مطالب دوستان paragone

بهتر است از پسرعمه خود فاصله بگیرید؛ زیرا با دیدن پسرعمه‌تان به یاد گذشته تلخ خود می‌افتید و چه بسا پسرعمه شما به مانند گذشته، رفتار اشتباه را تکرار کند.در مورد گفتن گذشته تلختان به همسر آینده‌تان همانطور که عرض کردم اگر امکان متوجه شدنشان کم از گذشته شما کم باشد، دلیلی برای گفتن این موضوع به همسرتان نیست. چه بسا گفتن این موضوع به همسرتان از منظر شرع نیز نادرست باشد زیرا اقرار به گناه نزد فرد دیگر، خود گناهی دیگر است.از جمله سرمايه‌هاى بزرگ آدمى در زندگى، آبرو و شخصيتش می‌باشد. لذا هر چيزى كه آن را تهديد كند، گويا جانش را به خطر انداخته است.خدای متعال در قرآن كريم مى‌فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ...؛ اى اهل ايمان از بسيارى از گمان‌ها خوددارى كنيد كه بعضى از آنها پندارهايى غلط و گناه است و درباره يكديگر تجسّس و پرس و جو نكنيد و...»[حجرات،12]در اين آيه، از سه كار زشت نهى شده:1) در ابتدا مسلمانان را از بدگمانى نسبت به مؤمنانى كه تشكيل دهنده اعضاى اصلى جامعه اسلامى هستند، نهى مى‌كند؛ زيرا اين بدبينى به افراد، منشأ تجاوز به شخصيت ايشان مى‌شود.2) از تحقيق درباره گناهان و لغزشهاى ديگران نيز برحذر می‌دارد. 3) اگر از عيب كسى آگاه شديم، نباید آن را براى ديگران بازگو كنيم تا آنها به او بدگمان شده و سبب آبروريزى شود.حكمت كلّى اين سفارشات، در اين است كه هر اندازه روابط اجتماعى اعضاى جامعه با هم دوستانه‌تر و صميمى‌تر باشد، اهداف زندگى شان بهتر تحقّق مى‌يابد. پس بايد از آنچه كه موجب بدگمانى و بدبينى يكديگر مى‌شود و دوستى و صميميت و انس و اُلفت آنان را تهديد و تضعيف مى‌كند، جلوگيرى كرد.از آنجا كه اعضاى جامعه اسلامى به طور طبيعى داراى خطاها و لغزشهايى هستند، در اين صورت اگر بنا باشد هر كسى خودسرانه خطاهاى ديگران را پىگيرى و كشف كرده و به رُخش بكشد، يا به ديگران بگويد، هيچ اعتمادى بين افراد جامعه باقى نمى‌ماند.همچنين اگر قرار باشد هر شخص گناهكار، لغزشهاى خود را به ديگران اعلام كند، در حقيقت هم آبروى خود را ريخته و هم دوستى‌ها و صميميت‌ها و علایق بين خود و ديگران را از بين مى‌برد و خداى متعال هم راضى نيست تا به آبروى مؤمنان خدشه‌اى وارد شود. لذا ستّاريت او اقتضا مى‌كند كه خطاها و كمبودهاى افراد از نظر ديگران پوشيده بماند.با آرزوی موفقیت

علیک سلام، ابتدا از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.توجه داشته باشید که یکی از ملاکهای مهم انتخاب برای ازدواج، پسند قلبی و ظاهری طرف مقابل است که از آن به عنوان علاقه حداقلی یاد می‌شود؛  مراد از پسند قلبی این است که پس از بررسی تناسب و شایستگی و پاکی در طرف مقابل، شما او را برای ازدواج مناسب ببینید و قلبا تمایل به ازدواج با او را داشته باشید و البته این علاقه تدریجا با دیدن عملی تناسبها و شایستگی‌های طرف، رو به تزاید برود و در زندگی مشترک به عشق پایدار مبدل می‌شود.