دختر شما در مقطع سنی است که بسیار به بازی و بخصوص وقتی با همسالان خودش باشه اشتیاق داره، و چه بسا همین عامل و انگیزه باعث شده که با شما برای مسجد اومدن همراهی کنه، نباید از دخترتون انتظار بالایی داشته باشه که مثل شما به نماز و درکی که از خدا دارید باشه، به هیچ وجه شتابزده عمل نکنید، همینکه دختر شما در مسجد حاضر میشه و نماز رو در اولویت قرار داده نسبت به بازی جای شکر و تمجید داره و این رو یک امتیاز بحساب بیارید، ما هم در کودکی همینگونه بودیم که دختر شما تجربه می کنند.
اگر هم می خواهید مطابق میل خودتون دخترتون رو تربیت کنید به هیچ وجه بدون اقناع ذهنی و تشویق پررنگ تری که ایشون رو به نماز ماندگارتر کنه، متوسل به زور و اجبار نشید که این کار باعث زدگی خواهد شد. چون شما ایشون رو از چیزی محروم کردید که بسیار مورد علاقه ایشون هست.
شما با تصویر سازی زیبایی از خدایی که موقع نماز دختر شما داره باهاش حرف می زنه، از نعمتهای بسیاری که به دختر شما داده و از طرف دیگر از شیطنت شیطانی که دوست نداره هیچ خوبی به انسان برسه و وسوسه اش می کنه زود نماز رو ول کنه بگید. تا از دو طرف هم انگیز باقی ماندن بر نمازش بیشتر بشه و هم انگیزه اش برای رها کردن نماز کمتر بشه (اما همیشه این ذهنیت رو داشته باشید که من نباید سخت بگیرم، شتابزده عمل نکنید و توقع زودهنگام به نتیجه نداشته باشید)
از دخترتون بخواهید این گونه احادیث رو بخونه که:
1. پیامبر(ص): «هر زمانی بنده در نماز می‌ایستد، خدا میگوید: ای بنده من! به دنبال چه کسی(غیر از من) هستی و چه فرد (دیگری) را می‌جویی؟! آیا به دنبال خدایی غیر از من می‌باشی و آیا همتایی غیر از من می‌طلبی؟!».
2. امام علی(ع): «یا مَنْ لَا یشْغَلُهُ شَیءٌ عَنْ شَیءٍ وَ لَا سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ»؛ اى خداوندى که توجه به یک چیز، تو را از توجه به چیزهای دیگر باز نمی‌دارد و شنیدن یک دعا، مانع از آن نمی‌شود که دعاهای دیگر را نیز بشنوی!
3. امام صادق(ع): «هر گاه بنده در نماز رو به سمتی کند یا دیگران را در دل خود وارد کند، خدا او را مخاطب قرار داده و می‌فرماید: اى بنده من! به سوی چه کسی نظر می‌کنى؟! کسی براى تو بهتر از من نیست. پس اگر سه مرتبه نظر خود را به سوی غیر خدا کند، پروردگار نیز نظر شفقت و مرحمت خود را از او برداشته و دیگر توجهی به او نمی‌کند.
4. امام صادق(ع): «هرگاه بنده در نماز خود تکبیر میگوید، خدا نیز به او روی آورده و فرشتگانش را بر او می‌گمارد تا قرآن را از او بگیرند(نماز او را تحویل بگیرند)، اما اگر در نماز خود از یاد خدا دوری کند، خدا نیز از او رو برگردانده و او را به فرشتگانش واگذار می‌کند.
5-امام صادق (ع ) : اذا قام المصلی الی الصلاه ، نزلت علیه الرحمه من اعنان السماء الی اعنان الارض و حفت به الملائکه و ناداه ملک لو یعلم هذاالمصلی ما فی الصلاه ما انفتل
هنگامی که انسان به نماز ایستاد، رحمت خدا ازآسمان بر او نازل می شود و ملائکه اطرافش را احاطه می کنند و فرشته ای می گوید: اگراین نمازگزار ارزش نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد.
