اصل دعا نویسی و پیش دعا نویس رفتن یا کتاب باز کردن ، اگر شخص خودساخته و متقی باشد و از دعای مأثور و معتبر استفاده کند اشکالی ندارد . اما چنین اشخاصی نادر هستند و معمولا تبلیغ نمی کنند و خودشون رو در معرض قرار نمی دهند. پس نوعا به دعا نویس ها اعتباری نیست و بیشتر برای دکان باز کردن و سر کیسه کردن مردم و سوء استفاده از مشکلات مردم رایج شده. از ترفندهایی هم استفاده می کنند که نوعا افراد بهش مبتلا هستند که مشتری فکر کنه از عالم غیب میگه و خلاصه نظر مشتری رو جلب می کنه. بعضی وقتها هم طوری سخن می گن که گرفتاری برای خودش ایجاد نکنه، مثلا قضیه ای رو از شما مطرح می کنه اما قضیه رو با "احتمال" میگه، تا بتونه در صورت نادرست بودن یا اینکه پیش بینیش درست در نیومد، راه فرار داشته باشه و بگه که من "احتمال زیاد" گفتم نه قطعی.
گاهی هم از اجنه کمک می گیرند که باز هم کارشون ایراد داره.
لذا توصیه ما این هستش که بدون اینکه به کسی اتهام و وصله بزنید، قدر زندگی خودتون رو بدونید، دور دعا نویس رو خط بکشید و برای رفع مشکلات خود از دستور العملها و ادعیه های معتبر بهره ببرید. چه بسیار دعا نویسان با سحر و جادو و دعا نویسی کاری کرده اند که پای اجنه وارد زندگی طرف شده و هر چند یک مشکل رو حل کرده باشند اما مشکلات دیگری گریبانگیر اونها شده که چند مراجعه در این زمینه داشتیم. اگر این راهها برای مردم مفید بود حتما از زبان ائمه بیان میشد چون ائمه برای همه مردم خوبی و خیر می خوان.
خلاصه اینکه مراجعه به چنین افرادی توصیه نمیشه. و در این زمینه باید کمال احتیاط رو کرد.
دلنگرانی شما رو بابت این قضیه که ناشی از حساسیت شما در تربیت دینی فرزندتون هست رو متوجه شدم. امیدوارم بتونم شما رو در این چالش کمک کنم.
تربیت دینی فرزند رو باید از سن 7 سالگی شروع کرد که گویا شما هم اینگونه عمل کردید که دخترتون اینگونه مقید به چادر (و نماز) شدند.
دختر شما در آستانه نوجوانی است که و طبعا به تدریج از همسالان خودش رنگ می گیره، تا امر و نهی مامان و بابا. این کشش به سمت همسالان یک امر طبیعی است و در همه آدما وجود داره، چون نوجوانها فکر می کنند همسالان بهتر و بیشتر همدیگر رو درک می کنند تا بزرگسالانی که چند دهه با هم تفاوت سنی دارند، گاهی هم این همرنگی و تاثیر پذیری از همسالان ناشی از کنجکاوی است که مثلا یک بار هم بدون چادر توی اجتماع حاضر بشم ببینم چطور میشه. بخصوص وقتی ببینه که بدون چادر هم اتفاق خاصی نمی افته که به چشم دیده بشه انگیزه دختر به این کار افزوده میشه.
بهر حال نه به دختر خودتون به دید یک خاطی (خطا کار) نگاه کنید و نه به دوستش، هیچ کدوم این کار به انگیزه اینکه بی چادر بودن یک گناه یا اشتباهه نگاه نمی کنه. پس لزومی نداره که برخورد شدیدی با هر دو داشته باشید، برخورد شما ارمغانی جز دوری و زدگی نخواهد داشت، و لو اینکه با کراهت دستور شما رو انجام بده.
اما چه باید کرد؟
قبل از اینکه راهکار به شما ارائه بدم باید عرض کنم که اگر تاکنون دختر شما متاثر از خواست پدر و مادر که در اوائل زندگی الگوههای رفتاریش محسوب می شن حرف شنوی داشته و چادر می پوشیده و یا مثلا آداب معاشرت رو رعایت می کرده ، الان که با دنیای بیرون و همسالان آشنا شده و تا حدودی جنبه شناختیش رشد کرده و از حیطه عاطفه و احساس خارج شده، الان بیشتر به دنبال چرایی حجاب و نماز هست ، و صرف امر و نهی مامان و بابا رنگی نخواهد داشت، و این باز طبیعت رشد آدمی است که خدا خواسته انسان در این فرآیند قرار بگیره و چارچوب زندگیش رو بیشتر بر اساس شناخت و دلیل رقم بزنه نه بر اساس تقلید و احساس و عواطف. بخاطر همین در قران خدا به کَرّات به فکر و شناخت و عمق بخشی به پدیده ها توصیه کرده.
