باسلام
پسری دارم ۱۶ سالشه، تا قبل کرونا معدلش ۲۰ بود هیچ مشکلی نداشت اما بعد کرونا اصلا درس نمی خونه شبها همش پارکه با بچه ها روز میخوابه لاغر شده، بی حوصله، از خانواده فاصله گرفته
چکار کنم سیگار می کشه دوستاش نابابند.
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
با سلام به شما کاربر محترم
ابتدا بابت اعتمادی که به ما کردید و سوالتون رو با ما به اشتراک گذاشتید تشکر می کنم. نگرانی بابت فرزند نوجوانتون رو درک می کنم. گرچه با آمدن کرونا آسیبهای متوجه سبک زندگی مردم شده، اما اینکه فکر بکنیم که تمام علت به این موضوع بر میگردد درست نیست، بلکه افت تحصیلی، بی حوصلگی و سیگاری شدن محصول یک فرایندی است که فرد رو به این سمت کشانده است. همانطور که خودتون هم اشاره کردید بخشی از این رفتارها ناشی از تاثیرپذیری از محیط می باشد و بخشی هم ناشی از بیکاری، نداشتن برنامه برای آینده و ناامیدی است که همگی اینها فرد مستعد این بی حوصلگی ها و رفتارهای پرخطر می کند.
اما راهکار چیست و چه باید کرد؟
باتوجه به اینکه ایشون در سن نوجوانی به سر می برد، نیاز به ارتباط و توجه بیشتر از سوی خانواده است. اگر والدین به ویژه پدر رابطه بیشتری با نوجوان داشته باشند، بهتر می توان پی به دغدغه های نوجوان برد و نوجوان احساس بهتری نسبت به اعضای خانواده خواهد برد و در ادامه راهنمایی هایی که والدین به او می کنند می تواند کارگر شود. لذا در قدم اول باید تمام تلاش والدین این باشد رابطه بهتر و وقت بیشتری رو برای نوجوان بگذارند. درواقع کلید اثرگذای شما بر روی نوجوان از مسیر رابطه درست می گذرد. اگر بتوانید با نوجوان رابطه صمیمی رو ایجاد کنید می توانید به قلب و روحش نفوذ کنید و او را نسبت به آینده امیدوار کنید، اما چگونه؟
از طریق گفتگو، بازی های خانوادگی دو نفره یا چند نفره مثل ادابازی و ... می توانید به اندازه 30 دقیقه تا یه ساعت عمیق ترین رابطه رو با نوجوان داشته باشید. بیش از اینکه دنبال توصیه و نصیحت کردنش باشید، دنبال رابطه صمیمی و حس مثبت باشید. خودبخود هرچه ارتباط صمیمی تر و خوشایندتر بشه، اثرپذیر نوجوان از شما هم بیشتر خواهد شد. لازم نیست توی گفتگوی حرفهای عجیب و غریبی زده شود، بلکه همین صحبتهای روزمره ای که با هم دارید؛ اینکه توی محل کار چه اتفاقی افتاده یا مثلا دوستان پسرتون چه کسانی هستند یا در درباره ورزش موردعلاقه اش صحبت کنید تا این رابطه شکل بگیرد و دیالوگی طرفینی بوجود بیاید.
در کنار نکته بالا، باید توجه داشت که بیکاری و نداشتن برنامه برای آینده، خودبخود فرد رو به سمت انحرافات سوق می دهد، لذا باتوجه به استعداد و توانمندی که در نوجوان سراغ دارید، او را به سمت یاد گرفتن مهارتهای جدید که می تواند برای آینده شغلی اش مفید باشد تشویق کنید. یادگیری بسیاری از مهارتهای فنی می تواند هم ذهن نوجوان را فعال کند و هم می تواند تاحدودی جلوی افکار ناامید کننده و منفی را از او بگیرد.
نکته سوم: بی شک قرار در محیط منفی و ارتباط با افراد منفی نگر به شدت انسان را نسبت به شرایط موجود و آینده ناامید و منفی و بدبین می کند. لذا افراد یا دوستان منفی نگر نوجوان را تشخیص بدهید و نوجوانتون رو به ارتباط با افراد مثبت نگر و امیدوار تشویق کنید. به هر حال درمیان دوستان ایشون، افراد موجه پیدا می شود، به جای اینکه متمرکز روی دوستان منفی او شوید، سعی کنید با ارتباط گرفتن با دوستان صمیمی مثبتش، زمینه رو برای کاهش ارتباط با افراد منفی فراهم کنید. اما چگونه؟ شما می توانید با خود دوستانش ارتباط بگیرید و گاهی اوقات بخواهید که بعضی از دوستانش رو که می شناسید خونه دعوت کند و شما هم باهاشون صحبت کنید و ارتباط بگیرید. این نحوه ارتباط باعث می شود که برای نوجوانتون ارزش قائل شوید. حس خوبی رو در او ایجاد کنید و طبعا در روابط شما و نوجوان تاثیر مثبتی خواهد گذاشت.
