اسلام دین محبت

رهروان ولایت ـ هر آیین و مکتبی دارای برنامه‌ای برای شناسایی اهداف خود می‌باشد. اسلام که دینی کامل است ویژگی‌های خود را در سندی مهم و جاودانه، قرآن، بیان کرده است.

اگر سراغ این کتاب برویم اولین جمله آن با مهربانی شروع می‌شود « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏؛ به نام خداى گسترده‏مهرِ مهرورز.» (حمد/1)[1] این شعار مهم اسلام یک‌صد و چهارده بار در قرآن تکرار شده است که در مجموع دو صفت مهم خداوند؛ «رحمن و رحیم» را دویست و بیست و هشت مرتبه یادآوری می‌کند.

همچنین آیات دیگری وجود دارد که رحمت و مهربانی خداوند و دینش را متذکر می‌شود. وقتی خداوند بشر را آفرید برای اینکه بشر بی‌راهه نرود از درِ رحمت برای آنها فرستاده‌ای فرستاد تا به نجات برسند« وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ رَسولٌ؛ برای هر امتی فرستاده‌ای است.»(یونس/47) و این خداوند مهربان برای هر زمان و مکان و امتی راهنمایی را فرستاد تا مسیر واقعی را به مردم نشان دهند« وَ لِکُلِّ قومٍ هادٍ؛ برای هر قومی هدایت کننده‌ای است.»(رعد/7)

خداوند برای اینکه ثابت کند که دین اسلام دین مهربانی است در زمان معرفی کردن فرستادۀ خود چنین از او یاد می‌کند« « وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين‏؛ و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم‏.»(انبیا/107)

« وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ؛ يعنى تو رحمتى هستى كه به سوى همه جماعت‌هاى بشرى فرستاده شده‏اى. دليل بر اينكه گفتيم همه جماعت‌ها، جمع با الف و لام است، علاوه بر اينكه مقتضاى رسالت هم همين است. و اما اينكه چطور رحمت براى همه اهل دنيا است؟ جهتش اين است كه دينى آورده كه در اخذ به آن سعادت اهل دنيا در دنيا و آخرت‌شان تامين است. آرى آن جناب (ص) رحمت براى اهل دنيا است از جهت آثار حسنه‏اى كه از قيام او به دعوت حقه‏اش در مجتمعات بشرى به راه افتاد كه اگر وضع زندگى بشر آن روز را قبل از اينكه آن جناب مبعوث شود در نظر بگيريم و با وضعى كه پس از قيام او به خود گرفت مقايسه كنيم كاملا روشن مى‏گردد.»[2]

تمام اسلام مهربانی است اگر آیه‌ای در آن از کشتن و قتل گفته است« فَإِذا لَقيتُمُ الَّذينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاق‏؛ و هنگامى كه با كسانى كه كفر ورزيدند روبرو شديد، پس گردن‏ها (يشان) را بزنيد، تا هنگامى كه كاملًا بر آنان مسلّط شويد.»(محمد/4) نکته‌ای دقیق را در خود نهفته دارد.

این آیه می‌فرماید چون مؤمنان اهل حق و کفار اهل باطل هستند هنگام برخورد با صف کفار با آنها بجنگید تا حق که هدف مؤمنان است زنده شود و زمین از لوث باطلی که مسیر کفار است پاک شود. بنابراین، مراداز «لقاء» در «لقیتم» برخورد در زمان جنگ است نه در تمام زمان. همین اسلام وقتی چنین جدی صحبت می‌کند اگر اسیری آمد و ادعا کرد مسلمان شده تمام احکام قبلی اجرا نمی‌شود.»[3]

« اگر در زمان اسیر بودن اسلام آورند تمام اين احكام ساقط شده حكم آنان حكم مسلمانان ديگر است.»[4]

عموم مردم دنيا اعم از مؤمن و كافر همه مرهون رحمت پیامبر هستند، چراكه نشر آئينى را به عهده گرفتى كه سبب نجات همگان است، حال اگر گروهى از آن استفاده كردند و گروهى نكردند اين مربوط به خودشان است و تاثيرى بر عمومى بودن رحمت رسول اکرم نمى‏گذارد.[5]

بنابراین، هیچ خشونتی در اسلام نیست و هر چه در اسلام هست مهربانی و محبت است.

اما چه کنیم که دشمن با تمام توان برای اینکه اسلام را خشن نشان دهد به مبارزه برخاست.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت

[1]. ترجمه آقای رضایی‌اصفهانی.

[2]. ترجمه تفسیر المیزان، ج14، ص468.

[3]. اقتباس از ترجمه المیزان، ج18، ص342.

[4]. ترجمه مجمع البيان فى تفسيرالقرآن، ج‏23، ص45.

[5]. تفسير نمونه، ج‏13، ص527.