لذا کاری که شما باید بکنید یک شناختی باید به دخترتون بدید که بر انگیزه تمایل به همسالان غالب بشه، اون هم در یک فضای مادر دختری صمیمانه. اگر قبلا متاثر از عاطفه و همرنگی با مامان چادر می پوشید با این کار یک عامل دیگری به نام «شناخت» به کمک شما و دخترتون میاد، وقتی دختر شما متوجه چرایی چادر و حجاب شد، بیشتر خیال شما راحت خواهد شد، چون این عامل همواره در ذهن دختر شما هست و لو اینکه شما در کنارش نباشید. وقتی فهمید که حجاب و چادر در نهایت به نفع خودش و امنیت خودش هست چهار دستی چادرش رو سفت می گیره. و تا مساله شناخت و چرایی حجاب هست نیازی به توپ و تشر و دعوا و برخورد با دخترتون و دوستش نخواهید داشت.
راجع به سوال شما باید گفت که اصل دعا کردن یه فضیلت هستش به نحوی که در قران آمده است که اگر دعای بندگان نبود خداوند توجهی به بنده اش نمی کرد.
قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا ؛ ای پیامبر بگو: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى‌كند (77 فرقان)
ما دو عنوان داریم یکی اصل دعا کردن هستش و یکی اصرار بر دعا کردن.
پس این طور نیست که دعا حتما باید با چله گرفتن و به فرموده شما با تشریفاتی باشه. می توان دعا کرد اما هر از گاهی اون رو تکرار کرد.
امام جعفرصادق(علیه‌السلام)در مورد اصرار بر دعا می فرماید : سَل حاجَتَكَ وَ اَلِحَّ فی‌الطَّلَبِ فَاِنَّ اللهَ یحبُّ اِلحاحَ المُلِحّینَ مِن عبادِهِ المُؤمنین.
حاجت خود را از خدا بخواه و بر آن پافشاری کن. خداوند بندگان مؤمن خود را که در خواسته‌هایشان اصرار و پافشاری می‌کنند دوست می‌دارد. (قرب‌الاسناد، ص ٥)
اصرار کردن بر دعا راههای مختلفی داره یکیش اینه که مستمر باشه و دائم تکرار بشه. یکی دیگر از مصادیق اصرار بر دعا این هست که خودتون رو به زحمت بندازید که چله گرفتن یکی از مصادیق اصرار بر دعاست.
البته دعا آدابی داره که و لو به چله نگرفتن برای اجابت بهتر و سریعتر باید رعایت شود. مثلا حمد و تسبیح خدا و ذکر اوصاف خدا قبل از دعا و ذکر فقر و نداری و اعتراف به خطا و گناه ، صلوت بر محمد و آل محمد در ابتدا (بعد از تسبیح خدا) و انتهای دعا.
در پایان اگر باز هم سوال یا ابهامی داشتید در ادامه بفرمایید
موفق باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
در رابطه با مساله ای که باهاش مواجه شدید لازم هست در وهله اول دلیل اینکه ایشون زیارت عاشورا نمی خونه چیه ؟ اینکه فرمودید بخاطر اینه که در اون لعن هست سعی کنید این دلیلش رو ارزیابی کنید. مؤدبانه با ایشون وارد صحبت بشید و ایشون رو به چالش بکشید، مهم این هست که قصد و غرض شما این باشه که حق رو بگید نه اینکه حرف خودتون رو به کرسی بنشونید. خلاصه اینکه بحثی که پیش می کشید خالصانه باشه.
از ایشون بپرسید که اگر به صرف اینکه زیارت عاشورا لعن دارد نباید خونده بشه، باید گفت قران هم لعن داره و نباید خونده بشه. وقتی خود خدا در قرانش ظالمین و بخصوص شیطان رو لعن کرده دیگه چرا ما باید برای خودمون خدایی کنیم؟
1- کفار:
«إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کُفّارٌ أُولئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلائِکَةِ وَ النّاسِ أَجْمَعینَ»؛ (کسانى که کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود).
2- مؤمنین به جبت و طاغوت:
«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذینَ أُوتُوا نَصیباً مِنَ الْکِتابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ یَقُولُونَ لِلَّذینَ کَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذینَ آمَنُواسَبیلاً * أُولئِکَ الَّذینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ مَنْ یَلْعَنِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصیراً»؛ (آیا ندیدى کسانى را که بهره اى از کتاب آسمانى به آنان داده شده، (با این حال) به «جبت» و «طاغوت» بت و بت پرستان ایمان مى آورند، و درباره کافران مى گویند: «آنها، از کسانى که ایمان آورده اند، به راه هدایت نزدیک ترند؟!»، «آنها کسانى هستند که خداوند، ایشان را از رحمت خود، دور ساخته است; و هر کس را خدا از رحمتش دور سازد، هرگز یاورى براى او نخواهى یافت).
3- قاتل مؤمن:
«وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فیها وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظیماً» ؛ (و هر کس، فرد با ایمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است; در حالى که جاودانه در آن خواهد بود; و خداوند بر او غضب مى کند و او را از رحمتش دور مى سازد; و مجازات بزرگى براى او آماده ساخته است).
