مطالب دوستان حسین وجدانی «مشاور»

با سلام به شما کاربر محترم این خوبه که نسبت به مشکل و تبعات اون آگاهی دارید و متوجه هستید که حل نشدن مسائل می تواند روی خلق و خوی شما تاثیر منفی بگذارد و به تبع روی ارتباطات شما با دیگران هم به صورت دومینو تاثیر منفی خواهد گذاشت. در چنین شرایطی چکار باید کرد؟ گرچه اشاره ای نکردید که مشکلی که با همسرتان دارید، مربوط به چه مسائلی است و آیا این مسائل و مشکلات شما و همسرتان در حال حاضر حل شده است یا نه، طبعا تا زمانی که این مسائل و مشکلات پابرجا باشد، ناخواسته تاثیر آن را در اخلاق و رفتار و روابط خواهید دید، اما با این حال یکسری ترفندها و راهکارهایی وجود دارند که می توان از طریق آن مهارت خودکنترلی خود را بالا برد. از جمله: 1- شناسایی تایم حال بدی درسته که ناخواسته ممکن است بنابه دلایلی سر کیف نباشید و حال روحی تان خوب نباشد، ولی شناسایی زمان و موقعیت حال بدی خودتان به شما کمک می کند تا مکانیزم روانی شما برای کنترل حال بدی فعال شود. اگر زمان و موقعیت حال بدی خودتان را نتوانید تشخیص بدهید، این باعث می شود که انرژی زیادی را صرف کنید تا مکانیزم خودکنترلی خودتان را در طول روز فعال نگه دارید، در حالی که اگر بدانید که مثلا بعدازظهر حالتان بد است، انرژی روانی و ذهنی برای آن قرار می دهید تا این حال بدی شما به فرزندتان منتقل نشود. لذا در چنین مواقع باید یک استراتژی مقابله داشته باشید تا بتوانید این حال بدی را به راحتی بگذرانید، اما چگونه؟ در مورد بعدی توضیح می دهم. 2- استراتژی مقابله بعد از شناسایی زمان و موقعیت های حال بدی خودتان، باید برای مقابله با این حال بدی، استراتژی یا نقشه مقابله با آن را داشته باشید. به این معنی که باید برنامه ای داشته باشید تا این حال بدی خودتان را برطرف کنید یا به حداقل ممکن برسانید. این استراتژی و برنامه مقابله چه مواردی را شامل می شود؟ - حل مسئله اگر مثلا با همسرتان دچار مشکل شدید و این مسئله باعث آزار شما شده است، خونسردی خودتان را حفظ کنید و به مشکلی که بوجود آمده فکر کنید و ببینید ایراد کار کجا بوده است؟ اگر واقعا بخشی از مشکل بخاطر رفتار اشتباه شما بوده، اون را بپذیرید و با همسرتان صحبت کرده و مسئله را حل کنید. اگر هم ایراد کار به شما برنمی گردد، بلکه به همسرتان برمی گردد، و این فرایند تبدیل به یک رویه شده است، خب باید به اتفاق همسرتان برای حل این اختلاف و مشکل به یک مشاوره خانواده مراجعه کنید تا یکبار برای همیشه مسائل تون حل شود. حتی اگر همسرتان هم در این زمینه همکاری نکرد، باز مراجعه شما به مشاور می تواند به شما در کاهش و تسهیل مشکلات به شما کمک کند. لذا اگر مایل بودید می توانید مشکلی که با همسرتان دارید در همین سایت مطرح کنید و همکاران بنده در این زمینه به شما راهنمایی لازم را خواهند کرد. - گفتگو و درد و دل کردن این گفتگو و درد و دل کردن، باعث تخلیه روانی و ذهنی شما از مشکلات خواهد شد و بعد از آن احساس می کنید که سبک شدید. توصیه بنده این است علیرغم مشکلاتی که با همسرتان دارید، سعی کنید در قدم اول با همسرتان درد و دل کنید نه با فرد غریبه! البته درد و دل با همسر ملزوماتی دارد از جمله اینکه قرار نیست ایشان رو مقصر جلوه بدهید یا بخواهید اون رو قضاوت کنید بلکه تنها از احساس تون بهش بگید که چه حسی دارید و از اون طرف هم نسبت به حسی که او دارد هم بازخورد بدهید. کافی است خودتون رو جای همسرتون قرار بدهید تا متوجه حس او هم شوید و درباره حس اش بهش بگید تا اون حس همدلی و همدردی به صورت دو طرف اتفاق بیفتد. این کار علیرغم اختلافاتی که بین دل زن و شوهر وجود دارد، دلهای اونها رو بهم نزدیک می کند. در قدم بعدی، با خدای متعال در این زمینه درد و دل کنید. یعنی وقتی در اوج مشکلات و حال بدی هستید، سعی کنید از طریق دعا و راز و نیاز با خدا ارتباط بگیرید. این ارتباط معنوی گرفتن و حتی حضور در مراسمات مذهبی هم باعث آرامش شما می شود و هم قدرت روحی و سازگاری شما را بیشتر خواهد کرد. ضمنا از گفتگو با افراد غریبه و آشنا درباره زندگی مشترک خودتان جدا خودداری کنید که گرچه با این کار ممکن است احساس سبکی کنید ولی در دراز مدت تاثیر منفی در زندگی شما خواهد گذاشت. - رو آوردن به اموری که حال شما را خوب می کند، یکی دیگر از استراتژی هایی است که توصیه می شود. لذا بررسی کنید چه چیزهایی باعث می شود که حال شما بهتر شود، همان کار را انجام دهید؛ مثلا پیاده روی یا ورزش کردن یا صحبت کردن با دوستان یا خواهر یا خانواده خودتان ممکن است حال روحی تون رو بهتر کند. البته این صحبت کردن بنا نیست که درباره زندگی شخصی خودتون چیزی به اونها بگویید، بلکه صرف گفتگوی عادی با اونها باعث می شود تا از مشکلاتتون کمی فاصله بگیرید و احساس بهتری پیدا کنید. نکته: طبیعتا روزهایی که حال بدی داریم، انرژی روانی، ذهنی حتی جسمی بالایی نداریم و توان مواجهه با چالش ها هم در ما به شدت کم می شود. حالا تصور کنید روزی رو که بناست بچه رو به پارک ببریم و حالمان هم بد است. در چنین موقعیتی اگر بخواهیم سایر کارهای عقب افتاده خانه را هم بهش اضافه کنیم، چه اتفاقی می افتد، انرژی بیشتری باید صرف کنیم و از آنجایی که انرژی کافی چه برخوردار نباشیم، منجر به این می شود که فشار و نگرانی مضاعفی را تجربه کنیم و همین عامل باعث می شود که رفتار تندی با بچه مان داشته باشیم؛ چرا که می خواهیم به سرعت این فشار رو از دوش خودمون کم کنیم. لذا توصیه می شود در اینگونه موارد، فشارهای کاری اون روز رو به حداقل برسانیم تا انرژی کافی برای بردن بچه به پارک رو داشته باشیم، ولو اینکه حال مان بد است، ولی از انجایی که پیاده روی حالمان را خوب می کند، در واقع با یک کار دو نشان می زنیم؛ هم برای بچه مان وقت گذاشتیم و هم زمان برای بهتر کردن حالمان قرار می دهیم. موفق باشید.  

