مطالب دوستان مطیع زهرا

 سلام و عرض ادب دارم خدمت شما کاربر گرامی از اینکه در عزت و شخصیت همسرتان توجه و دقت دارید تقدیر و تشکر می‌کنیم. بسیار پسندیده است ما خواهان این باشیم که دیگران نیز مثل ما قدر و منزلت و جایگاه عزیزانمان را بدانند و نسبت به آن حساس باشند. بله دقیقاً همین یک جمله راهگشای شما بوده و برای اینکه به این هدف برسید باید تعریف درستی از این عزت و احترام در نزد همسرتان داشته باشید. دو مطلب در ابتدای اینکه صحبت‌هایتان را خواندم به ذهنم آمد: اول اینکه آیا اطرافیان از کمک‌هایی که توسط همسرتان دریافت می‌کنند، نگاه و برداشتی که شما دارید را دارند؟ یعنی واقعاً قصد کوچک کردن و تحقیر ایشان را دارند یا به عنوان یک شخصی که برای همه مفید است و به قول امروزی‌ها، روی او حساب باز می‌کنند؟ یاد کردن از یک شخص به عنوان یک فرد مفید و تأثیرگذار چیز کمی نیست و نباید از آن به سادگی گذشت. گره گشا بودن و کمک کردن به دیگران چیزی نیست که خود شما هم بخواهید آن را نادیده گرفته و از ارزش‌هایش به راحتی بگذرید. پس این احتمال نیز وجود دارد که همسر شما را امین و حامی خود دانسته و به عنوان یک استوانه به او در مواقع لزوم تکیه کرده و از او کمک می‌گیرند. مطلب بعدی خود همسرتان است، حسی که شما دارید را ایشان هم دارد؟ یعنی از انجام کار برای اطرافیان خوشحال شده یا مجبوری آنها را انجام می‌دهد؟ این مهم است که ببینید خواسته و رضایت همسرتان در چیست و تا بتوانید به آن احترام بگذارید. در نهایت اگر این نوع کارها و کمک‌ها برای شما هزینه‌ای ندارد و فقط شما را حساس کرده، به بی تفاوتی روی آورده و به اولویت‌های دیگر زندگی‌تان بپردازید. اما ممکن است نتوانید مطالب بالا را برای خودتان هضم و حل کرده و باز هم این اذیت شدن‌ها را برای خودتان خریداری کنید. کافی است مجدد به سطر اول باز گشته و تعریفی که از عزت نفس و احترام در ذهن خود دارید را به همسرتان با مهارت‌هایی که خدمتتان تقدیم می‌شود انتقال دهید. فرهنگ تقدیر و تشکر را در دستور کار خود قرار بدهید. کارهای همسرتان در نزد شما بزرگ جلوه کرده و سعی کنید ارزش عملکردهای ایشان را بالا ببرید و قیمت‌های نجومی را در نظر بگیرید. تعریف و تمجید از کارهایی که برای منزل و خانواده انجام می‌دهد از جملهٔ این موارد بوده که طرف مقابل احساس عزتمندی و ارزشمندی خواهد کرد. به نوعی شما به صورت غیر مستقیم به همسرتان می‌رسانید که کارهایش بهایی دارد و هر کسی بهای کافی و لازم را نپردازد، از دریافت خدمات محروم خواهد شد. مفتی کار کردن و دم دست بودن را کنار گذاشته و سعی خواهد کرد در قبال خدماتی که انجام می‌دهد خدمات متقابل دریافت کند. ناگفته نماند این راهکار بدون در نظر گرفتن این مشکل نیز برای همهٔ خانم‌ها توصیه شده و سفارش می‌شود با ترویج فرهنگ تقدیر و تشکر از همسرشان، فرزندان و اطرافیان را نیز به این امر دعوت کرده و ضمن تأیید کردن جایگاه مردان، از بهره بری رایگان از همسر توسط دیگران جلو گیری کرده و به نوعی مردان