4- منافقین:
«؛وَعَدَ اللّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْکُفّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها هِیَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیمٌ»(خداوند به مردان و زنان منافق و کفّار، وعده آتش دوزخ داده; جاودانه در آن خواهند ماند ـ همان براى آنها کافى است. ـ و خدا آنها را از رحمت خود دور ساخته; و عذابى پایدار براى آنهاست).
5 -نقض کنند گان پیمان الهی:
«وَ الَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الاَْرْضِ أُوْلَئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار»؛ (آنها که عهد الهى را پس از محکم کردن مى شکنند، و پیوندهایى را که خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى کنند، و در روى زمین فساد مى نمایند، براى آنهاست لعنت (و دورى از رحمت الهى) و مجازات سراى آخرت!
6- اذیت کنندگان رسول خدا ص:
«إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللّهُ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِیناً»؛ (آنها که خدا و پیامبرش را آزار مى دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و براى آنها عذاب خوارکننده اى آماده کرده است).
ضمن این آیات که دیگه حرفی برای گفتن باقی نمی گذاره می تونید ملموس بحث لعن رو مطرح کنید که خود ایشون عملا قبول دارند.
در قالب یک تمثیل عینی به پدرتون بگید که وقتی دزد به خونه شما میزنه تا به شما آسیب مادی یا روانی بزنه چکار می کنید؟ آیا فرش قرمز پهن می کنید یا ضمن انزجار و داد و فریاد اون رو طرد می کنید؟
حالا اگر کسانی که به جریان هدایت بشر صدمه بزنن، به حجتهای الهی اهانت کنه، در قتلشون شریک باشن، و شما رو از هدایت در سطح بالا محروم کنن نباید منزجر بود؟ نباید دعای فزونی عذاب برایشون فرستاد؟
همانطور که تولّی یکی از واجبات و فروعات دینی است تبری هم اینگونه است. دین چیزی جز حب و بغض نیست. و یک شخص مومن با دو بال پرواز می کند یکی دوست داشتن برای خدا و دیگری دشمن داشتن برای خدا
همانطور که دوست داشتن برای خدا فضیلت است و مایه تقرب به خدا میشه دشمنی با دشمنان خدا و اهل بیت هم یک امتیازه و باعث تقرب به خدا میشه. و این در خود زیارت عاشورا از زبان امام معصوم علیه اسلام بیان شده. (انی اتقرب الی الله بالبرائه...)
پس سعی کنید مؤدبانه ایشون رو قانع کنید و تشویقشون کنید که بخاطر یک شبهه ای که دشمنان اسلام مطرح کردند تا اون روحیه دشمن ستیزی رو در اهل ایمان کم کنند خودشون رو از فضیلت زیارت که خیلی ها حتی شهداء، ازش حاجت گرفتن (با چله گیری) محروم نکنند.
در ادامه شاید لینک زیر که در همین زمینه است برای شما یا پدر بزرگوارتون مفید باشه. ضمن اینکه می تونید جواب فوق رو به ایشون ارائه بدید. شاید اینطور بهتر و زودتر قانع بشن.
پیشاپیش تلاش شما رو تقدیر و از خدا برای شما اجر جزیل خواستارم http://btid.org/node/175481
دغدغه مادرانه شما رو برای تربیت دینی دخترتون متوجه شدم. امیدوارم با نکاتی که خدمت شما گفته میشه شما رو کمک کنم.
یکی از خصوصیات دختران این هست که دوست دارن خودشون رو نشون بدن تا برای دیگران جایگاه پیدا کنن، اثبات و نشون دادن خود توسط دختران و پسران متفاوت است، دختران و پسران گاها کارهای بزرگسالانه می کنن که توجه دیگران رو خودشون جلب کنن، برای به طور ویژه همین تزیین کردن، ناخن و لاک و اینها می تونه وسیله ای برای جلب توجه باشه. با این میل نباید برخورد کرد اما باید این میل رو سنجیده مدیریت کرد. خیلی از پدر و مادرها به بهانه مد و به روز بودن نه تنها اقدام به مدیریت این جور مسائل نمی کنند بلکه تشویق های نسنجیده هم می کنند و بجای اینکه برای دخترانشون حد و حدود بزارن اجازه می دن حتی در بیرون هم از این کارها بکنن (مثل ناخن کاشتن و حجاب نداشتن و...) این جور پدر و مادرها بعدها دچار مشکل می شن چون این گونه مدیریت آزادنه دختر بعدها باعث معضلاتی خواهد شد که ممکن است کل زندگی شون رو به چالش بکشه. نوع پوشش دختران در بزرگسالی به شدت رابطه مستقیمی با ارتباط این دختران با پسران خواهد داشت و این گونه روابط به شدت باعث حاشیه خواهد شد. نوع پوشش دختران رو طبق آموزه های دینی باید از همین سن 7 سالگی شروع کرد و ساختمان شخصیتی دینی و اجتماعی دختر رو آجر به آجر چید.