در ادامه می تونید به لینک زیر مراجعه بفرمایید و اگر باز سوالی بود در خدمت شما هستم
سوال فرمودید که عادت به مطالعه در شب دارید و روز رو می خوابید. بخاطر یک ذهنیت که در قران آمده که خداوند شب را زمان آرامش قرار داده، اینطور فکر می کنید که اگر کسی بر خلاف این قضیه عمل کند گناه کرده!
اما جواب این است که خیر، مطالعه شب هنگام شما هیچ مشکلی نداره ضمن اینکه شما به این رویه عادت کردید و عادت کردن، طبیعت دوم آدمی است که هر کسی ممکنه به شرایط خاصی عادت کنه، و چون بهش عادت دارید ترک اون زمان بر هست و در این شرایط به صلاح شما نیست. چون هر تغییری باعث استرس و اضطراب میشه و تا به شرایط جدید عادت کنید باعث اختلال در متابولیسم بدنی شما خواهد شد. و هیچ استرسی برای شما در این برهه قبل کنکور به صلاح شما نیست. درست است که شب محل آرامش است اما این تغییر از طرف دیگر باعث تشویش خواهد شد.
ضمن اینکه قران گفته که شب ظرف و زمان آرامش است و همین آرامش به لحاظ زمانی نصیب شما خواهد شد منتهی در خلال فعالیت مطالعه.
بله در جای دیگر قران آمده است که «و جعلنا نومکم سباتا؛ و قرار دادیم خوابتان را مایه آرامش» پس هم خواب مایه آرامش است و هم زمان شب وقتی که تاریکی همه را فرامی گیرد و مردم از جنب و جوش روزانه فارغ می شن.
اما به هر حال شما از یکی از دو عامل آرامش بهره مندید و آن هم زمان شب هستش که به مطالعه می گذرانید.
جمع بندی: تغییر برنامه مطالعه شما به صلاح نیست اما برای اینکه از هر دو آرامش (شب وخواب به موقع) بهره ببرید بعد از کنکور سعی کنید به تدریج برنامه تون رو طبق روال طبیعی تغییر بدید. و به هیچ وجه به فرهنگ تغییر یافته مردم نکنید که شب را بیدارند و روز را خواب. چرا که این روند آدم رو از خیلی از فضیلتها محروم خواهد کرد.
اصل دعا نویسی و پیش دعا نویس رفتن یا کتاب باز کردن ، اگر شخص خودساخته و متقی باشد و از دعای مأثور و معتبر استفاده کند اشکالی ندارد . اما چنین اشخاصی نادر هستند و معمولا تبلیغ نمی کنند و خودشون رو در معرض قرار نمی دهند. پس نوعا به دعا نویس ها اعتباری نیست و بیشتر برای دکان باز کردن و سر کیسه کردن مردم و سوء استفاده از مشکلات مردم رایج شده. از ترفندهایی هم استفاده می کنند که نوعا افراد بهش مبتلا هستند که مشتری فکر کنه از عالم غیب میگه و خلاصه نظر مشتری رو جلب می کنه. بعضی وقتها هم طوری سخن می گن که گرفتاری برای خودش ایجاد نکنه، مثلا قضیه ای رو از شما مطرح می کنه اما قضیه رو با "احتمال" میگه، تا بتونه در صورت نادرست بودن یا اینکه پیش بینیش درست در نیومد، راه فرار داشته باشه و بگه که من "احتمال زیاد" گفتم نه قطعی.
گاهی هم از اجنه کمک می گیرند که باز هم کارشون ایراد داره.
لذا توصیه ما این هستش که بدون اینکه به کسی اتهام و وصله بزنید، قدر زندگی خودتون رو بدونید، دور دعا نویس رو خط بکشید و برای رفع مشکلات خود از دستور العملها و ادعیه های معتبر بهره ببرید. چه بسیار دعا نویسان با سحر و جادو و دعا نویسی کاری کرده اند که پای اجنه وارد زندگی طرف شده و هر چند یک مشکل رو حل کرده باشند اما مشکلات دیگری گریبانگیر اونها شده که چند مراجعه در این زمینه داشتیم. اگر این راهها برای مردم مفید بود حتما از زبان ائمه بیان میشد چون ائمه برای همه مردم خوبی و خیر می خوان.