را با خود همراه کنند. البته سر حرفمان که گفتیم از حساسیتتان در این مورد تا جایی که می‌شود و امکان دارد کم کرده، به مسائل مهم‌تری بپردازید. همین‌که خانواده‌اش با شما و همسرتان رابطهٔ خوبی دارند بسیار ارزشمند بوده و موارد متعددی داریم که حاضر هستند هزینه‌های چندبرابری از این را پرداخت کنند اما همراهی و رضایت خانوادهٔ همسر را داشته باشند. ناگفته نماند اگر نتوانید آن تعریفی که خدمتتان تقدیم شد را به درستی برای همسرتان داشته باشید و از طرفی به این حساسیت نیز ادامه بدهید، با مشکلات بزرگ‌تری روبرو خواهید شد که حل کردن و جبران آن سخت‌تر نیز خواهد شد. یکی از این آسیب‌ها و مشکلات پنهان کاری‌هایی خواهد بود که توسط همسرتان شروع خواهد شد. از یک طرف ناراحتی و نارضایتی شما را خواهد داشت و از طرفی با تعارف و رودربایستی که با خانواده‌اش دارد او را اذیت و تحت فشار خواهد گذاشت؛ لذا سعی خواهد کرد تا بتواند بدون اطلاع شما وارد عمل شده تا از هر دو طرف ایمن شود. حتماً مراقب هشدار آخر نیز باشید و با همان دو راهکار جلوی گرفتاری‌های بعدی را بگیرید. موفق باشید.

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی از توجه شما نسبت به انجام دادن برخورد مناسب با جنس مخالف را تحسین کرده و امیدواریم همهٔ دختر خانم‌ها بتوانند با درایت و هوشیاری از سرمایه‌های خود که بسیار ارزشمند هستند، مراقبت و محافظت کنند. بله درست است، شما سرمایه‌ای به نام شخصیت و عزت نفس دارید که باید مراقبش باشید. بگذارید بدون تعارف خدمتتان عرض کنم و امیدوارم ناراحت نشوید: همیشه اصل بر حسن نیت بوده و در قدم اول از نیت خوب طرف مقابل باید صحبت کنیم مگر اینکه خلاف آن ثابت شود، اما در این موضوع شما اصل را بر استفادهٔ ابزاری از دختران توسط پسران قرار داده و بر مبنای این نگرش اقدام کنید. اینکه ایشان از کجا شما را می‌شناسد و از چه طریقی با روش و منش شما آشنا شده و پسندیده است بسیار مهم است. ارتباط و ربط اخلاقی و رفتاری شما با آقاپسر در چه حدی و به چه مناسبت‌های بوده که ایشان توانسته شما را مورد ارزیابی قرار دهد و تأییدتان کند؟ در قدم بعدی این تأییدیه و یا بهتر بگوییم خوش آمدنشان قرار است به کجا رسیده و به چه هدف و انگیزه‌ای ایجاد شده؟ اگر تنها و تنها برای ازدواج است ادامهٔ مطلب را بخوانید و جلسات را ادامه می‌دهیم، اما اگر قرار است برای دوستی و یا به بهانهٔ همان ازدواج مدتی باهم بودن و بیشتر آشنا شدن و بعد خواستگاری کردن است، همین جا از صفحه خارج شده و اصلاً پاسخی مبنی بر ادامهٔ رابطه با این شخص نفرستید. اگر ایشان هم مثل شما که فقط و فقط به ازدواج فکر می‌کنید، فکر می‌کنند، لازم نیست اصلاً کاری انجام داده و سختی به خودتان راه بدهید. کافی است بگوئید شما بدون مشورت و حضور خانواده با هیچ پسری نه صحبت کرده‌اید و نه این کار را خواهید کرد و موردش نیز برای شما فرقی ندارد. با این کلام شما عملاً و به صورت خیلی محترمانه و غیر مستقیم ایشان را به خواستگاری از خودتان