اما نحوه برخورد شما باید چگونه باشد؟
همانطور که عرض شد میل به دیده شدن در دختران وجود دارد و شما نباید با زد و خورد و توپ و تشر با دوست ایشون برخورد کنید، دختران طبق میل به دیده شدن این کار رو می کنند و متوجه بدی یا تبعات این قضیه نیستند. لذا شما نباید به دید یک مجرم باهاشون برخورد کنید.این کار باعث زدگی می شه چون شما در وهله اول با چیزی مخالفت کردید که دختر شما (یا دوست ایشون) به شدت دوست داره تا جایی که دختر شما با حسرت نگاه می کنه که ای کاش منم از اینا داشتم.
در وهله اول با دخترتون وارد گفتگو شوید. میل به دیده شدن دختران رو در خلال گفتگو تایید کنید. از دختر خودتون بپرسید که دوستت برای چه این کارها رو می کنه، طبعا جواب خواهد داد که چون اینا قشنگه و دوستم دوست داره خودش رو قشنگ کنه. شما در قبال این جواب تایید و همراهی کنید. که بله، زیبایی یک چیز دوست داشتنیه. منم دوست دارم لباس زیبا بپوشم اما باید دقت کنی که این میل و علاقه اینطور نیست که بدون محدودیت باشه. همانطور که من لباس قشنگم رو جلو نامحرم نمی پوشم. و این زشته.
به دخترتون اینطور بگید که حالا که قشنگ شدن خوبه و منم تایید می کنم که دوستت باید خودش رو زیبا کنه تا دچار عقده و حسرت نشه، اما اگر این قشنگ شدن باعث بشه زمینه این پیش بیاد که پسرا بخاطر همین قشنگ شدن اذیتش کنن چی؟ آیا باز هم قشنگ شدن در این حد که خودش رو جلوی همه نشون بده خوبه؟ طبعا قشنگ شدن تا این حد ارزش نداره که آرامش دختر بهم بخوره. بلکه قشنگ شدن رو باید فقط و فقط توی خونه و جلو محرمها نشون بده تا هم زیباییشو نشون بده و هم جلوی اذیت غریبه ها رو بگیره. هم عقده ای نشه و هم جلوی اتفاقات ناجور (مثل دزدیدن النگو و ... یا اذیت بدنی) نشه.
حتی موی دختر هم می تونه یک قشنگی باشه که پسرا رو به جذب می کنه، که لازم هست برای اینکه آرامش دخترا حفظ بشه حجاب سر کنن و روسری بپوشن بجز در مقابل عمو و دایی و ...!
اتفاقا این احکام رو خدا در قران گفته و خدا این محدودیتها رو بخاطر این نگفته که به دخترا سخت بگیره و اذیتشون کنه بلکه بخاطر اینه که خدا اونها رو دوست داره و می خواهد امنیتشون حفظ بشه و جلوی پسرای مریض رو بگیره.
تمثیل: نشون دادن خود یک میل درونیه همانطور که نیاز به آب و غذا یک میل درونیه. همانطور که ما برای این میل اجازه نداریم به هر آب و غذایی دست بزنیم (خدای ناکرده دزدی کنیم) در مورد میل به دیده شدن هم همینطور، اینطور نیست که برای تامین این میل به هر کاری دست بزنیم بدون اینکه جوانب کار رو بررسی کنیم.
شما به زبان ساده می تونید این قضیه رو به دخترتون انتقال بدید. اگر متوجه تبعات این نوع آرایشها بشه دیگه به دید حسرت بهش نگاه نمی کنه. و شما هم سعی کنید که این میل به دیده شدن رو در فضای خونه برای دخترتون فراهم کنید. طبعا این گرایشات موقتی و گاهی خسته کننده خواهد بود و بعد از مدتی این شگفتی و علاقه فروکش خواهد کرد.
در وهله اول دخترتون رو متقاعد کنید و قانع کنید که این نوع پوشش اینطور نیست که همه جا مناسب باشه، و از ایشون بخواید که این مطالب رو به دوستش منتقل کنه . چون متاسفانه بعضی از والدین متوجه نیستند که این مسائل رو از کی به بچه یاد بدن، تا جایی که بعضی ها به غلظ معتقدن که دختر تا 10 سالگی بچه اس و باید اون رو آزاد گذاشت حالا به بهانه های گوناگون. و حتی می تونید به دخترتون بگید که به دوستش بگه ادامه دوستی مشروط به رعایت این جور مسائل هست. اصرار که بر این مطلب دارم بخاطر این هست که به تدریج الگو گیری دخترتون از این دوست بخصوص اینکه یک سال بزرگ تر از ایشون هست عمیق تر و ریشه ای تر میشه.