این مقدار علاقه حداقل مقدار لازم برای ازدواج است؛ چون اگر علی رغم دیدن نقاط مثبت در طرف مقابل این پسند و علاقه حداقلی در شما  ایجاد نشود، احتمال دارد که در طول زندگی هم به وجود نیاید و زندگی به شکست منجر شود. بنابراین اگر این علاقه حداقلی در شما نسبت به طرف مقابلتان وجود ندارد، احتمال اینکه بعدا هم با ورود به زندگی مشترک ایجاد نشود زیاد است.پس اگر به این نتیجه رسیدید که چنین علاقه حداقلی در شما وجود ندارد، بهتر است که هرچه زودتر این ارتباط را قطع کنید تا هم برای شما وهم برای ایشان ایجاد مشکل نشود.در مورد وابستگی شما به خانواده‌تان و زندگی در شهر دیگر باید عرض کنم که اگر واقعا آمادگی زندگی در شهر دیگری را ندارید، در اینصورت زندگی در شهر دیگر برای شما مشکل ساز خواهد شد ولی با داشتن صبر و تحمل، برنامه‌ریزی در زندگی و سرگرم کردن خود به مهارتهای هنری و زندگی، این مشکل هم قابل حل است.با آرزوی موفقیت

با سلام، ابتدا از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.اول اینکه ارتباط شما با پسرعمه‌تان از همان ابتدا نادرست بوده، و داشتن هر نیتی حتی نیت پاک هم مجوزی برای ارتباط نمی‌تواند باشد. زیرا اینگونه روابط، معمولا با خود عوارض و عواقبی بدنبال دارد که شما هم به نوعی گرفتار همان عواقب آن شده‌اید(همان عبور از خط قرمز)از طرفی این گونه روابط از جهت دینی، غیر شرعی و نادرست هم می‌باشد.البته شما در یک جا گفتید که «من مجردم» ودر جایی دیگر گفتید «از اولش هم قصد داشتم همه چیزو واسه همسرم بگم اما ایشون اصرار داشت لزومی نداره جزییات بگم» بالاخره شما مجرد هستید یا متاهل؟در مورد گفتن گذشته خود به همسر آینده‌تان باید عرض کنم که اگر می‌دانید که اگر شما به همسرتان از گذشته حرفی نزنید، ایشان از جای دیگری متوجه گذشته شما نمی‌شود، در اینصورت شما نباید از گذشته خود به او بگویید؛ زیرا چه بسا با گفتن گذشته خود به همسرتان، باعث از بین رفتن اعتماد همسرتان و بدبینی و شک او به شما شود و زندگی و روابط شما تحت تاثیر این موضوع قرار بگیرد. بنابراین در صورتی که همسر شما از راه دیگری متوجه گذشته شما نمی‌شود، شما نباید از گذشته خود به او بگویید.از طرفی ملاک، حال افراد است، لذا اگر شما نسبت به گذشته خود پشیمان هستید و توبه کرده‌اید و قصد تکرار رفتار گذشته خود را ندارید، شما هم مانند دیگر افراد جامعه، فرد سالم و پاکی می‌باشید. طبق آموزه‌های دینی، کسی که توبه کند و رفتارهای گذشته را تکرار نکند به مانند فرد مومن و سالمی است؛ گویا اینکه اصلا گناهی نکرده است؛ امام باقر(علیه‌السلام) در اين باره فرموده: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه كننده مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده است.»[1]منبع:[1]. اصول كافى، ج2، ص435

با سلام، ابتدا از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.اینکه فکر می‌کنید کسی نسبت به شما تمایلی ندارد و ... این صرفا برداشتهای شما از رفتارهای دیگران است؛ چون شما در ذهن و فکر دیگران نیستید که چه نظری نسبت به شما دارند.