دعوت کرده‌اید. کاری که غالباً دختران انجام داده و باید انجام بدهند. هدایت هر پسری در همان مرحلهٔ شروع آشنایی و رابطه به خانواده، بهترین، بی آسیب ترین و مطمئن‌ترین عملکرد برای یک دختر خانم محسوب می‌شود. با این برخورد دو نوع واکنش را شاهد خواهید بود که هر دو به نفع شما است. یا پسر این اقدام را انجام نداده و باز دنبال بهانه می‌گردد و با گفتن جملاتی مثل: الان شرایطش را ندارم، باید در فرصت مناسب با خانواده مطرح کنم، دنبال شغل هستم... سعی بر نگه داشتن شما در رابطه خواهد داشت که مسلماً شما این را نخواسته و از نیت وی آگاه خواهید شد. یا به طور طبیعی از پیشنهاد و واکنش شما بسیار خوشحال شده و شما را اهل رابطه‌های پنهانی و دوستی ندیده، اقدام به خواستگاری خواهد کرد. پس کافی است شما به سردی و سختی پاسخ داده و درخواست اقدام رسمی برای خواستگاری داشته باشید. اصلاً در این مورد نگران نباشید که ممکن است دور شما را خط کشیده و به قول معروف مرغ از قفس بپرد، اکثر پسران عاشق دختران سر سخت و سرد در ارتباط‌های اولیه هستند. موفق باشید.

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی از توجه و دقت شما در مراقبت و تربیت فرزندتان تقدیر و تشکر می‌کنیم. بسیار پسندیده است که والدین نسبت به رفتارهایی که ممکن است برای فرزندانشان آسیب داشته باشد، حساس شده و برای حل شدنش اقدامات لازم را در قالب مهارت آموزی انجام دهند. افراد بر حسب عوامل ژنتیکی و یا برخوردهای اجتماعی اطرافیان و نوع تربیت‌هایی که والدین و مربیان در دستور کار قرار می‌دهند ممکن است به برون گرا و درون گرا تبدیل شوند که البته در ابتدا قصد نداریم فرزند شما را داخل در این تقسیم بندی کرده و بر مبنای آن صحبت کنیم. در نوع و تیپ شخصیتی افرادی مثل فرزند شما ممکن است بی میلی و یا همان غیر اجتماعی بودن مشاهده شود. نداشتن دوست، عدم توانایی در شروع و یا ادامهٔ صحبت و گفتگو، نداشتن مهارت‌های همراهی کردن و همدلی نیز از دیگر نشانه‌های چنین افراد است. کم رو بودن و در صورت ادامهٔ این وضعیت، منزوی شدن و مورد سو استفاده قرار گرفتن یکی از خطراتی است که به خوبی شما آن را احساس کرده‌اید. حالا باید ببینید که ریشهٔ این مسئله کجاست تا از همان جا شروع به حل کردن کنید. به‌عنوان‌مثال محدودیت‌ها و قوانین بیش از حد که در نهایت به سرزنش برسد، فرد را افسرده و ناامید می‌کند. پس بازنگری و ارزیابی رفتار والدین و اطرافیان، می‌تواند شروعی برای بهتر شدن اوضاع فعلی باشد. رفتار داخل خانواده و برخورد اطرافیان خصوصاً پدر و مادر با یکدیگر تأثیرات بسیار زیادی در فرزندان داشته که در این مورد اگر نیاز به راهنمایی دارید طی یک یادداشتی بفرمایید تا کارشناسان ما مطالب مفید و لازم را خدمتتان تقدیم کنند. دادن روحیه و تقویت اعتماد به نفس کار بعدی و در شاید بگوییم اصلی‌ترین اقدامی است که لازم است در راستای اجتماعی کردن فرزندتان انجام دهید. در بعضی موارد خود والدین نه تنها برای تقویت اعتماد به نفس و رشد