مطالب دوستان حجت الله آتش افروزمند

با سلاماین مشکلات بوجود آمده برای طرف مقابلتان، هرگز مجوز و دلیلی برای ادامه ارتباط شما با او نیست. همانطور که عرض کردم ادامه ندادن ارتباط شما به این دلیل است که به دنبال ادامه ارتباط، روابط عاطفی فی مابین شکل می‌گیرد همانطور که خودتان هم اشاره کرده‌اید، ایشان نسبت به شما تاحدودی وابسته شده‌اند، هر چند که شما وابسته او نشدید ولی همین که ایشان نسبت به شما احساس عاطفی خاصی پیدا کرده‌اند، باعث می‌شود نتوانند به درستی تصمیم گیری و انتخاب عاقلانه‌ای داشته باشند. چه بسا با انتخاب از روی احساس، گرفتار مشکلات بعدی برای خود نیز بشوند.با توجه به توضیحاتی که اشاره کردید، به نظر می‌آید که طرف مقابلتان بیشتر به دلیل تنهایی و احساس نیاز به یک همدرد و همدل و از طرفی تحت فشار مشکلات زندگی، خواستار ارتباط با شما بوده است تا بتواند از طریق این ارتباط، از جهت روحی، فشار را از خود تخلیه کند.همانطور که قبلا عرض کردم، بهتر است به صورت منطقی با او صحبت کنید و از او بخواهید که این ارتباط را فراموش کند و می‌توانید به او یک مدت زمان مشخصی بدهید تا بتواند مشکلاتش را حل کند و بعد از آن به خواستگاری شما بیاید ولی در این مدت و تایم نباید ارتباط عاطفی و... میانتان باشد زیرا این باعث می‌شود که طرف مقابلتان تحت ارتباط عاطفی با شما، تصمیم گیری نکند.نکته آخر: بهتر است در مورد این موضوع عاقلانه تصمیم گیری کنید و توجه داشته باشیدکه همزادپنداری و دل رحمی بابت مشکلات ایشان، سبب نشود که تصمیمی نادرست بگیرید؛ زیرا یک تصمیم نادرست، باعث اضافه شدن به مشکلات قبلی می‌شود و در نهایت موجب سرخوردگی هر دو طرف خواهد شد.با آرزوی موفقیت

در ابتدا، یک نکته را مدنظر داشته باشید که بعضی از اعمال و رفتارها، نتیجه‌اش کمی دیر نشان داده می‌شود. لذا اگر شما به مادر همسرتان محبت می‌کنید و در مقابل جواب درستی نمی‌بینید، عجله نکنید؛ زیرا طول می‌کشد تا نتیجه بدهد.گذشته از آن، اگر شما به مادرشوهرتان محبت نکنید و بد رفتاری با او بکنید، مطمئنا وضع از این هم که هست بدتر می‌شود و ناراحتی و دلخوری نسبت به هم بیشتر می‌شود و همین عامل باعث خراب شدن روابط شما با همسرتان نیز می‌شود و روابطتان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از طرفی همسرتان بین دو راهی قرار خواهد گرفت که نمی‌داند از چه کسی جمایت کن د و چه بسا ناخواست و براساس شرایط نتواند از شما حمایت کند.