مطالب دیگری در این زمینه هست که پیشنهاد می دم به لینک زیر مراجعه بفرمایید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر
اصل دعا نویسی و پیش دعا نویس رفتن یا کتاب باز کردن ، اگر شخص خودساخته و متقی باشد و از دعای مأثور و معتبر استفاده کند اشکالی ندارد . اما چنین اشخاصی نادر هستند و معمولا تبلیغ نمی کنند و خودشون رو در معرض قرار نمی دهند. پس نوعا به دعا نویس ها اعتباری نیست و بیشتر برای دکان باز کردن و سر کیسه کردن مردم و سوء استفاده از مشکلات مردم رایج شده. از ترفندهایی هم استفاده می کنند که نوعا افراد بهش مبتلا هستند که مشتری فکر کنه از عالم غیب میگه و خلاصه نظر مشتری رو جلب می کنه. بعضی وقتها هم طوری سخن می گن که گرفتاری برای خودش ایجاد نکنه، مثلا قضیه ای رو از شما مطرح می کنه اما قضیه رو با "احتمال" میگه، تا بتونه در صورت نادرست بودن یا اینکه پیش بینیش درست در نیومد، راه فرار داشته باشه و بگه که من "احتمال زیاد" گفتم نه قطعی.
گاهی هم از اجنه کمک می گیرند که باز هم کارشون ایراد داره.
لذا توصیه ما این هستش که بدون اینکه به کسی اتهام و وصله بزنید، قدر زندگی خودتون رو بدونید، دور دعا نویس رو خط بکشید و برای رفع مشکلات خود از دستور العملها و ادعیه های معتبر بهره ببرید. چه بسیار دعا نویسان با سحر و جادو و دعا نویسی کاری کرده اند که پای اجنه وارد زندگی طرف شده و هر چند یک مشکل رو حل کرده باشند اما مشکلات دیگری گریبانگیر اونها شده که چند مراجعه در این زمینه داشتیم. اگر این راهها برای مردم مفید بود حتما از زبان ائمه بیان میشد چون ائمه برای همه مردم خوبی و خیر می خوان.
خلاصه اینکه مراجعه به چنین افرادی توصیه نمیشه. و در این زمینه باید کمال احتیاط رو کرد.
موفق باشید، همیشه
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
دلنگرانی شما رو بابت این قضیه که ناشی از حساسیت شما در تربیت دینی فرزندتون هست رو متوجه شدم. امیدوارم بتونم شما رو در این چالش کمک کنم.
تربیت دینی فرزند رو باید از سن 7 سالگی شروع کرد که گویا شما هم اینگونه عمل کردید که دخترتون اینگونه مقید به چادر (و نماز) شدند.
دختر شما در آستانه نوجوانی است که و طبعا به تدریج از همسالان خودش رنگ می گیره، تا امر و نهی مامان و بابا. این کشش به سمت همسالان یک امر طبیعی است و در همه آدما وجود داره، چون نوجوانها فکر می کنند همسالان بهتر و بیشتر همدیگر رو درک می کنند تا بزرگسالانی که چند دهه با هم تفاوت سنی دارند، گاهی هم این همرنگی و تاثیر پذیری از همسالان ناشی از کنجکاوی است که مثلا یک بار هم بدون چادر توی اجتماع حاضر بشم ببینم چطور میشه. بخصوص وقتی ببینه که بدون چادر هم اتفاق خاصی نمی افته که به چشم دیده بشه انگیزه دختر به این کار افزوده میشه.
بهر حال نه به دختر خودتون به دید یک خاطی (خطا کار) نگاه کنید و نه به دوستش، هیچ کدوم این کار به انگیزه اینکه بی چادر بودن یک گناه یا اشتباهه نگاه نمی کنه. پس لزومی نداره که برخورد شدیدی با هر دو داشته باشید، برخورد شما ارمغانی جز دوری و زدگی نخواهد داشت، و لو اینکه با کراهت دستور شما رو انجام بده.
اما چه باید کرد؟
قبل از اینکه راهکار به شما ارائه بدم باید عرض کنم که اگر تاکنون دختر شما متاثر از خواست پدر و مادر که در اوائل زندگی الگوههای رفتاریش محسوب می شن حرف شنوی داشته و چادر می پوشیده و یا مثلا آداب معاشرت رو رعایت می کرده ، الان که با دنیای بیرون و همسالان آشنا شده و تا حدودی جنبه شناختیش رشد کرده و از حیطه عاطفه و احساس خارج شده، الان بیشتر به دنبال چرایی حجاب و نماز هست ، و صرف امر و نهی مامان و بابا رنگی نخواهد داشت، و این باز طبیعت رشد آدمی است که خدا خواسته انسان در این فرآیند قرار بگیره و چارچوب زندگیش رو بیشتر بر اساس شناخت و دلیل رقم بزنه نه بر اساس تقلید و احساس و عواطف. بخاطر همین در قران خدا به کَرّات به فکر و شناخت و عمق بخشی به پدیده ها توصیه کرده.
