساس را داشته باشند که یک نظارتی بر روی آنها وجود دارد. چون بچه‌ها ضعیف هستند و وقتی احساس نظارت دیگران را نداشته باشند، متأسفانه رفتارهای صحیحی از خود نشان نمی‌دهند و نمی‌توانند خود را کنترل کنند.
برای جلوگیری از نزاع بچه‌ها، والدین وظایفی دارند که با توجه به آنها جلوی مشکلات متعددی گرفته می‌شوند:
1. والدین برای هر دو فرزندشان اسباب‌بازی و یا وسیلة موردعلاقه‌شان را تهیه بفرمایند. اگر به هر جهتی قرار شد یک وسیله تهیه کنید و هر دو فرزندتان از آن استفاده کنند باید قوانینی وضع کنید تا از نزاع‌ها جلوگیری کنید.
2. والدین با رفتارشان باید احترام‌گذاشتن به اموال دیگران را به فرزندشان آموزش دهند. ما اگر برای ورود به اتاق آنها اجازه نگیریم و در نزنیم، آنها هم بدون اجازه وارد اتاق ما می‌شوند و نمی‌توانیم به آنها بگوییم ما حق داریم بدون اجازه به اتاق شما وارد شویم؛ ولی شما نمی‌توانید.
3. به بچه‌ها آموزش دهیم در زمان کمبود امکانات چگونه با یکدیگر برخورد داشته باشیم. طبیعی است که همیشه امکانات به‌اندازه همه وجود ندارد. پس ما مهارت‌های مختلفی را باید آموزش دهیم تا فرزندان ما برای حضور در جامعه آماده باشند.
4. خصلت‌های خوب را با ابزارها، قالب‌ها و روش های مختلف به فرزندانتان منتقل کنید.
5.در زمان نزاع بچه نباید بلافاصله ورود پیدا کنیم. اجازه دهیم خودشان مشکلشان را حل کنند. اگر این نزاع به آسیب رساندن به یکدیگر کشید ورود پیدا کنیم. آنها باید یاد بگیرند چگونه با اطرافیان تعامل داشته باشند.
آرزوی موفقیت برای شما داریم. اگر سؤالی داشتید در خدمتیم.
سلام و ادب خدمت شما مادر گرامی
خدا را شاکریم که در خدمت شما هستیم. امیدواریم بتوانیم در مورد این موضوع راهنمای خوبی برای شما باشیم.
سوال شما را مطالعه کردیم و متوجه نگرانی شما شدیم. می‌دانیم که آگاه شدن والدین از رفتارهای نامطلوب فرزندانشان آنها را رنجیده خاطر می‌کند و تلاش می‌کنند تا آن مشکل را رفع کنند. ما در ادامه سعی می‌کنیم در این زمینه شما را کمک کنیم.
رفتاری که از فرزندتان بیان کردید به جهت شهوت جنسی نمی‌باشد و نباید از این بابت نگران بود. چرا که در این سن بچه‌ها معنای شهوت جنسی را متوجه نمی‌شوند. علل این رفتار توسط بچه‌ها متفاوت می‌باشد. گاهی به جهت اضطرابی هست که در زندگی کودک وجود دارد. گاهی اوقات بچه‌ها از طریق دوستانشان این رفتار را یاد گرفته‌اند و عللی دیگر. موضوع مهم چگونگی رفتار والدین با کودک می باشد. در زیر نکاتی را بیان می‌کنیم و امیدواریم برای شما مفید باشد.
1. بیان داستان و گفتگو به صورت غیرمستقیم با کودک در مورد اینکه همانطور که وارد کردن انگشت در بینی در مکان‌های عمومی کار صحیحی نیست، دست زدن به قسمت‌های خصوصی بدن به جز هنگام تمیز کردن و نظافت آنها در حمام یا هنگام مراجعه به پزشک، نیز کار صحیحی نیست. حتی در زمان تنهایی هم اجازه نداریم به اندام خصوصی‌مان دست بزنیم. ما اجازه نداریم بدون دلیل به جاهای خصوصی بدنمان دست بزنیم و بازی کنیم. این یک قانون است.
