سلام
دختری دارم ۸ساله که در ارتباط با دوستان و همکلاسی هاش خیلی ضعیفه و توانایی ارتباط با اون ها رونداره، درحدی که معلمش میگه یک روز دخترتون حواسش پرت بود و با کنار دستیش صحبت می کرد ومن مجبور شدم اسمش رو صدا بزنم تا حواسش جم بشه و از این موضوع خیلی خوشحال شدم. حتی زنگ های تفریح هم با کسی ارتباط برقرار نمی کنه
لطفاً راهنمایی کنید
---------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی
از توجه و دقت شما در مراقبت و تربیت فرزندتان تقدیر و تشکر میکنیم. بسیار پسندیده است که والدین نسبت به رفتارهایی که ممکن است برای فرزندانشان آسیب داشته باشد، حساس شده و برای حل شدنش اقدامات لازم را در قالب مهارت آموزی انجام دهند.
افراد بر حسب عوامل ژنتیکی و یا برخوردهای اجتماعی اطرافیان و نوع تربیتهایی که والدین و مربیان در دستور کار قرار میدهند ممکن است به برون گرا و درون گرا تبدیل شوند که البته در ابتدا قصد نداریم فرزند شما را داخل در این تقسیم بندی کرده و بر مبنای آن صحبت کنیم.
در نوع و تیپ شخصیتی افرادی مثل فرزند شما ممکن است بی میلی و یا همان غیر اجتماعی بودن مشاهده شود. نداشتن دوست، عدم توانایی در شروع و یا ادامهٔ صحبت و گفتگو، نداشتن مهارتهای همراهی کردن و همدلی نیز از دیگر نشانههای چنین افراد است. کم رو بودن و در صورت ادامهٔ این وضعیت، منزوی شدن و مورد سو استفاده قرار گرفتن یکی از خطراتی است که به خوبی شما آن را احساس کردهاید.
حالا باید ببینید که ریشهٔ این مسئله کجاست تا از همان جا شروع به حل کردن کنید. بهعنوانمثال محدودیتها و قوانین بیش از حد که در نهایت به سرزنش برسد، فرد را افسرده و ناامید میکند. پس بازنگری و ارزیابی رفتار والدین و اطرافیان، میتواند شروعی برای بهتر شدن اوضاع فعلی باشد.
رفتار داخل خانواده و برخورد اطرافیان خصوصاً پدر و مادر با یکدیگر تأثیرات بسیار زیادی در فرزندان داشته که در این مورد اگر نیاز به راهنمایی دارید طی یک یادداشتی بفرمایید تا کارشناسان ما مطالب مفید و لازم را خدمتتان تقدیم کنند.
دادن روحیه و تقویت اعتماد به نفس کار بعدی و در شاید بگوییم اصلیترین اقدامی است که لازم است در راستای اجتماعی کردن فرزندتان انجام دهید. در بعضی موارد خود والدین نه تنها برای تقویت اعتماد به نفس و رشد شخصیت فرزندان تلاشی نکرده بلکه در ضعیف کردن و از بین بردن آن مهارت خاصی دارند. البته این برخورد ناخودآگاه انجام شده و گاهی از روی دلسوزی و شاید هم راهکار درست انجام میشود. برچسب زدنهای منفی در این قسمت ممنوع بوده و اگر تابهحال احیاناً از آن استفاده میکردید، حذف شود. تو نمیتوانی، تو ضعیفی... از نمونه جملاتی است که بهکاربردن آنها بسیار خطرناک است.
اصلاً لازم نیست در تعاملات فامیلی و اجتماعی که به همراه او هستید کمک کرده و به جای فرزندتان پاسخ بدهید. حتی در احوال پرسی و سؤالاتی که دیگران از او میپرسند دخالت نکرده و بگذارید خوب یا بد، ناقص یا کامل خودش مستقلاً پاسخگو باشد. بر این که حتماً پاسخ بدهد یا بعداً برای عدم توانایی در برقرار کردن ارتباط و پاسخ دادن او را سرزنش کنید، اصرار نداشته باشید.
ترتیب دادن گفتگوهای دو نفره بسیار مؤثر بوده و نباید از آن غافل شد، ممکن است این اقدام در قالب یک بازی باشد، طراحی و ابتکار بازیهای مربوط به این قسمت را حتماً فرا بگیرید و در صورت لزوم بفرمایید تا در جلسهٔ بعدی به نمونههایی از آن اشاره کنیم.
نمونه کار دیگری که میتوانید به راحتی و بدون هیچ زحمتی انجام دهید به حرف گرفتن فرزند است، اینکه به صورت روزانه با تدوین سؤالات و خواستههایی در قالب گزارش خواهی انجام شود. سؤال کنید در مدرسه چه اتفاقاتی افتاده و چه درسهای را به او آموزش دادهاند نیز خالی از لطف نخواهد بود. اینکه با فرد صحبت شود و دقت او را نسبت به پیرامون و اطرافیان با دقت و توجه کند، کشش وی را به اطراف خود روزبهروز بیشتر خواهد کرد.
او میداند که امروز به محض رسیدن به منزل و در طول روز سؤالاتی را باید پاسخ دهد؛ لذا سعی خواهد کرد اطلاعاتی جمع آوری کرده تا دستش از کلمات و جملات خالی نباشد. ممکن است در ابتدای این کار کوتاه و مختصر مثل: هیچی، نمیدانم، دقت نکردم، حواسم نبود... مواجه شوید اما شما توجه نکرده و با سؤالات ریزتر و جزئیتر، توضیحات بیشتری را بخواهید. البته نکتهای را که نباید فراموش کنید این است که در راستای خواستن توضیح و پاسخ اصرار و زیاده روی نکرده و سخت گیر نباشید.
در کارهایی که حتی شخصی خودتان است از فرزندتان مشورت گرفته و کمی سن او باعث نشود دخالت داده نشده و از فکر او استفاده نکنید. به همراه بردن برای خرید و نظر خواهی برای رفتن مهمانی آخر هفته نمونههایی است که تعامل گفتاری را تقویت خواهد کرد. مشارکت دادن بچهها در کارهای خانواده، آنها را برای داشتن و تقویت مهارت حل مسئله آماده خواهد کرد.
پس در قدمهای اولیه بهتر است شما خودتان نقش یک دوست و همراه را برای فرزندتان ایفا کرده و لذت داشتن یک دوست را به او بچشانید. مطالب بالا که اکثر آن به اقدام و تلاش شما نیاز دارد را نکته برداری و در دستور کار قرار داده و سؤالات و ابهامات احتمالی را در قالب یادداشت، به کارشناسان ما ارجاع داده تا ضمن ارسال مطالبی که ممکن است نیاز داشته باشید، برای شما توضیح داده و تبیین گردد.
موفق باشید.