درباره سیگار کشیدن نوجوانتون هم اشاره نکردید آیا او می داند که شما پی به سیگار کشیدن او بردید یا نه؟ چه مدت است که به سیگار تمایل پیدا کرده است؟ اگر تمایل داشتید به این سوال جواب بدهید تا در این زمینه هم راهنمایی لازم رو داشته باشیم.
موفق باشید.
سلام
بله می داند که ما می دانیم او سیگار می کشد ولی حاشا می کند قبلا شاید گاه گداری بیرون می کشد اما الان یک سال است که بیرون مرتب می کشد وارام ندارد
با دوستانش قلیان می کشند
با سلام مجدد
الان چیزی که شما رو نگران کرده، مسئله سیگار کشیدنش هست و چه بسا تنها دغدغه تون اینه که سیگار رو کنار بگذارد درحالی که در حال حاضر باید دغدغه تون بهبود رابطه تون باشه ته ترک سیگار؛ چون تمرکز روی ترک دادن سیگار تنها باعث میشه که از خودتون رفتارهایی نشون بدید که بیش از پیش آقاپسر تون از شما فاصلهخواهد گرفت.
لذا دنبال این نباشید که به او ثابت کنید که از سیگار کشیدنش مطلع هستید؛ چرا که در دراز مدت قبح این مسئله برایش ریخته می شود! بهترین کار این است که خودش به این نتیجه برسد که سیگار رو کنار بگذارد اما چگونه؟
با بهتر کردن روابطتون، برای او توی خونه شخصیت قائل بشید و ارتباط کلامی تون رو با گفتگو های روزمره بیشتر کنید، به حرفاش ولو از دید شما کم اهمیت هست گوش بدید، اگر مثلا درباره دوستش با شما حرف زد، باهاش همراه بشید، برنامه ریزی کنید خانوادگی بیرون برای گردش بروید و...
لطفا تا یک هفته آینده فقط روی روابطتون کار کنید و بهش نزدیک بشید و به ما بازخورد بدهید تا طی چند مرحله تاثیر این رفتار رو در فرزندتون مشاهده کنید، اون وقت می تونید امیدوار بشید که سیگار کشیدن رو ترک کند.
علت عمده رو آوردن نوجوانها و جوونها به سیگار کشیدن به خاطر سرگرمی، دیده شدن، حس بزرگ شدن، کسب آرامش هست، ولی وقتی سعی می کنید توی روابطتون اونو ببینید و بهش توجه می کنید و توی مشکلات به جای سرزنش، بهش راهکار میدید و در کنار شما احساس ارامش می کند، قطعا بعد از گذشت مدتی، سبک زندگی اش تغییر خواهد کرد.
منتظر بازخورد شما هستیم.
موفق باشید.
با سلام وتبریک اعیاد بزرگ قربان وغدیر،
همانطور که فرموده بودید ما به محبت ادامه دادیم اما همچنان ی شب وی روز کامل می خوابه دوباره شب بیرونه با رفقاش سیگار و قلیان هم سره جاشه وقتی ازخواب صداش می کنم بشدت عصبانی میشه ولاغرشده
ازمایش دادم عدم اعتیاد نشون داد
با سلام مجدد به شما کاربر محترم
دغدغه تون رو نسبت به آقاپسرتون که نگران سیگار و قلیون کشیدنش هستید قابل درکه، ولی بنا نیست با یک هفته بهبود رابطه، بطور کلی ایشون سیگار کشیدن رو کنار بگذارد، بلکه شما باید این روند اصلاح رابطه رو همینطور ادامه بدهید تا اثر این رو در روابط و تعاملتون و رفتارهای او مشاهده کنید.