خلاصه اینکه مراجعه به چنین افرادی توصیه نمیشه. و در این زمینه باید کمال احتیاط رو کرد.
دلنگرانی شما رو بابت این قضیه که ناشی از حساسیت شما در تربیت دینی فرزندتون هست رو متوجه شدم. امیدوارم بتونم شما رو در این چالش کمک کنم.
تربیت دینی فرزند رو باید از سن 7 سالگی شروع کرد که گویا شما هم اینگونه عمل کردید که دخترتون اینگونه مقید به چادر (و نماز) شدند.
دختر شما در آستانه نوجوانی است که و طبعا به تدریج از همسالان خودش رنگ می گیره، تا امر و نهی مامان و بابا. این کشش به سمت همسالان یک امر طبیعی است و در همه آدما وجود داره، چون نوجوانها فکر می کنند همسالان بهتر و بیشتر همدیگر رو درک می کنند تا بزرگسالانی که چند دهه با هم تفاوت سنی دارند، گاهی هم این همرنگی و تاثیر پذیری از همسالان ناشی از کنجکاوی است که مثلا یک بار هم بدون چادر توی اجتماع حاضر بشم ببینم چطور میشه. بخصوص وقتی ببینه که بدون چادر هم اتفاق خاصی نمی افته که به چشم دیده بشه انگیزه دختر به این کار افزوده میشه.
بهر حال نه به دختر خودتون به دید یک خاطی (خطا کار) نگاه کنید و نه به دوستش، هیچ کدوم این کار به انگیزه اینکه بی چادر بودن یک گناه یا اشتباهه نگاه نمی کنه. پس لزومی نداره که برخورد شدیدی با هر دو داشته باشید، برخورد شما ارمغانی جز دوری و زدگی نخواهد داشت، و لو اینکه با کراهت دستور شما رو انجام بده.
اما چه باید کرد؟
قبل از اینکه راهکار به شما ارائه بدم باید عرض کنم که اگر تاکنون دختر شما متاثر از خواست پدر و مادر که در اوائل زندگی الگوههای رفتاریش محسوب می شن حرف شنوی داشته و چادر می پوشیده و یا مثلا آداب معاشرت رو رعایت می کرده ، الان که با دنیای بیرون و همسالان آشنا شده و تا حدودی جنبه شناختیش رشد کرده و از حیطه عاطفه و احساس خارج شده، الان بیشتر به دنبال چرایی حجاب و نماز هست ، و صرف امر و نهی مامان و بابا رنگی نخواهد داشت، و این باز طبیعت رشد آدمی است که خدا خواسته انسان در این فرآیند قرار بگیره و چارچوب زندگیش رو بیشتر بر اساس شناخت و دلیل رقم بزنه نه بر اساس تقلید و احساس و عواطف. بخاطر همین در قران خدا به کَرّات به فکر و شناخت و عمق بخشی به پدیده ها توصیه کرده.
لذا کاری که شما باید بکنید یک شناختی باید به دخترتون بدید که بر انگیزه تمایل به همسالان غالب بشه، اون هم در یک فضای مادر دختری صمیمانه. اگر قبلا متاثر از عاطفه و همرنگی با مامان چادر می پوشید با این کار یک عامل دیگری به نام «شناخت» به کمک شما و دخترتون میاد، وقتی دختر شما متوجه چرایی چادر و حجاب شد، بیشتر خیال شما راحت خواهد شد، چون این عامل همواره در ذهن دختر شما هست و لو اینکه شما در کنارش نباشید. وقتی فهمید که حجاب و چادر در نهایت به نفع خودش و امنیت خودش هست چهار دستی چادرش رو سفت می گیره. و تا مساله شناخت و چرایی حجاب هست نیازی به توپ و تشر و دعوا و برخورد با دخترتون و دوستش نخواهید داشت.
راجع به سوال شما باید گفت که اصل دعا کردن یه فضیلت هستش به نحوی که در قران آمده است که اگر دعای بندگان نبود خداوند توجهی به بنده اش نمی کرد.
قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا ؛ ای پیامبر بگو: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى‌كند (77 فرقان)
ما دو عنوان داریم یکی اصل دعا کردن هستش و یکی اصرار بر دعا کردن.
پس این طور نیست که دعا حتما باید با چله گرفتن و به فرموده شما با تشریفاتی باشه. می توان دعا کرد اما هر از گاهی اون رو تکرار کرد.
امام جعفرصادق(علیه‌السلام)در مورد اصرار بر دعا می فرماید : سَل حاجَتَكَ وَ اَلِحَّ فی‌الطَّلَبِ فَاِنَّ اللهَ یحبُّ اِلحاحَ المُلِحّینَ مِن عبادِهِ المُؤمنین.
حاجت خود را از خدا بخواه و بر آن پافشاری کن. خداوند بندگان مؤمن خود را که در خواسته‌هایشان اصرار و پافشاری می‌کنند دوست می‌دارد. (قرب‌الاسناد، ص ٥)
اصرار کردن بر دعا راههای مختلفی داره یکیش اینه که مستمر باشه و دائم تکرار بشه. یکی دیگر از مصادیق اصرار بر دعا این هست که خودتون رو به زحمت بندازید که چله گرفتن یکی از مصادیق اصرار بر دعاست.
البته دعا آدابی داره که و لو به چله نگرفتن برای اجابت بهتر و سریعتر باید رعایت شود. مثلا حمد و تسبیح خدا و ذکر اوصاف خدا قبل از دعا و ذکر فقر و نداری و اعتراف به خطا و گناه ، صلوت بر محمد و آل محمد در ابتدا (بعد از تسبیح خدا) و انتهای دعا.
در پایان اگر باز هم سوال یا ابهامی داشتید در ادامه بفرمایید
موفق باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر
تلاش شما برای تربیت دینی دخترتون ستودنی است.
دختر شما در مقطع سنی است که بسیار به بازی و بخصوص وقتی با همسالان خودش باشه اشتیاق داره، و چه بسا همین عامل و انگیزه باعث شده که با شما برای مسجد اومدن همراهی کنه، نباید از دخترتون انتظار بالایی داشته باشه که مثل شما به نماز و درکی که از خدا دارید باشه، به هیچ وجه شتابزده عمل نکنید، همینکه دختر شما در مسجد حاضر میشه و نماز رو در اولویت قرار داده نسبت به بازی جای شکر و تمجید داره و این رو یک امتیاز بحساب بیارید، ما هم در کودکی همینگونه بودیم که دختر شما تجربه می کنند.
اگر هم می خواهید مطابق میل خودتون دخترتون رو تربیت کنید به هیچ وجه بدون اقناع ذهنی و تشویق پررنگ تری که ایشون رو به نماز ماندگارتر کنه، متوسل به زور و اجبار نشید که این کار باعث زدگی خواهد شد. چون شما ایشون رو از چیزی محروم کردید که بسیار مورد علاقه ایشون هست.
شما با تصویر سازی زیبایی از خدایی که موقع نماز دختر شما داره باهاش حرف می زنه، از نعمتهای بسیاری که به دختر شما داده و از طرف دیگر از شیطنت شیطانی که دوست نداره هیچ خوبی به انسان برسه و وسوسه اش می کنه زود نماز رو ول کنه بگید. تا از دو طرف هم انگیز باقی ماندن بر نمازش بیشتر بشه و هم انگیزه اش برای رها کردن نماز کمتر بشه (اما همیشه این ذهنیت رو داشته باشید که من نباید سخت بگیرم، شتابزده عمل نکنید و توقع زودهنگام به نتیجه نداشته باشید)
از دخترتون بخواهید این گونه احادیث رو بخونه که:
1. پیامبر(ص): «هر زمانی بنده در نماز می‌ایستد، خدا میگوید: ای بنده من! به دنبال چه کسی(غیر از من) هستی و چه فرد (دیگری) را می‌جویی؟! آیا به دنبال خدایی غیر از من می‌باشی و آیا همتایی غیر از من می‌طلبی؟!».