لذا کاری که شما باید بکنید یک شناختی باید به دخترتون بدید که بر انگیزه تمایل به همسالان غالب بشه، اون هم در یک فضای مادر دختری صمیمانه. اگر قبلا متاثر از عاطفه و همرنگی با مامان چادر می پوشید با این کار یک عامل دیگری به نام «شناخت» به کمک شما و دخترتون میاد، وقتی دختر شما متوجه چرایی چادر و حجاب شد، بیشتر خیال شما راحت خواهد شد، چون این عامل همواره در ذهن دختر شما هست و لو اینکه شما در کنارش نباشید. وقتی فهمید که حجاب و چادر در نهایت به نفع خودش و امنیت خودش هست چهار دستی چادرش رو سفت می گیره. و تا مساله شناخت و چرایی حجاب هست نیازی به توپ و تشر و دعوا و برخورد با دخترتون و دوستش نخواهید داشت.
در ادامه مطلب لطفا به لینک زیر مراجعه بفرمایید
http://btid.org/node/301259
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
راجع به سوال شما باید گفت که اصل دعا کردن یه فضیلت هستش به نحوی که در قران آمده است که اگر دعای بندگان نبود خداوند توجهی به بنده اش نمی کرد.
قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا ؛ ای پیامبر بگو: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى‌كند (77 فرقان)
ما دو عنوان داریم یکی اصل دعا کردن هستش و یکی اصرار بر دعا کردن.
پس این طور نیست که دعا حتما باید با چله گرفتن و به فرموده شما با تشریفاتی باشه. می توان دعا کرد اما هر از گاهی اون رو تکرار کرد.
امام جعفرصادق(علیه‌السلام)در مورد اصرار بر دعا می فرماید : سَل حاجَتَكَ وَ اَلِحَّ فی‌الطَّلَبِ فَاِنَّ اللهَ یحبُّ اِلحاحَ المُلِحّینَ مِن عبادِهِ المُؤمنین.
حاجت خود را از خدا بخواه و بر آن پافشاری کن. خداوند بندگان مؤمن خود را که در خواسته‌هایشان اصرار و پافشاری می‌کنند دوست می‌دارد. (قرب‌الاسناد، ص ٥)
اصرار کردن بر دعا راههای مختلفی داره یکیش اینه که مستمر باشه و دائم تکرار بشه. یکی دیگر از مصادیق اصرار بر دعا این هست که خودتون رو به زحمت بندازید که چله گرفتن یکی از مصادیق اصرار بر دعاست.
البته دعا آدابی داره که و لو به چله نگرفتن برای اجابت بهتر و سریعتر باید رعایت شود. مثلا حمد و تسبیح خدا و ذکر اوصاف خدا قبل از دعا و ذکر فقر و نداری و اعتراف به خطا و گناه ، صلوت بر محمد و آل محمد در ابتدا (بعد از تسبیح خدا) و انتهای دعا.
در پایان اگر باز هم سوال یا ابهامی داشتید در ادامه بفرمایید
موفق باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
در رابطه با مساله ای که باهاش مواجه شدید لازم هست در وهله اول دلیل اینکه ایشون زیارت عاشورا نمی خونه چیه ؟ اینکه فرمودید بخاطر اینه که در اون لعن هست سعی کنید این دلیلش رو ارزیابی کنید. مؤدبانه با ایشون وارد صحبت بشید و ایشون رو به چالش بکشید، مهم این هست که قصد و غرض شما این باشه که حق رو بگید نه اینکه حرف خودتون رو به کرسی بنشونید. خلاصه اینکه بحثی که پیش می کشید خالصانه باشه.
از ایشون بپرسید که اگر به صرف اینکه زیارت عاشورا لعن دارد نباید خونده بشه، باید گفت قران هم لعن داره و نباید خونده بشه. وقتی خود خدا در قرانش ظالمین و بخصوص شیطان رو لعن کرده دیگه چرا ما باید برای خودمون خدایی کنیم؟
1- کفار:
«إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کُفّارٌ أُولئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلائِکَةِ وَ النّاسِ أَجْمَعینَ»؛ (کسانى که کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود).
2- مؤمنین به جبت و طاغوت:
«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذینَ أُوتُوا نَصیباً مِنَ الْکِتابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ یَقُولُونَ لِلَّذینَ کَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذینَ آمَنُواسَبیلاً * أُولئِکَ الَّذینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ مَنْ یَلْعَنِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصیراً»؛ (آیا ندیدى کسانى را که بهره اى از کتاب آسمانى به آنان داده شده، (با این حال) به «جبت» و «طاغوت» بت و بت پرستان ایمان مى آورند، و درباره کافران مى گویند: «آنها، از کسانى که ایمان آورده اند، به راه هدایت نزدیک ترند؟!»، «آنها کسانى هستند که خداوند، ایشان را از رحمت خود، دور ساخته است; و هر کس را خدا از رحمتش دور سازد، هرگز یاورى براى او نخواهى یافت).
3- قاتل مؤمن:
«وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فیها وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظیماً» ؛ (و هر کس، فرد با ایمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است; در حالى که جاودانه در آن خواهد بود; و خداوند بر او غضب مى کند و او را از رحمتش دور مى سازد; و مجازات بزرگى براى او آماده ساخته است).