شخصیت فرزندان تلاشی نکرده بلکه در ضعیف کردن و از بین بردن آن مهارت خاصی دارند. البته این برخورد ناخودآگاه انجام شده و گاهی از روی دلسوزی و شاید هم راهکار درست انجام می‌شود. برچسب زدن‌های منفی در این قسمت ممنوع بوده و اگر تابه‌حال احیاناً از آن استفاده می‌کردید، حذف شود. تو نمی‌توانی، تو ضعیفی... از نمونه جملاتی است که به‌کاربردن آنها بسیار خطرناک است. اصلاً لازم نیست در تعاملات فامیلی و اجتماعی که به همراه او هستید کمک کرده و به جای فرزندتان پاسخ بدهید. حتی در احوال پرسی و سؤالاتی که دیگران از او می‌پرسند دخالت نکرده و بگذارید خوب یا بد، ناقص یا کامل خودش مستقلاً پاسخگو باشد. بر این که حتماً پاسخ بدهد یا بعداً برای عدم توانایی در برقرار کردن ارتباط و پاسخ دادن او را سرزنش کنید، اصرار نداشته باشید. ترتیب دادن گفتگوهای دو نفره بسیار مؤثر بوده و نباید از آن غافل شد، ممکن است این اقدام در قالب یک بازی باشد، طراحی و ابتکار بازی‌های مربوط به این قسمت را حتماً فرا بگیرید و در صورت لزوم بفرمایید تا در جلسهٔ بعدی به نمونه‌هایی از آن اشاره کنیم. نمونه کار دیگری که می‌توانید به راحتی و بدون هیچ زحمتی انجام دهید به حرف گرفتن فرزند است،  اینکه به صورت روزانه با تدوین سؤالات و خواسته‌هایی در قالب گزارش خواهی انجام شود. سؤال کنید در مدرسه چه اتفاقاتی افتاده و چه درس‌های را به او آموزش داده‌اند نیز خالی از لطف نخواهد بود. اینکه با فرد صحبت شود و دقت او را نسبت به پیرامون و اطرافیان با دقت و توجه کند، کشش وی را به اطراف خود روزبه‌روز بیشتر خواهد کرد.  او می‌داند که امروز به محض رسیدن به منزل و در طول روز سؤالاتی را باید پاسخ دهد؛ لذا سعی خواهد کرد اطلاعاتی جمع آوری کرده تا دستش از کلمات و جملات خالی نباشد. ممکن است در ابتدای این کار کوتاه و مختصر مثل: هیچی، نمی‌دانم، دقت نکردم، حواسم نبود... مواجه شوید اما شما توجه نکرده و با سؤالات ریزتر و جزئی‌تر، توضیحات بیشتری را بخواهید. البته نکته‌ای را که نباید فراموش کنید این است که در راستای خواستن توضیح و پاسخ اصرار و زیاده روی نکرده و سخت گیر نباشید. در کارهایی که حتی شخصی خودتان است از فرزندتان مشورت گرفته و کمی سن او باعث نشود دخالت داده نشده و از فکر او استفاده نکنید. به همراه بردن برای خرید و نظر خواهی برای رفتن مهمانی آخر هفته نمونه‌هایی است که تعامل گفتاری را تقویت خواهد کرد. مشارکت دادن بچه‌ها در کارهای خانواده، آنها را برای داشتن و تقویت مهارت حل مسئله آماده خواهد کرد. پس در قدم‌های اولیه بهتر است شما خودتان نقش یک دوست و همراه را برای فرزندتان ایفا کرده و لذت داشتن یک دوست را به او بچشانید. مطالب بالا که اکثر آن به اقدام و تلاش شما نیاز دارد را نکته برداری و در دستور کار قرار داده و سؤالات و ابهامات احتمالی را در قالب یادداشت، به کارشناسان ما ارجاع داده تا ضمن ارسال مطالبی که ممکن است نیاز داشته باشید، برای شما توضیح داده و تبیین گردد. موفق باشید.      