2. امام علی(ع): «یا مَنْ لَا یشْغَلُهُ شَیءٌ عَنْ شَیءٍ وَ لَا سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ»؛ اى خداوندى که توجه به یک چیز، تو را از توجه به چیزهای دیگر باز نمی‌دارد و شنیدن یک دعا، مانع از آن نمی‌شود که دعاهای دیگر را نیز بشنوی!
3. امام صادق(ع): «هر گاه بنده در نماز رو به سمتی کند یا دیگران را در دل خود وارد کند، خدا او را مخاطب قرار داده و می‌فرماید: اى بنده من! به سوی چه کسی نظر می‌کنى؟! کسی براى تو بهتر از من نیست. پس اگر سه مرتبه نظر خود را به سوی غیر خدا کند، پروردگار نیز نظر شفقت و مرحمت خود را از او برداشته و دیگر توجهی به او نمی‌کند.
4. امام صادق(ع): «هرگاه بنده در نماز خود تکبیر میگوید، خدا نیز به او روی آورده و فرشتگانش را بر او می‌گمارد تا قرآن را از او بگیرند(نماز او را تحویل بگیرند)، اما اگر در نماز خود از یاد خدا دوری کند، خدا نیز از او رو برگردانده و او را به فرشتگانش واگذار می‌کند.
5-امام صادق (ع ) : اذا قام المصلی الی الصلاه ، نزلت علیه الرحمه من اعنان السماء الی اعنان الارض و حفت به الملائکه و ناداه ملک لو یعلم هذاالمصلی ما فی الصلاه ما انفتل
هنگامی که انسان به نماز ایستاد، رحمت خدا ازآسمان بر او نازل می شود و ملائکه اطرافش را احاطه می کنند و فرشته ای می گوید: اگراین نمازگزار ارزش نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد.
در ادامه می تونید به لینک زیر مراجعه بفرمایید و اگر باز سوالی بود در خدمت شما هستم
http://btid.org/node/261296
موفق باشید، همیشه
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما
سوال فرمودید که عادت به مطالعه در شب دارید و روز رو می خوابید. بخاطر یک ذهنیت که در قران آمده که خداوند شب را زمان آرامش قرار داده، اینطور فکر می کنید که اگر کسی بر خلاف این قضیه عمل کند گناه کرده!
اما جواب این است که خیر، مطالعه شب هنگام شما هیچ مشکلی نداره ضمن اینکه شما به این رویه عادت کردید و عادت کردن، طبیعت دوم آدمی است که هر کسی ممکنه به شرایط خاصی عادت کنه، و چون بهش عادت دارید ترک اون زمان بر هست و در این شرایط به صلاح شما نیست. چون هر تغییری باعث استرس و اضطراب میشه و تا به شرایط جدید عادت کنید باعث اختلال در متابولیسم بدنی شما خواهد شد. و هیچ استرسی برای شما در این برهه قبل کنکور به صلاح شما نیست. درست است که شب محل آرامش است اما این تغییر از طرف دیگر باعث تشویش خواهد شد.
ضمن اینکه قران گفته که شب ظرف و زمان آرامش است و همین آرامش به لحاظ زمانی نصیب شما خواهد شد منتهی در خلال فعالیت مطالعه.
بله در جای دیگر قران آمده است که «و جعلنا نومکم سباتا؛ و قرار دادیم خوابتان را مایه آرامش» پس هم خواب مایه آرامش است و هم زمان شب وقتی که تاریکی همه را فرامی گیرد و مردم از جنب و جوش روزانه فارغ می شن.
اما به هر حال شما از یکی از دو عامل آرامش بهره مندید و آن هم زمان شب هستش که به مطالعه می گذرانید.
جمع بندی: تغییر برنامه مطالعه شما به صلاح نیست اما برای اینکه از هر دو آرامش (شب وخواب به موقع) بهره ببرید بعد از کنکور سعی کنید به تدریج برنامه تون رو طبق روال طبیعی تغییر بدید. و به هیچ وجه به فرهنگ تغییر یافته مردم نکنید که شب را بیدارند و روز را خواب. چرا که این روند آدم رو از خیلی از فضیلتها محروم خواهد کرد.