2. کودک خود را به فعالیت‌های دیگری مشغول کنید و آنها را برای او لذت بخش کنید. لذت بردن کودک از این فعالیت‌ها می‌تواند مانع از تمایل مجدد او به بازی کردن او با آلت تناسلیش شود. اصولا کودکانی که از جنبه‌های مختلف زندگی خود (خانه، دوستان، مدرسه، فعالیت‌ها) احساس خوبی دارند، کمتر به سراغ تحریک دستگاه تناسلی می‌روند.
3. هرگز رفتار خشن یا همراه با عصبانیت با کودک نداشته باشید. نگویید اگر این کار را ادامه دهی روی دستت زگیل ایجاد می‌شود یا ممکن است کور شوی. این‌ها عزت نفس کودک را خدشه‌دار می‌کنند و حتی ممکن است باعث شکل‌گیری نگرش‌های جنسی ناسالم شوند.
4. اگر کودکتان متوجه شود که با این رفتارش می‌تواند توجه شما را جلب کند، آن را ادامه خواهد داد. اگر قصد دارید متوقفش کنید، حواسش را به امر دیگری پرت کنید.
5. به او به صورت غیرمستقیم بگویید که اگر کسی این کار را انجام دهد باعث ناراحی آن ناحیه می‌شود و آن قسمت مریض می‌شود. مثلا برایش مثال بزنید که اگر دائما گوشش را بخاراند، گوشش قرمز می‌شود و در نهایت زخم می‌شود.
6. با نظارت کردن بر رفتار کودکتان متوجه علت این کار می‌شوید. اگر فقط از سر لذت یا کنجکاوی است، بی‌توجهی کردن و آموزش‌های فوق همراه با پرت کردن حواس کودک می‌تواند کفایت کند ولی اگر متوجه شدید علتش نداشتن فعالیت‌های لذت بخش دیگر است، کمبود توجه حس می‌کند، اضطراب‌های محیطی شروع کننده هستند و یا هر علت دیگری، سعی کنید علت را از بین ببرید. با از بین بردن علت، رفتار کاهش می‌یابد.
7. عشق و محبت خود را به کودکتان افزایش دهید. قبل از خواب ببوسیدش، نوازشش کنید و در آغوش بگیرید. محبت فیزیکی به کودکتان را به طور کلی در طول روز افزایش دهید.
8. به هیچ عنوان اجازه ندهید تنها در اتاق قرار بگیرد و درب اتاق را ببندد. اگر در اتاق رفت حتما درب را باز نگه دارید. باز نگه داشتن درب یعنی نظارت داشتن بر رفتارهای او و او با این کار احساس امنیت ندارد و به طرف آن نمی‌رود.
9. اصلا به فرزندتان نگویید که من از کار زشت تو خبر دارم. نباید پرده‌ی حیا بین شما و فرزندتان ریخته شود. اگر فرزند شما متوجه شود که شما از رفتارش خبر دارید، دیگر نگران این نیست که شما از رفتارش خبر دارید یا نه و بدون نگرانی کارش را انجام می‌دهد.
امیدوارم به مرور زمان فرزندتان این رفتار را کنار بگذارد. اگر سوالی داشتید درخدمتیم. موفق باشید.
با سلام و ادب خدمت شما مادر گرامی
از اینکه در خدمت شماییم خوشحالیم. امیدواریم به‌خوبی راهنمای شما باشیم.