از طرفی تلقین مدام این موضوع، نیز باعث می‌شود که رفته رفته به واقعیت تبدیل شود. امّا آنچه که بطور مسلم می‌توان گفت: این است که شما دچار ضعف در اعتماد به نفس شده‌اید. افرادی كه ضعف اعتماد به نفس دارند، همواره از مشكلات زير رنج مى‏‌برند:1. احساس خود كم بينىدر بیشتر رفتارها و نگرش‏هایشان، احساس عدم اطمينان و درماندگى مى‏‌كنند. خود را در مقابل با مشكلات ضعیف و ناتوان مى‏‌بينند و جملاتى چون نمى‏‌توانم اين كار را انجام دهم، هرگز قادر به يادگيرى نيستم، توان رسیدن به مراتب عالى را ندارم، مدام ذهن اين افراد را به خود مشغول مى‌‏كند.2. بروز احساسات و عواطف منفىرفتارشان حاكى از نوعى خشونت، بى‏‌قيدى و بدخُلقى است. به دلیل عدم پذيرش «خود» همواره در انعكاس علايق خود با ترديد و شک مواجه هستند و توان ابراز رفتار عاطفى مناسب را ندارند.3. گريز و فرار از موقعيت‏هاى نگران‏ کنندهدر مقابل فشارهاى روانى، به خصوص ترس و خستگى و آنچه موجب آشفتگى‏‌ و نگرانی‌اشان شود، بسيار كم تحمّل‌‏اند، حتّى موردى مانند امتحان ممكن است برايشان بحران‏هايى اضطراب زا فراهم آورد و در ادامه به عدم موفقيتشان بیانجامد.4. نا اميدىيأس از رسیدن به اهداف، رايج‌‏ترين ويژگى اين افراد است.5. كم‌رويىيكى از شايع‏ترين صفات اينگونه افراد، كم‌رويى است و معمولاً در برقرارى ارتباطات اجتماعى در صحنه‏‌هاى مختلف با مشكل جدى مواجه هستند.همان طور كه خودتان هم اشاره کرده‌اید، عمده مشكل شما، در عدم اعتماد به نفس يا ضعف آن ريشه دارد. بدون ترديد با تقويت اعتماد به نفس و به دست آوردن دركى درست از خود و توانايى‏‌هاتان بر مشكلات چيره مى‏‌شويد و رفته رفته احساس عدم كفايت‌تان به احساس سربلندى و موفقیت تبديل مى‏‌شود.1. ظرفیتها و استعدادهاى خود را هر چه بيش‏تر بشناسيد.شناخت استعدادها و قابليت‏هاى خود مى‏‌تواند در كسب اعتماد به نفس مفيد واقع شود و انسان را از دام نااميدى رها کند. بدين منظور، استعدادها و توانمندى‏‌هاى گوناگون علمى، مهارتی، ورزشى، هنرى، كلامى و... خود را يادداشت كنيد و هر روز آن را براى خود بخوانيد.2. بر توانايى‏‌ها و موفقيت‌‏هاى گذشته‏‌ خویش تكيه كنيد.لازم است تا بر توانايى‏‌هاى خويش تكيه كنيد و ضمن مرور موفقيت‌هاى گذشته، آن‏ها را كانون تمركز و توجّه خود قرار دهيد.3. گذشته ناموفق و شكست‏‌ها را فراموش كنيد.اگر تصورى نامطلوب از گذشته داريد، به دست فراموشى بسپاريد؛ زیرا تصور نامطلوب اجازه نمى‏‌دهد به تغييرات خويش پى ببريد و حقيقت كنونى‌‏تان را بدست بیاورید.4. خود را مثبت ارزيابى كنيد.در مورد خود مهربان باشيد و شخصيت‌تان را با ديد مثبت ارزيابى كنيد. در شايستگى خود ترديد نكنيد و خود را با صفات خوب تفسير كرده و در انجام كارها خود را توانا بدانيد.5. ريسك كنيد.روى تجربيات جديد، با ديد يادگيرى بيش‏تر فعاليت كنيد و از شكست به خود هراس ندهید. چنانچه اين گونه عمل كنيد، امكانات جديدى براى شما فراهم مى‏‌آيد و حس خود پذيرى‏‌تان تقويت مى‌‏شود.6 از خواهش‏‌هایتان کم کنید.عزّت و سربلندى انسان در گرو عدم درخواست‏‌هاى مكرّر از ديگران است. تا مى‏‌توانيد به خود متكى باشيد و به آنچه هستيد و داريد، اكتفا كنيد تا اعتماد به نفس بيش‏تر به دست آوريد.7. خود را با ديگران مقايسه نكنيد.هرگز خود يا موفقيت‏‌هاتان را با ديگران مقايسه نكنيد. همواره به رقابت با خويش بپردازيد؛ زيرا هر كس از شرايط و امكانات خاص خود برخوردار است.8. ارتباط با خدا را حفظ و تقويت كنيد.