موفق باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر
اصل دعا نویسی و پیش دعا نویس رفتن یا کتاب باز کردن ، اگر شخص خودساخته و متقی باشد و از دعای مأثور و معتبر استفاده کند اشکالی ندارد . اما چنین اشخاصی نادر هستند و معمولا تبلیغ نمی کنند و خودشون رو در معرض قرار نمی دهند. پس نوعا به دعا نویس ها اعتباری نیست و بیشتر برای دکان باز کردن و سر کیسه کردن مردم و سوء استفاده از مشکلات مردم رایج شده. از ترفندهایی هم استفاده می کنند که نوعا افراد بهش مبتلا هستند که مشتری فکر کنه از عالم غیب میگه و خلاصه نظر مشتری رو جلب می کنه. بعضی وقتها هم طوری سخن می گن که گرفتاری برای خودش ایجاد نکنه، مثلا قضیه ای رو از شما مطرح می کنه اما قضیه رو با "احتمال" میگه، تا بتونه در صورت نادرست بودن یا اینکه پیش بینیش درست در نیومد، راه فرار داشته باشه و بگه که من "احتمال زیاد" گفتم نه قطعی.
گاهی هم از اجنه کمک می گیرند که باز هم کارشون ایراد داره.
لذا توصیه ما این هستش که بدون اینکه به کسی اتهام و وصله بزنید، قدر زندگی خودتون رو بدونید، دور دعا نویس رو خط بکشید و برای رفع مشکلات خود از دستور العملها و ادعیه های معتبر بهره ببرید. چه بسیار دعا نویسان با سحر و جادو و دعا نویسی کاری کرده اند که پای اجنه وارد زندگی طرف شده و هر چند یک مشکل رو حل کرده باشند اما مشکلات دیگری گریبانگیر اونها شده که چند مراجعه در این زمینه داشتیم. اگر این راهها برای مردم مفید بود حتما از زبان ائمه بیان میشد چون ائمه برای همه مردم خوبی و خیر می خوان.
خلاصه اینکه مراجعه به چنین افرادی توصیه نمیشه. و در این زمینه باید کمال احتیاط رو کرد.
موفق باشید، همیشه
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
دلنگرانی شما رو بابت این قضیه که ناشی از حساسیت شما در تربیت دینی فرزندتون هست رو متوجه شدم. امیدوارم بتونم شما رو در این چالش کمک کنم.
تربیت دینی فرزند رو باید از سن 7 سالگی شروع کرد که گویا شما هم اینگونه عمل کردید که دخترتون اینگونه مقید به چادر (و نماز) شدند.
دختر شما در آستانه نوجوانی است که و طبعا به تدریج از همسالان خودش رنگ می گیره، تا امر و نهی مامان و بابا. این کشش به سمت همسالان یک امر طبیعی است و در همه آدما وجود داره، چون نوجوانها فکر می کنند همسالان بهتر و بیشتر همدیگر رو درک می کنند تا بزرگسالانی که چند دهه با هم تفاوت سنی دارند، گاهی هم این همرنگی و تاثیر پذیری از همسالان ناشی از کنجکاوی است که مثلا یک بار هم بدون چادر توی اجتماع حاضر بشم ببینم چطور میشه. بخصوص وقتی ببینه که بدون چادر هم اتفاق خاصی نمی افته که به چشم دیده بشه انگیزه دختر به این کار افزوده میشه.
بهر حال نه به دختر خودتون به دید یک خاطی (خطا کار) نگاه کنید و نه به دوستش، هیچ کدوم این کار به انگیزه اینکه بی چادر بودن یک گناه یا اشتباهه نگاه نمی کنه. پس لزومی نداره که برخورد شدیدی با هر دو داشته باشید، برخورد شما ارمغانی جز دوری و زدگی نخواهد داشت، و لو اینکه با کراهت دستور شما رو انجام بده.