سلام، عرض ادب و احترام خدمت شما کاربر گرامی از اینکه برای انتخاب بهترین راه و تصمیم درست، دنبال مشورت و همفکری هستید جای تقدیر و تشکر دارد. امیدواریم بتوانید بعد از طی شدن مسیر مشاوره به یک نتیجهٔ مطلوب و مفیدی برسید. البته در مورد مطالبی که بیان کردید، صحبت زیاد است. اینکه چرا باید مسئلهٔ بیماری‌تان را در زمان و شرایطی بگویید که اثر منفی داشته و فرصت‌ها را هم از خودتان و هم از طرف مقابلتان بگیرید، جای تأمل است. در کنار این موضوع، خود اختلاف سن باید بیشتر توضیح داده شود. اما چون شما ممکن است در این زمینه‌ها با خانواده به تفاهم رسیده و برایتان حل شده است، فقط درمورد دغدغه‌ای که ذکر کردید صحبت می‌کنیم. اگر حس کردید در موارد یاد شده و یا مورد دیگری نیاز به همراهی دارید، در جلسهٔ بعدی یادداشت بگذارید تا بررسی بشود. ابتدا عشق، دوستی، علاقه و میزان تاثر داشتن هر کدام در زندگی مشترک را باید بدانیم. سوال اول این است: آیا اگر حتی ازدواجی صورت گرفته و هیچ علاقه و دوستی وجود نداشته باشد، این زندگی دوام و استحکام نخواهد داشت؟ آیا علاقه و عشق توانسته از هم پاشیده شدن یک زندگی مشترک جلوگیری کرده و اثر مثبت خودش را داشته باشد؟ عشق و علاقه و دوستی تنها عامل نگه دارندهٔ زوجین در کنار همدیگر است؟ پس لازم است ابتدا به این سؤال‌ها پاسخ بدهید و به این نتیجه برسید که چقدر اهمیت داشته و از نظر جایگاه در کجاست؟ ضرورت دارد؟ لازم است؟ واجب بوده و حتماً باید باشد؟ مثلاً بعضی از افراد قائل هستند که علاقه مهم است؛ ولی ضرورتی ندارد. یا خیلی‌ها اصلاً اعتقادی به علاقهٔ اولیه نداشته و منتظر ایجاد عشق و محبت هستند. دلیلشان نیز این است که ما چگونه به کسی که اصلاً هیچ شناختی از خصوصیات اخلاقی او نداریم، علاقه‌مند شده و دوستش داشته باشیم؟ دوستی و علاقه و یا همان حس خوب داشتن نسبت به طرف مقابل نباید دلیل داشته باشد؟ ناگفته نماند که در این مورد نیز آسیب‌ها و خطرات خاص خود وجود داشته که باید به آن دقت داشته باشند. عواقب ازدواج بدون عشق و علاقه مبحث مفصلی است که در صورت تصمیم مثبت در این مورد، مستقل به آن خواهیم پرداخت. چرا این مطلب را خدمتتان تقدیم کردم؟ دلیلش این است که با دادن فرصت به طرف مقابل و خودتان، سعی کنید بدون دلیل حس بد را در وجودتان راه نداده و کمی منطقی‌تر نسبت به این حس فکر کرده و بتوانید آن را مدیریت کنید. خوبی‌ها و صفات خوبی که بیان کردید را در نظر داشته و دلیل حس بد داشتن را نیز برای خودتان واضح و شفاف کنید. آیا طرف مقابلتان زشت است؟ تعریف شما از زشتی و زیبایی چیست؟ چاق یا لاغر؟ رنگ پوست یا از نظر قد و قیافه دلخواه شما نیست؟ بله دقیقاً همان مطلبی را که متوجه شدید منظور ما است: شما نباید به اجبار و اکراه یا به خاطر بیماری و شرایطی که دارید، پاسخ مثبت بدهید. بلکه باید برای خودتان یک توجیه مناسب و دلیلی که دلتان را آرام کند باشید. هم برای حس بد داشتن دنبال دلیل باشید و هم اینکه برای داشتن و ایجاد یک حس خوب تلاش کنید. موفق باشید.