با سلام مجدد به شما قطعا با یک حتی دو جلسه نمی توان تصمیم قطعی برای ازدواج گرفت. شما وطرف مقابلتان نیاز به شناخت دارید و بدون گفتگو و دریافت اطلاعات و دیدن رفتارهای همدیگر در موقعیت های مختلف آن شناخت لازم اتفاق نمی افتد. اگر بناست با یکی دو جلسه گفتگو، تصمیم به ازدواج بگیرید، قطعا ریسک این ازدواج بالا خواهد بود. اینکه پدرتان پیشنهاد داده تا در جمع و حضور خانواده ها، سوالات و گفتگوی شما و خواستگار صورت بگیرد، اصلا پیشنهاد خوبی نیست؛ چرا که این کار با محدودیت و محذوریتهایی همراه خواهد شد و طرفین به راحتی نمی توانند بعضی از مطالب را بازگو کنند یا نتوانند سوالشان را مطرح کنند. لذا اجرای چنین پیشنهادی منطقی نیست. دراین زمینه بهتر است با مادرتان صحبت کنید و ایشون رو برای برگزاری جلسه بعدی مجاب کنید و از ایشون بخواهید با خانواده صحبت کند و آنها را هم برای جلسه بعدی متقاعد کند. به علاوه در جلسه آشنایی بنا نیست اتفاق خاصی بیفتد که برادرتان نگران شود!  موفق باشید.

در حال بررسی

با سلام مجدد به شما کاربر محترم باتوجه به توضیحاتی که دادید، به نظر می رسد که شما برای خواستگاری آمادگی ذهنی نداشتید، لذا شاید بعضی از جوابها و واکنشتون برای خودتون رضایت بخش نبوده است. اما درباره سوالاتی که خواستگار از شما پرسیده بود، نیازی نیست که ذهن خوانی کنید که ایشون چه منظوری از سوالی که کرده بود دارد. طبیعی است که درباره خواستگاران قبلی شما پرسیده باشد و بداند که چرا به ازدواج ختم نشد؛ چراکه سرنخ خوبی به او می دهد تا شناخت بهتری از شما پیدا کند؛ مثلا فرض کنید که شما قبلا خواستگارانی داشتید ولی به نتیجه نرسیدید و یکی از علل آن، نبود تناسب کافی از جهت اعتقادی و فکری با طرف مقابل بوده است و این رو برای خواستگار فعلی تون بیان می کنید. این اطلاعاتی چه به درد خواستگارتون می خورد؟ طبعا متوجه خواهد شد که مسائل اعتقادی و دینی و فکری برای شما اهمیت دارد و با وضعیت خودش تطبیق می دهد تا میزان تناسب را بسنجد. بنابراین همانطور که شما دغدغه انتخاب درست رو دارید، او هم همین دغدغه را دارد و می خواهد درست انتخاب کند. لذا سوالات و پرسش های او ناظر به این قضیه خواهد بود. اما اینکه شما بخواهید به صرف یک سوال، به او برچسب بدبینی و شکاک بودن رو بزنید، نه منطقی است و نه درست! بلکه شکاک بودن و بدبینی رو باید در یم فرآیند آشنایی و بعد از چند جلسه رفت و آمد و دیدن رفتارهایش می توانید حدس بزنید که آیا رگه ها از بدبینی رو دارد یا نه! مثلا در مواجهه با خواهر و مادرش چگونه رفتار می کند، آیا در مواجهه با آنها به شدت کنترل گری می کند و بکن، نکن های زیادی در این زمینه با آنها می کند یا نه! این قبیل رفتارهاست که می توانید رفتارهای واقعی او را پی ببرید و گرنه صرف یک سوال پرسیدن از خواستگاران قبلی شما دلیل بر بدبینی و شکاک بودن ایشون نیست، بلکه نیاز به بررسی بیشتر است. با این توضیحاتی که دادم، سعی کنید در مواجهه با خواستگار جدید، آمادگی خودتون رو بیشتر کنید تا پروسه شناخت کافی و لازم طرفین از همدیگر به درستی اتفاق بیفتد. موفق باشید.