اما چه باید کرد؟
قبل از اینکه راهکار به شما ارائه بدم باید عرض کنم که اگر تاکنون دختر شما متاثر از خواست پدر و مادر که در اوائل زندگی الگوههای رفتاریش محسوب می شن حرف شنوی داشته و چادر می پوشیده و یا مثلا آداب معاشرت رو رعایت می کرده ، الان که با دنیای بیرون و همسالان آشنا شده و تا حدودی جنبه شناختیش رشد کرده و از حیطه عاطفه و احساس خارج شده، الان بیشتر به دنبال چرایی حجاب و نماز هست ، و صرف امر و نهی مامان و بابا رنگی نخواهد داشت، و این باز طبیعت رشد آدمی است که خدا خواسته انسان در این فرآیند قرار بگیره و چارچوب زندگیش رو بیشتر بر اساس شناخت و دلیل رقم بزنه نه بر اساس تقلید و احساس و عواطف. بخاطر همین در قران خدا به کَرّات به فکر و شناخت و عمق بخشی به پدیده ها توصیه کرده.
لذا کاری که شما باید بکنید یک شناختی باید به دخترتون بدید که بر انگیزه تمایل به همسالان غالب بشه، اون هم در یک فضای مادر دختری صمیمانه. اگر قبلا متاثر از عاطفه و همرنگی با مامان چادر می پوشید با این کار یک عامل دیگری به نام «شناخت» به کمک شما و دخترتون میاد، وقتی دختر شما متوجه چرایی چادر و حجاب شد، بیشتر خیال شما راحت خواهد شد، چون این عامل همواره در ذهن دختر شما هست و لو اینکه شما در کنارش نباشید. وقتی فهمید که حجاب و چادر در نهایت به نفع خودش و امنیت خودش هست چهار دستی چادرش رو سفت می گیره. و تا مساله شناخت و چرایی حجاب هست نیازی به توپ و تشر و دعوا و برخورد با دخترتون و دوستش نخواهید داشت.
در ادامه مطلب لطفا به لینک زیر مراجعه بفرمایید
http://btid.org/node/301259
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
راجع به سوال شما باید گفت که اصل دعا کردن یه فضیلت هستش به نحوی که در قران آمده است که اگر دعای بندگان نبود خداوند توجهی به بنده اش نمی کرد.
قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا ؛ ای پیامبر بگو: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى‌كند (77 فرقان)
ما دو عنوان داریم یکی اصل دعا کردن هستش و یکی اصرار بر دعا کردن.
پس این طور نیست که دعا حتما باید با چله گرفتن و به فرموده شما با تشریفاتی باشه. می توان دعا کرد اما هر از گاهی اون رو تکرار کرد.
امام جعفرصادق(علیه‌السلام)در مورد اصرار بر دعا می فرماید : سَل حاجَتَكَ وَ اَلِحَّ فی‌الطَّلَبِ فَاِنَّ اللهَ یحبُّ اِلحاحَ المُلِحّینَ مِن عبادِهِ المُؤمنین.
حاجت خود را از خدا بخواه و بر آن پافشاری کن. خداوند بندگان مؤمن خود را که در خواسته‌هایشان اصرار و پافشاری می‌کنند دوست می‌دارد. (قرب‌الاسناد، ص ٥)
اصرار کردن بر دعا راههای مختلفی داره یکیش اینه که مستمر باشه و دائم تکرار بشه. یکی دیگر از مصادیق اصرار بر دعا این هست که خودتون رو به زحمت بندازید که چله گرفتن یکی از مصادیق اصرار بر دعاست.
البته دعا آدابی داره که و لو به چله نگرفتن برای اجابت بهتر و سریعتر باید رعایت شود. مثلا حمد و تسبیح خدا و ذکر اوصاف خدا قبل از دعا و ذکر فقر و نداری و اعتراف به خطا و گناه ، صلوت بر محمد و آل محمد در ابتدا (بعد از تسبیح خدا) و انتهای دعا.
در پایان اگر باز هم سوال یا ابهامی داشتید در ادامه بفرمایید
موفق باشید
Páginas