4- منافقین:
«؛وَعَدَ اللّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْکُفّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها هِیَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیمٌ»(خداوند به مردان و زنان منافق و کفّار، وعده آتش دوزخ داده; جاودانه در آن خواهند ماند ـ همان براى آنها کافى است. ـ و خدا آنها را از رحمت خود دور ساخته; و عذابى پایدار براى آنهاست).
5 -نقض کنند گان پیمان الهی:
«وَ الَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الاَْرْضِ أُوْلَئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار»؛ (آنها که عهد الهى را پس از محکم کردن مى شکنند، و پیوندهایى را که خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى کنند، و در روى زمین فساد مى نمایند، براى آنهاست لعنت (و دورى از رحمت الهى) و مجازات سراى آخرت!
6- اذیت کنندگان رسول خدا ص:
«إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللّهُ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِیناً»؛ (آنها که خدا و پیامبرش را آزار مى دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و براى آنها عذاب خوارکننده اى آماده کرده است).
ضمن این آیات که دیگه حرفی برای گفتن باقی نمی گذاره می تونید ملموس بحث لعن رو مطرح کنید که خود ایشون عملا قبول دارند.
در قالب یک تمثیل عینی به پدرتون بگید که وقتی دزد به خونه شما میزنه تا به شما آسیب مادی یا روانی بزنه چکار می کنید؟ آیا فرش قرمز پهن می کنید یا ضمن انزجار و داد و فریاد اون رو طرد می کنید؟
حالا اگر کسانی که به جریان هدایت بشر صدمه بزنن، به حجتهای الهی اهانت کنه، در قتلشون شریک باشن، و شما رو از هدایت در سطح بالا محروم کنن نباید منزجر بود؟ نباید دعای فزونی عذاب برایشون فرستاد؟
همانطور که تولّی یکی از واجبات و فروعات دینی است تبری هم اینگونه است. دین چیزی جز حب و بغض نیست. و یک شخص مومن با دو بال پرواز می کند یکی دوست داشتن برای خدا و دیگری دشمن داشتن برای خدا
همانطور که دوست داشتن برای خدا فضیلت است و مایه تقرب به خدا میشه دشمنی با دشمنان خدا و اهل بیت هم یک امتیازه و باعث تقرب به خدا میشه. و این در خود زیارت عاشورا از زبان امام معصوم علیه اسلام بیان شده. (انی اتقرب الی الله بالبرائه...)
پس سعی کنید مؤدبانه ایشون رو قانع کنید و تشویقشون کنید که بخاطر یک شبهه ای که دشمنان اسلام مطرح کردند تا اون روحیه دشمن ستیزی رو در اهل ایمان کم کنند خودشون رو از فضیلت زیارت که خیلی ها حتی شهداء، ازش حاجت گرفتن (با چله گیری) محروم نکنند.
در ادامه شاید لینک زیر که در همین زمینه است برای شما یا پدر بزرگوارتون مفید باشه. ضمن اینکه می تونید جواب فوق رو به ایشون ارائه بدید. شاید اینطور بهتر و زودتر قانع بشن.
پیشاپیش تلاش شما رو تقدیر و از خدا برای شما اجر جزیل خواستارم
http://btid.org/node/175481
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
دغدغه مادرانه شما رو برای تربیت دینی دخترتون متوجه شدم. امیدوارم با نکاتی که خدمت شما گفته میشه شما رو کمک کنم.
یکی از خصوصیات دختران این هست که دوست دارن خودشون رو نشون بدن تا برای دیگران جایگاه پیدا کنن، اثبات و نشون دادن خود توسط دختران و پسران متفاوت است، دختران و پسران گاها کارهای بزرگسالانه می کنن که توجه دیگران رو خودشون جلب کنن، برای به طور ویژه همین تزیین کردن، ناخن و لاک و اینها می تونه وسیله ای برای جلب توجه باشه. با این میل نباید برخورد کرد اما باید این میل رو سنجیده مدیریت کرد. خیلی از پدر و مادرها به بهانه مد و به روز بودن نه تنها اقدام به مدیریت این جور مسائل نمی کنند بلکه تشویق های نسنجیده هم می کنند و بجای اینکه برای دخترانشون حد و حدود بزارن اجازه می دن حتی در بیرون هم از این کارها بکنن (مثل ناخن کاشتن و حجاب نداشتن و...) این جور پدر و مادرها بعدها دچار مشکل می شن چون این گونه مدیریت آزادنه دختر بعدها باعث معضلاتی خواهد شد که ممکن است کل زندگی شون رو به چالش بکشه. نوع پوشش دختران در بزرگسالی به شدت رابطه مستقیمی با ارتباط این دختران با پسران خواهد داشت و این گونه روابط به شدت باعث حاشیه خواهد شد. نوع پوشش دختران رو طبق آموزه های دینی باید از همین سن 7 سالگی شروع کرد و ساختمان شخصیتی دینی و اجتماعی دختر رو آجر به آجر چید.