پس بهترین راه این است که مادرشوهرتان را همینطور که هست، بپذیرید و با رفته رفته با او کنار بیایید و سعی کنید با بهتر کردن روابطتان با او دل مادرشوهرتان را بدست بیاورید. البته از آنجایی مادرشوهرتان از همان اول مخالف ازدواج گل پسرشان با شما بودند، لذا برای بهبود روابط میان شما و ایشان، نیازمند زمان، صبر و تدبیر است تا به تدریج نگرش و رفتار مادرشوهرتان نسبت به شما تغییر کند.پس فکر اینکه پاسخ به رفتار نادرست مادرشوهرتان را بدهید و با او بخواهید بحث کنید از ذهن خود بیرون کنید و هیچگاه نسبت به خانواده همسرتان نزد ایشان و دیگران بدگویی نکنید که به شدت روابط شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.توجّه داشته باشید که حضور و وجود مادرشوهرتان می‌تواند یک فرصت مناسبی برای بهبود روابط شما با همسرتان هم باشد.(مطمئنا هر چقدر رابطه شما با مادرهمسرتان توأم با احترام باشد و همچون مادر خود به ایشان احترام بگذارید، رابطه شما و همسرتان نیز بهتر خواهد شد.) پس با دوری از هر گونه تنش با خانواده همسرتان، سعی کنید رابطه احترام آمیز خود را با آنها حفظ کنید و چه بسا گسترش دهید. البته باید به اندازه‌ای باشد که مورد سوءاستفاده نیز قرار نگیرید.در مورد اینکه هنوز شما به صورت رسمی وارد منزل خود نشدید، خانواده همسرتان به منزل مشترک شما می‌آیند، چه بسا اشکالی نداشته باشد.چه بسا علت آمدن آنها به منزل شما، عاملش شما و همسرتان باشد؛ زیرا اگر شما قبل از رسمی شدن این مسأله به منزل مشترکتان نیایید و خود را مستقل ندانید، کسی هم انتظار دعوت شدن و... را نخواهد داشت، ولی شما از آنجایی گاه به گاه به منزل خود ‌می‌آمدید و خود را مستقل می‌دانستید، این سوءتفاهم یا سوءاستفاده واقع شدن صورت نمی‌گرفت.البته منظور این نیست که شما قبل از مراسم عروسی، حق رفت و شد به منزل مشترکتان را ندارید؛ بلکه قبل از هرچیزی، باید شرایط و موقعیت بوجود آمده را مدنظر داشته باشید تا موجبات سوءتفاهم و سوءاستفاده واقع شدن قرار نگیرید.امّا برای اینکه از طرف خانواده تان هم تحت فشار قرار نگیرید، بهتر است بعضی از شرایط و موقعیتهای بوجود آمده را به خانواده خود انتقال ندهید؛ مثلا لزومی ندارد به آنها بگویید که خانواده همسرم به منزل ما به عنوان دعوتی یا مهمانی می‌آیند؛ زیرا بازگو کردن این موارد به خانواده‌تان علاوه بر حساس شدن آنها، باعث دلخوری و ناراحتی خانواده خودتان نیز می‌شود و در ادامه ناخواسته سوءتفاهماتی به دنبال خواهد آمد.با آرزوی موفقیت

در صورت موافقت همسرتان، بهتر است پیش یک مشاور مجرب بروید و به صورت حضوری مشاوره بگیرید. در غیر اینصورت اگر همسرتان رضایت به مشاوره ندادند، این دلسردی ایشان حاکی از چند دلیل می‌تواند باشد.(بعد از پاسخ گویی شما، به آن دلایل اشاره خواهیم کرد.)