از اینکه وقت زیادی برای فرزندتان گذاشته‌اید و تربیت او برای شما مهم هست خوشحالیم. قطعاً در آینده نتیجه زحمات خوب خود را خواهید دید. اما نگرانی شما در مورد گذشته‌تان صحیح است و می‌بایست رفتارهایی رعایت شود تا گذشته به‌مرور جبران شود. دندان‌قروچه فرزندتان احتمال زیاد به گذشته فرزندتان و اضطرابی که از گذشته دچار شده برمی‌گردد. البته باید فرزند شما بیشتر ارزیابی شود و رفتارهای او را سنجید تا بتوان نتیجه قطعی گرفت. اما اجمالاً باتوجه‌به گذشته‌ای که شما در موردش فرمودید و همچنین اینکه امسال کلاس اول را شروع کرده است، می‌توان متوجه شد که فرزندتان دارای اضطراب است که البته با رعایت مواردی این موضوع بهبود پیدا می‌کند. اگر این اضطراب خیلی زیاد باشد باید مراجعه حضوری به مشاور داشته باشید.
توصیة مهم و حیاتی که می‌توان خدمت شما مادر گرامی داشت این است که سبک فرزندپروری‌تان را تصحیح کنید و بهترین سبک فرزندپروری، سبک مقتدرانه است که می‌توانید در مورد این سبک تربیتی در اینترنت مطالعه کنید و از این به بعد فقط به همین سبک روند تربیت را ادامه دهید.
شما مادر گرامی سعی کنید در زندگی یک محیط امنی برای فرزندتان فراهم کنید و اجازه ندهید چیزی به فرزندتان استرس و نگرانی وارد کند. همیشه به او بگویید در کنارش هستید و محبتتان را از او دریغ نکنید. در طول روز برایش وقت بگذارید و اهمیت خود را به او بفهمانید. او به‌واسطه رفتارهای مثبت شما و فضایی که ایجاد می‌کنید متوجه عشق و علاقة شما می‌شود و به‌مرور مشکلاتش برطرف می‌شود. اما از این نکات بنده لوس شدن فرزندتان را برداشت نکنید. شما باید والدینی مقتدر باشید و در عین این محبت به فرزندتان رفتارهای خوب را آموزش دهید و رعایت قوانین را از او مطالبه کنید.
در مورد اینکه آیا می‌شود گذشته را جبران کرد یا خیر، جواب این است که بله می‌شود؛ و از این بابت نگرانی نداشته باشید. اگر واقعاً ارادة جبران گذشته را داشته باشد با اصلاح رفتارهای خودتان، به‌مرور رفتار فرزندتان تغییر می‌کند. فقط این را بدانید که تغییر به‌سرعت اتفاق نمی‌افتد و نیاز به گذر زمان دارد. وقتی تغییر نیاز به گذر زمان داشته باشد شما هم باید صبرتان را بالا ببرید و رفتارتان با فرزندتان به‌صورت مداوم صحیح باشد. پس ببینید کجاها با فرزندتان اشتباه رفتار کرده‌اید، آن را اصلاح کنید و رفتار اصلاحی را مداوم تکرار کنید تا رفتار خوب جای رفتار بد را بگیرد.
امیدواریم باگذشت زمان و اصلاح رفتارهای گذشته‌تان و رعایت نکات بالا، رفتارهای مثبتی را در فرزندتان مشاهده بفرمایید و مشکل دندان‌قروچه او برطرف شود. موفق باشید. اگر سؤالی داشتید در خدمتیم.
با سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی
خدا را شاکریم که در خدمت شما هستیم. امیدواریم بتوانیم به‌خوبی راهنمایتان باشیم.
سؤال شما را مطالعه کردم و متوجه نگرانی‌های شما شدم. باتوجه‌به بیان مفصل شما معلوم است که بابت این موضوع خیلی اذیت شده‌اید و دغدغة فراوانی برای فرزندتان دارید. الحمدلله شما مادر گرامی زحمات زیادی کشیده‌اید و ارادة زیادی در تربیت و اصلاح فرزندتان دارید. نکتة مثبت دیگر شما این است که خود را متواضع می‌دانید و اقرار دارید که بخشی از مشکلات فرزندتان مربوط به اوایل ازدواجتان است. این‌گونه تواضع داشتن شما موجب می‌شود تلاش بیشتری برای پیشرفت و اصلاح فرزندتان داشته باشید.
