رهروان ولایت ـ قرآن کریم، مسلمانان را دعوت به جمعآوری نیرو در مقابل دشمنان اسلام کرده و فرمود: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ آخَرینَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ یَعْلَمُهُمْ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فی سَبیلِ اللَّهِ یُوَفَّ إِلَیْكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُون[انفال/60] و براى (آمادگى مقابله با) دشمنان، هر چه مىتوانید از نیرو و از اسبانِ سوارى فراهم كنید تا دشمن خدا و دشمن خودتان و نیز (دشمنانى) غیر از اینان را كه شما آنان را نمىشناسید، ولى خداوند آنها را مىشناسد، به وسیله آن بترسانید، و در راه خدا (و تقویت بنیهى دفاعى اسلام) هر چه انفاق كنید، پاداش كامل آن به شما مىرسد و به شما ستم نخواهد شد».
اعتقاد به سلاح هستهای، باطل است:
ساختن سلاح هستهای (بمب اتمی) ار جهات مختلفی نادرست است و شیعیان، معتقد به دستیابی به آن نیستند که به برخی از این جهات، اشاره میشود:
1. سلاح هستهای نمونهای از فساد در زمین است:
قران کریم در موارد مختلفی، مسلمانان را از فساد و نهی کرده به عنوان مثال فرمود: «وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدین[قصص/77] به دنبال فساد در زمین مباش كه خداوند، فسادگران را دوست ندارد» و در جای دیگری میفرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدین[یونس/81] خداوند كار مفسدان را اصلاح نمىكند».
بدون شک، سلاحهای هستهای، موجب فساد و خرابیهای بسیار در زمین و کشتار و اثرات غیرقابل جبران در انسانها و دیگر موجودات زنده و حتی در نسلهای آینده میشود که نمونهی بارز آن را در بمباران اتمی آمریکا در دو شهر «هیروشیما» و «ناکازاکی» ژاپن شنیدیم و اثرات فجیع آن را شاهد هستیم.
2. کسب در آمد از سلاح هستهای باطل است:
خداوند به مسلمانان و مؤمنان، سفارش کرده است که اموال یکدیگر را در میان خود به ناحق نخورند زیرا فرمود: «وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْباطِل[بقره/188] اموال یكدیگر را به باطل (و ناحقّ) در میان خودتان نخورید»، و باطل در این آیه، شامل تمام معاملاتى كه هدف صحیحى را تعقیب نمىكنند و پایه و اساس عُقلایى ندارند؛ میشود.[1] در حالیکه تولید سلاحهای هستهای نمونهای روشن از این مورد است زیرا تولید و استفاده از این سلاح، نه به مصلحت انسانهاست و نه هیچ عقل سالمی به آن حکم میکند زیرا ضرر آن فراگیر است و خوب و بد را نمیشناسد و انسان و حیوان و طبیعت را نابود میکند و اثرات مخرّب آن باقی میماند.
3. تولید سلاح هستهای نوعی اسراف است:
از نظر دین مبین اسلام، اسراف، کاری بسیار ناپسند و حرام است و قرآن کریم، صریحا فرمود: «لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفینَ[اعراف/31] اسراف نكنید، همانا خداوند اسرافكاران را دوست ندارد»، و اسراف در لغت به معنای از حدّ گذشتن در هر کاری است که انسان انجام میدهد [2] و شامل هر گونه زیاده روى در كمیت و كیفیت و بیهودهگرایى و اتلاف و مانند آن میشود.[3] و تولید سلاح هستهای از بالاترین اسرافهاست زیرا هم در تولید آن، اموال تلف میشوند و هم با به کار بردن آن، جان و اموال انسانها، تلف میشود و طبیعت سالم، از بین میرود.