اما نحوه برخورد شما باید چگونه باشد؟
همانطور که عرض شد میل به دیده شدن در دختران وجود دارد و شما نباید با زد و خورد و توپ و تشر با دوست ایشون برخورد کنید، دختران طبق میل به دیده شدن این کار رو می کنند و متوجه بدی یا تبعات این قضیه نیستند. لذا شما نباید به دید یک مجرم باهاشون برخورد کنید.این کار باعث زدگی می شه چون شما در وهله اول با چیزی مخالفت کردید که دختر شما (یا دوست ایشون) به شدت دوست داره تا جایی که دختر شما با حسرت نگاه می کنه که ای کاش منم از اینا داشتم.
در وهله اول با دخترتون وارد گفتگو شوید. میل به دیده شدن دختران رو در خلال گفتگو تایید کنید. از دختر خودتون بپرسید که دوستت برای چه این کارها رو می کنه، طبعا جواب خواهد داد که چون اینا قشنگه و دوستم دوست داره خودش رو قشنگ کنه. شما در قبال این جواب تایید و همراهی کنید. که بله، زیبایی یک چیز دوست داشتنیه. منم دوست دارم لباس زیبا بپوشم اما باید دقت کنی که این میل و علاقه اینطور نیست که بدون محدودیت باشه. همانطور که من لباس قشنگم رو جلو نامحرم نمی پوشم. و این زشته.
به دخترتون اینطور بگید که حالا که قشنگ شدن خوبه و منم تایید می کنم که دوستت باید خودش رو زیبا کنه تا دچار عقده و حسرت نشه، اما اگر این قشنگ شدن باعث بشه زمینه این پیش بیاد که پسرا بخاطر همین قشنگ شدن اذیتش کنن چی؟ آیا باز هم قشنگ شدن در این حد که خودش رو جلوی همه نشون بده خوبه؟ طبعا قشنگ شدن تا این حد ارزش نداره که آرامش دختر بهم بخوره. بلکه قشنگ شدن رو باید فقط و فقط توی خونه و جلو محرمها نشون بده تا هم زیباییشو نشون بده و هم جلوی اذیت غریبه ها رو بگیره. هم عقده ای نشه و هم جلوی اتفاقات ناجور (مثل دزدیدن النگو و ... یا اذیت بدنی) نشه.
حتی موی دختر هم می تونه یک قشنگی باشه که پسرا رو به جذب می کنه، که لازم هست برای اینکه آرامش دخترا حفظ بشه حجاب سر کنن و روسری بپوشن بجز در مقابل عمو و دایی و ...!
اتفاقا این احکام رو خدا در قران گفته و خدا این محدودیتها رو بخاطر این نگفته که به دخترا سخت بگیره و اذیتشون کنه بلکه بخاطر اینه که خدا اونها رو دوست داره و می خواهد امنیتشون حفظ بشه و جلوی پسرای مریض رو بگیره.
تمثیل: نشون دادن خود یک میل درونیه همانطور که نیاز به آب و غذا یک میل درونیه. همانطور که ما برای این میل اجازه نداریم به هر آب و غذایی دست بزنیم (خدای ناکرده دزدی کنیم) در مورد میل به دیده شدن هم همینطور، اینطور نیست که برای تامین این میل به هر کاری دست بزنیم بدون اینکه جوانب کار رو بررسی کنیم.
شما به زبان ساده می تونید این قضیه رو به دخترتون انتقال بدید. اگر متوجه تبعات این نوع آرایشها بشه دیگه به دید حسرت بهش نگاه نمی کنه. و شما هم سعی کنید که این میل به دیده شدن رو در فضای خونه برای دخترتون فراهم کنید. طبعا این گرایشات موقتی و گاهی خسته کننده خواهد بود و بعد از مدتی این شگفتی و علاقه فروکش خواهد کرد.
در وهله اول دخترتون رو متقاعد کنید و قانع کنید که این نوع پوشش اینطور نیست که همه جا مناسب باشه، و از ایشون بخواید که این مطالب رو به دوستش منتقل کنه . چون متاسفانه بعضی از والدین متوجه نیستند که این مسائل رو از کی به بچه یاد بدن، تا جایی که بعضی ها به غلظ معتقدن که دختر تا 10 سالگی بچه اس و باید اون رو آزاد گذاشت حالا به بهانه های گوناگون. و حتی می تونید به دخترتون بگید که به دوستش بگه ادامه دوستی مشروط به رعایت این جور مسائل هست. اصرار که بر این مطلب دارم بخاطر این هست که به تدریج الگو گیری دخترتون از این دوست بخصوص اینکه یک سال بزرگ تر از ایشون هست عمیق تر و ریشه ای تر میشه.
مطالب دیگری در این زمینه هست که پیشنهاد می دم به لینک زیر مراجعه بفرمایید
http://btid.org/node/243350
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
Páginas