مشکلات متعدی که از فرزندتان بیان فرمودید می‌تواند به ضعیف‌بودن اعتماد به نفسش برگردد. بعضی عوامل ریشة خیلی از مشکلات هستند و درصورتی‌که آن مشکل اصلاح شود، بقیه مشکلات هم به‌مرور برطرف می‌شود. اینکه قصد دارد خودش را به دیگران اثبات کند و علاقه دارد حتماً با شخص خاصی ارتباط بگیرد و عدم ارتباط‌گرفتن دیگران که او را می‌رنجاند دلیل بر ضعیف‌بودن اعتمادبه‌نفس است. یا مثلاً اینکه او خودش را پایین می‌بیند با اینکه توانایی‌های زیادی دارد و یا زودرنج است، نشان از این دارد که او اعتماد به نفسش ضعیف است و یا اعتماد به نفسش آسیب‌دیده است.
باتوجه‌به توانایی‌هایی که فرزندتان دارد، شما می‌توانید با تقویت آن توانایی‌ها و مهارت‌ها او را در تقویت اعتماد به نفسش تقویت کنید. سعی کنید به شکل‌های مختلف، نکات مثبت و توانایی او را بزرگ کنید. گاهی اوقات افراد به جهت اینکه فقط به نقاط ضعف خود توجه کرده‌اند، نقاط قوت و مثبت خود را فراموش کرده و نقاط منفی خود را بزرگنمایی می کنند. اگر برایتان مقدور بود به جهت اینکه به فرزندتان بهتر کمک شود از یک مشاور به صورت حضوری کمک بگیرید.
در ادامه نکاتی جهت تقویت اعتمادبه‌نفس فرزندتان بیان می‌شود:
1. به فرزندتان یاد دهید که هرگز کارهای مثبت خویش را کوچک و بی‌اهمیت تلقی نکند.
2. کارهای موفقیت‌آمیزش را لیست کند و هر روز آن را ببیند تا احساس نکند فرد ناتوانی هست.
3. تحقیر، سرزنش و مقایسه‌کردن فرزندتان را اگر اهلش هستید کنار بگذارید.
4. فرزندتان را همان گونه که هست بپذیرید و به او محبت کنید.
5. بین اعتمادبه‌نفس و مهارت یک رابطه معناداری وجود دارد؛ یعنی افرادی که مهارت‌های بیشتری دارند، معمولاً به نفسشان هم افزایش پیدا می‌کند. از این رو شما برای ارتقاء اعتماد به نفس فرزندتان می توانید روی مهارت‌های او کار کنید و بازخوردهای مثبت نسبت به این مهارت‌هایش به او بدهید تا خودباوری او بیشتر بشود. مثلا زمانی که کار موفقیت آمیزی انجام داد، روی این مسئله مانور بدهید؛ تعریف و تمجیدش کنید؛ جلوی جمع بابت کار خوبش تعریفش کنید. نه تنها نسبت به یک کارش، بلکه بطور کلی نسبت به ویژگی‌های ممتاز و مثبتش از تکنیک تشویق و تایید استفاده کنید.
6. فرزندتان را در یک کلاس ورزشی، هنری و یا مذهبی ثبت نام کنید تا در جمع باشد و با یادگیری مهارت های مختلف اعتماد به نفسش بالا برود.
آرزوی موفقیت برای شما داریم. اگر سوالی دارید درخدمتیم.
با سلام و ادب خدمت شما مادر گرامی
خوشحالیم که پاسخگوی شما هستیم. امیدواریم بتوانیم به‌خوبی راهنمای شما باشیم.
اضطراب وابستگی در سال اول مدرسه تااندازه‌ای طبیعی است. چون بعد از چندین سال از مادر به مدت چند ساعت دور می‌شود. اما اغلب بچه‌ها بعد از مدتی این موضوع برایشان طبیعی می‌شود و جای نگرانی ندارد. اما برای اصلاح مشکل فرزندتان باید بررسی کرد که اضطراب او از چه چیزی است. وقتی علت را برطرف کنیم به‌مرورزمان اضطراب او هم از بین می‌رود.