اشاره کردید که آزمایش دادند و عدم اعتیاد رو نشان داد، خب این نتیجه خوبی است. اینکه ایشون یک شب و یک روز می خوابه یا موقعی که خواب صدایش می زنید، به شدت عصبانی می شود یا لاغر شده، لزوما نشان اعتیاد نیست، بلکه می تواند دلایل دیگه ای داشته باشد. یکی از این دلایل می تواند نشانه افسردگی باشد، معمولا خواب زیاد، احساس یاس و ناامیدی نسبت به خود یا آینده، عصبانیت و پرخاشگری، میل به رفتارهای پرخطر و ... در یک دوره زمانی چند ماهه از نشانه های افسردگی می تواند باشد که فرد برای فرار و رهایی از احساسات بد و نگرانی و افکار منفی به سمت رفتار و کارهایی گرایش پیدا می کند که حس بهتری رو به او می دهد. لذا می بینید که بیشتر اوقات رو می خوابد یا با دوستانش گعده های شبانه همراه با سیگار و قلیون رو سپری می کند تا کمی از اون احساسات بد و ناخوشایند به دور باشد.
شما به عنوان والد با درک شرایط روحی اش سعی کنید همانطور که عرض کردم محیط خانه رو برای فرزندتون از آرامش، محبت و امیدواری پر کنید، اما چگونه؟ با بازخوردهای مثبتی که به او می دهید؛ مثلا برای اینکه حس بهتری نسبت به خودش داشته باشد، از ویژگی های مثبت و شاخصی که دارد بنا به موقعیت های مختلف برایش بگویید تا هم خودآگاهی مثبتی نسبت به خودش داشته باشد و هم اعتماد به نفسش بهتر شود. البته نباید بصورت تصنعی و غیرواقعی باشد بلکه با شناخت دقیق خصوصیات اخلاقی و رفتاری اش اون بخش مثبت و شاخصش رو برایش بازگو کنید. آدم ها دوست دارند که مورد تایید و تمجید دیگران قرار بگیرند و با این کار، حس خوبی پیدا می کنند و در گذر زمان، به افرادی که حس خوبی به اونها می دهند گرایش بیشتری پیدا می کنند و این گرایش بیشتر باعث می شود که تعامل و گفتگوی بیشتری با شما پیدا کند و اون وقت بیشتر از گذشته از دغدغه ها، افکارش و نگرانی هایش برای شما خواهد گفت. اون وقت بهتر اون رو خواهید فهمید. اما مواظب باشید همون اول که با شما از دغدغه هایش برای شما می گوید، واکنش بدی نشون ندهید، بلکه سعی کنید تا جایی که ممکنه شنونده فعالی باشید یعنی با سوال کردن و گوش دادن به حرفهایش، او را همراهی کنید. اکیدا قضاوتش نکنید. اگر در جاهایی یا مواردی هم نظر با او نیستید، سریعا مخالفت نکنید بلکه در موقعیت دیگری می توانید درباره اون مسئله نظرتون رو بگید. با این قضاوت نکردنتون باعث می شوید که کامل حرفهای او رو گوش بدهید و به عمق افکار، خواسته ها، تمایلات و سلایقش پی ببرید و بفهمید که چگونه باید با او تعامل داشته باشید.
اگر این مکانیزمی که عرض کردم رو شما و پدرش مدام در تعامل با او رعایت کنید، کم کم منبع آرامشش را در خانه جستجو خواهد کرد. اما این به معنی قطع رابطه اش با دوستانش نیست، بلکه طبعا او باتوجه به شرایط سنی نیاز به دوست و رفیق دارد، ولی اون احساس وابستگی و تعلق شدید در او تعدیل خواهد شد و خودآگاهی و تفکر در او فعال تر خواهد شد تا جایی با نگرش به رفتارهای خودش پی به رفتارهای خطا آلود خودش می برد و اونجاست که نیاز به تغییر رو در خودش احساس می کند و از درون میل به شکوفایی و تغییر مثبت در او جوانه می زند. اما همه اینها بستگی به تعامل مثبت و خوشایند والدین با او دارد.
باتوجه به اینکه 16 سال سن دارد، اگر در این دوره سنی، پدر رابطه صمیمی بیشتری با او داشته باشد، چند برابر رابطه شما با او اثرگذاری دارد. سعی کنید رابطه پدر و پسری رو در خانه بیشتر کنید. اوج رابطه صمیمیت رو اونجا می تونید ببینید که نوجوان شما در آغوش پدرش قرار بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد بی شک بهترین منبع آرامش رو در زندگی اش ایجاد کردید و دیگر کمتر نگران دیگر رفتارهایش خواهید بود چرا که با این کار، ریسک رفتارهای پرخطرش رو به شدت کاهش داده اید.
در این فرایند بهبود رابطه ما در کنار شما هستیم تا به نتیجه مطلوب برسید. لذا هرجایی که نیاز به راهنمایی دارید حتما با ما درمیان بگذارید. بنابراین این مکاتبه ها تازه شروع ماجراست.
امیدوارم موفق باشید.