مهم‏ترين روش كسب اعتماد به نفس، ارتباط با خداوند و نيايش با او است. وقتى بتوانيد حضور در محضر خالق هستى و كمال مطلق را احساس و به او تكيه و اعتماد كنيد و بزرگى‏‌اش را دريابيد و به او بپيونديد، به بزرگى شخصيت خود واقف خواهيد شد. بنابراين، در نمازها حضور قلب بيش‏تر پيدا كنيد و خود را با ذات اقدس الهى مرتبط بدانيد.9. از اهداف كوچك و متوسط شروع كنيد.يكى از علل شكست‌هاى مكرر افراد كه منجر به احساس خودكم بينى و از دست دادن اعتماد به نفس مى‌شود، در نظر گرفتن اهداف بزرگ و دست نيافتنى است. چنانچه در مثال گفته‌اند: سنگ بزرگ نشانه نزدن است. براى اين كه به خودباورى و اعتماد به نفس برسيم، لازم است ابتدا از هدف كوچكتر شروع كنيم تا با دست يافتن به هدف و چشيدن طعم موفقيت، اعتماد به نفس و احساس خود ارزشمندى در ما تقويت شود.10. تلاش کنید مهارتهای زندگی خود را از طریق؛ مسئولیت پذیری در خانه، بالا بردن آستانه صبر و تحمل در هر شرایطی، بکار بردن تفکر منطقی و عقلانی در شرایط مختلف، مطالعه، ارتقاء مهارتهای هنری، مهارتهای ارتباطی و... بالا ببرید.11. در کلاسهایی که موجب بالا رفتن مهارتهای شما می‌شود، شرکت کنید؛ مانند کلاس خیاطی، آشپزی، شیرنی پزی، صنایع دستی و ... که همگی اینها علاوه بر بالا بردن مهارتهای شما باعث حس موفقیت در شما می‌شود.12. - سعی کنید از تنهایی که باعث بوجود آمدن افکار یا نگرشهای منفی نسبت به خود می‌شود، خودداری کنید.13. - با افرادی که نگرش مثبت و پر انرژی هستند، بیشتر رفت و آمد کنید.14. ورزش را جزء ضرورى‌ترين فعاليت‌هاى خود قرار دهيد و هر روز حداقل نيم ساعت ورزش كنيد (هر ورزشى كه مورد علاقه شماست) ترجيحا ورزش بدن سازى‏.15. به تغذيه خود، به ویژه صبحانه اهميت بدهيد و هيچگاه بدون خوردن صبحانه خود را مشغول كار يا مطالعه نكنيد.با توجه به دو نکته آخر، نه تنها زيبايى شما افزايش مى‌يابد؛ بلكه براى سلامتى و آينده شما به عنوان يك مادر نیز ضرورت دارد.در آخر هم این را اضافه می‌کنم؛در روايتى از امامان(علیهم السلام) رسيده كه در مسائل مادى هميشه به كمتر از خودتان بنگريد تا حالت رضايت و شكرگزارى شما بيشتر شود. شما هم هميشه به افرادى فكر كنيد كه داراى نقص عضوهايى چون نابينايى، فلج و مانند آن هستند ولى بعضاً با روحيه‏‌اى بسيار بالا زندگى مى‏‌كنند. در مورد لقمان حکیم گفته‏ شده فرد بسيار زشت و بدشكلی بوده، ولى بر اثر كسب علم و معرفت به درجه‏‌اى رسيد كه بخشى از قرآن از سخنان ارزشمند اوست و همچنین سوره‏‌اى به نام اوست.پس شما به جاى اينكه به كمبودها، عيب‌ها و ناكامى‌هاى خود فكر كنيد، به موفقيتها و آن امكاناتى كه در زندگى از آن بهره مند بوده و هستيد فكر كنيد. به عبارت ديگر امكانات و شرايط ما مانند يك ليوانى است كه بخشى از آن پر است و بخشى خالى. همه افراد اين چنين هستند. بنابراين سعى كنيد به آن بخش پر فكر نگاه كنيد و از آن بهره ببريد و غصه آن نيم خالى را نخوريد؛ زيرا در اين صورت از آنچه در اختيار داريد نمى‌توانيد بهره‌مند شويد و دائما حسرت ديگران را خواهید خورد.با آرزوی موفقیت