در مورد اینکه چه کسی او را از مدرسه بیاورد، اشکالی ندارد که زن دایی او این کار را انجام دهد. از این بابت فرزندتان مشکل تربیتی پیدا نمی‌کند. می‌توانید گاهی اوقات هم خودتان به دنبال فرزندتان بروید.
اما در مورد خواب‌دیدن فرزندتان می‌توان علل زیر را برای آن تصور کرد:
1. اتفاقات رخ‌داده در طول روز. مثلاً خستگی زیاد در طول روز و یا دیدن نزاع‌ها و درگیری‌های والدین باعث دیدن خواب‌های آشفته توسط کودک می‌شود.
2. وجود بیماری: مثلاً تب داشتن و یا هر نوع بیماری که او را آزار دهد و موجب خلل در خواب او گردد.
3. دیر خوابیدن:
4. دیر غذا خوردن و با شکم پر خوابیدن
5.دیدن فیلم‌های خشن و انجام بازی‌های ترسناک
6. تغییرات خیلی زیاد در زندگی افراد: مثلاً تغییر در محل زندگی، تغییر در مدرسه، شروع مدرسه رفتن، فوت یکی از عزیزان، طلاق
7.شنیدن یا دیدن خبرهای ناراحت‌کننده و ترسناک
8.تخیلات کودک در طول روز: گاهی اوقات کودکان در طول روز به موضوع خاصی فکر می کنند و تخیل دارند. همان موضوع در خواب تداعی می شود. شاید فرزند شما نسبت به مار خیلی تخیل دارد و این موضوع شاید به این جهت است که کودک شما از مار ترسیده باشد. می تواند این ترس از دیدن یک کارتون یا یک فیلم ایجاد شده باشد و باعث ترسش شده است.
اما جهت اینکه خواب‌دیدن فرزندتان اصلاح شود، ضمن توجه به علل بالا، به نکات زیر هم دقت داشته باشید:
1. با آرامش خوابیدن: قبل از خواب باید یک فضای آرامش بخشی در خانه حکم‌فرما باشد. مثلاً با بوسه و نوازش کردن و قصه شنیدن به خواب برود. قبل از خواب بازی هیجانی انجام ندهد و تحرک زیادی نداشته باشد.
2. کودک حداکثر تا قبل از ساعت 10:30 به‌خواب‌رفته باشد. تنظیم و اصلاح خواب پیشگیری از خیلی مشکلات می‌کند.
3. با شکم پر نخوابیدن: کودک حتماً غذا را دو ساعت قبل از خواب میل کند.
4. اگر ناگواری خاصی در زندگی کودک وجود دارد برطرف کنید. مثلاً اگر کودک از کسی می‌ترسد و یا حادثة بدی در زندگی کودک رخ‌داده آن را حل کنید و ترس را از بین ببریم.
5.صدقه دادن: از نگاه دینی صدقه دفع بلا می‌کند و جلوی ضررهای زیادی را می‌گیرد. هر روز اول صبح صدقة مختصری را کنار بگذارید.
6. به فرزندانمان آداب دینی قبل از خواب را یاد بدهیم. این آداب غیر از اینکه فرزندی معنوی تربیت می‌کند، موجب می‌شود فرد از خواب آشفته دور بماند. مثلاً فرزندتان را ترغیب کنید قبل از خواب وضو بگیرد و مثلاً یک سورة کوچک از قرآن را بخواند.
7.اگر ترس از مار دارد باید به شکل های مختلف و با رعایت اصول ترس او ریخته شود. به بیان دیگر باید این موضوع برای او عادی سازی شود.
آرزوی موفقیت برای شما مادر گرامی داریم. اگر سؤالی داشتید در خدمتیم.
با سلام ادب خدمت شما مراجع گرامی
خدا را شاکریم که توفیق پاسخگویی خدمت شما را داریم.