4. تولید سلاح هستهای ظلم است:
ظلم در لغت به معنای قرار دادن یک چیز در غیر جای خودش است.[4] و در بدی ظلم، هیچ شکی نیست، اما برای روشنتر شدن مطلب، نظر قرآن کریم و روایات را هم در مورد ظلم و ظالمین، جویا میشویم:
قرآن کریم، در مورد ظالمان میفرماید: «إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُون[قصص/37] ستمگران، پیروز و رستگار نمىشوند» زیرا آنها با استفادهی نادرست از اختیارشان خود را از هدایت و محبت خداوند محروم میکنند و خود را سزاوار عذاب و دوری از رحمت خداوند میکنند.[5]
و در روایات، در مورد اقسام ظلم، آمده است که: «ظلم، سه گونه است: ظلمى كه بخشیدنی نیست، و ظلمى كه بدون مجازات نمىماند، و ظلمى كه بخشیدنى و جبران شدنى است، امّا ظلمى كه نابخشیدنى است، شرك به خداى سبحان است، و امّا ظلمى كه بخشیدنى است، ستمى است كه بنده با گناهان بر خویشتن روا داشته است، و ظلمى كه بدون مجازات نیست، ستمگرى بعضى از بندگان بر بعض دیگر است كه قصاص در آنجا سخت است [آن قصاص]، مجروح كردن با كارد، یا تازیانه زدن نیست، بلكه این [عذاب]ها در برابرش كوچك است!».[6]
و ساخت و به کار بردن سلاح هستهای، چنانکه گفتیم، موجب تلفات جانی و مالی بندگان خداوند و آلودگی طبیعت است که این خود، ظلم به بندگان خداست. و با این کار، به خود هم ظلم کردهاند؛ زیرا به جای اینکه فرصتها و امکاناتی که دارند را در راه مفید و سازنده به کار برند و دنیا و آخرت خود را آباد کنند، ضرر دنیا و آخرت را برای خود خریدند و به خود، ستم کردند.
در نتیجه: از بدیهای سلاح هستهای هر چه بگوییم، کم گفتهایم و انسان معتقد به خداوند و جهان آخرت، به فکر ساخت این گونه سلاحها نمیافتد؛ بلکه هر انسانی که از انسانیت و آزادگی برخوردار است نیز از اینگونه تجهیزات، بهره نمیبرد و سخن ما به کسانی که به دنبال این سلاحها هستند یا آن را در اختیار دارند، همان سخنی است که امام حسین(علیهالسلام) فرمود که: «اگر دین ندارید و از حساب قیامت نمیترسید، در دنیای خود آزادمرد باشید».[7] چرا که استفاده از سلاح هستهای با «آزاده بودن» مخالف است.
--------------------------------------
پینوشت
[1]. تفسیر نمونه، ج2، ص4.
[2]. المفردات فی غریب القرآن، ج1، ص407.
[3]. تفسیر نمونه، ج6، ص149.
[4]. لسان العرب، ج12،ص373.
[5]. قرآن کریم این جزاها را سرانجامی برای ظالمان، معرفی کرده و میفرماید: وَ الظَّالِمینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً أَلیماً؛[انسان/31] و (خداوند) براى ستمكاران عالم عذابى دردناك مهیا ساخته است
وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ؛[بقره/258]و خداوند گروه ستمكاران را هدایت نمىكند
وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمینَ؛[آل عمران/57] وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمینَ
وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمین؛[آل عمران/151] و چه بد جایگاهى است جایگاه ستمكاران!
بُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمین؛[هود/44]؛ دور باد قوم ستمگر (از سعادت و نجات و رحمت خدا!)
[6]. إِنَّ الظُّلْمَ ثَلَاثَةٌ فَظُلْمٌ لَا یُغْفَرُ وَ ظُلْمٌ لَا یُتْرَكُ وَ ظُلْمٌ مَغْفُورٌ لَا یُطْلَبُ فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یُغْفَرُ فَالشِّرْكُ بِاللَّهِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَكَ بِهِ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی یُغْفَرُ فَظُلْمُ الْعَبْدِ نَفْسَهُ عِنْدَ بَعْضِ الْهَنَاتِ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یُتْرَكُ فَظُلْمُ الْعِبَادِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً الْقِصَاصُ هُنَاكَ شَدِیدٌ لَیْسَ هُوَ جَرْحاً بِاْلمُدَى وَ لَا ضَرْباً بِالسِّیَاطِ وَ لَكِنَّهُ مَا یُسْتَصْغَرُ ذَلِكَ مَعَهُ؛«نهجالبلاغه، خطبه176».
[7]. إِنْ لَمْ یَكُنْ لَكُمْ دِینٌ وَ كُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَكُونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیَاكُم؛«بحارالانوار، ج45، ص51».