با سلام، ابتدا از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.تاحدودی طبیعی است که نیم نگاهی به گذشته و رابطه قبلی خود داشته باشید ولی باید نسبت به این مسأله منطقی و عاقلانه رفتار کنید تا بهترین نتیجه را بدست آورید.همانطور که خودتان هم اشاره کرده‌اید، قبلا با همکلاسی خود رابطه داشته‌اید و به دلیل نداشتن شرایط ازدواج، این رابطه قطع شد. امّا از آنجایی که خواستگار جدیدی دارید، در حال حاضر او را با همکلاسی خود مقایسه می‌کنید و صرفا این مقایسه‌تان هم از روی احساسات است و نه از روی منطق.این خواستگار جدیدتان، ویژگی‌های خوبی دارد که شما به آن اشاره کردید ازجمله آن؛ 1. از اقوام شما هستند و به اندازه‌ای شناخت از او و خانواده‌اش دارید. 2. دارای شغل 3. دارای مسکن 4. دارای اخلاق خوب هم هستند. تنها مشکل شما، ظاهر طرف مقابلتان است که باید عرض کنم که این مسأله برای انتخاب همسر بسیار مهم است بطوریکه پسند ظاهر طرف لازم و ضروری است ولی این نکته را مدنظر داشته باشید که شاید علت اینکه ظاهر طرف را نمی‌پسندید به این دلیل باشد که ظاهر او را با همکلاسی‌تان مقایسه می‌کنید و این پسند صورت نمی‌گیرد. لذا در ابتدا بهتر است سعی کنید همکلاسی خود را فراموش کنید و ارتباط با او را تمام شده ببینید؛ زیرا فراموش نکردن و کنار نگذاشتن این مسأله باعث شود که حتی اگر خواستگار دیگری هم بیاید، این خواستگار را با همکلاسی خود مقایسه کنید و نتوانید به درستی خواستگار مناسب خود را انتخاب کنید.امّا برای فراموش کردن همکلاسی‌تان به این راهکارها توجه کنید:- کلید فراموشی این است که دل شما از رسیدن به او نا امید شود.- توجه کنید که این علاقه مثل اعتیاد روح و جسم شما را نابود خواهد کرد و سعی کنید از آن متنفر شوید.- خود را برای مدتی سختی کشیدن آماده کنید.- فکر نکنید که فراموش کردن محال است؛ چون عده زیادی از دخترها توانسته اند پس شما هم می‌توانید.- هر وقت به یادش می‌افتید سعی کنید بیشتر به عیوب و نقصها و کارهای بدی که احیانا انجام داده فکر کنید.- هر گونه نشانه‌ی او را از بین ببرید یا از خود دور کنید و جایی که شما را یاد او می‌اندازد نروید.- خود را به حدی مشغول کنید تا وقت فکر کردن به او را نداشته باشید و همچنین اوقات فراغت را با یادگیری مهارتهای هنری، مهارتهای زندگی، تفریح و بازی و مطالعه و ... پر کنید.- در نشستهای دوستانه و فامیلی و سفرهای جمعی و کلاسهای مختلف بیشتر شرکت کنید.- از تنهایی که باعث فکر کردن به رابطه گذشته می‌شود، بپرهیزید.- ارتباط محبت امیز با مادر و اعضای دیگر خانواده و یا دوستان صمیمی را تقویت کنید.- ارتباط عاشقانه قلبی با خدا و اهل بیت(علیهم السلام) برقرار کنید.- هرچه زودتر ازدواج کنید چون اولا: محبت جدید محبت قبلی را کم رنگ می‌کند ثانیا: نیاز شما را به عشق و محبت جنس مخالف رفع می‌کند.در مورد پسند ظاهر طرف مقابلتان این را هم اضافه کنم که یکی از ملاکهای اصلی ازدواج پسند ظاهر و قلبی طرف مقابل است.مراد از پسند قلبی این است که پس از بررسی وجود تناسب و شایستگی و پاکی در طرف مقابل او را برای ازدواج مناسب ببینید و قلبا تمایل به ازدواج با او پیدا کنید و این علاقه تدریجا با دیدن عملی تناسبها و شایستگی‌های طرف رو به تزاید می‌رود و به عشق پایدار مبدل می‌شود.این مقدار علاقه حداقل مقدار لازم برای ازدواج است؛ چون اگر علی رغم دیدن نقاط مثبت در طرف مقابل این پسند و علاقه حداقلی در او ایجاد نشود احتمال دارد که در طول زندگی هم به وجود نیاید و زندگی به شکست منجر شود.بنابراین فارغ از هر مسأله دیگری، اگر این علاقه حداقلی در شما نسبت به خواستگارتان نباشد، هرگز توصیه به چنین ازدواجی نمی‌کنیم، امّا علاقه حداقلی وجود دارد می‌توانید روی این علاقه خود کار کنید تا این علاقه تبدیل به علاقه حداکثری شود.با آرزوی موفقیت