سؤال شما را دریافت و مطالعه کردیم. از دقت و ظرافت شما در تربیت فرزندانتان متشکریم. این‌گونه دقت‌ها نشان‌دهنده دغدغه‌مندی شما در امر تربیت به بچه‌ها می‌باشد. به شما تبریک عرض می‌کنم و آرزوی موفقیت در تربیت فرزندانتان را داریم.
در سؤالی که برای ما ارسال کرده اید نکاتی را فرمودید و به نقل از بعضی روان‌شناسان نکته را ادعا فرمودید. اگر برای این ادعا سند یا منبعی ذکر می‌فرمودید مناسب‌تر بود. اگر تمایل داشتید در ارتباط بعدی سند مطلبی که به روان‌شناسان منتسب کردید را برای ما ارسال بفرمایید. مضافاً اینکه در سؤالتان فرمودید بعضی از روان‌شناسان این مطلب را گفته‌اند. پس روان‌شناسانی هم هستند که این موضوع را قبول ندارند.
اما نکته‌ای که مهم است این است که دیگران باید به حس مالکیت بچه‌ها احترام بگذارند. نمی‌توان به‌زور وسیله‌ای را از بچه گرفت. اگر وسیله‌ای را به‌زور از کودک گرفتیم او هم یاد می‌گیرد که به‌زور از وسایل دیگران استفاده کند. مالکیت حق طبیعی بچه‌هاست. ما به‌جای اینکه بگوییم نباید بچه‌ها را مالک چیزی کنیم، باید صفات نیکویی مثل بخشش و سخاوت، ایثار و از خودگذشتگی، رحم و عطوفت و چنین صفاتی را به فرزندانمان آموزش بدهیم و این صفات را برای آنها عادت کنیم.
بله در مورد موبایل و اتاق نباید ملکیت به فرزندان داد. چراکه آنها در این زمینه نباید حس امنیت داشته باشند. بلکه همیشه باید این احساس را داشته باشند که یک نظارتی بر روی آنها وجود دارد. چون بچه‌ها ضعیف هستند و وقتی احساس نظارت دیگران را نداشته باشند، متأسفانه رفتارهای صحیحی از خود نشان نمی‌دهند و نمی‌توانند خود را کنترل کنند.
برای جلوگیری از نزاع بچه‌ها، والدین وظایفی دارند که با توجه به آنها جلوی مشکلات متعددی گرفته می‌شوند:
1. والدین برای هر دو فرزندشان اسباب‌بازی و یا وسیلة موردعلاقه‌شان را تهیه بفرمایند. اگر به هر جهتی قرار شد یک وسیله تهیه کنید و هر دو فرزندتان از آن استفاده کنند باید قوانینی وضع کنید تا از نزاع‌ها جلوگیری کنید.
2. والدین با رفتارشان باید احترام‌گذاشتن به اموال دیگران را به فرزندشان آموزش دهند. ما اگر برای ورود به اتاق آنها اجازه نگیریم و در نزنیم، آنها هم بدون اجازه وارد اتاق ما می‌شوند و نمی‌توانیم به آنها بگوییم ما حق داریم بدون اجازه به اتاق شما وارد شویم؛ ولی شما نمی‌توانید.
3. به بچه‌ها آموزش دهیم در زمان کمبود امکانات چگونه با یکدیگر برخورد داشته باشیم. طبیعی است که همیشه امکانات به‌اندازه همه وجود ندارد. پس ما مهارت‌های مختلفی را باید آموزش دهیم تا فرزندان ما برای حضور در جامعه آماده باشند.
4. خصلت‌های خوب را با ابزارها، قالب‌ها و روش های مختلف به فرزندانتان منتقل کنید.
5.در زمان نزاع بچه نباید بلافاصله ورود پیدا کنیم. اجازه دهیم خودشان مشکلشان را حل کنند. اگر این نزاع به آسیب رساندن به یکدیگر کشید ورود پیدا کنیم. آنها باید یاد بگیرند چگونه با اطرافیان تعامل داشته باشند.
آرزوی موفقیت برای شما داریم. اگر سؤالی داشتید در خدمتیم.
صفحه‌ها